dcsimg

Chlamydia ( bretoni )

tarjonnut wikipedia BR

Ar Chlamydia zo ur genad bakteri a vez treuzkaset a zen da zen dre an darempredoù reizhel hag a zo kiriek d'ur c'hleñved hag a zo gouest da zegas an dallentez.


Liamm diavaez

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia BR

Chlamydia: Brief Summary ( bretoni )

tarjonnut wikipedia BR

Ar Chlamydia zo ur genad bakteri a vez treuzkaset a zen da zen dre an darempredoù reizhel hag a zo kiriek d'ur c'hleñved hag a zo gouest da zegas an dallentez.


lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia BR

Clamídia ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA
 src=
Clamídia vista al microscopi òptic. Citologia de Papanicolau. Tinció d'HE. 500X.

La clamídia és un gènere de bacteris cocoides, d'entre 0'2 μm i 1'5 μm de diàmetre, gramnegatius (amb membrana externa) i paràsits intracel·lulars obligats.[1] En les persones poden causar malalties infeccioses de transmissió sexual, com la infecció genital per clamídia i el limfogranuloma veneri.[2] Les infeccions per clamídia, al contrari que les causades per gonorrea, són més freqüents en dones que en homes.[3]

No existeix una vacuna efectiva contra les infeccions per Chlamydia spp. Malgrat tenir un genoma petit, les clamídies es repliquen intracel·lularment dins d'una membrana força especialitzada dividida en compartiments i posseeixen un ampli arsenal de mecanismes efectors per sobreviure en un medi hostil, aconseguir un nínxol en les cèl·lules infectades i modular la resposta immune de l'hoste.[4]

Espècies

Les noves tècniques de genòmica bacteriana han comportat molts canvis en la nomenclatura taxonòmica dels gèneres, subordres, espècies i soques dels clamidials.[5] Destaquen dues espècies principals: la Chlamydia psittaci (avui dia anomenada Chlamydophila abortus), que és l'agent causant de la psitacosi i de diverses malalties que afecten a diferents aus i mamífers,[6] i la Chlamydia trachomatis, que es caracteritza per la producció i l'acumulació intracitoplasmàtica de glicogen i pel fet d'ésser sensible a la sulfadiazina (un antibiòtic de tipus sulfamida), si bé el tractament actual és amb macròlids o tetraciclines.[7] Algunes soques de la Clamidia trachomatis són els agents del tracoma (infecció a l'ull), la clamidiasi,[8] el limfogranuloma veneri i, molt sovint, de les uretritis no gonocòcciques, habitualment asimptomàtiques, però fàcilment transmissibles per via sexual.[1] Per la seva identificació, els laboratoris utilitzen la tècnica d'hibridació in situ per fluorescència,[9] o tests d'amplificació de l'àcid nucleic.[10] Als serotipus ja coneguts causals del limfogranuloma veneri (L1, L2 i L3), s'ha d'afegir una nova variant, la L2b.[11] Les infeccions per Clamidia trachomatis en dones poden ser un factor que augmenti el risc de desenvolupar un càncer de cèrvix.[12]

D'altra banda, la Chlamydia pneumoniae pot causar pneumònies atípiques i bronquitis, i és present en algunes infeccions de la faringe, generalment en persones adultes.[13] Es considera que la Chlamydia pneumoniae incrementa l'aterosclerosi i aguditza l'asma. En certs casos el bacteri és el principal agent causal del procés asmàtic.[14] Alguns especialistes pensen que la infecció per aquesta clamídia és una de les causes de malaltia coronària, però dita hipòtesi no ha estat confirmada per ara.[15] El seu tractament d'elecció és una combinació de macròlids.[16]

La infecció per Chlamydia trachomatis en dones joves és una causa freqüent de malaltia inflamatòria pelviana i d'infertilitat d'origen tubàric. Això comporta un especial seguiment d'aquestes pacients, després de tractar la infecció clamidial primària (habitualment deguda a transmissió sexual).[17] Chlamydophila abortus també pot provocar una MIP[18] o -rares vegades- induir naixements prematurs i avortaments en humans.[19]

Les infeccions per clamídies, per se o conjuntament amb les d'altres microorganismes, són una de les causes d'artritis reactiva i espondiloartritis.[20]

S'han publicat casos d'infeccions nosocomials per Chlamydia psittaci derivats de transmissió persona-persona, una forma de contagi molt poc habitual.[21] També han estat descrites psitacosis respiratòries per C. psittaci després de la manipulació de membranes fetals equines infectades, una font del patògen abans desconeguda.[22]

Alguns tipus de clamidíes viuen en endosimbiosi a altres microorganismes, com les acantoamebes. La Parachlamydia acanthamoebae es considera una causa emergent de pneumònies.[23] Aquest bacteri en concret és el responsable de molts avortaments entre els remugants.[24] Dintre de l'ordre Chlamydiales hi ha altres gèrmens endosimbiòtics identificats recentment i amb característiques patogèniques, com la Simkania negevensis.[25] El bacteri pot infectar el tracte respiratori i altres teixits, si bé els seus efectes citopàtics són limitats.[26] Certes espècies d'aquests bacteris, anomenades "amebo-resistents", es troben a l'aigua clorada domèstica.[27]

Una espècie de clamídia, la Chlamydia pecorum és patògena pel bestiar (porcs, ovelles, bovins) i pels koales -és una de les causes del seu declivi en nombre-. Subtils canvis en la microbiota del tracte urogenital del marsupial durant el període reproductiu de la femella o la maduresa sexual del mascle afavoreixen la infecció per dita clamídia, que provoca infertilitat.[28] Aquest fet pot relacionar-se amb la gran capacitat adaptativa de les clamídies i les seves soques per trobar diferents nínxols ecològics.[29] La Chlamydia suis provoca conjuntivitis, pneumònia, lesions intestinals i diarrees entre els porcs joves i pot infectar als humans. Algunes soques són resistents al clàssic tractament amb tetraciclina i requereixen anticlamidials específics.[30] A molts llocs, l'espècie endèmica predominant en els pollastres és Chlamydia gallinacea.[31]

Chlamydia muridarum infecta el tracte gastrointestinal dels murins i s'ha determinat que no es transmet sexualment entre ells. Provoca pneumonitis i enteritis en aquests animals.[32] Fa uns anys es creia que era una variant de C. trachomatis, però avui dia es considera una espècie diferent. És un bacteri emprat freqüentment per desenvolupar models infectius experimentals i avaluar les respostes immunitàries[33] o per estudiar els efectes de modificacions intencionades en el seu genoma.[34]

Chlamydophila felis (abans anomenada Chlamydia felis) és causa de conjuntivitis serioses i de pneumònies en els gats.[35] El microorganisme té unes proteïnes de membrana externa bastant semblants a de de algunes soques de C. trachomatis, que li permeten infectar a través dels receptors de l'àcid siàlic.[36] Rarament, s'han descrit conjuntivitis humanes causades per aquest bacteri.[37]

Altres clamidials, alguns encara sense classificació definitiva, afecten als peixos, com la Clavochlamydia salmonis.[38] Alguns d'ells s'han trobat a l'interior del tracte digestiu de determinats cucs marins. Aquests tipus de bacteris són una amenaça pels salmònids (en especial els criats en piscifactories),[39] incloent Salvelinus alpinus.[40] Durant els darrers anys, dues noves famílies de clamídies s'han afegit a la llista de bacteris patògens dels peixos amb possibles efectes sobre la salut humana i a hores d'ara es creu que Chlamydia suis pot causar també tracoma.[41] Han estat detectades espècies molt particulars a grans primats africans en perill d'extinció. Resta per determinar, però, si tenen efectes patògens en dits animals.[42]

La Chlamydia sanzinia, del mateix clade que C. pneumoniae i C. pecorum, ha estat identificada com una de les causes de clamidiosi en les serps.[43] També s'ha descobert recentment una nova espècie en les serps, la Chlamydia corallus.[44]

