dcsimg
Image de Tarzetta cupularis (L.) Svrček 1981
Life » » Fungi » » Ascomycota » » Pyronemataceae »

Tarzetta cupularis (L.) Svrček 1981

Kerbrandiger Napfbecherling ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Der Kerbrandige Napfbecherling oder Napfförmige Kelchbecherling (Tarzetta cupularis) ist ein Pilz aus der Familie der Pyronemataceae.

Merkmale

Makroskopische Merkmale

Der Kerbrandige Napfbecherling bildet tiefe napfförmige Fruchtkörper aus, die ein kurzes rundliches, im Boden steckendes Stielchen besitzen. Die Becher sind 1 bis 2 cm breit und in allen Teilen blass bis graubeige. Die Außenseite ist deutlich kleiig. Die Konsistenz des Fruchtkörpers ist brüchig und gleichzeitig ziemlich elastisch. Geruch und Geschmack sind unbedeutend, aber nicht unangenehm. Der Tiegelförmige Napfbecherling (Tarzetta catinus) ist ähnlich, aber mit bis zu 5 cm deutlich größer und mit mehr schüsselförmigen Habitus.

Mikroskopische Merkmale

Die Sporen sind glatt, hyalin, elliptisch und 19 bis 21 × 10,5 bis 13 μm groß und besitzen 2 deutliche Öltropfen. Die Asci sind zylindrisch und werden 280 bis 330 × 11 bis 14 μm groß. Die Paraphysen sind oft gegabelt, aber gerade.

Ökologie

Der Kerbrandige Napfbecherling wächst saprobiontisch auf lehmigen und sandigen Böden bevorzugt in Wäldern und auch Parkanlagen vor. Seine Fruchtkörper erscheinen unter Bäumen, Sträuchern und Kräutern, meist auf nackter Erde. Er bildet Fruchtkörper im Frühjahr und nochmal im Herbst. Er ist in Mitteleuropa nicht selten und ist auch in Nordamerika zu finden.

Literatur

  • E. Gerhardt: Pilze. Verlag BLV, München 2006, S. 590, ISBN 978-3-8354-0053-5, S. 599
  • Josef Breitenbach, Fred Kränzlin (Hrsg.): Pilze der Schweiz. Beitrag zur Kenntnis der Pilzflora der Schweiz. Band 1: Ascomyceten (Schlauchpilze). 2., korrigierte Auflage. Mykologia, Luzern 1984, ISBN 3-85604-011-0, S. 86.

Einzelnachweise

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Kerbrandiger Napfbecherling: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Der Kerbrandige Napfbecherling oder Napfförmige Kelchbecherling (Tarzetta cupularis) ist ein Pilz aus der Familie der Pyronemataceae.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Tarzetta cupularis ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Tarzetta cupularis is a species of apothecial fungus belonging to the family Pyronemataceae. This is a species of northern Europe with occasional records from further south in Spain and Morocco. It also occurs in North America. It appears from spring to autumn as brown to cream-coloured flask-shaped cups up to 2 cm across and 2.5 cm tall in groups in damp woodland. The related Tarzetta catinus tends to be larger with a more open cup, but the two species can only be reliably distinguished microscopically: by the shape of the spores (those of T. cupularis being narrower) and the paraphyses (those of T. cupularis lacking the distinctive lobed tips of T. catinus). T. cupularis is inedible.[1]

References

  1. ^ Phillips, Roger (2010). Mushrooms and Other Fungi of North America. Buffalo, NY: Firefly Books. p. 364. ISBN 978-1-55407-651-2.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Tarzetta cupularis: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Tarzetta cupularis is a species of apothecial fungus belonging to the family Pyronemataceae. This is a species of northern Europe with occasional records from further south in Spain and Morocco. It also occurs in North America. It appears from spring to autumn as brown to cream-coloured flask-shaped cups up to 2 cm across and 2.5 cm tall in groups in damp woodland. The related Tarzetta catinus tends to be larger with a more open cup, but the two species can only be reliably distinguished microscopically: by the shape of the spores (those of T. cupularis being narrower) and the paraphyses (those of T. cupularis lacking the distinctive lobed tips of T. catinus). T. cupularis is inedible.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Peekertartsett ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Peekertartsett (Tarzetta cupularis) on kottseente hulka kuuluv seeneliik.

