dcsimg
Image de Baeomyces rufus (Huds.) Rebent.
Life » » Fungi » » Ascomycota » » Baeomycetaceae »

Baeomyces rufus (Huds.) Rebent.

Associations ( anglais )

fourni par BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Lichen / kleptoparasite
thallus of Arthrorhaphis citrinella kleptoparasitises photobiont of Baeomyces rufus

Lichen / symbiont
Arthrorhaphis grisea lives on/in Baeomyces rufus

Lichen / parasite
apothecium of Dactylospora athallina parasitises Baeomyces rufus

Lichen / parasite
apothecium of Epilichen scabrosus parasitises Baeomyces rufus

Lichen / symbiont
immersed to erumpent perithecium of Pyrenidium actinellum lives on/in thallus of Baeomyces rufus

licence
cc-by-nc-sa-3.0
droit d’auteur
BioImages
projet
BioImages

Baeomyces rufus ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Baeomyces rufus, auch Braune Köpfchenflechte genannt, ist eine auf sauren Böden häufiger zu findende Krustenflechtenart.

Beschreibung

Die Braune Köpfchenflechte besitzt einen dünnen feinkörnigen oder aus sehr kleinen angedeuteten Schüppchen zusammengesetzten Thallus, der oft leicht sorediös aufbricht. Die Färbung ist grau bis (vor allem bei Befeuchtung) grünlich. Ihre an kleine Pilze erinnernden Fruchtkörper (Apothecien) sind fast sitzend bis deutlich gestielt (Podetien weißlich, maximal 4 bis 5 mm hoch), rosa- bis rotbraun und unregelmäßig gewölbt oder halbkugelig.

Algenpartner innerhalb der Flechtensymbiose (Photobiont) ist die Grünalge Elliptochloris bilobata.[1]

Verwechslungsmöglichkeiten bestehen insbesondere mit der Rosa Köpfchenflechte, deren Fruchtkörper sind jedoch rosafarben und meist deutlicher gestielt.

Standort und Verbreitung

Die Braune Köpfchenflechte kommt in der Nordhemisphäre zirkumpolar von der gemäßigten bis zur borealen Zone vor. In Europa ist sie auf saurer Erde oder erdimprägnierten Steinen besonders an Wegböschungen, in Heiden oder offenen Waldstellen vom borealen Nadelwald bis in das Submediterrangebiet verbreitet. In Kalkgebieten ist sie selten oder fehlt.

Literatur

Einzelnachweise

  1. Georg Masuch: Biologie der Flechten, Quelle & Meyer, Heidelberg/Wiesbaden (UTB f. Wissenschaft), 1993, ISBN 3-8252-1546-6, S. 77.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Baeomyces rufus: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Baeomyces rufus, auch Braune Köpfchenflechte genannt, ist eine auf sauren Böden häufiger zu findende Krustenflechtenart.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Baeomyces rufus ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Baeomyces rufus, commonly known as the brown beret lichen,[3][4] is a fruticose lichen belonging to the cap lichen family, Baeomycetaceae. The species was first described by J.F Rebentisch in 1804.[1] Like other lichens, it is a symbiosis between a fungus and an alga.

Taxonomy

William Hudson described this species as Lichen rufus in 1762.

The similar-appearing lichen D. baeomyces was formerly identified as Baeomyces roseus; it was not until 1997 that a study by Soili Stenroos and Paula DePriest used DNA sequencing to establish that the species now called Dibaeis baeomyces did not belong to the genus Baeomyces. B. rufus was the lichen representing genus Baeomyces whose DNA was sequenced for comparison with B. roseus/D. baeomyces.[5]

Description

B. rufus is characterized by bulbous apothecia which may vary from reddish brown to orange to pink, and which become translucent when wet; they may reach a maximum diameter of 2 mm, atop stalks no taller than 6 mm. The thallus may be green, grey or greenish-grey, and may have a brownish tinge.[6][7] Unlike other Baeomyces species, B. rufus's margins are unlobed.[3]

Similar species

B. rufus can be confused with Dibaeis baeomyces, particularly when the former's fruiting bodies are more pink than brown, but the two can be distinguished by morphological differences such as D. baeomyces's larger bulbs or the translucent appearance of B. rufus's apothecia when wet, and by differences in habit, as D. baeomyces thrives in full sun whereas B. rufus avoids it.[3] With a light microscope, B. rufus can easily be distinguished by its apothecial stalks, as D. baeomyces has apothecia directly on the thallus, without a stalk.[8]

Distribution and habitat

This is the most common of the beret or cap lichens.[3] It is found in circumpolar North America,[6] Asia,[7] and Europe; it occurs as far south as Turkey.[9] Its southern ranges are limited to mountainous areas.[9] Typical habitats of B. rufus are temperate pine forests, with moist sites and disturbed ground being particularly preferred.[6] Specimens may grow directly on soil or leaf litter, or on tree bark or stones.[7] Shaded locations are preferred to those that receive direct sunlight.[3]

Varieties

Named varieties of B. rufus include:[10]

  • B. r. var. callianthus (meaning: having beautiful flowers)[11]
  • B. r. var. carneofulvescens
  • B. r. var. chilensis (meaning: from the country Chile)[12]
  • B. r. var. monstrosus (meaning: abnormal, enormous, malformed)[13]
  • B. r. var. piceicola
  • B. r. var. prostii