Filogenèticament, es pensa que les diferents espècies de clamidíes tenen un avantpassat comú, els cianobacteris.[45] També sembla demostrada una transmissió gènica antiga horitzontal entre Chlamydiae i Rickettsiaceae.[46]

Diferents membres de la família Chlamydiaceae són transmesos per artròpodes (mosques, àcars, polls i possiblement paparres).[47]

Reproducció

Les clamídies es multipliquen únicament a l'interior de vacúols en el citoplasma de les cèl·lules que parasiten.[13]

En el seu cicle biològic presenten dos tipus de cèl·lules: unes de petites (0,2-0,4 mm de diàmetre) i denses, els cossos elementals, que resisteixen la dessecació, no es multipliquen i serveixen per a la dispersió de la infecció; i unes altres de més grans (0,6-1,5 mm de diàmetre) i menys denses, els cossos reticulars, que són la forma vegetativa i es divideixen per fissió binària.[13]

Referències

  1. 1,0 1,1 Clamídia Enciclopèdia Catalana
  2. Infeccions genitals per clamídia Departament de Salut de la Generalitat de Catalunya, 31 de gener de 2008
  3. Vigilància epidemiològica de la gonocòccia i la infecció genital per clamídies a Catalunya Butlletí epidemiòlogic de Catalunya, Generalitat de Catalunya, 1999
  4. Elwell C, Mirrashidi K, Engel J «Chlamydia cell biology and pathogenesis». Nat Rev Microbiol, 2016 Jun; 14 (6), pp: 385-400. DOI: 10.1038/nrmicro.2016.30. PMC: 4886739. PMID: 27108705 [Consulta: 17 setembre 2017].
  5. Everett, KD; Bush, RM; Andersen, AA «Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms» (en anglès). Int J Syst Bacteriol, 1999 Apr; 49 Pt 2, pp: 415-440. DOI: 10.1099/00207713-49-2-415. PMID: 10319462 [Consulta: 28 novembre 2016].
  6. Knittler, MR; Sachse, K «Chlamydia psittaci: update on an underestimated zoonotic agent» (en anglès). Pathog Dis, 2015; Feb; 73 (1), pp: 1-15. DOI: 10.1093/femspd/ftu007. PMID: 25853998 [Consulta: 27 novembre 2016].
  7. Committee of the National Association of State Public Health Veterinarians «Compendium of measures to control Chlamydia psittaci infection among humans (psittacosis) and pet birds (avian chlamydiosis), 2000. Centers for Disease Control and Prevention» (en anglès). MMWR Recomm Rep, 2000 Jul 14; 49 (RR-8), pp: 3-17. PMID: 10914931 [Consulta: 28 novembre 2016].
  8. CDC-U.S. Department of Health & Human Services «Chlamydia-CDC Fact Sheet (Detailed)» (en anglès). Facts&Brochures, 2016, 17 Oct [Consulta: 28 novembre 2016].
  9. Frickmann, H; Essig, A; Poppert, S «Identification of lymphogranuloma venereum-associated Chlamydia trachomatis serovars by fluorescence in situ hybridisation--a proof-of-principle analysis» (en anglès). Trop Med Int Health, 2014 Abr; 19 (4), pp: 427-430. DOI: 10.1111/tmi.12271. PMID: 24720755 [Consulta: 19 abril 2017].
  10. Meyer, T «Diagnostic Procedures to Detect Chlamydia trachomatis Infections» (en anglès). Microorganisms, 2016 Ag 5; 4 (3), pii: E25. DOI: 10.3390/microorganisms4030025. PMC: 5039585. PMID: 27681919 [Consulta: 19 abril 2017].
  11. Spaargaren, J; Fennema, HS; Morré, SA; de Vries, HJ; Coutinho, RA «New Lymphogranuloma Venereum Chlamydia trachomatis Variant, Amsterdam» (en anglès). Emerg Infect Dis, 2005 Jul; 11 (7), pp: 1090–1092. DOI: 10.3201/eid1107.040883. PMC: 3371808. PMID: 16022786 [Consulta: 12 abril 2017].
  12. Zhu H, Shen Z, Luo H, Zhang W, Zhu X «Chlamydia Trachomatis Infection-Associated Risk of Cervical Cancer: A Meta-Analysis» (en anglès). Medicine (Baltimore), 2016 Mar; 95 (13), pp: e3077. DOI: 10.1097/MD.0000000000003077. PMC: 4998531. PMID: 27043670 [Consulta: 12 juliol 2017].
  13. 13,0 13,1 13,2 Clamídia Diccionari Enciclopèdic de Medicina
  14. Endo Y, Shirai T, Saigusa M, Mochizuki E «Severe acute asthma caused by Chlamydophila pneumoniae infection» (en anglès). Respirol Case Rep, 2017 Maig 28; 5(4), pp: e00239. DOI: 10.1002/rcr2.239. PMC: 5446955. PMID: 28560041 [Consulta: 2 setembre 2017].
  15. Grayston JT, Belland RJ, Byrne GI, Kuo CC, et al «Infection with Chlamydia pneumoniae as a cause of coronary heart disease: the hypothesis is still untested» (en anglès). Pathog Dis, 2015 Feb; 73 (1), pp: 1-9. DOI: 10.1093/femspd/ftu015. PMC: 4492408. PMID: 25854002 [Consulta: 12 juliol 2017].
  16. Peeling, RW; Brunham, RC «Chlamydiae as pathogens: new species and new issues» (en anglès). Emerg Infect Dis, 1996 Oct-Dec; 2 (4), pp: 307-319. DOI: 10.3201/eid0204.960406. PMC: 2639919. PMID: 8969247 [Consulta: 28 novembre 2016].
  17. Hoenderboom, BM; van Oeffelen, AA; van Benthem, BH; van Bergen, JE; et al «The Netherlands Chlamydia cohort study (NECCST) protocol to assess the risk of late complications following Chlamydia trachomatis infection in women» (en anglès). BMC Infect Dis, 2017 Apr 11; 17 (1), pp: 264. DOI: 10.1186/s12879-017-2376-y. PMC: 5387293. PMID: 28399813 [Consulta: 28 abril 2016].
  18. Walder G, Meusburger H, Hotzel H, Oehme A, et al «Chlamydophila abortus Pelvic Inflammatory Disease» (en anglès). Emerg Infect Dis, 2003 Des; 9 (12), pp: 1642-1644. DOI: 10.3201/eid0912.020566. PMC: 3034334. PMID: 14720414 [Consulta: 7 maig 2017].
  19. Public Health England «Chlamydophila abortus Guidance» (en anglès). Infectious diseases. gov.uk, 2008; 11 Set, pàgs: 4 [Consulta: 7 maig 2017].
  20. Zeidler, H; Hudson, AP «Coinfection of Chlamydiae and other Bacteria in Reactive Arthritis and Spondyloarthritis: Need for Future Research» (en anglès). Microorganisms, 2016 Ag 24; 4 (3), pii: E30. DOI: 10.3390/microorganisms4030030. PMC: 5039590. PMID: 27681924 [Consulta: 7 maig 2017].
  21. Wallensten A, Fredlund H, Runehagen A «Multiple human-to-human transmission from a severe case of psittacosis, Sweden, January-February 2013» (en anglès). Euro Surveill, 2014 Oct 23; 19 (42), pii: 20937. DOI: 10.2807/1560-7917.ES2014.19.42.20937. PMID: 25358043 [Consulta: 2 juliol 2017].
  22. Chan J, Doyle B, Branley J, Sheppeard V, et al «An outbreak of psittacosis at a veterinary school demonstrating a novel source of infection» (en anglès). One Health, 2017 Feb 24; 3, pp: 29-33. DOI: 10.1016/j.onehlt.2017.02.003. PMC: 5454149. PMID: 28616500 [Consulta: 9 setembre 2017].
  23. Greub, G «Parachlamydia acanthamoebae, an emerging agent of pneumonia» (en anglès). Clin Microbiol Infect, 2009 Jan; 15 (1), pp: 18-28. DOI: 10.1111/j.1469-0691.2008.02633.x. PMID: 19220336 [Consulta: 28 novembre 2016].
  24. Ruhl, S; Goy, G; Casson, N; Thoma, R; et al «Parachlamydia acanthamoebae infection and abortion in small ruminants» (en anglès). Emerg Infect Dis, 2008 Dec; 14 (12), pp: 1966-1968. DOI: 10.3201/eid1412.080582. PMC: 2634627. PMID: 19046541 [Consulta: 30 novembre 2016].
  25. Vouga M, Baud D, Greub G «Simkania negevensis, an insight into the biology and clinical importance of a novel member of the Chlamydiales order» (en anglès). Crit Rev Microbiol, 2017 Feb; 43 (1), pp: 62-80. DOI: 10.3109/1040841X.2016.1165650. PMID: 27786615 [Consulta: 2 juliol 2017].
