Melina o gamhar (Gmelina arborea) ye un árbol caducifoliu de la familia Lamiaceae, nativu de los montes de la India y el sudeste d'Asia, asitiaos a menos de 1.500 m d'altitú. Foi introducíu en Sierra Lleona, Nixeria, Centroamérica y Suramérica.
El so hábitat natural son los montes mistos, onde s'atopa acomuñáu con otros árboles, como la teca (Tectona grandis), el sadar o lloréu de la India (Terminalia tormentosa) y delles latifoliaes y bambués. Prefier valles húmedos y fértiles con 1.000 a 4.500 mm añales de precipitación, preferentemente más de 2.000 mm y a menos de 900 m d'altitú,[1] seya comoquier per debaxo de 1.500 msnm.[2] Nun espolleta en terrenes mal drenaos y atrófiase nos suelos secos, bien arenosos o probes; la seca amenorgar a una forma arbustiva.
Ye comúnmente llantáu en xardinos y aveníes; vése-y nes aldegues a lo llargo de les tierres agrícoles y en terrenes baldíos. Rique muncha lluz solar; tien bona capacidá pa recuperase de les xelaes. Les plantes nueves precisen una proteición de los venaos y del ganáu.
Ye un árbol de rápida crecedera qu'algama 30 m d'altor, 50 a 80 cm de diámetru del tueru[2] y una circunferencia de les cañes con diámetru de 1,2 a 4 m. La madera so la corteza ye de color mariellu maciu a crema o beige, cuando ta fresca, camudando a color marrón amarellentáu cuando queda espuesta y ye nidia a moderadamente dura, llixera a moderadamente pesada, brillosa cuando ta fresca. El frutu tien hasta 2,5 cm de llargu, verde, nidiu y escuru, vuélvese mariellu cuando ta maduru y tien un arume afrutáu.
Ye maderable. Como tal espublizóse'l so plantíu comercial como monocultivu, rentable pola so crecedera rápidu y espansivu. La madera ye razonablemente fuerte pal so pesu. Úsase en construcciones, muebles, coches, artículos deportivos, preseos musicales y prótesis. Una vegada seca, tratar d'una madera bien estable, moderadamente resistente a podrirse y va dende bien resistente a moderadamente resistente a les termites.
La so madera ye bien envalorada pa puertes, paneles de ventanes y muebles, especialmente pa los caxones, roperos, armarios, muebles de cocina y campamentu, y los preseos musicales por cuenta de la so estabilidá, poco pesu y durabilidá. Tamién s'utiliza p'artículos de madera curvada. Na construcción de barcos usar pa les cubiertes y los remos. Ye una madera popular pa los cuadros y los marcos, artículos torniaos y dellos tipos de pinceles, brochas y xuguetes; tamién pa cinceles, llimes, sierres, destornilladores y focetes Tamién s'utiliza pa la fabricación de caxes de té y enchapadaos, cayueles, el nucleu del marcu y les bandes de persianes. Ye llargamente utilizada pa la fabricación de meses de dibuxu, meses d'avión, caxes de preseos y escales. Tamién s'utiliza pa fabricar estremidaes artificiales y raquetes de tenis. Utilízase tamién pa faer d'estielles pa tríplex y pa fabricar papel.
Les fueyes contienen 11.9 % de proteína cruda y considérase-yos un bon forraxe pal ganáu y sirve d'alimentu pal vierme de seda.
La medicina tradicional atribúye-y delles propiedaes melecinales. El raigañu y la corteza úsense como laxante estomacal, antihelmíntico, galactogoga, estimulante del mambís y pal ayudar en tratamientu de hemorroides, dolores abdominales, sensación d'ardor, fiebre, 'tridosha y descarga urinaria. Un emplaste de les fueyes aplicar pa solliviar el dolor de cabeza y el so zusmiu utilizar pa llavadura de les úlceras esternes. Les flores son astrinxentes y aplíquense pa solliviar les enfermedaes del sangre y la llepra. El frutu tamién ye astrinxente, ye consideráu diuréticu, afrodisiacu, y úsase pa promover la crecedera del pelo, la contra l'anemia, la llepra, la úlcera y fluxu vaxinal. Una decocción del raigañu y la corteza ye alministrada nel tratamientu de mordedures de culiebra o d'alacrán.