Seent on leitud ka Eestist.[1]

Viited

  1. Gerrit J. Keizer. Seente entsüklopeedia. Tallinn: Sinisukk, 2006. Lk 46

Välislingid

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Peekertartsett: Brief Summary ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Peekertartsett (Tarzetta cupularis) on kottseente hulka kuuluv seeneliik.

Seent on leitud ka Eestist.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Tarzetta cupularis ( Pms )

fourni par wikipedia PMS
Drapò piemontèis.png Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Cost artìcol a l'é mach në sbòss. Da finì.

Ambient

A chërs an sla tèra dij bòsch, antra l'erba e la mofa, da la prima a l'istà.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

  • Tarzetta cupularis (L. : Fr.) Lambotte
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PMS

Tarzetta cupularis: Brief Summary ( Pms )

fourni par wikipedia PMS

Cost artìcol a l'é mach në sbòss. Da finì.

Ambient

A chërs an sla tèra dij bòsch, antra l'erba e la mofa, da la prima a l'istà.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PMS

Tarzetta cupularis ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Tarzetta cupularis (L.) Svrček – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tarzeta, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1753 r. Karol Linneusz nadając mu nazwę Peziza cupularis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1981 r. Mirko Svrček, przenosząc go do rodzaju Tarzetta[1].

Synonimy[2]:

  • Aleuria cupularis (L.) Gillet 1879
  • Geopyxis cupularis (L.) Sacc. 1889
  • Peziza cupularis L. 1753
  • Pustularia cupularis (L.) Fucke 1870
  • Pustulina cupularis (L.) Eckblad 1968
  • Tarzetta cupularis (L.) Svrček 1981 var. cupularis

Nazwa rodzaju pochodzi od włoskiego słowa tazetta oznaczającego mały kubek. Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa cupularis oznaczającego małą filiżankę[3].

Morfologia

Owocnik

Średnica 0,5-2 cm. Za młodu kulisty z niewielkim szczytowym otworkiem, potem kieliszkowaty, pucharkowaty lub kielichowaty, w końcu miskowaty. Brzeg wyraźnie ząbkowany lub pofalowany. Trzon o długości 2-10 mm, często ukorzeniony. Powierzchnia zewnętrzna delikatnie ziarnista lub płatowata, o barwie jasnożółtoszarej lub kremowej, czasami brązowawej. Powierzchnia wewnętrzna gładka, jasnożółtawa. Znajduje się na niej hymenofor. Miąższ kruchy, cienki, białawy, bez smaku i zapachu[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne, gładkie, hialinowe z dwoma dużymi kroplami. Mają rozmiar 18-22 × 13-15 µm. Worki 8-zarodnikowe. Parafizy nie podzielone[5].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie tego gatunku tylko w Ameryce Północnej i w Europie. Na obydwu tych kontynentach jest szeroko rozprzestrzeniony. Na północy sięga po 65 stopień szerokości geograficznej w Islandii i na Półwyspie Skandynawskim[6]. W Polsce jest dość częsty[7].

Rośnie na gołej ziemi w lasach, parkach, i ogrodach. Preferuje gleby ilaste, bogate w wapń, z dużą zawartością próchnicy. Owocniki pojawiają się od kwietnia do października, pojedynczo lub w małych grupach[4]. Czasami rośnie na hałdach trocin i zrębków, w ściółce leśnej[3], czasami na wypaleniskach[5].

Saprotrof. Grzyb niejadalny[7].

Gatunki podobne

W Polsce występuje bardzo podobny gatunek – Tarzetta catinus. Jest jednak wyraźnie większy (średnica do 5 cm). Czasami niezbędne do rozróżnienia tych gatunków jest badanie mikroskopowe parafiz[4]. Tarzetta gaillardiana jest dużo mniejsza (owocniki o średnicy do 8 mm) i ma większe zarodniki. Garstnica wypaleniskowa (Geopyxis carbonaria) ma owocniki o barwie bardziej pomarańczowej lub ochrowej, na stronie zewnętrznej raczej gładkie i rośnie tylko na wypaleniskach[7].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-09-21=en].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2016-09-21].
  3. a b Tarzetta cupularis (L.) Svrček – Toothed Cup. [dostęp 2016-09-18].
  4. a b c Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b Mushroom Expert. Tarzetta cupularis. [dostęp 2016-09-21].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-09-21].
  7. a b c Grzybland. Tarzetta cupularis. [dostęp 2015-09-21].
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Tarzetta cupularis: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Tarzetta cupularis (L.) Svrček – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL