Pedicularis verticillata és una espècie de planta dins l'ordre Lamials que es troba a Alaska, Nord-oest del Canadà,[1] i a la Xina a altituds de 2100-4400 m.[2]
Aquesta planta és perenne i fa de 15 a 35 cm d'alt. Les seves tiges són erectes. Els seus pecíols fan 3 cm i les fulles són oblongues lanceolades de 2,5 cm de llargada. La seva inflorescència és densa amb les flors acolorides. El fruit és una càpsula.[2]
Pedicularis verticillata és una espècie de planta dins l'ordre Lamials que es troba a Alaska, Nord-oest del Canadà, i a la Xina a altituds de 2100-4400 m.
Das Quirlblättrige Läusekraut (Pedicularis verticillata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Läusekräuter (Pedicularis) innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae).[1]
Das Quirlblättrige Läusekraut ist eine ausdauernde krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen zwischen 5 und 20 Zentimetern. Der Stängel ist vierzeilig behaart.[1]
Je drei bis vier Laubblätter stehen in Quirlen am Stängel. Die Blattspreite ist fiederschnittig und fein und unregelmäßig gezähnt.[1]
Die Blütezeit reicht von Juni bis August. Im endständigen Blütenstand stehen die Blüten dicht zusammen.[1]
Die zwittrigen Blüten sind zygomorph mit doppelter Blütenhülle. Die purpurfarbene Krone ist zweilippig, sie ist 12 bis 16 Millimeter lang. Die Oberlippe ist gestutzt, aber nicht geschnäbelt. Die Unterlippe ist mindestens so lang wie die Oberlippe, sie ist dreilappig.[1]
Die Kapselfrucht ist fast doppelt so lang wie der Kelch.[1]
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 12.[2]
Blütenökologisch handelt es sich um eine Hummelblume.[2]
Das Quirlblättrige Läusekraut besiedelt die Kalkgebirge von den Pyrenäen bis zum Balkangebirge in Höhenlagen von 900 bis 2800 Metern. Es gibt Fundortangaben für die Länder Spanien, Frankreich, Schweiz, Deutschland, Österreich, Slowenien, Italien, Polen, Slowakei, Rumänien, Bulgarien, Russland und die Ukraine.[3]
Das Quirlblättrige Läusekraut gedeiht am besten auf gut mit Wasser versorgten (besonders Quellmoore), meist kalkhaltigen, neutral-milden, humosen, steinigen oder reinen Lehm- oder Tonböden. Das Quirlblättrige Läusekraut ist pH-indifferent. Es ist eine Charakterart der Ordnung Seslerietalia albicantis, kommt in tieferen Lagen aber auch in Pflanzengesellschaften des Verbandes Caricion davallianae vor.[2]
Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt et al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 3+w (feucht aber mäßig wechselnd), Lichtzahl L = 4 (hell), Reaktionszahl R = 4 (neutral bis basisch), Temperaturzahl T = 1+ (unter-alpin, supra-subalpin und ober-subalpin), Nährstoffzahl N = 2 (nährstoffarm), Kontinentalitätszahl K = 3 (subozeanisch bis subkontinental).[1]
Die Erstveröffentlichung von Pedicularis verticillata erfolgte 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum, Tomus II, S. 608.[3]
Das Quirlblättrige Läusekraut (Pedicularis verticillata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Läusekräuter (Pedicularis) innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae).