  26. Vouga M, Baud D, Greub G «Simkania negevensis may produce long-lasting infections in human pneumocytes and endometrial cells» (en anglès). Pathog Dis, 2017 Gen 1; 75 (1), pp: ftw115. DOI: 10.1093/femspd/ftw115. PMC: 5353995. PMID: 28087650 [Consulta: 2 juliol 2017].
  27. Lienard J, Croxatto A, Gervaix A, Lévi Y, et al «Prevalence and diversity of Chlamydiales and other amoeba-resisting bacteria in domestic drinking water systems» (en anglès). New Microbes New Infect, 2016 Nov 14; 15, pp: 107-116. DOI: 10.1016/j.nmni.2016.10.003. PMC: 5219624. PMID: 28070335 [Consulta: 2 juliol 2017].
  28. Vidgen ME, Hanger J, Timms P «Microbiota composition of the koala (Phascolarctos cinereus) ocular and urogenital sites, and their association with Chlamydia infection and disease» (en anglès). Sci Rep, 2017 Jul 12; 7 (1), pp: 5239. DOI: 10.1038/s41598-017-05454-2. PMC: 5507983. PMID: 28701755 [Consulta: 30 juliol 2017].
  29. Bachmann, NL; Fraser, TA; Bertelli, C; Jelocnik, M; et al «Comparative genomics of koala, cattle and sheep strains of Chlamydia pecorum» (en anglès). BMC Genomics, 2014 Aug 8; 15, pp: 667. DOI: 10.1186/1471-2164-15-667. PMC: 4137089. PMID: 25106440 [Consulta: 27 novembre 2016].
  30. De Puysseleyr, L; De Puysseleyr, K; Braeckman, L; Morré, SA; et al «Assessment of Chlamydia suis Infection in Pig Farmers» (en anglès). Transbound Emerg Dis, 2015 Nov 18, pp: 1-8. DOI: 10.1111/tbed.12446. PMID: 26576707 [Consulta: 12 abril 2016].
  31. Guo, W; Li, J; Kaltenboeck, B; Gong, J; et al «Chlamydia gallinacea, not C. psittaci, is the endemic chlamydial species in chicken (Gallus gallus)» (en anglès). Sci Rep, 2016 Gen 18; 6, pp: 19638. DOI: 10.1038/srep19638. PMC: 4726042. PMID: 26778053 [Consulta: 12 abril 2016].
  32. Wang L, Zhang Q, Zhang T, Zhang Y, et al «The Chlamydia muridarum Organisms Fail to Auto-Inoculate the Mouse Genital Tract after Colonization in the Gastrointestinal Tract for 70 days» (en anglès). PLoS One, 2016 Maig 18; (5), pp: e0155880. DOI: 10.1371/journal.pone.0155880. PMC: 4871562. PMID: 27192556 [Consulta: 2 setembre 2017].
  33. Naglak EK, Morrison SG1, Morrison RP «Neutrophils are Central to Antibody-Mediated Protection against Genital Chlamydia» (en anglès). Infect Immun, 2017 Jul 24, pii: IAI.00409-17. DOI: 10.1128/IAI.00409-17. PMID: 28739831 [Consulta: 2 setembre 2017].
  34. Shao L, Zhang T, Liu Q, Wang J, Zhong G «Chlamydia muridarum with Mutations in Chromosomal Genes tc0237 and/or tc0668 Is Deficient in Colonizing the Mouse Gastrointestinal Tract» (en anglès). Infect Immun, 2017 Jul 19; 85 (8), pii: e00321-17. DOI: 10.1128/IAI.00321-17. PMC: 5520443. PMID: 28584162 [Consulta: 2 setembre 2017].
  35. Gruffydd-Jones T, Addie D, Belák S, Boucraut-Baralon C, et al «Chlamydophila felis infection. ABCD guidelines on prevention and management» (en anglès). J Feline Med Surg, 2009 Jul; 11 (7), pp: 605-609. DOI: 10.1016/j.jfms.2009.05.009. PMID: 19481040 [Consulta: 2 setembre 2017].
  36. Ohya K, Takahara Y, Kuroda E, Koyasu S, et al «Chlamydophila felis CF0218 is a novel TMH family protein with potential as a diagnostic antigen for diagnosis of C. felis infection» (en anglès). Clin Vaccine Immunol, 2008 Oct; 15 (10), pp: 1606-1615. DOI: 10.1128/CVI.00134-08. PMC: 2565923. PMID: 18768674 [Consulta: 2 setembre 2016].
  37. Wons J, Meiller R, Bergua A, Bogdan C, Geißdörfer W «Follicular Conjunctivitis due to Chlamydia felis-Case Report, Review of the Literature and Improved Molecular Diagnostics» (en anglès). Front Med (Lausanne), 2017 Jul 17; 4, pp: 105. DOI: 10.3389/fmed.2017.00105. PMC: 5512277. PMID: 28770201 [Consulta: 2 setembre 2016].
  38. Pawlikowska-Warych, M; Deptuła, W «Characteristics of chlamydia-like organisms pathogenic to fish» (en anglès). J Appl Genet, 2016 Feb; 57(1), pp: 135-141. DOI: 10.1007/s13353-015-0303-8. PMC: 4731428. PMID: 26160214 [Consulta: 28 novembre 2016].
  39. Draghi A 2nd, Popov VL, Kahl MM, Stanton JB, et al «Characterization of "Candidatus piscichlamydia salmonis" (order Chlamydiales), a chlamydia-like bacterium associated with epitheliocystis in farmed Atlantic salmon (Salmo salar)» (en anglès). J Clin Microbiol, 2004 Nov ;42 (11), pp: 5286-5297. DOI: 10.1128/JCM.42.11.5286-5297.2004. PMC: 525185. PMID: 15528727 [Consulta: 2 setembre 2016].
  40. Draghi A 2nd, Bebak J, Daniels S, Tulman ER, et al «Identification of "Candidatus Piscichlamydia salmonis" in Arctic charr Salvelinus alpinus during a survey of charr production facilities in North America» (en anglès). Dis Aquat Organ, 2010 Feb 24; 89 (1), pp: 39-49. DOI: 10.3354/dao02171. PMID: 20391911 [Consulta: 2 setembre 2016].
  41. Taylor-Brown A, Polkinghorne A «New and emerging chlamydial infections of creatures great and small» (en anglès). New Microbes New Infect, 2017 Abr 18; 18, pp: 28-33. DOI: 10.1016/j.nmni.2017.04.004. PMC: 5436083. PMID: 28560043 [Consulta: 30 juliol 2017].
  42. Klöckner A, Nagel M, Greub G, Aeby S, et al «Chlamydia-Related Bacteria in Free-Living and Captive Great Apes, Gabon» (en anglès). Emerg Infect Dis, 2016 Des; 22 (12), pp: 2199-2201. DOI: 10.3201/eid2212.150893. PMC: 5189123. PMID: 27869611 [Consulta: 2 juliol 2017].
  43. Taylor-Brown A, Bachmann NL, Borel N, Polkinghorne A «Culture-independent genomic characterisation of Candidatus Chlamydia sanzinia, a novel uncultivated bacterium infecting snakes» (en anglès). BMC Genomics, 2016 Set 5; 17, pp: 710. DOI: 10.1186/s12864-016-3055-x. PMC: 5011893. PMID: 27595750 [Consulta: 7 maig 2017].
  44. Taylor-Brown A, Spang L, Borel N, Polkinghorne A «Culture-independent metagenomics supports discovery of uncultivable bacteria within the genus Chlamydia» (en anglès). Sci Rep, 2017 Set 6; 7 (1), pp: 10661. DOI: 10.1038/s41598-017-10757-5. PMC: 5587560. PMID: 28878306 [Consulta: 17 setembre 2017].
  45. Brinkman, FS; Blanchard, JL; Cherkasov, A; Av-Gay, Y; et al «Evidence that plant-like genes in Chlamydia species reflect an ancestral relationship between Chlamydiaceae, cyanobacteria, and the chloroplast» (en anglès). Genome Res, 2002 Aug; 12 (8), pp: 1159-1167. DOI: 10.1101/gr.341802. PMC: 186644. PMID: 12176923 [Consulta: 27 novembre 2016].
  46. Schmitz-Esser, S; Linka, N; Collingro, A; Beier, CL; et al «ATP/ADP translocases: a common feature of obligate intracellular amoebal symbionts related to Chlamydiae and Rickettsiae» (en anglès). J Bacteriol, 2004 Feb; 186 (3), pp: 683-691. PMC: 321502. PMID: 14729693 [Consulta: 27 novembre 2016].
  47. Pilloux L, Aeby S, Gaümann R, Burri C, et al «The High Prevalence and Diversity of Chlamydiales DNA within Ixodes ricinus Ticks Suggest a Role for Ticks as Reservoirs and Vectors of Chlamydia-Related Bacteria» (en anglès). Appl Environ Microbiol, 2015 Des; 81 (23), pp: 8177–8182. DOI: 10.1128/AEM.02183-15. PMC: 4651074. PMID: 26386066 [Consulta: 2 setembre 2017].

Bibliografia

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Clamídia Modifica l'enllaç a Wikidata
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Clamídia: Brief Summary ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA
 src= Clamídia vista al microscopi òptic. Citologia de Papanicolau. Tinció d'HE. 500X.

La clamídia és un gènere de bacteris cocoides, d'entre 0'2 μm i 1'5 μm de diàmetre, gramnegatius (amb membrana externa) i paràsits intracel·lulars obligats. En les persones poden causar malalties infeccioses de transmissió sexual, com la infecció genital per clamídia i el limfogranuloma veneri. Les infeccions per clamídia, al contrari que les causades per gonorrea, són més freqüents en dones que en homes.

No existeix una vacuna efectiva contra les infeccions per Chlamydia spp. Malgrat tenir un genoma petit, les clamídies es repliquen intracel·lularment dins d'una membrana força especialitzada dividida en compartiments i posseeixen un ampli arsenal de mecanismes efectors per sobreviure en un medi hostil, aconseguir un nínxol en les cèl·lules infectades i modular la resposta immune de l'hoste.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Klamydia ( Fääri )

tarjonnut wikipedia emerging languages

Klamydia er vanlig kynssjúka, ið kemur av smittu við bakteriuni Chlamydia trachomatis. Klamydia er ein ein bakteria, sum er orsøkin til mest vanligu kynssjúkuna millum ung, eisini í Føroyum. Klamydia smittar við samlegu. Klamydiaátakið 2010 vísti, at av teimum sum lótu seg kannað, høvdu 7 % Klamydia. Líknandi kanningar aðrastaðni vísa, at millum 5 og 8 % hava Klamydia. Hildið verður, at umleið 7. hvør ungur í Føroyum antin hevur ella hevur havt Klamydia.

Klamydia kann gera tað verri fyri kvinnuna at gerast við barn, um hon ikki fær viðgerð, umframt, at graviditetur uttanfyri lívmóðurina kann vera sera vandamikil fyri kvinnuna. Hjá monnunum hevur Klamydia ikki so álvarsligar fylgjur, hóast hon ikki verður viðgjørd, men kann verða ótespilig at ganga við. Hjá nøkrum førir hon tó til bruna í eistrunum.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia emerging languages

क्लैमिडिया (वंश) ( hindi )

tarjonnut wikipedia emerging languages
यदि आप इसी नाम के यौन रोग के बारे में जानकारी ढूंढ रहे हैं तो क्लैमिडिया संक्रमण का लेख देखें

क्लैमिडिया (Chlamydia) रोगजनक बैक्टीरिया का एक जीववैज्ञानिक वंश है, जिसकी सदस्य जातियाँ अविकल्पी कोशिकान्तरिक परजीवी होती हैं। मानवों में क्लैमिडिया संक्रमण सबसे अधिक फैलने वाले रतिरोग में से एक है और, इलाज न होने पर, विश्वभर में अंधे होने का एक प्रमुख कारण है।[3][4]

इन्हें भी देखें

सन्दर्भ

  1. Parte, A.C. "Chlamydia". www.bacterio.net.
  2. Vorimore, Fabien; Hsia, Ru-ching; Huot-Creasy, Heather; Bastian, Suzanne; Deruyter, Lucie; Passet, Anne; Sachse, Konrad; Bavoil, Patrik; Myers, Garry; Laroucau, Karine (20 September 2013). "Isolation of a New Chlamydia species from the Feral Sacred Ibis (Threskiornis aethiopicus)- Chlamydia ibidis". PLoS ONE. 8 (9). e74823. डीओआइ:10.1371/journal.pone.0074823. अभिगमन तिथि 14 April 2018.
  3. Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th संस्करण). McGraw Hill. पपृ॰ 463–70. आई॰ऍस॰बी॰ऍन॰ 0-8385-8529-9.सीएस1 रखरखाव: फालतू पाठ: authors list (link)
  4. Joseph, SJ; एवं अन्य (2015), "Chlamydiaceae genomics reveals interspecies admixture and the recent evolution of Chlamydia abortus infecting lower mammalian species and humans", Genome Biol Evol, 7 (11): 3070–3084, डीओआइ:10.1093/gbe/evv201.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
विकिपीडिया के लेखक और संपादक
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia emerging languages

क्लैमिडिया (वंश): Brief Summary ( hindi )

tarjonnut wikipedia emerging languages
यदि आप इसी नाम के यौन रोग के बारे में जानकारी ढूंढ रहे हैं तो क्लैमिडिया संक्रमण का लेख देखें

क्लैमिडिया (Chlamydia) रोगजनक बैक्टीरिया का एक जीववैज्ञानिक वंश है, जिसकी सदस्य जातियाँ अविकल्पी कोशिकान्तरिक परजीवी होती हैं। मानवों में क्लैमिडिया संक्रमण सबसे अधिक फैलने वाले रतिरोग में से एक है और, इलाज न होने पर, विश्वभर में अंधे होने का एक प्रमुख कारण है।

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
विकिपीडिया के लेखक और संपादक
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia emerging languages

Chlamydophila ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

Chlamydophila is a controversial bacterial genus belonging to the family Chlamydiaceae.[2]

Taxonomy

All Chlamydiota are anaerobic bacteria with a biphasic developmental lifecycle that depends on obligately intracellular growth in eukaryotic host cells.

Chlamydophila was recognized by a number of scientists in 1999,[3] with six species in Chlamydophila and three in the original genus, Chlamydia. This was immediately seen as controversial.[4] In 2015 the Chlamydophila species were reclassified as Chlamydia.[4] The history of the classification and reclassification is as follows.

Earlier criteria for differentiation of chlamydial species did not always work well. For example, at that time genus C. psittaci was distinguished from C. trachomatis by sulfadiazine resistance, although not all strains identified as C. psittaci at the time were resistant, and C. pneumoniae was classified by its appearance under electron microscopy (EM) and its ability to infect humans, although the EM appearance may differ from one research group to the next, and many of these species infected humans.

The systematic taxonomy established for Chlamydiota (formerly Chlamydiae) in 1999 used DNA-DNA reassociation, 16S and 23S ribosomal RNA gene similarity, sequence similarity clustering of protein coding genes, and genome size as criteria for classification. Supporting criteria such as antigen detection,[5] glycogen staining, host association, and EM morphology were also employed, depending on applicability and availability.

