Cerf Du Père David

Multimedia w Wikimedia Commons

Milu chiński^[3], milu^[4], jeleń milu^[5], jeleń Davida^[5] (Elaphurus davidianus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Systematyka

Taksonomia

Autorem pierwszego opisu naukowego rodzaju i gatunku jest A. Milne-Edwards. Opis ukazał się w czasopiśmie Annales des Sciences Naturelles, Zoologie w 1866 roku^[6]. Jako miejsce typowe autor wskazał Chiny (fr. „dans le parc impérial situé à quelque distance de Pékin”)^[6]. Jedyny przedstawiciel rodzaju milu^[3] (Elaphurus).

Gatunek typowy

Elaphurus davidianus Milne-Edwards, 1866

Etymologia

Nazwa rodzajowa jest połączeniem słów z języka greckiego: έλαφος élaphos – „jeleń” oraz ουρα oura – „ogon”^[7]. Epitet gatunkowy honoruje odkrywcę jelenia, ojca Armanda Davida (1826-1900), francuskiego misjonarza w Chinach oraz naturalistę^[6].

Występowanie

W warunkach naturalnych zamieszkiwał prawdopodobnie północne i środkowe Chiny. Wytępiony ok. III w. n.e. Zachował się jedynie w niewoli, w parku łowieckim cesarzy chińskich pod Pekinem (Nanhaizi). Introdukowany w Europie i Ameryce Południowej, a następnie reintrodukowany w Chinach, nad Morzem Żółtym. Spotykany w wielu ogrodach zoologicznych, także w Polsce (poznański Ogród Zoologiczny^[5], Park Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie, Śląski Ogród Zoologiczny, Ogród Zoologiczny we Wrocławiu oraz Ogród Zoologiczny w Krakowie).

Charakterystyka ogólna

Podstawowe dane przedstawia tabela:

Długość ciała Wysokość w kłębie Długość ogona Masa ciała Dojrzałość płciowa Długość ciąży Liczba młodych
w miocie 183-216 cm 115 cm 22-35 cm 150-214 kg 27 miesięcy ok. 9 miesięcy 1-2

Ubarwienie czerwonobrązowe latem, zimą brązowoszare. Wzdłuż grzbietu ciągnie się czarny pas. U młodych występuje cętkowanie. Jeleń Davida ma wąską, długą głowę, krótkie uszy i wyjątkowo długi ogon.

Są zwierzętami stadnymi. W okresie godowym samce toczą między sobą zacięte walki. Żywią się głównie trawami i roślinnością wodną. Samica rodzi w kwietniu lub maju jedno do dwóch młodych. Żyją przeciętnie 18, maksymalnie 23 lata.

Krzyżuje się z jeleniem szlachetnym.

Zagrożenia i ochrona

Gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem. W warunkach naturalnych (lecz pod stałą kontrolą) występują jedynie w Beijing Milu Park i Dafeng Milu Natural Reserve. Obecna populacja uważana jest za stabilną.

Przypisy

Bibliografia

1. Komosińska Halina, Podsiadło Elżbieta: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
2. Jacobson, E. 2003: „Elaphurus davidianus”, Animal Diversity Web (On-line) (ang.). [dostęp 22 listopada 2007].