Pedicularis verticillata, the whorled lousewort, is a species of flowering plant in the family Orobanchaceae which can be found in Alaska, North-Western Canada,[1] and everywhere in China at the elevation of 2,100–4,400 metres (6,900–14,400 ft).[2] Its native habitats include moist meadows and lakeshores.[3]
The plant is a perennial herb[3] and is 15–35 centimetres (5.9–13.8 in) high. The stems are erect at the center and have hairs which come in four lines. It leaves carry 3 centimetres (1.2 in) long petioles which are white coloured while its leaf-blades are oblong, lanceolate and are 2.5–3 centimetres (0.98–1.18 in) by 1–1.2 centimetres (0.39–0.47 in) (sometimes they are as wide as 1.8 centimetres (0.71 in)). Both stem and basal leaves are of the same length while the species' calyx is red and is 6 millimetres (0.24 in) long and is ovoid. Raceme is inflorescent and dense, with white coloured flowers. It corolla is of purple colour and is 1.3 centimetres (0.51 in) with right tube being bent. The galea is falcate, 5 millimetres (0.20 in) long and rounded at the front. The plant' capsule is 1–1.5 centimetres (0.39–0.59 in) by 4–5 millimetres (0.16–0.20 in), and is both apiculate and lanceolate with the seeds being 1.8 millimetres (0.071 in) long.[2]
Pedicularis verticillata, the whorled lousewort, is a species of flowering plant in the family Orobanchaceae which can be found in Alaska, North-Western Canada, and everywhere in China at the elevation of 2,100–4,400 metres (6,900–14,400 ft). Its native habitats include moist meadows and lakeshores.
Pedicularis verticillata
La Pédiculaire verticillée (Pedicularis verticillata) ou encore dite herbe à poux est une espèce de plantes herbacées vivaces de la famille des Scrophulariaceae selon la classification classique de Cronquist (1981) ou des Orobanchaceae selon la classification APG III.
C'est une plante artico-alpine vivace de 5 à 25 cm qui pousse dans les montagnes d'Europe, de Russie et de Chine ainsi que du Canada et de l'Alaska. En France, on la trouve à une altitude de 1 400 à 3 000 m, de préférence dans des prairies calcaires et assez humides[1].
Elle fleurit entre juin et aout. Ses fleurs forment des grappes serrées qui s'allongent au fur et à mesure de la floraison. Le pédoncule est très court; le calice est rose et a la forme d'une outre à quatre ou cinq dents avec des poils au niveau des nervures. La corolle est bilabiée: la lèvre inférieure, étalée dans sa partie terminale, sert de piste d'atterrissage pour les insectes tandis que la lèvre supérieure d'une longueur de 12 à 18 mm a la forme d'un casque aplati latéralement, sans pointe, et cache 2 grandes et 2 petites étamines. Le style et le stigmate dépassent légèrement. La disposition relative des étamines et du stigmate empêche toute autopollinisation et celle-ci doit être assurée par les insectes, notamment les bourdons. Par la suite, l'ovaire se transforme en un fruit sec de 2 à 4 mm qui reste enveloppé par le calice et comporte deux loges renfermant les graines[1]. Le nombre de chromosomes est de 2n = 12[2].
Les tiges sont poilues sur quatre lignes, peu feuillées. Comme l'indique le nom de la plante, ses petites feuilles sont verticillées par quatre[1].
Tout comme les autres pédiculaires, elle parasite les plantes voisines, en général des graminées, pour leur prélever de l'eau et des sels minéraux. En effet, la pédiculaire transpire beaucoup et ses racines, courtes et grêles, ne possèdent pas de poils absorbants, elle a donc besoin d'un supplément de sève pour mieux se développer[1].
Pédiculaire verticillée dans les Hautes Tatras
Pedicularis verticillata
La Pédiculaire verticillée (Pedicularis verticillata) ou encore dite herbe à poux est une espèce de plantes herbacées vivaces de la famille des Scrophulariaceae selon la classification classique de Cronquist (1981) ou des Orobanchaceae selon la classification APG III.
Mutličkata wšowica (Pedicularis verticillata) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
Wjacelětna zelišćowa rostlina docpěwa wysokosć mjez pjeć a 20 cm a ma kosmate stołpiki.
Łopjena su fajn zubate fiederschnittig a steja w tři- hač štyriličbnych mutličkach na stołpiku.
Kćěje wot junija hač do awgusta. Kćenja steja w hustym, nakónčnym kwětnistwje. Króna je purpurowa z přikušenej, bjezpysčičkowej hornjej hubu a dosahuje dołhosć wot něhdźe 12 hač 18 mm.
Mutličkata wšowica (Pedicularis verticillata) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
La pedicolare a foglie verticillate (nome scientifico Pedicularis verticillata L., 1753) è una pianta parassita appartenente alla famiglia delle Orobanchaceae.[1]
Il nome generico (Pedicularis) deriva da un termine latino che significa "pidocchio" e si riferisce alla convinzione che queste piante infestino di pidocchi il bestiame al pascolo; altri giustificano l'etimologia del nome del genere all'opposto, ossia in quanto si pensa che queste piante liberino la testa dai pidocchi.[2][3][4] L'epiteto specifico (verticillata) fa riferimento alla particolare disposizione delle foglie cauline.[5][6]
Il binomio scientifico della pianta di questa voce è stato proposto da Carl von Linné (1707 – 1778) biologo e scrittore svedese, considerato il padre della moderna classificazione scientifica degli organismi viventi, nella pubblicazione "Species Plantarum - 2: 608. 1753"[7] del 1753.[8]
Queste piante sono alte da 5 a 20 cm (massimo 30 cm). La forma biologica è emicriptofita scaposa (H scap), ossia in generale sono piante erbacee, a ciclo biologico perenne, con gemme svernanti al livello del suolo e protette dalla lettiera o dalla neve e sono dotate di un asse fiorale eretto e spesso privo di foglie. Sono inoltre piante parassite: le radici mostrano organi specifici per nutrirsi della linfa di altre piante.[2][9][10][11][12]
Le radici, grosse e carnose (a fittone), si distribuiscono a raggiera cercando di raggiungere le radici di altre piante per succhiarne la linfa.
La parte aerea del fusto è eretta e semplice, di colorazione scura e sezione tetragona. La superficie è percorsa da 4 linee di peli, altrimenti è glabra o setolosa. Per ogni pianta si possono generare da 1 a 7 fusti (quelli centrali sono eretti, mentre quelli laterali sono ascendenti).
Le foglie si distinguono in basali, cauline e bratteali (quelle dell'infiorescenza). Quelle basali sono persistenti, disposte in rosette con lamina da oblunga a lineare-lanceolata di tipo pennatosetta e con segmenti da 6 a 10 copie, crenati; il picciolo è lungo 3 cm con peli biancastri. Le foglie cauline in genere sono disposte in verticilli distanziati di 3 - 4 foglie; sono provviste di brevi piccioli o subsessili e progressivamente sono ridotte. Le foglie bratteali sono sessili. Dimensione delle foglie basali: larghezza 4 – 5 mm; lunghezza 30 – 35 mm.
Le infiorescenze sono formate da spighe dense e brevi. Le brattee dell'infiorescenza sono più lunghe dei fiori basali.
I fiori sono ermafroditi, zigomorfi (del tipo bilabiato), tetrameri, ossia con quattro verticilli (calice – corolla - androceo – gineceo) e pentameri (la corolla e il calice sono a 5 parti). Lunghezza del fiore: 12 – 16 mm.
Il frutto è una capsula loculicida bivalve a forma ovoide sormontata da un becco lungo il doppio del calice. I semi sono pochi a forma angolosa. Dimensione della capsula: 15 – 20 mm. Dimensione dei semi: 1,8 mm.
Dal punto di vista fitosociologico la specie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[15]
La famiglia di appartenenza della specie (Orobanchaceae) comprende soprattutto piante erbacee perenni e annuali semiparassite (ossia contengono ancora clorofilla a parte qualche genere completamente parassita) con uno o più austori connessi alle radici ospiti. È una famiglia abbastanza numerosa con circa 60 - 90 generi e oltre 1700 - 2000 specie (il numero dei generi e delle specie dipende dai vari metodi di classificazione[16][17]) distribuiti in tutti i continenti. Il genere Pedicularis comprende 400-500 specie (il genere più numeroso della famiglia con distribuzione quasi cosmopolita - manca in Africa e Australia) delle quali 23 sono presenti nella flora spontanea italiana.
La classificazione del genere è difficile in quanto la forma del fiore è molto simile tra specie e specie; inoltre il colore della corolla nel secco è indistinguibile. Pignatti nella "Flora d'Italia" divide le specie spontanee della flora italiana in tre gruppi in base alla forma del labbro superiore (vedi il disegno):[11]
La specie P. verticillata appartiene alla sez. Anodontae.
Il numero cromosomico di P. verticillata è: 2n = 12/16.[12][18]
Secondo una recente ricerca di tipo filogenetico la famiglia Orobanchaceae è composta da 6 cladi principali nidificati uno all'interno dell'altro. Il genere Pedicularis si trova nel quarto clade (relativo alla tribù Pedicularideae). All'interno della tribù il genere è in posizione "gruppo fratello" al resto dei generi della tribù.[19]
Per questa specie sono indicate tre sottospecie:[1][12]
Questa entità ha avuto nel tempo diverse nomenclature. L'elenco seguente indica alcuni tra i sinonimi più frequenti:[1]
La pedicolare a foglie verticillate in altre lingue è chiamata nei seguenti modi:
La pedicolare a foglie verticillate (nome scientifico Pedicularis verticillata L., 1753) è una pianta parassita appartenente alla famiglia delle Orobanchaceae.
Het kranskartelblad (Pedicularis verticillata) is een kruidachtige plant uit de bremraapfamilie (Orobanchacea).
De plant is te vinden in alle Europese gebergtes, voornamelijk op kalkgraslanden.
De botanische naam Pedicularis is afgeleid van het Latijnse 'pediculus' (luis), naar het bijgeloof dat het eten van de plant door vee zou leiden tot besmetting door luizen. De soortaanduiding verticillata verwijst naar de opvallende stand van de stengelbladeren.
Het kranskartelblad is een overblijvende, kruidachtige halfparasiet met een 15 tot 35 cm lange, opgerichte bloemstengel met vier rijen haren. De plant heeft een wortelrozet van tot 35 mm lange lijnlancetvormige, veerdelige bladeren, en gelijkvormige, in ijle kransen van meestal 4 staande stengelbladeren, voorzien van korte bladstelen.
De bloemen staan in een korte, halfronde bloemtros, en zijn hel roze tot lichtpaars gekleurd, zelden vaal roze. De bovenlip is afgerond, de onderlip heeft drie gelijkvormige lobben. De kelk is klokvormig, met vijf ongelijke tanden, paars gekleurd. De onderste schutbladen zijn langer dan de bloemen.
Het kranskartelblad bloeit van juni tot september.
Het kranskartelblad komt vooral voor in niet te droge kalkgraslanden, tot op een hoogte van 2.800 m.
De plant heeft een arctisch-alpiene verspreiding. Hij komt voor in bijna alle Europese gebergtes van de Pyreneeën tot de Balkan. Verder in Alaska, Noordwest-Canada en in China.
Bronnen, noten en/of referentiesHet kranskartelblad (Pedicularis verticillata) is een kruidachtige plant uit de bremraapfamilie (Orobanchacea).
De plant is te vinden in alle Europese gebergtes, voornamelijk op kalkgraslanden.
Gnidosz okółkowy[3] (Pedicularis verticillata L.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny zarazowatych. Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej, na północy sięgając swoim zasięgiem aż po Alaskę, Murmańsk i północną Syberię[4]. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i jest tutaj dość częsty[5].
Roślina objęta w Polsce od 2004 r. ścisłą ochroną gatunkową, tak jak wszystkie rodzime gatunki gnidoszy. W Polsce występuje wyłącznie na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego. Nie jest zagrożony[7].
Gnidosz okółkowy (Pedicularis verticillata L.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny zarazowatych. Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej, na północy sięgając swoim zasięgiem aż po Alaskę, Murmańsk i północną Syberię. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i jest tutaj dość częsty.
Pedicularis verticillata là loài thực vật có hoa thuộc họ Cỏ chổi. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Pedicularis verticillata là loài thực vật có hoa thuộc họ Cỏ chổi. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Имеет аркто-альпийское распространение в Евразии и на западе Северной Америки. Типичные местообитания — щебнистые и кустарничковые тундры, альпийские луга, гольцы, галечники по берегам горных рек, по которым может спускаться в лесную зону. Предпочитает места с хорошим накоплением снега зимой[3].
Как полупаразит, при помощи гаусторий (присосок) на корнях связан с травянистыми растениями разных видов. От хозяина получает минеральные вещества. Как и большинство полупаразитов, не образует эндомикориз, хотя между клетками могут развиваться гифы грибов[5].