References

  1. ^ a b "Baeomyces rufus". MycoBank.org. Retrieved 11 October 2015.
  2. ^ Mycologia Balcanica, Volumes 1–3. Bulgarian Mycological Society. 2004. p. 52. Retrieved 11 October 2015.
  3. ^ a b c d e Brodo, Irwin M.; Duran Sharnoff, Sylvia; Sharnoff, Stephen (2001). Lichens of North America. Yale University Press. pp. 173–5. ISBN 978-0300082494. Retrieved 11 October 2015.
  4. ^ "Standardized Common Names for Wild Species in Canada". National General Status Working Group. 2020.
  5. ^ Stenroos, Soili K.; DePriest, Paula T. (November 1998). "SSU rDNA phylogeny of cladoniiform lichens". American Journal of Botany. 85 (11): 1548–1559. doi:10.2307/2446481. JSTOR 2446481. PMID 21680313. Retrieved 11 October 2015.
  6. ^ a b c "CNALH — Baeomyces rufus". LichenPortal.org. Consortium of North American Lichen Herbaria. Retrieved 11 October 2015.
  7. ^ a b c "Baeomyces rufus (Huds.) Rebent". LIASLight.LIAS.net. Botanische Staatssammlung München. Retrieved 11 October 2015.
  8. ^ "CNALH - Baeomyces rufus". lichenportal.org. Retrieved 2021-03-26.
  9. ^ a b "Baeomyces rufus (Huds.) Rebent". EU-Nomen.eu. Pan-European Species directories Infrastructure (PESI). Retrieved 11 October 2015.
  10. ^ "Taxon Passport: Baeomyces rufus". StrainInfo.net. Retrieved 11 October 2015.
  11. ^ "Garden Dictionary Word: callianthus". BackyardGardener.com/GardenDictionary. Retrieved 11 October 2015.
  12. ^ "Garden Dictionary Word: chilensis". BackyardGardener.com/GardenDictionary. Retrieved 11 October 2015.
  13. ^ "Garden Dictionary Word: monstrosus". BackyardGardener.com/GardenDictionary. Retrieved 11 October 2015.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Baeomyces rufus: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Baeomyces rufus, commonly known as the brown beret lichen, is a fruticose lichen belonging to the cap lichen family, Baeomycetaceae. The species was first described by J.F Rebentisch in 1804. Like other lichens, it is a symbiosis between a fungus and an alga.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Grzybinka brunatna ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Baeomyces rufus BG4 (2).JPG
Baeomyces rufus MS6 (1).jpg

Grzybinka brunatna, wstępka grzybkowata (Baeomyces rufus (Huds.) Rebent) – gatunek grzybów należący do rodziny Baeomycetaceae[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Baeomyces, Baeomycetaceae, Baeomycetales, Ostropomycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1762 r. przez W. Hudsona jako Lichen rufus, do rodzaju Baeomyces przeniósł go J. F. Rebent w 1804 r[1].

Niektóre synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Baeomyces rufus var. prostii Harm.
  • Baeomyces rufus var. subsquamulosus Nyl. 1877
  • Lichen rufus Huds. 1762

Nazwy polskie według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Charakterystyka

Tworzy przylegającą do podłoża skorupiastą plechę o barwie białoszarej, szarej lub zielonej i ziarenkowato-brodawkowatej lub drobnołuseczkowatej strukturze. Powierzchnia plechy może być gładka lub popękana i często znajdują się na niej drobne urwistki. Łuseczki mają zazwyczaj karbowane brzegi, długość do 1 mm i są pogięte, lub wznoszące się z jednej strony. Plecha zawiera glony protokokkoidalne[4]. Kuliste lub elipsoidalne komórki glonów mają średnicę 6-13 μm. Reakcje barwne: plecha K + żółty, KC +, C +, P + żółty, UV żółty lub pomarańczowy[5].

Licznie występują owocniki. Są to lecideowe apotecja o średnicy 1-2,5 mm. Wyrastają na białawych, wałeczkowatych lub nieco spłaszczonych, gładkich lub podłużnie bruzdkowanych trzoneczkach o długości do 2 mm. Mają brązowe lub beżowe, płaskie lub wklęsłe tarczki. Powstają w nich jednokomórkowe (rzadko 2-komórkowe), wrzecionowate i bezbarwne askospory o rozmiarach 6-12 × 2,5-4 μm[4]. Pyknidia występują rzadko, powstają w nich elipsoidalne pykniospory o rozmiarach 4-5 × 1 μm[5].

Kwasy porostowe: kwas stiktowy, kwas norstiktowy, kwas konstiktowy[5].

Występowanie i siedlisko

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy (ale jest na Szetlandach Południowych należących do Antarktyki i na Nowej Zelandii w pobliżu Australii). Występuje w całej Europie, północna granica jego zasięgu sięga po północne wybrzeża Grenlandii i wyspy Svalbard[6]. W Polsce jest pospolity, w górach występuje częściej, niż na niżu.

Rośnie na obrzeżach lasów, przy leśnych drogach, na skarpach. Występuje na takich podłożach, jak: piaszczyste lub gliniaste gleby, piaskowce, skały krzemianowe[4].

Gatunki podobne

Podobna jest grzybinka cielista (Baeomyces carneus), która ma jaśniejsze owocniki. Grzybinka brunatna bywa też mylona z czasznikiem modrozielonym (Icmadophila ericetorum), u niego jednak apotecja wyrastają bez trzonków, ewentualnie na bardzo krótkich trzoneczkach[4].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2014-08-24].
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2014-08-24].
  4. a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b c Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2014-08-23].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Grzybinka brunatna: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Baeomyces rufus BG4 (2).JPG Baeomyces rufus MS6 (1).jpg

Grzybinka brunatna, wstępka grzybkowata (Baeomyces rufus (Huds.) Rebent) – gatunek grzybów należący do rodziny Baeomycetaceae. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL