Accipiter luteoschistaceus és el nom científic d'un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita els boscos de les muntanyes d'Umboi i Nova Bretanya, al sud de l'arxipèlag de Bismarck.
Accipiter luteoschistaceus és el nom científic d'un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita els boscos de les muntanyes d'Umboi i Nova Bretanya, al sud de l'arxipèlag de Bismarck.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwalch llwyd a glas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gweilch llwyd a glas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Accipiter luteoschistaceus; yr enw Saesneg arno yw Blue and grey sparrow hawk. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. luteoschistaceus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r gwalch llwyd a glas yn perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aquila spilogaster Aquila spilogaster Aquila wahlbergi Aquila wahlbergi Barcud wynepgoch Gampsonyx swainsonii Eryr Adalbert Aquila adalberti Eryr Bonelli Aquila fasciata Eryr euraid Aquila chrysaetos Eryr Gurney Aquila gurneyi Eryr nadroedd Madagasgar Eutriorchis astur Eryr rheibus Aquila rapax Eryr rheibus y diffeithwch Aquila nipalensis Eryr ymerodrol Aquila heliaca Fwltur yr Aifft Neophron percnopterusAderyn a rhywogaeth o adar yw Gwalch llwyd a glas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gweilch llwyd a glas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Accipiter luteoschistaceus; yr enw Saesneg arno yw Blue and grey sparrow hawk. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. luteoschistaceus, sef enw'r rhywogaeth.
Der Schiefermantelhabicht, auch Rabaulhabicht, (Accipiter luteoschistaceus) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Habichte und Sperber (Accipiter).[1][2]
Er ist endemisch auf den Bergen der Insel Neubritannien in Papua-Neuguinea.
Der Lebensraum umfasst Wälder, Waldränder bis mindestens 700 m Höhe.[3]
Der Artzusatz kommt von lateinisch luteus ‚gelb‘ und lateinisch schistaceus ‚schiefergrau‘.[4]
Dieser Vogel ist 28 bis 38 cm groß, das Männchen wiegt zwischen 205 und 222 g, das Weibchen ist größer, die Flügelspannweite beträgt 55 bis 65 cm. Dieser mittelgroße Habicht hat kurze, gerundete Flügel, einen kurzen Schwanz, einen großen Schnabel und lange, schlanke Beine. Die Oberseite ist schiefergrau, der Scheitel dunkler, der Rumpf heller. Die Unterseite ist weißlich bis blass zimtfarben. Weibchen sind brauner und schwärzen an Scheitel und Nacken mit deutlicherer brauner Brustbänderung. Die Iris ist orange-gelb, die Wachshaut und die Beine sind orange-gelb bis rötlich. Jungvögel sind blasser gefärbt, haben eine kräftig schwarz gebänderte Oberseite einschließlich Oberschwanzdecken, einen schmalen Halsstreifen mittig und eine grob blass cremefarben gebänderte Unterseite. Sie erinnern an Jungvögel des größeren Halmaherahabicht (Accipiter henicogrammus).
Vom im gleichen Verbreitungsgebiet vorkommenden Dreifarbensperber (Accipiter brachyurus) unterscheidet die Art sich durch Orange-Rot an Kopf und Beinen (nicht gelb), eine kürzere mittlere Zehe und das Fehlen eines rotbraunen Kragens. Der Papuahabicht (Accipiter meyerianus) ist wesentlich größer, der Prinzenhabicht (Accipiter princeps) kommt wohl kaum unterhalb von 750 m Höhe vor. Verwechslungsmöglichkeit besteht noch mit dem wesentlich größeren und weniger gebänderten Bismarckweih (Henicopernis infuscatus).[3]
Die Art ist monotypisch.
Der Ruf ist nicht sicher bekannt.[3]
Die Nahrung besteht vermutlich aus Reptilien und Insekten, zum Brutverhalten liegen keine Informationen vor.[3]
Die Art gilt als gefährdet (Vulnerable) aufgrund von Habitatverlust.[5]
Der Schiefermantelhabicht, auch Rabaulhabicht, (Accipiter luteoschistaceus) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Habichte und Sperber (Accipiter).
Er ist endemisch auf den Bergen der Insel Neubritannien in Papua-Neuguinea.
Der Lebensraum umfasst Wälder, Waldränder bis mindestens 700 m Höhe.
Der Artzusatz kommt von lateinisch luteus ‚gelb‘ und lateinisch schistaceus ‚schiefergrau‘.