Как и другие виды мытников, энтомофил. Опыляется почти исключительно шмелями разных видов, привлекаемыми обильным нектаром, содержащим фруктозу и сахарозу[6][7].
Охраняется в Польше[8]. В России был включён в Красную книгу Ханты-Мансийского АО в первой редакции (2003 год), во второй редакции 2013 года вид исключён из списка охраняемых[2].
Надземную часть растения используют в китайской и тибетской традиционной медицине. Цветки и надземные части использовались в народной медицине в Забайкалье как мочегонное, кровоостанавливающее, противокашлевое при пневмонии, туберкулёзе легких, нефрите, наружно при ушибах и порезах. Цветки — при неврастении, как жаропонижающее средство. Цветки используют также для приготовления чайных напитков[9].
По данным The Plant List на 2013 год, в синонимику вида входят[10]:
马先蒿（学名：Pedicularis verticillata），又名玉山蒿草，为菊類植物脣形目列當科马先蒿属下的一个种。為台灣兩種馬先蒿屬中的一種。英文俗名為whorled lousewort，其中lousewort相傳為此類植物被攝食後會引發牲畜感染蝨子，其屬名Pedicularis意思為"與蝨子有關的"；而種小名verticillata則有渦旋、輪生之意。
半寄生多年生直立草本。
葉有柄，羽裂，狹長橢圓形至狹橢圓形，長10-30 mm，兩面疏被細柔毛。互生或3-5枚輪生。
花為輪繖花序，淡粉紅色至深紫色都有。萼壺形，歪斜，不規則2-5裂；花冠筒形，上唇兜帽狀，下唇3花瓣片具2褶唇；雄蕊4枚，二強雄蕊，位於上唇內，花藥兩兩相聯。雌蕊兩心皮合生，花柱一枚，子房上位中軸胎座。
果實為狹扁三角形蒴果，包在花萼內，胞背開裂。
阿拉斯加、阿爾卑斯山系、青藏高原、台灣中高海拔山區等地均有分布。喜歡棲息在透光佳的森林邊緣、岩屑地或是開闊的道路邊坡。跟歐氏馬先蒿為少數廣泛分布的馬先蒿屬成員。
_(14760087981).jpg)
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 马先蒿（学名：Pedicularis verticillata），又名玉山蒿草，为菊類植物脣形目列當科马先蒿属下的一个种。為台灣兩種馬先蒿屬中的一種。英文俗名為whorled lousewort，其中lousewort相傳為此類植物被攝食後會引發牲畜感染蝨子，其屬名Pedicularis意思為"與蝨子有關的"；而種小名verticillata則有渦旋、輪生之意。
分類 界 : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 angiosperms 階級なし : 真正双子葉類 eudicots 目 : シソ目 Lamiales 科 : ハマウツボ科 Orobanchaceae 属 : シオガマギク属 Pedicularis 種 : タカネシオガマ P. verticillata 学名 Pedicularis verticillata L. タカネシオガマ（高嶺塩釜）は、シオガマギク属の高山植物。高山植物としては珍しい一年草である。
本州の中部地方から北海道の高山帯に分布し、砂礫地や草地に生える。高さは5-15cm。茎の上部に唇形の紅紫色の花を10個ほどつける。花期は7-9月。
ミヤマシオガマやヨツバシオガマに似るが、ミヤマシオガマと比べ葉の切れ込みがそれほど細かくない点、ヨツバシオガマと比べ高さが低い点などで区別ができる。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 タカネシオガマ（高嶺塩釜）は、シオガマギク属の高山植物。高山植物としては珍しい一年草である。
本州の中部地方から北海道の高山帯に分布し、砂礫地や草地に生える。高さは5-15cm。茎の上部に唇形の紅紫色の花を10個ほどつける。花期は7-9月。
ミヤマシオガマやヨツバシオガマに似るが、ミヤマシオガマと比べ葉の切れ込みがそれほど細かくない点、ヨツバシオガマと比べ高さが低い点などで区別ができる。