Lignanos, tales como 6“ - bromu - isoarboreol, 4-hydroxysesamin, 4,8-dihydroxysesamin, 1,4-dihydroxysesamin (gummadiol), 2-piperonyl-3-hydroxymethyl-4-(α-hydroxy-3,4-methylenedioxybenzyl)-4-hydroxytetrahydrofuran and the 4-O-glucósido de 4-epigummadiol, y puede aisllar del duramen de Gmelina arborea.[3] Los compuestos principales son arboreol o gmelanone.[4]
Umbelliferona 7-apiosylglucosida pue ser aislláu del raigañu.[5]
Cinco componentes, aisllaos del duramen de G. arborea, (+)-7′-O-ethyl arboreol, (+)-paulownin, (+)-gmelinol, (+)-epieudesmin and (−)-β-sitosterol, amuesen l'actividá antifúngica frente a Trametes versicolor.[6]
Gmelina arborea describióse por William Roxburgh y espublizóse en The Cyclopaedia; or, universial dictionary of arts, . . . 16: Gmelina 4. 1810.[7]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Melina o gamhar (Gmelina arborea) ye un árbol caducifoliu de la familia Lamiaceae, nativu de los montes de la India y el sudeste d'Asia, asitiaos a menos de 1.500 m d'altitú. Foi introducíu en Sierra Lleona, Nixeria, Centroamérica y Suramérica.
Gmelina arborea (lat. Gmelina arborea) - dalamazkimilər fəsiləsinin gmelina cinsinə aid bitki növü.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Gmelina arborea (lat. Gmelina arborea) - dalamazkimilər fəsiləsinin gmelina cinsinə aid bitki növü.
Gmelina arborea ist eine Pflanzenart aus der Familie der Lippenblütler (Lamiaceae).[1] Sie stammt aus Südostasien und Indien, wird aber verbreitet in den Tropen angepflanzt.
Gmelina arborea ist ein schnellwüchsiger, laubabwerfender Baum, der Wuchshöhen von 12 bis 30, selten auch bis 40 Meter erreicht. Der Stamm ist auf den unteren 6 bis 9 Metern oft astfrei, manchmal schiefwüchsig und die Baumkrone ist breit ausladend. Der Stammdurchmesser erreicht bis zu 80–140 Zentimeter. Die Borke ist grau-braun und relativ glatt bis etwas rau und leicht rissig. Das Holz ist blassgelb gefärbt und weich bis mäßig hart. Die jungen Zweige sind im Querschnitt leicht vierkantig, sie sind dicht braun behaart. Ältere Zweige besitzen eine glatte graubraune Rinde.
Die gestielten, gegenständigen und ganzrandigen Laubblätter sind einfach, 10 bis 25 Zentimeter lang und 7 bis 20 Zentimeter breit. Der Blattstiel ist 5–15 Zentimeter lang und etwas kurz behaart bis kahl. Am Übergang von Blattstiel zu Blattspreite sitzen einige Drüsen. Die Blattspreite ist breit-eiförmig bis leicht herzförmig, am Grund zum Blattstiel spitz bis stumpf und die Spitze ist spitz bis zugespitzt. An jungen Pflanzen sind die Blätter manchmal entfernt grobgezähnt bis gelappt. Die Blätter sind, unterseits mehr, leicht, mehr oder weniger samtig behaart bis kahl, sie sind teils Lepidote, Schuppig. Die Nervatur ist meist dreizählig bis handförmig. Die Nebenblätter fehlen meist.
Die 15 bis 30 Zentimeter langen, gestielten Blütenstände sind Thyrsen, sie stehen endständig an den Zweigen, die Blütenstandsachse ist behaart. Die einzelne kurz gestielte, zwittrige und fünfzählige Blüte mit doppelter Blütenhülle ist etwa 4 Zentimeter lang, glockenförmig, orange, gelb und bräunlich gefärbt. Bei den Blütenstielen sind abfallende Tragblätter vorhanden. Der grüne, becherförmige und haarige Kelch ist klein, mit kleinen Spitzen. Die außen und auf den Kronlappen feinhaarige Krone ist zweilippig und in der Kronröhre und auf dem unteren, mittleren und längeren Lappen, fast kahl und gelb. Die vier, etwas vorstehenden Staubblätter sind didynamisch, mit leicht haarigen Staubfäden. Der vierkammerige Fruchtknoten ist oberständig, der Griffel ist lang, mit einer zweilappigen Narbe.
Die Blütezeit erfolgt im Februar bis April, die Fruchtbildung ab Mai bis Juni. Die einförmigen bis rundlichen, ledrigen und glatten, glänzenden Steinfrüchte, mit beständigem Kelch, sind zur Reifezeit gelb und sind etwa 2,5–4 Zentimeter groß. Das grün-gelbliche Fruchtfleisch ist saftig und bitter-süß. Die relativ glatten, meistens 1–2 knochigen Steinkerne sind hellbraun und eiförmig.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 40.[2]
Gmelina arborea ist beheimatet in Indien, Südostasien (Myanmar, Thailand, Laos, Kambodscha, Vietnam, Philippinen) und in den südlichen Provinzen Chinas. Der Baum steigt bis in Höhenlagen von 1500 Meter. Als Plantagenbaum ist er im gesamten Tropenraum anzufinden.
Gmelina arborea bevorzugt frische Böden bei 750 bis 4500 mm Jahresniederschlag. Aber auch in trockeneren Regionen mit Trockenzeiten von sechs bis sieben Monaten kann er noch wachsen.
Die saftigen Früchte sind essbar und bitter-süß. Auch die Blüten werden gegessen.
Das Holz dient für Gartenmöbel, Konstruktionsholz, Wagen-, Sport-, Musik-Instrumente und künstliche Gliedmaßen. Das vielseitig verwendbare Holz hat die Handelsbezeichnung Gmelina, Yemane, Gumhar, Malay beechwood, Mai Saw, So, So-Maeo.
Die Wurzel und Rinde wird pharmakologisch u. a. zur Herstellung von Abführmittel und Mittel zur Verbesserung des Appetits genutzt. Verschiedene Teile des Baumes finden in der Volksmedizin Verwendung: Der Sud der Blätter, Wurzel oder Rinde sowie die Früchte.
Synonyme für Gmelina arborea Roxb. ex Sm. sind Gmelina rheedei Hook., Gmelina sinuata Link, Gmelina oblongifolia Roxb. und Premna arborea Roth.[3]
Gmelina arborea ist eine Pflanzenart aus der Familie der Lippenblütler (Lamiaceae). Sie stammt aus Südostasien und Indien, wird aber verbreitet in den Tropen angepflanzt.
खमारी अथवा गम्भारी पीपलका जस्ता पात, सेतो बोक्रो, पहेँला फूल र फल हुने, दूध निस्कने एक जातको रूख हो ।
ಶಿವನೆ(ಗಮಾರಿ)ಮದ್ಯಮ ಪ್ರಮಾಣದ ಮರ.ಇದು ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.ದಕ್ಷಿಣ ಎಷಿಯಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.ಇದು ಒಂದು ಔಷಧೀಯ ಮರ. ಈ ಮರವು ಅತೀ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಮರವಾಗಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚು ಮಳೆ ಬೀಳುವ ಕಣಿವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 30 ಮೀ ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಕಾಂಡದ ಸುತ್ತಳತೆ 1-5 ಮೀಟರ್ ದಪ್ಪ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದರ ದಪ್ಪಗಿನ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ತೊಗಟೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಳಿಯ ಬಣ್ಣದ ಮಚ್ಚೆಗಳು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಲೆಗಳು ಉದುರಿದಾಗ ರೆಂಬೆಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಿರಿದಾದ ಕೊಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ದಳಗಳಿರುವ ಕಂದು ಬಣ್ಣ ಲೇಪಿತ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಹೂವುಗಳ ಗೊಂಚಲು ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ.[೧]
ಇದು ವರ್ಬೆನಾಸಿ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದು Gmelina arborea ಗ್ಮೆಲಿನ ಅರ್ಬೊರಿಯ ಎಂದು ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಹೆಸರು.
ಇದು ಬಹಳ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಮರ.ಹೃದಯಾಕಾರದ ಎಲೆಗಳು (ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ)ತೊಗಟೆ ಎಳೆ ಬೂದು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದ್ದು ನಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಹೊಪ್ಪಳಿಕೆ ಕಳಚುತ್ತದೆ.ದಾರುವು ಹಳದಿ ಛಾಯೆ ಹೊಂದಿದ್ದು,ಮೃದುವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಹಗುರವಾದರೂ ಸಮಾನ ಕಣ ರಚನೆ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.ಬಲಯುತವಾಗಿದ್ದು ಸೀಳಿಕೆ,ಸುರುಟುವಿಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಮರ ಬೆಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಎಲೆಯುದುರುವ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮತ್ತು ಮೈದಾನ ಸೀಮೆಯ ಒಣ ಸಸ್ಯಾವರಣ ಹಾಗೂ ಕಳ್ಳಿ ಕುರುಚಲು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಸಸ್ಯ.ಉದ್ದತೊಟ್ಟಿನ ಎಲೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಬಲಿತ ಮೇಲೆ ಅವುಗಳ ಮೇಲಿನ ತುಪ್ಪಳ ಉದುರಿಹೋಗಿ ಹೊಳಪಾಗುತ್ತದೆ ಎಲೆಯ ಉದ್ದ ೧೮-೨೫ ಸೆ.ಮೀ. ಇರುತ್ತದೆ. ಜೂನ್ ಮತ್ತು ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಮರ ಹೂ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಹೂಗಳ ಹೊರಭಾಗ ಕಂದು ಮಿಶ್ರಿತ ಹಳದಿ. ಒಳಭಾಗವು ಹಳದಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಣ್ಣುಗಳು ಗೋಳಾಕಾರ. ಬಲಿತಾದ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣ. ಪ್ರತಿ ಹಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ೧-೨ ಬೀಜಗಳಿರುತ್ತದೆ.
ಇದು ಉತ್ತಮ ಜಾತಿಯ ಮರವಾಗಿದ್ದು ಹಲವಾರು ಉಪಯೋಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.ಹಲಗೆ,ಪಿಠೋಪಕರಣ,ಪೆಟ್ಟಿಗೆ,ಬಾಚಣಿಗೆ ಮುಂತಾದ ಮರ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಯೋಗ್ಯ ಮರವಾಗಿದೆ.ಕೃತಕ ಅವಯವಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ.ಪದರಹಲಗೆಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಉಪಯುಕ್ತ.
ಶಿವನೆ(ಗಮಾರಿ)ಮದ್ಯಮ ಪ್ರಮಾಣದ ಮರ.ಇದು ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.ದಕ್ಷಿಣ ಎಷಿಯಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.ಇದು ಒಂದು ಔಷಧೀಯ ಮರ. ಈ ಮರವು ಅತೀ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಮರವಾಗಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚು ಮಳೆ ಬೀಳುವ ಕಣಿವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 30 ಮೀ ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಕಾಂಡದ ಸುತ್ತಳತೆ 1-5 ಮೀಟರ್ ದಪ್ಪ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದರ ದಪ್ಪಗಿನ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ತೊಗಟೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಳಿಯ ಬಣ್ಣದ ಮಚ್ಚೆಗಳು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಲೆಗಳು ಉದುರಿದಾಗ ರೆಂಬೆಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಿರಿದಾದ ಕೊಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ದಳಗಳಿರುವ ಕಂದು ಬಣ್ಣ ಲೇಪಿತ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಹೂವುಗಳ ಗೊಂಚಲು ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ.
ယမနေ (beechwood, gmelina, goomar teak, Kashmir tree, Malay beechwood, white teak, yemane) ၏ ရုက္ခဗေဒ အမည်မှာ Gmelina arborea ဖြစ်သည်။
ရုပ်သေးရုပ် မျက်နှာများ ထုလုပ်ရာတွင် ဤသစ်အမျိုးအစားကို အသုံးပြုသည်။
Gmelina arborea, (in English beechwood, gmelina, goomar teak, Kashmir tree, Malay beechwood, white teak, yamane[3] ), locally known as gamhar, is a fast-growing deciduous tree in the family Lamiaceae.[4]
Gmelina arborea grows naturally throughout India, Myanmar, Thailand, Laos, Cambodia, Vietnam and in southern provinces of China. It is found at altitudes from sea level to 1,500 metres (5,000 ft).[1] Since the 1960s, it has been introduced extensively as fast-growing timber trees in Brazil, Gambia, Honduras, Ivory Coast, Malaysia, Malawi, Nigeria, the Philippines, and Sierra Leone. It is also planted in gardens and avenues.[5][6]
The Lion Throne, the most important, and last surviving, of the eight royal thrones of Myanmar, now in the National Museum in Yangon, is carved from Gmelina arborea wood.[7][8]
Lignans, such as 6" - bromo - isoarboreol, 4-hydroxysesamin, 4,8-dihydroxysesamin, 1,4-dihydroxysesamin (gummadiol), 2-piperonyl-3-hydroxymethyl-4-(α-hydroxy-3,4-methylenedioxybenzyl)-4-hydroxytetrahydrofuran and the 4-O-glucoside of 4-epigummadiol, can be isolated from the heartwood of Gmelina arborea.[9] The parent compounds are arboreol or gmelanone.[10]
Umbelliferone 7-apiosylglucoside can be isolated from the root.[11]
Five constituents, isolated from the heartwood of G. arborea, (+)-7′-O-ethyl arboreol, (+)-paulownin, (+)-gmelinol, (+)-epieudesmin and (−)-β-sitosterol, show antifungal activity against Trametes versicolor.[12]
Gmelina arborea, (in English beechwood, gmelina, goomar teak, Kashmir tree, Malay beechwood, white teak, yamane ), locally known as gamhar, is a fast-growing deciduous tree in the family Lamiaceae.
Melina o gamhar (Gmelina arborea) es un árbol caducifolio de la familia Lamiaceae, nativo de los bosques de la India y el sudeste de Asia, situados a menos de 1.500 m de altitud. Ha sido introducido en Sierra Leona, Nigeria, Centroamérica y Sudamérica.
Su hábitat natural son los bosques mixtos, donde se encuentra asociado con otros árboles, como la teca (Tectona grandis), el sadar o laurel de la India (Terminalia tormentosa) y varias latifoliadas y bambués. Prefiere valles húmedos y fértiles con 1.000 a 4.500 mm anuales de precipitación, preferentemente más de 2.000 mm y a menos de 900 m de altitud,[1] de todos modos por debajo de 1.500 msnm.[2] No prospera en terrenos mal drenados y se atrofia en los suelos secos, muy arenosos o pobres; la sequía lo reduce a una forma arbustiva.
Es comúnmente plantado en jardines y avenidas; se le ve en las aldeas a lo largo de las tierras agrícolas y en terrenos baldíos. Requiere mucha luz solar; tiene buena capacidad para recuperarse de las heladas. Las plantas jóvenes necesitan una protección de los venados y del ganado.
Es un árbol de rápido crecimiento que alcanza 30 m de altura, 50 a 80 cm de diámetro del tronco[2] y una circunferencia de las ramas con diámetro de 1,2 a 4 m. La madera bajo la corteza es de color amarillo pálido a crema o beige, cuando está fresca, mudando a color marrón amarillento cuando queda expuesta y es suave a moderadamente dura, ligera a moderadamente pesada, brillante cuando está fresca. El fruto tiene hasta 2,5 cm de largo, verde, suave y oscuro, se vuelve amarillo cuando está maduro y tiene un aroma afrutado.
Es maderable. Como tal se ha difundido su plantación comercial como monocultivo, rentable por su crecimiento rápido y expansivo. La madera es razonablemente fuerte para su peso. Se utiliza en construcciones, muebles, coches, artículos deportivos, instrumentos musicales y prótesis. Una vez seca, se trata de una madera muy estable, moderadamente resistente a podrirse y va desde muy resistente a moderadamente resistente a las termitas.
Su madera es muy estimada para puertas, paneles de ventanas y muebles, especialmente para los cajones, roperos, armarios, muebles de cocina y campamento, y los instrumentos musicales debido a su estabilidad, poco peso y durabilidad. También se utiliza para artículos de madera curvada. En la construcción de barcos se usa para las cubiertas y los remos. Es una madera popular para los cuadros y los marcos, artículos torneados y varios tipos de pinceles, brochas y juguetes; también para cinceles, limas, sierras, destornilladores y hoces También se utiliza para la fabricación de cajas de té y enchapadados, pizarras, el núcleo del marco y las bandas de persianas. Es ampliamente utilizada para la fabricación de mesas de dibujo, mesas de avión, cajas de instrumentos y escalas. También se utiliza para fabricar extremidades artificiales y raquetas de tenis. Se utiliza también para hacer de astillas para tríplex y para fabricar papel.
Las hojas contienen un 11,9 % de proteína cruda y se les considera un buen forraje para el ganado y sirve de alimento para el gusano de seda.
La medicina tradicional le atribuye varias propiedades medicinales. La raíz y la corteza se usan como laxante estomacal, antihelmíntico, galactogoga, estimulante del apetito y para el ayudar en tratamiento de hemorroides, dolores abdominales, sensación de ardor, fiebre, 'tridosha y descarga urinaria. Un emplaste de las hojas se aplica para aliviar el dolor de cabeza y su jugo se utiliza para lavado de las úlceras externas. Las flores son astringentes y se aplican para aliviar las enfermedades de la sangre y la lepra. El fruto también es astringente, es considerado diurético, afrodisíaco, y se usa para promover el crecimiento del cabello, la contra la anemia, la lepra, la úlcera y flujo vaginal. Una decocción de la raíz y la corteza es administrada en el tratamiento de mordeduras de serpiente o de alacrán.
Lignanos, tales como 6“ - bromo - isoarboreol, 4-hydroxysesamin, 4,8-dihydroxysesamin, 1,4-dihydroxysesamin (gummadiol), 2-piperonyl-3-hydroxymethyl-4-(α-hydroxy-3,4-methylenedioxybenzyl)-4-hydroxytetrahydrofuran and the 4-O-glucósido de 4-epigummadiol, e puede aislar del duramen de Gmelina arborea.[3] Los compuestos principales son arboreol o gmelanone.[4]
Umbelliferona 7-apiosylglucosida puede ser aislado de la raíz.[5]
Cinco componentes, aislados del duramen de G. arborea, (+)-7′-O-ethyl arboreol, (+)-paulownin, (+)-gmelinol, (+)-epieudesmin and (−)-β-sitosterol, muestran la actividad antifúngica frente a Trametes versicolor.[6]
Gmelina arborea fue descrita por William Roxburgh y publicado en The Cyclopaedia; or, universial dictionary of arts, . . . 16: Gmelina 4. 1810.[7]
Datos: Q311345
Multimedia:
Especies: Gmelina arborea
Melina o gamhar (Gmelina arborea) es un árbol caducifolio de la familia Lamiaceae, nativo de los bosques de la India y el sudeste de Asia, situados a menos de 1.500 m de altitud. Ha sido introducido en Sierra Leona, Nigeria, Centroamérica y Sudamérica.
Gmelina arborea est une espèce de plantes de la famille des Verbenaceae.
Cet arbre à croissance rapide et à feuillage caduc, pousse naturellement dans la plus grande partie de l'Inde à des altitudes allant jusqu'à 1 500 mètres. Il est aussi naturellement présent en Birmanie, en Thaïlande, au Laos, au Cambodge, au Vietnam et dans les provinces du Sud de la Chine. Il a été planté de façon extensive au Sierra Leone, au Nigeria, en Malaisie, et sur une base expérimentale dans d'autres pays. Il est également planté en arbre d'ornement (jardins, avenues).
Gmelina arborea est un arbre à croissance rapide poussant dans différents habitats. Il préfère les sols humides et fertiles de vallées avec un pluviométrie annuelle de 750–4 500 mm. Il supporte mal les sols mal drainés et reste rabougri sur les sols secs, sablonneux ou pauvres. Il adopte la forme d'un arbuste si le climat est trop sec. Il peut atteindre une taille modérée à grande (jusqu'à 30 m pour un diamètre de 1,2 à 4 m). Son écorce se caractérise par une écorce externe recouvrant une couche chlorophyllienne, suivie d'une couche blanc jaunâtre à l'intérieur.
Il porte des feuilles simples opposées, acuminées (dentées lorsqu'il est jeune).
La floraison a lieu de février à avril, lorsque l'arbre est plus ou moins défeuillé, tandis que la fructification dure de mai à juin. Le fruit, long de 2,5 cm est lisse, vert foncé devenant jaune à maturité en exhalant une odeur fruitée.
Son bois jaune pale à crème ou rosé à l'état frais, évoluant en jaune brun après exposition, est tendre à modérément dur, léger à modérément lourd, lustré lorsqu'il est frais, avec un grain généralement droit à irrégulier ou plus rarement ondulé, et une texture moyenne.
Héliophile, il tolère les fortes sécheresses et résiste au gel avec une bonne capacité à se remettre des impacts du froid. Il est vigoureux et particulièrement adapté à la gestion en taillis. Les plantules et jeunes individus doivent être protégés de la prédation des cervidés et du bétail.
Il est souvent planté dans les jardins ou comme arbre d'alignement le long des avenues, dans les villages ou en bordures de champs dans les campagnes.
Gmelina arborea est le plus abondant dans les forêts mixtes de l'Ouest du Bengale, très répandu en Inde de l'est de la rivière Ravi aux contreforts himalayens, commun dans tout l'Assam et les régions voisines du nord du Bengale occidental, du sud du Bihar et de l'Odisha, sporadiquement présent dans le Sud et l'Ouest de l'Inde, et planté ailleurs à grande échelle.
Son bois est relativement solide par rapport à son poids. Il est utilisé en construction, charpenterie de marine, menuiserie, ébénisterie, carrosserie, équipements de sport (ex: avirons), instruments de musique, etc. Il adapté à la réalisation de d'objets en bois courbé. Une fois traité, c'est un bois durable, assez résistant à la pourriture et aux termites.
Parmi les objets d'usage courant où ce bois est utilisé, citons : cadres d'image et d'ardoise, articles de tournage, dos de brosse, manches à balais, jouets, poignées d'outils (ciseaux, scies, tournevis, faucilles, etc.), coffres à thé, tableaux noirs, planches à dessin, tables planes, boîtes d'instruments, règles, prothèse de membres, poignées de raquettes de tennis, plateaux de jeux (ex. : carrom), caisses...
Ses feuilles constituent un fourrage d'assez bonne qualité pour le bétail (protéine brute - 11,9 %) et sont également utilisées en sériciculture comme aliment pour le bombyx de l'ailante.
Très blanches, les cendres de son bois entrent dans la composition de l'ocre blanc semi-solide utilisé en peinture rupestre, notamment dans certaines grottes ornées vieilles de 3 000 à 5 000 ans et plus, trouvées dans les forêts denses de Tamil Nadu[3].
La racine et l'écorce de Gmelina arborea sont réputées stomachiques, galactagogues, laxatives et anthelmintiques. En médecine ayurvédique, elles sont supposées ouvrir l’appétit, être utile dans l'hallucination, les douleurs abdominales, les sensations de brûlure, les fièvres, le tridosha et les écoulements urinaires. La pâte de feuilles est appliquée pour soulager les maux de tête et le jus est utilisé comme lavage pour les ulcères.
Les fleurs sont douces, "rafraîchissantes", amères, acre et astringentes. Elles sont utilisées contre la lèpre et les maladies du sang.
Dans l'Ayurveda, les fruits acides, aigres, amers et doux, sont réputés "rafraîchissants", diurétiques, aphrodisiaques, astringents alternatifs aux intestins, favoriser la croissance des cheveux, utiles dans les 'vata', la soif, l'anémie, la lèpre, les ulcères et les pertes vaginales.
La pâte de feuille en application soulagerait les maux de tête et le jus est utilisé en lavement contre les ulcères.
Cette plante est recommandée en combinaison à d'autres substances pour soigner les morsures de serpent et les piqûres de scorpions. Dans le cas des morsures de serpent, on prescrit une décoction de racine et d'écorce.
On a pu isoler dans son bois de cœur diverses sortes de lignanes telles que le 6“ - bromo - isoarboreol, le 4-hydroxysesamin, le 4,8-dihydroxysesamin, le 1,4-dihydroxysesamin (gummadiol), le 2-piperonyl-3-hydroxymethyl-4-(α-hydroxy-3,4-methylenedioxybenzyl)-4-hydroxytetrahydrofuran et le 4-O-glucoside de 4-epigummadiol[4]. Ce sont des composés proches de l'arboreol et de la gmelanone[5].
L'Umbelliferone 7-apiosylglucoside a été isolé dans ses racines[6].
Cinq molécules isolées dans son bois de cœur ont montré une activité antifongique contre Trametes versicolor : (+)-7′-O-ethyl arboreol, (+)-paulownin, (+)-gmelinol, (+)-epieudesmin et (−)-β-sitostérol[7].
Gmelina arborea is appelé localement par différents noms en différentes langues :
Jeune plantation.
Canopée en fleur - 23 milles de Jayanti,parc national de Buxa, Jalpaiguri district de Bengale-Occidental, Inde.
fleur au sol - 23 milles de Jayanti,parc national de Buxa, Jalpaiguri district de Bengale-Occidental, Inde.
Gmelina arborea est une espèce de plantes de la famille des Verbenaceae.
Cet arbre à croissance rapide et à feuillage caduc, pousse naturellement dans la plus grande partie de l'Inde à des altitudes allant jusqu'à 1 500 mètres. Il est aussi naturellement présent en Birmanie, en Thaïlande, au Laos, au Cambodge, au Vietnam et dans les provinces du Sud de la Chine. Il a été planté de façon extensive au Sierra Leone, au Nigeria, en Malaisie, et sur une base expérimentale dans d'autres pays. Il est également planté en arbre d'ornement (jardins, avenues).
Jati Putih termasuk tanaman penghasil kayu yang produktif. Tanaman jati putih berasal dari Asia Tenggara, di negara lain dikenal dengan nama Gamari atan Gumadi (India), Gamar (Bangladesh) atau Yemane (Myanmar). Banyak ditanam sebagai tanaman pelindung, sebagian besar dimanfaatkan sebagai tanaman komersil. Sekarang (Januari 2009) tanaman ini banyak ditanam di daerah Kabupaten Bulukumba, Sulawesi Selatan, Indonesia. Para petani tertarik dengan nilai kayu jenis ini. Semua bagian pohon dapat dimanfaatkan untuk dijual, mulai dari batang gelondongan, cabang bahkan ranting. Nilai ekonomis katu ini yang tinggi membuat tanaman ini ditanam dari tepi jalan, di kebun, di halaman dan sebagainya.
Buah: berdaging, panjang 20-35 mm, kulit mengkilat, mesokarp lunak, agak manis.
Biji: keras seperti batu, panjang 16-25 mm, permukaan licin, satu ujung bulat, ujung lain runcing. Terdiri dari 4 ruang, jarang dijumpai 5 ruang. Sedikitnya satu ruang berisi benih, jarang dalam satu buah terdiri dari dua biji batu. Ukuran benih meningkat menurut ukuran biji, yaitu panjang 6-9 mm. Berat 1.000 butir biji batu sekitar 400 gr.
Berbunga dan berbuah setiap tahun. Di sebaran alami beriklim musim, mulai berbunga pada musim kemarau ketika pohon menggugurkan daun. Di luar sebaran alami beriklim musim, periode pembungaan dan pembuahan tidak jelas, bunga dan buah terlihat kira-kira sepanjang tahun. Buah masak terjadi 1,5 bulan setelah pembungaan.
Buah umumnya dikumpulkan di lantai hutan. Buah masak yang jatuh mungkin masih hijau, kemudian berubah kuning setelah satu minggu. Sekitar dua minggu, buah menjadi coklat dan setelah tiga minggu menjadi hitam. Pengumpulan lebih baik dilakukan ketika masih hijau atau kuning. Daya kecambah benih dari buah coklat atau hitam sangat rendah. Karena tidak semua buah jatuh dan masak pada saat yang sama, maka buah dikumpulkan dua kali dalam seminggu selama beberapa bulan pengumpulan. Sebelum pengumpulan buah, semak dan gulma di lantai hutan dibersihkan. Produksi buah dipengaruhi umur tegakan, kondisi ekologis dan tegakan. Produksi benih (biji batu) berkisar 30-170 kg/ha/tahun.
Pengangkutan buah ke tempat pemrosesan hendaknya dalam keranjang terbuka atau jaring, jangan dimasukkan karung plastik. Untuk mencegah fermentasi, buah segera diangkut ke tempat pembersihan dalam 24 jam, terutama buah yang telah kuning atau coklat. Hati-hati kerusakan daging buah karena fermentasi dimulai dari buah yang rusak. Di tempat pemrosesan, buah hendaknya disortasi dalam kelompok yang segera diproses (kuning dan coklat) dan kelompok yang memerlukan pemasakan pasca panen (hijau kekuningan). Pemasakan demikian dilakukan di bawah naungan dengan menebar buah setebal 10-15 cm hingga berubah kuning. Sortasi ini berlangsung 1 minggu. Pengupasan daging buah dalam jumlah kecil dikerjakan secara manual dengan meggosok buah hingga terlepas daging buahnya kemudian dicuci dengan air. Dalam jumlah besar, menggunakan mesin pengupas kopi. Perendaman buah 24 jam sebelum pengupasan akan memudahkan pelepasan daging buah. Setelah pengupasan, buah ditebar di ayakan kawat kemudian disiram air untuk membersihkan lendir dan daging buah. Sisa daging buah biasanya masih menempel biji setelah pengupasan, sehingga pembersihan lanjutan yaitu secara manual dengan menggosok biji dengan pasir bercampur air atau secara mekanis (juga dengan pasir) menggunakan pengaduk semen. Tahap akhir, biji dicuci dan dijemur (2-3 hari).
Benih kering kadar 5-8% yang disimpan dalam suhu 4-5 °C dapat bertahan beberapa tahun tanpa ada penurunan daya kecambah. Karena penjemuran sulit menurunkan kadar air di bawah 10%, maka benih hendaknya di oven (35-50 °C) untuk penyimpanan jangka panjang. Jika benih akan ditabur dalam periode satu tahun setelah proses penjemuran, maka penyimpanan dalam wadah kedap udara sudah memadai. Untuk menghindari tikus sebaiknya disimpan dalam wadah logam.
Benih tidak mengalami dormansi dan tidak memerlukan perlakuan pendahuluan. Sebelum ditabur sebaiknya benih direndam dalam air dingin selama 24 - 48 jam.
Benih ditabur pada bedeng tanah atau pasir yang ditutup lapisan tipis tanah atau pasir. Kecambah gmelina termasuk epigeal (kotiledon terangkat dari permukaan tanah). Tergantung kondisi awal benih berkecambah, kulit keras akan tertinggal atau terangkat dan benih sisanya masih mungkin berkecambah. Benih umumnya cepat berkecambah dalam jumlah banyak. Perkecambahan sering lebih 100%, karena dari satu biji tumbuh lebih satu kecambah. Suhu optimal perkecambahan 30 - 31 °C. Suhu rendah menurunkan perkecambahan. Bedeng kecambah diletakkan di bawah matahari, naungan sebagian atau penuh menurunkan daya kecambah. Kecambah selanjutnya disapih di kantong plastik. Bibit siap tanam setelah berumur 5 - 6 bulan
Jati Putih termasuk tanaman penghasil kayu yang produktif. Tanaman jati putih berasal dari Asia Tenggara, di negara lain dikenal dengan nama Gamari atan Gumadi (India), Gamar (Bangladesh) atau Yemane (Myanmar). Banyak ditanam sebagai tanaman pelindung, sebagian besar dimanfaatkan sebagai tanaman komersil. Sekarang (Januari 2009) tanaman ini banyak ditanam di daerah Kabupaten Bulukumba, Sulawesi Selatan, Indonesia. Para petani tertarik dengan nilai kayu jenis ini. Semua bagian pohon dapat dimanfaatkan untuk dijual, mulai dari batang gelondongan, cabang bahkan ranting. Nilai ekonomis katu ini yang tinggi membuat tanaman ini ditanam dari tepi jalan, di kebun, di halaman dan sebagainya.
Gamelina (Gmelina arborea Roxb.; Lamiaceae) é uma árvore da qual se extrai a celulose, matéria-prima para a fabricação do papel.[1]
Gamelina (Gmelina arborea Roxb.; Lamiaceae) é uma árvore da qual se extrai a celulose, matéria-prima para a fabricação do papel.
Gmelina arborea là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa môi. Loài này được Roxb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1814.[1]
-_fallen_flower_at_23_Mile,_Duars,_West_Bengal_W_IMG_5898.jpg)
Bài viết về phân họ hoa môi Viticoideae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Gmelina arborea là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa môi. Loài này được Roxb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1814.
云南石梓（学名：Gmelina arborea），为马鞭草科石梓属下的一个植物种。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
-_fallen_flower_at_23_Mile,_Duars,_West_Bengal_W_IMG_5898.jpg)
_(3246579032).jpg)
-_fallen_flower_at_23_Mile,_Duars,_West_Bengal_W_IMG_5898.jpg)
-_fallen_flower_at_23_Mile,_Duars,_West_Bengal_W_Picture_341.jpg)
-_fallen_flower_at_23_Mile,_Duars,_West_Bengal_W_IMG_5898.jpg)