The slaty-mantled goshawk (Accipiter luteoschistaceus), also known as the slaty-mantled sparrowhawk or slaty-backed sparrowhawk, is a species of bird of prey in the family Accipitridae. It is endemic to the Bismarck Archipelago (Papua New Guinea). Its natural habitat is subtropical or tropical moist lowland forest. It is threatened by habitat loss.
The slaty-mantled goshawk (Accipiter luteoschistaceus), also known as the slaty-mantled sparrowhawk or slaty-backed sparrowhawk, is a species of bird of prey in the family Accipitridae. It is endemic to the Bismarck Archipelago (Papua New Guinea). Its natural habitat is subtropical or tropical moist lowland forest. It is threatened by habitat loss.
La Ardezdorsa akcipitro (Accipiter luteoschistaceus) estas taga rabobirdo el familio de Akcipitredoj kiu inkludas ankaŭ multajn aliajn tagajn rabobirdojn kiel agloj, buteoj kaj cirkuoj.
Ĉefa karaktero estas malhelgrizaj supraj partoj, kio aperas kaj en la komuna nomo kaj en la latina scienca nomo kiel aludo al ardezo, "skisto".
Ĝi estas endemia de Papuo-Novgvineo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj. Ĝi estas minacata pro habitatoperdo.[1] Plej verŝajne tiu apenaŭ konata specio de malaltaj teroj estas probable dependa el praarbaroj kie forestas la Varia akcipitro, A. hiogaster. Tiele ĝi estas minacata pro ekstensiva lignoproduktado.
La Ardezdorsa akcipitro estas nekomuna en Nova Britio kaj Umboi kun nekonfirmataj vidaĵoj el Nova Irlando en Papuo-Novgvineo. Ĝi estas konata nur el ĉ. 11 specimenoj kaj kelkaj ĵusaj vidaĵoj, sed ŝajne oni ne sukcesis vidi ĝin ĉar ĝi estas timida kaj malfacile identigebla.
Ĝi estis vidata en gamo de arbaraj habitatoj inklude malfermajn arbarojn kaj kokosplantejojn, sed supozeble temas pri specio de altaj arbaroj. Male estas multe pli nombra la Helgriza akcipitro, A. novaehollandiae, en la degraditaj kaj artefaritaj habitatoj. Ŝajne ĝi loĝas ĝis 700 m kie ĝi estus anstataŭata de la Longfingra akcipitro, A. brachyurus.
La ununura dokumentita kono pri manĝado estis specimeno kun lacerto 15 cm granda en sia stomako.
La Ardezdorsa akcipitro (Accipiter luteoschistaceus) estas taga rabobirdo el familio de Akcipitredoj kiu inkludas ankaŭ multajn aliajn tagajn rabobirdojn kiel agloj, buteoj kaj cirkuoj.
Ĉefa karaktero estas malhelgrizaj supraj partoj, kio aperas kaj en la komuna nomo kaj en la latina scienca nomo kiel aludo al ardezo, "skisto".
Ĝi estas endemia de Papuo-Novgvineo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj. Ĝi estas minacata pro habitatoperdo. Plej verŝajne tiu apenaŭ konata specio de malaltaj teroj estas probable dependa el praarbaroj kie forestas la Varia akcipitro, A. hiogaster. Tiele ĝi estas minacata pro ekstensiva lignoproduktado.
La Ardezdorsa akcipitro estas nekomuna en Nova Britio kaj Umboi kun nekonfirmataj vidaĵoj el Nova Irlando en Papuo-Novgvineo. Ĝi estas konata nur el ĉ. 11 specimenoj kaj kelkaj ĵusaj vidaĵoj, sed ŝajne oni ne sukcesis vidi ĝin ĉar ĝi estas timida kaj malfacile identigebla.
Ĝi estis vidata en gamo de arbaraj habitatoj inklude malfermajn arbarojn kaj kokosplantejojn, sed supozeble temas pri specio de altaj arbaroj. Male estas multe pli nombra la Helgriza akcipitro, A. novaehollandiae, en la degraditaj kaj artefaritaj habitatoj. Ŝajne ĝi loĝas ĝis 700 m kie ĝi estus anstataŭata de la Longfingra akcipitro, A. brachyurus.
La ununura dokumentita kono pri manĝado estis specimeno kun lacerto 15 cm granda en sia stomako.
El gavilán de Nueva Bretaña[2] (Accipiter luteoschistaceus) es una especie de ave accipitriforme de la familia Accipitridae.[3]
Es endémica de Nueva Bretaña y, quizá, algunas islas cercanas en el resto del archipiélago Bismarck (Papúa Nueva Guinea). Su hábitat natural son los bosques de tierras bajas húmedas subtropicales o tropicales. Está amenazada por pérdida de hábitat.
El gavilán de Nueva Bretaña (Accipiter luteoschistaceus) es una especie de ave accipitriforme de la familia Accipitridae.
Accipiter luteoschistaceus Accipiter generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Accipiter luteoschistaceus Accipiter generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Liuskelintuhaukka (Accipiter luteoschistaceus) on haukkojen heimoon kuuluva lintu. Sitä tavataan Papua-Uudessa-Guineassa.[1]
Sen elinpiiriä ovat kosteat subtrooppiset ja trooppiset alavat metsät ja vuoristometsät sekä kaupunkipuutarhat ja huonokuntoiset metsät.[1]
Sen pituus on 30–38 senttimetriä, ja se painaa keskimäärin 216 grammaa.[3]
Liuskelintuhaukka (Accipiter luteoschistaceus) on haukkojen heimoon kuuluva lintu. Sitä tavataan Papua-Uudessa-Guineassa.
Sen elinpiiriä ovat kosteat subtrooppiset ja trooppiset alavat metsät ja vuoristometsät sekä kaupunkipuutarhat ja huonokuntoiset metsät.
Sen pituus on 30–38 senttimetriä, ja se painaa keskimäärin 216 grammaa.
Accipiter luteoschistaceus
L'Autour bleu et gris (Accipiter luteoschistaceus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Accipitridae.
Cet oiseau est endémique de Nouvelle-Bretagne.
Accipiter luteoschistaceus
L'Autour bleu et gris (Accipiter luteoschistaceus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Accipitridae.
Lo sparviero grigio-azzurro (Accipiter luteoschistaceus Rothschild & Hartert, 1926) è un uccello rapace della famiglia degli Accipitridi.[2]
È un rapace di media taglia, lungo 28–38 cm e con un'apertura alare di 55–65 cm.[3] Le femmine sono leggermente più grandi dei maschi.
Si nutre in prevalenza di lucertole e grossi insetti.[3]
Accipiter luteoschistaceus è un endemismo della isole di Nuova Britannia e Umboi, nell'Arcipelago di Bismarck (Papua Nuova Guinea).[1]
La Lista rossa IUCN classifica Accipiter luteoschistaceus come specie vulnerabile (Vulnerable).[1]
Lo sparviero grigio-azzurro (Accipiter luteoschistaceus Rothschild & Hartert, 1926) è un uccello rapace della famiglia degli Accipitridi.
De grauwe sperwer (Accipiter luteoschistaceus) is een roofvogel uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae).
Het is een endemische soort uit Papoea-Nieuw-Guinea, met name in Nieuw-Brittannië.
Bronnen, noten en/of referentiesDe grauwe sperwer (Accipiter luteoschistaceus) is een roofvogel uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae).
Krogulec białogardły (Accipiter luteoschistaceus) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Jego grzbiet ma barwę szarą, klatka piersiowa i brzuch - białą z pomarańczowymi elementami. Osiąga długość 30-38 cm. Żyje w otwartych lasach do wysokości ok. 700 m n.p.m. Jest endemiczny dla Archipelagu Bismarcka.
Krogulec białogardły (Accipiter luteoschistaceus) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Jego grzbiet ma barwę szarą, klatka piersiowa i brzuch - białą z pomarańczowymi elementami. Osiąga długość 30-38 cm. Żyje w otwartych lasach do wysokości ok. 700 m n.p.m. Jest endemiczny dla Archipelagu Bismarcka.
Blågrå hök[2] (Accipiter luteoschistaceus) är en fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar.[3]
Fågeln är endemisk för bergstrakter på ön New Britain i Bismarckarkipelagen i Stilla havet.[3] DNA-studier visar att Accipiter så som det är konstituerat idag är parafyletiskt gentemot kärrhökarna i Circus.[4][5][6][7] Det medför att antingen flyttas de distinkta kärrhökarna till Accipiter eller så delas Accipiter upp i flera mindre släkten. För blågrå hökens del skulle det innebära att den därför behöver flyttas till ett annat släkte, möjligen Tachyspiza.
IUCN kategoriserar arten som sårbar.[1]
Blågrå hök (Accipiter luteoschistaceus) är en fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar.
Accipiter luteoschistaceus là một loài chim trong họ Accipitridae.[2]
Accipiter luteoschistaceus là một loài chim trong họ Accipitridae.