Comparative genomic analyses in 2006 identified a number of signature proteins that were uniquely present in species from the genera Chlamydia and Chlamydophila, which supported the distinctness of Chlamydophila.[6] This view was challenged three years later by newer whole genome analysis techniques leading to a proposal to "reunite the Chlamydiaceae into a single genus, Chlamydia".[7] By the 2010s this reclassification "was not wholly accepted or adopted"[8] among microbiologists, which "resulted in a reversion to the single, original genus Chlamydia, which now encompasses all 9 species including Chlamydia psittaci."[8] As of 2013, Chlamydophila was still mentioned in some databases, but controversial.[9] The merger of the genus Chlamydophila back into the genus Chlamydia is now generally accepted.[10][11][12][13]

Chlamydophila differentiation

According to the authors of the 1999 study, the mean DNA-DNA reassociation difference distinguishing Chlamydophila from Chlamydia is 10.1%, an accepted value for genus separation. Although the 16S ribosomal RNA gene sequences of the two are close to 95% identical, unlike the other previously established genera, the authors considered a less than 95% similarity only a guideline for establishing new genera in chlamydial families. In the study, the authors used the similarity of the locations of coding for protein and ribosomal RNA genes in the genome (gene clusters) to help distinguish Chlamydophila from Chlamydia. Also, the full-length 23S ribosomal RNA genes of the species of the two genera were less than 95% identical.

Phylogeny

See also

References

  1. ^ J.P. Euzéby. "Chlamydophila". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature. Retrieved 2011-06-11.
  2. ^ Chlamydophila at the U.S. National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
  3. ^ Everett KD, Bush RM, Andersen AA (April 1999). "Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms". International Journal of Systematic Bacteriology. 49 Pt 2 (2): 415–40. doi:10.1099/00207713-49-2-415. PMID 10319462.
  4. ^ a b Parte, A.C. "Chlamydia". LPSN.
  5. ^ Bush RM, Everett KD (January 2001). "Molecular evolution of the Chlamydiaceae". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 51 (Pt 1): 203–20. doi:10.1099/00207713-51-1-203. PMID 11211261.
  6. ^ Griffiths E, Ventresca MS, Gupta RS (January 2006). "BLAST screening of chlamydial genomes to identify signature proteins that are unique for the Chlamydiales, Chlamydiaceae, Chlamydophila and Chlamydia groups of species". BMC Genomics. 7: 14. doi:10.1186/1471-2164-7-14. PMC 1403754. PMID 16436211.
  7. ^ Stephens RS, Myers G, Eppinger M, Bavoil PM (March 2009). "Divergence without difference: phylogenetics and taxonomy of Chlamydia resolved". FEMS Immunology and Medical Microbiology. 55 (2): 115–9. doi:10.1111/j.1574-695X.2008.00516.x. PMID 19281563.
  8. ^ a b Balsamo G, Maxted AM, Midla JW, Murphy JM, Wohrle R, Edling TM, et al. (September 2017). "Compendium of Measures to Control Chlamydia psittaci Infection Among Humans (Psittacosis) and Pet Birds (Avian Chlamydiosis), 2017". Journal of Avian Medicine and Surgery. 31 (3): 262–282. doi:10.1647/217-265. PMID 28891690. S2CID 26000244.
  9. ^ "Chlamydia/Chlamydophila group". NCBI taxonomy database. National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. Retrieved 2013-03-26. Given the contentious nature of the issue, the NCBI Taxonomy Database retains both genus names for use by submitters.
  10. ^ Bavoil P, Kaltenboeck B, Greub G (March 2013). "In Chlamydia veritas". Pathogens and Disease. 67 (2): 89–90. doi:10.1111/2049-632X.12026. PMID 23620152. S2CID 31730015.
  11. ^ Bachmann NL, Polkinghorne A, Timms P (August 2014). "Chlamydia genomics: providing novel insights into chlamydial biology". Trends in Microbiology. 22 (8): 464–72. doi:10.1016/j.tim.2014.04.013. PMID 24882432.
  12. ^ Sachse K, Bavoil PM, Kaltenboeck B, Stephens RS, Kuo CC, Rosselló-Móra R, Horn M (March 2015). "Emendation of the family Chlamydiaceae: proposal of a single genus, Chlamydia, to include all currently recognized species". Systematic and Applied Microbiology. 38 (2): 99–103. doi:10.1016/j.syapm.2014.12.004. hdl:10261/123714. PMID 25618261.
  13. ^ Borel N, Polkinghorne A, Pospischil A (May 2018). "A Review on Chlamydial Diseases in Animals: Still a Challenge for Pathologists?". Veterinary Pathology. 55 (3): 374–390. doi:10.1177/0300985817751218. PMID 29310550.
  14. ^ "The LTP". Retrieved 23 February 2022.
  15. ^ "LTP_all tree in newick format". Retrieved 23 February 2022.
  16. ^ "LTP_01_2022 Release Notes" (PDF). Retrieved 23 February 2022.
  17. ^ "GTDB release 07-RS207". Genome Taxonomy Database. Retrieved 20 June 2022.
  18. ^ "bac120_r207.sp_labels". Genome Taxonomy Database. Retrieved 20 June 2022.
  19. ^ "Taxon History". Genome Taxonomy Database. Retrieved 20 June 2022.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Chlamydophila: Brief Summary ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

Chlamydophila is a controversial bacterial genus belonging to the family Chlamydiaceae.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Chlamydophila ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Chlamydia (del griego χλαμύς / χλαμυδως, khlamýs / khlamýdös: "capa" o "encapotado") es un género de bacterias gramnegativas perteneciente a la familia Chlamydiaceae, orden Chlamydiales, filo Chlamydiota. La clamidiasis, considerada la enfermedad bacteriológica más común [1]​ que se transmite a través del sexo vaginal, anal, oral y por contacto con fluidos en lugares de poca higiene.[2]​ Se cura con un antibiótico y la mejor prevención es el preservativo.

Castellanizado como clamidia, y genéricamente entendido como plural (las clamidias) para hacer referencia a Chlamydia spp., la taxonomía y nomenclatura de este grupo es un tema controvertido sobre el cual no existe un total acuerdo entre los expertos (ver sección Taxonomía más adelante), así como tampoco la forma de contagio. Con la información disponible en la actualidad, taxonómica y sistemáticamente, el género Chlamydia incluye tres especies: C. trachomatis, C. muridarum y C. suis.[3]

Clínicamente, se reconocen actualmente —para el humano— cuatro especies patogénicas importantes: C. trachomatis, C. pneumoniae, C. psittaci y C. pecorum. Las dos primeras se consideran parásitos estrictos del ser humano y de transmisión interhumana (productoras de enfermedad infectocontagiosa). En cambio, C. psittaci y C. pecorum son patógenos secundarios de aves y mamíferos.

Microbiología

Chlamydia es un grupo de bacterias de pequeño tamaño (inicialmente se consideraron virus), son bacilos análogos a gram-, su principal característica es el ciclo replicativo intracelular, lo cual las convierte en parásitos obligados.

Presentan una pared celular tipo bacteriana, sin embargo, el peptidoglicano está ausente o casi imperceptible (a pesar de tener genes para su síntesis). Los principales antígenos de las clamidias están presentes en la pared(en la "membrana externa"), la cual contiene el lipopolisacárido (LPS), la proteína principal de la membrana externa (MOMP, del inglés "Major Outter Membrane Protein") y otras dos proteínas ricas en cisteína: una proteína de envoltura (62Kd) y una lipoproteína (12Kd).

Tanto la MOMP como el LPS, son los componentes antigénicos más importantes.

Estas bacterias expresan un epitope lipopolisacárido específico de familia (ex epitope específico de género). Contenido G+C aproximadamente 40 mol%.

Forma de vida

Son parásitos intracelulares obligados de las células de los vertebrados. Al poseer esta característica escapan a menudo del sistema inmunitario. Su ciclo de desarrollo adquiere dos formas: el corpúsculo elemental y el corpúsculo reticulado o inicial, que representan la forma extracelular e intracelular del parásito respectivamente.

Cultivo: no se cultivan en los medios microbiológicos habituales, recurriendo a cultivos celulares.

Las Chlamydiae son bacterias intracelulares, pues no poseen toda la maquinaria necesaria para su crecimiento. Este crecimiento intracelular permite a las Chlamydiae producir una infección crónica, al evitar la reproducción de la célula a la que infecta. Este mecanismo de infección crónica explica la patogenia de algunas enfermedades que producen: arteriosclerosis en el caso de la Chlamydia pneumoniae, tracoma con ceguera y salpingitis con obstrucción tubárica en el caso de Chlamydia trachomatis. Además la Chlamydiae puede tener periodos de latencia, acumulando carga bacteriana en los retículos de los órganos sexuales masculinos y femeninos, a la espera de un estímulo que le permita la reproducción bacteriana.

Taxonomía

Chlamydia es un taxón genérico que fue acuñado en 1945 por Jones et al., presentando a Chlamydia trachomatis como especie tipo para el taxón.[4]

Clásicamente, esto es, desde 1971 y hasta 1999, se aceptaban cuatro especies dentro del género Chlamydia (según la clasificación de Stolz y Page):[5]

  1. Chlamydia trachomatis (Busacca 1935) Rake, 1957, cepa tipo: ATCC VR-571.
  2. Chlamydia pneumoniae;
  3. Chlamydia pecorum;
  4. Chlamydia psittaci (Lillie 1930) Page, 1968, cepa tipo: ATCC VR-125.

C. psittaci se distinguía de C. trachomatis por la resistencia a sulfadiazina, aunque no todas las C. psittaci eran resistentes; C. pneumoniae fue clasificado por su apariencia bajo el microscopio electrónico (EM) y su habilidad para infectar humanos, a pesar de que la apariencia EM encontrada difería de un estudio a otro, y todas esas spp. infectaban humanos.

Género Chlamydophila

Chlamydophila fue un género que agrupaba algunas especies que pertenecen a Chlamydia. Actualmente se considera como un sinónimo.[6]​ En abril de 1999, tras la presentación y propuesta de Everett, Bush y Andersen para una nueva clasificación de Chlamydiaceae, cinco especies nuevas fueron validadas, mientras que C. pneumoniae, C. pecorum y C. psittaci fueron trasladadas a un nuevo género: Chlamydophila. La nueva clasificación se presentó así:[7]

  • La familia Chlamydiaceae, clásicamente presentada con varios género (Chlamydia), ahora estaría dividida en dos géneros: Chlamydia y Chlamydophila gen. nov.
  • Chlamydophila se diferencia de Chlamydia por su secuenciamiento genético y lipídico, produce glucógeno detectable y tiene un solo operón ribosomal, mientras que Chlamydia posee tres.
  • Dos especies nuevas: Chlamydia muridarum sp. nov. y Chlamydia suis sp. nov., se unen a la primitiva Chlamydia trachomatis en el ahora enmendado género Chlamydia.
  • Chlamydia spp. solamente serían: C. trachomatis (humanos), C. suis (cerdos) y C. muridarum (ratones y hámsteres).
  • Chlamydophila gen. nov. asimila a las actuales especies Chlamydia pecorum, Chlamydia pneumoniae y Chlamydia psittaci, para convertirse en Chlamydophila pecorum comb. nov., Chlamydophila pneumoniae comb. nov. y Chlamydophila psittaci comb. nov.
  • Tres nuevas especies de Chlamydophila se derivan a partir de Chlamydia psittaci: Chlamydophila abortus gen. nov., sp. nov., Chlamydophila caviae gen. nov., sp. nov. y Chlamydophila felis gen. nov., sp. nov.

La taxonomía establecida para Chlamydiae en 1999 usa criterios prevalecientes para clasificar bacterias, incluyendo ADN-ADN reasociación, ARN ribosomal 16S y 23S, a similitud génica, similares secuencias de genes codificantes de proteína, y el tamaño del genoma. Con los criterios como son los de detección de antígeno, el glicógeno, la asociación con el huésped, y la morfología EM se emplean, dependiendo de la aplicabilidad y de la disponibilidad. En 1999, muchas razas de Chlamydia fueron reorganizadas en el género Chlamydophila.

El promedio de la reasociación ADN-ADN de similitud distinguiendo Chlamydophila de Chlamydia es del 10,1 % (Intervalo de confianza al 95 %: 6,8-13,5), un valor para separar géneros.[cita requerida]

La divergencia de Chlamydophila con Chlamydia es indicada por la codificación proteica en secuencias similares, y genes ARN ribosomal. Las 16S secuencias ribosomales de gene ARN de Chlamydophila y de Chlamydia los acercan a más del 95 %. Sin embargo, 95 % no es el corte para separar géneros Chlamydiaceae, pero es una guía para establecer nuevos géneros en la familia de las Chlamydiales.

El ARN ribosomal 23S de las especies de Chlamydophila y de Chlamydia tenían una similitud menor al 95 %.[cita requerida]

En agosto de 2000, la disertante Karin Everett presentó una reclasificación para las clamidias durante el Cuarto Encuentro de la Sociedad Europea para la Investigación de Chlamydia, en Helsinki, Finlandia. Esta clasificación de Chlamydia está basada en criterios fenotípicos, morfológicos y genéticos limitados (porque por ejemplo, no considera los recientes análisis del operón ribosomal, u otros organismos intracelulares obligados que tienen un ciclo replicativo similar a las clamidias).[8]

Un gran número de eminentes clamidologistas, la mayoría no taxonomistas, se opusieron a la nueva clasificación. Sus objeciones fueron publicadas en una carta (Schachter et al., 2001) dirigida al International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. La carta fue luego respondida por los autores de la nueva clasificación (Everett & Andersen, 2001).

Mientras la presencia de las 9 especies dentro de la familia Chlamydiaceae no fue particularmente motivo de controversia, las principales críticas a la nueva taxonomía fueron:

  1. No hay suficientes razones para dividir la primitiva Chlamydiaceae en dos nuevos géneros, y esto es contraproducente.
  2. Ha llevado largo tiempo hacer que los médicos clínicos se acostumbren a Chlamydia y sería confuso para ellos.
  3. Se ha puesto demasiado énfasis en secuencias de nucléotidos cortas, y poca e insuficiente consideración en características biológicas básicas.
  4. La evidencia para algunas especies y familias, principalmente Waddliaceae y Simkaniaceae, yace sobre datos limitados y aislados.
  5. Algunos objetaron el nombre genérico Chlamydophila (selecto por las autoridades en nomenclatura) cuyo significado es "simil-Chlamydia".

Otros autores, como Michael Ward, consideraron que «la nueva clasificación de Everett et al. ha sido apropiadamente revisada y aprobada por autoridades taxonómicas internacionales y debiera prevalecer hasta ser superada por nuevos conocimientos y un sistema más efectivo. Esto es porque incorpora investigaciones moleculares recientes y las perspectivas actuales de la evolución microbiana».[9]

En 2015, un artículo de Sachse et al. consideró fusionar de nuevo los género Chlamydia y Chlamydophila debido a que las diferencias entre las especies no son lo suficientemente importantes como para separar los dos géneros. El análisis de la secuencia genética del ARN ribosomal 16S que incentivó la separación en dos géneros hecho por Everett, mencionado anteriormente, mostró que la similitud entre estas era superior al 94,5 % —el punto de corte que se suele considerar para distinguir géneros— entre casi todas las especies de clamidias. Además, la secuenciación y comparación de los genomas completos muestra que el porcentaje de proteínas conservadas es del 82 %, mucho mayor del punto de corte que se suele considerar, el 50 %. Como último motivo, se arguyó que las especies tienen características fenotípicas similares.[10]​ Incluso antes de la publicación de este artículo, el Bergey's Manual of Systematic Bacteriology ya consideraba en su edición más reciente a esa fecha a Chlamydia como un único género que incluía a Chlamydophila[10]​ y continúa haciéndolo en su edición más reciente de 2015.[11]

Infecciones por Chlamydia spp.

Hay tres especies del género Chlamydia que afectan al humano:

La infección genital puede ser asintomática en mujeres, pero causar daños en su aparato genital con complicaciones futuras en su fertilidad por causar inflamaciones del cuello llamadas cervicitis, o Enfermedad Inflamatoria Pélvica o EPI que es causa de abortos y esterilidad. Además la mujer puede contagiarla sin saber siquiera que estaba enferma.

  • Chlamydia pneumoniae: el 90 % cursa con infección subclinica. Pudiendo producir faringitis, otitis media, neumonía atípica. Se cree contribuye en la formación de las placas ateroescleróticas.

La clamidia es una infección bacteriana. Todos los años se producen aproximadamente 3 millones de casos nuevos en hombres y mujeres, lo cual la convierte en una de las infecciones de transmisión sexual más comunes.

Si una mujer embarazada contrae clamidia y no se la trata, puede tener un bebé prematuro. Si un bebé se infecta durante el parto, puede desarrollar infecciones en los ojos (conjuntivitis) o problemas respiratorios.

La clamidia es conocida como la enfermedad "silenciosa" porque 3 de cada 4 mujeres infectadas no tienen síntomas.[12]​ Algunas mujeres sufren un cambio en las pérdidas vaginales o dolores al orinar.

Los profesionales de la salud usan una prueba de laboratorio para diagnosticar la clamidia en las mujeres. Algunas pruebas usan una muestra de orina. Otras pruebas usan una muestra de células del cuello uterino de la mujer. La clamidia se puede tratar con antibióticos.

Se recomienda que las mujeres embarazadas pidan a su médico que les realice una prueba de clamidia en la primera etapa del embarazo. En caso de infección se pueden tomar antibióticos para tratar la infección y se evitarán complicaciones para la madre y el feto.

La pareja de una embarazada también debe tratarse ya que pueden volver a transmitirse la infección del uno al otro. Durante el embarazo se pueden evitar las infecciones por clamidia al no tener relaciones sexuales. Las personas que tienen relaciones sexuales:

  • Deben tener relaciones sexuales con una sola persona que no tenga ninguna otra pareja sexual, que se haya hecho la prueba para la clamidia y no esté infectada.
  • Deben usar un condón o preservativo de látex.
  • Si su médico receta antibióticos, deben asegurarse de tomarlo como fue indicado.

Tratamiento

Las clamidias son sensibles a los antibióticos que inhiben la síntesis proteica como las tetraciclinas y los macrólidos. Agente patógeno: estas infecciones causadas por bacterias (chlamydia trachomatis). La azitromicina y la doxiciclina son antibióticos recomendados para el tratamiento de la clamidia; pero cualquier inquietud es mejor acudir a un centro de salud para ser evaluado por un especialista.

Notas y referencias

  1. Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th edición). McGraw Hill. pp. 463-70. ISBN 0-8385-8529-9.
  2. «CDC - Trachoma, Hygiene-related Diseases, Healthy Water». Center For Disease Control. 28 de diciembre de 2009. Archivado desde el original el 5 de septiembre de 2015. Consultado el 24 de julio de 2015.
  3. Ward M. «Taxonomy diagram». Chlamydiae.com. Archivado desde el original el 18 de septiembre de 2010. Consultado el 28 de octubre de 2008.
  4. «Copia archivada». Archivado desde el original el 7 de abril de 2007. Consultado el 17 de abril de 2007.
  5. «Chlamydia trachomatis». Archivado desde el original el 2 de julio de 2010. Consultado el 18 de junio de 2010.
  6. Parte, A. C. «Genus Chlamydophila». List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (en inglés). Consultado el 4 de abril de 2020.
  7. «Taxon diagram» (en inglés).
  8. «EMBL bacterial genomes». Consultado el 19 de enero de 2012.
  9. «Taxonomy of the Chlamydia and Chlamydales» (en inglés).
  10. a b Sachse, Konrad; Bavoil, Patrik M.; Kaltenboeck, Bernhard; Stephens, Richard S.; Kuo, Cho-Chou; Rosselló-Móra, Ramon; Horn, Matthias (marzo de 2015). «Emendation of the family Chlamydiaceae: Proposal of a single genus, Chlamydia, to include all currently recognized species». Systematic and Applied Microbiology (en inglés) 38 (2): 99-103. PMID 25618261. doi:10.1016/j.syapm.2014.12.004. Consultado el 4 de abril de 2020.
  11. Kuo, Cho-Chou; Stephens, Richard S.; Bavoil, Patrick M.; Kaltenboeck, Bernhard (14 de septiembre de 2015). [Bergey's Manual of Systematics of Archaea and Bacteria «Chlamydia»] |url= incorrecta (ayuda). BBergey's Manual of Systematics of Archaea and Bacteria (en inglés): 1-28. doi:10.1002/9781118960608.gbm00364. Consultado el 4 de abril de 2020.
  12. «Chlamydia protection». Consultado el 1 de agosto de 2010.

Bibliografía

  • Ausina Ruiz V & Sabrià Leal M (2000). Infecciones causadas por clamidias. En Farreras Valentí P & Rozman C: Medicina Interna, (2)303:2694-2699, 14a. ed. Madrid: Harcourt.
  • Bush RM & Everett KDE (2001). Molecular evolution of the Chlamydiaceae. Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51:203-220.
  • Everett KDE, Bush RM & Andersen AA (1999). Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, (2)49:415-440. (PDF)
  • Everett KDE & Andersen AA (2001). Radical changes to chlamydial taxonomy are not necessary just yet - reply. International J. of Systematic and Evolutionary Microbiology, 51, 250.
  • Schachter J, Stephens RS, Timms P, Kuo C, Bavoil PM, Birkelund S, Boman J, Caldwell H, Campbell LA, Chernesky M, Christiansen G, Clarke IN, Gaydos C, Grayston JT, Hackstadt T, Hsia R, Kaltenboeck B, Leinonnen M, Ocjius D, McClarty G, Orfila J, Peeling R, Puolakkainen M, Quinn T, Rank RG, Raulston J, Ridgeway GL, Saikku P, Stamm WE, Taylor-Robinson D, Wang SP & Wyrick PB (2001). Radical changes to chlamydial taxonomy are not necessary just yet. International J. of Systematic and Evolutionary Microbiology 51, 249.
  • Taxonomic Outline of the Procaryotes, Bergey's Manual of Systematic Bacteriology, Second Edition Release 1.0, April 2001. [1]

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Chlamydophila: Brief Summary ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Chlamydia (del griego χλαμύς / χλαμυδως, khlamýs / khlamýdös: "capa" o "encapotado") es un género de bacterias gramnegativas perteneciente a la familia Chlamydiaceae, orden Chlamydiales, filo Chlamydiota. La clamidiasis, considerada la enfermedad bacteriológica más común ​ que se transmite a través del sexo vaginal, anal, oral y por contacto con fluidos en lugares de poca higiene.​ Se cura con un antibiótico y la mejor prevención es el preservativo.

Castellanizado como clamidia, y genéricamente entendido como plural (las clamidias) para hacer referencia a Chlamydia spp., la taxonomía y nomenclatura de este grupo es un tema controvertido sobre el cual no existe un total acuerdo entre los expertos (ver más adelante), así como tampoco la forma de contagio. Con la información disponible en la actualidad, taxonómica y sistemáticamente, el género Chlamydia incluye tres especies: C. trachomatis, C. muridarum y C. suis.​

Clínicamente, se reconocen actualmente —para el humano— cuatro especies patogénicas importantes: C. trachomatis, C. pneumoniae, C. psittaci y C. pecorum. Las dos primeras se consideran parásitos estrictos del ser humano y de transmisión interhumana (productoras de enfermedad infectocontagiosa). En cambio, C. psittaci y C. pecorum son patógenos secundarios de aves y mamíferos.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Klamüüdia ( viro )

tarjonnut wikipedia ET
Disambig gray.svg See artikkel räägib mikroobidest; haiguse kohta vaata artiklit Klamüdioos
 src=
Chlamydia trachomatis rakusisesed kehad (pruunid) rakukultuuris

Klamüüdia (Chlamydia) on väikeste obligatoorselt intratsellulaarsete mikroobide perekond, mis ühendab kolme inimpatogeenset liiki: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae ja Chlamydia psittaci.

Klamüüdiate ajalugu

Esmakordselt kirjeldati klamüüdiaid 1907. aastal trahhoomihaige pisaratega nakatatud orangutani konjuktiivi rakkudes. Kirjelduses märgiti nende mantlitaolist paksendit ümber rakutuuma ja sellest sai ka alguse tekitaja nimetus (kreeka keeles chlamys 'mantel'). Esmakordselt isoleeriti klamüüdiad 1957. aastal kanaembrüotes Tang Feifani poolt.[1]

Chlamydia trachomatis

Chlamydia trachomatis on nägemiskaotust põhjustava trahhoomi tekitaja, samuti seksuaalselt ülekantavate haiguste tekitaja, mille kaugtagajärjeks võivad olla ektoopiline rasedus ja sigimatus.

Chlamydia pneumoniae

Chlamydia pneumoniae on olmekopsupõletiku tekitaja ning tema esinemist seostatakse ka ägeda ja kroonilise südame isheemiatõvega.

Chlamydia psittaci

Chlamydia psitacci on mitteühtlane klamüüdiate grupp, mis tekitab zoonoose ja põhjustab hingamisteede infektsioone inimestel. Tegelikult põhjustavadki kõik kolm klamüüdialiiki hingamisteede infektsioone ja kõiki neid seostatakse ka südamehaigustega.

Klamüüdiate üldiseloomustus

Klamüüdiad on liikumatud, ilma fimbriateta moodustised. Klamüüdiad esinevad kahe vormina, mis üksteisest morfoloogiliselt erinevad: väike (250–300 nm) ja rigiidne kondenseeritud moodustis ehk elementaarkehake (elementary body; EB), mis umbes 6–8 tunni jooksul organiseerub ümber suureks (800–1200 nm) retikulaarkehakeseks (reticulate body; RB), millel puudub elektrontihe nukleoid.

Klamüüdia elementaarkehake on metaboolselt inaktiivne ega pooldu kunagi. Ta sisaldab rohkesti lipiide, rakuseinas ka penitsilliini siduvaid proteiine, kuid viimased ei suuda rakuseina läbida ja samuti ei jõua ka intratsellulaarselt asuvasse parasiiti.

Klamüüdia retikulaarkehake on metaboolselt aktiivne. Rakuseinas on välismembraani proteiinid, mis võimaldavad ainete transporti, tsütoplasmas on prokarüootsed ribosoomid. Retikulaarkehakesed omavad ensüüme, nad sünteesivad endale oma DNA ja RNA, ja omavad ka proteiine ja lipiide. Neil puudub aga võime sünteesida energiarikkaid adenosiintrifosfaate (ATP-d). Seetõttu nimetatakse neid "energiaparasiitideks" ja sellepärast elutsevad nad raku sees. Bakteritega sarnaselt pärsivad mitmed antibakteriaalsed preparaadid nende kasvu.

Viited

  1. Land, J.A, Van Bergen, J.E.A.M., Morré, S.A., Postma, M.J. (2010). Epidemiology of Chlamydia trachomatis infection in women and the cost-effectiveness of screening. Human Reproduction Update, Volume 16, Issue 2(1), lk 189–204. academic.oup.com

Välislingid

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipeedia autorid ja toimetajad
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ET

Klamüüdia: Brief Summary ( viro )

tarjonnut wikipedia ET
 src= Chlamydia trachomatis rakusisesed kehad (pruunid) rakukultuuris

Klamüüdia (Chlamydia) on väikeste obligatoorselt intratsellulaarsete mikroobide perekond, mis ühendab kolme inimpatogeenset liiki: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae ja Chlamydia psittaci.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipeedia autorid ja toimetajad
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ET

Chlamydia ( baski )

tarjonnut wikipedia EU

Chlamydia generoa bakterio Gram negatiboz osatuta dago, zelula barneko parasito hertsiak direnak. Koko txikiak dira, prokariotoen artean txikienetarikoak, haien tamaina birus handienen parekoa izanik.

Rickettsia generoko bakterioen antzera, Chlamydia ez da hazten laborategiko hazkuntza-inguruetan, zelula barneko parasitoa delako. Horregatik -birusekin gertatzen den moduan- kultibo zelularrak behar dira bakterio hori laborategian hazi dadin.

Klamidien metabolismoa oso mugatua da, molekula asko behar baitituzte bizirik irauteko. Molekula horiek guztiak zelula ostalariarengandik hartzen dituzte, ez baitira gai bere kabuz sintetizatzeko (azetil-CoA, NAD, FP, entzima batzuk...). Duela gutxi arte ATP bera ostalariarengandik hartzen zuela uste bazen ere, azken ikerketa genetikoek zalantzan jarri dute alde hau.

Metabolismoaren aldetik esan liteke klamidiak birus eta bakterioen artean kokatzen direla, prokariotoak izan arren.

Bizi-ziklo berezia dute klamidiek, bi zelula mota baitaude: funtsezko gorputz deritzona (partikula infekziosoa) eta gorputz erretikularra (zelula ostalariaren barnean agertzen dena). Funtsezko gorputza txikia da, zelulatik kanpo dago eta infektatzeko ahalmena du; gorputz erretikularra, aldiz, handiagoa da, zelula barnean dago eta ez du infektatzeko ahalmenik. Funtsezko gorputzaren aldean, gorputz erretikularrak erdibiditzeko gaitasuna du.

Hiru Chlamydia espezie onartzen dira egun (2009an): Chlamydia trachomatis, Chlamydia muridarum eta Chlamydia suis. Garai batean Chlamydia generoan sailkatzen ziren beste espezie batzuk (C. pneumoniae eta C. psittaci, kasu) genero berri batean sailkatzen dira egun: Chlamydophila generoan, hain zuzen ere.

Chlamydia trachomatis patogenoa da. Bakterio honek bi gaitz eragiten ditu: trakoma izenekoa (begien infekzio larria) eta klamidiasia (traktu urogenitaleko infekzioa, harreman sexualen bidez kutsatzen dena). Chlamydia trachomatis-en serotipo desberdinak daude, gaitz bat ala bestea sortuko dutenak.

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Chlamydia: Brief Summary ( baski )

tarjonnut wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Chlamydophila ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Chlamydophila est un genre de bactéries de la famille des Chlamydiaceae et qui étaient classées comme Chlamydia jusqu'en 1999.

La psittacose (ou ornithose) est provoquée par l'espèce Chlamydophila psittaci. Elle est transmise de l'oiseau (en particulier les psittaciformes, perroquet, etc.) à l'Homme. Chez les oiseaux, la maladie se limite à une infection intestinale, alors que chez les humains elle prend la forme d'une pneumonie.

Liste d'espèces

Selon Catalogue of Life (22 décembre 2019)[3] :

Publication originale

  • (en) Karin D. E. Everett, Robin M. Bush et Arthur A. Andersen, « Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms », International Journal of Systematic Bacteriology, vol. 49, no 2,‎ avril 1999, p. 415–440 (ISSN , et , PMID , DOI , lire en ligne)

Notes et références

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Chlamydophila: Brief Summary ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Chlamydophila est un genre de bactéries de la famille des Chlamydiaceae et qui étaient classées comme Chlamydia jusqu'en 1999.

La psittacose (ou ornithose) est provoquée par l'espèce Chlamydophila psittaci. Elle est transmise de l'oiseau (en particulier les psittaciformes, perroquet, etc.) à l'Homme. Chez les oiseaux, la maladie se limite à une infection intestinale, alors que chez les humains elle prend la forme d'une pneumonie.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Clamaidia ( Iiri )

tarjonnut wikipedia GA

Saghas baictéir sféarúil éagluaistigh nach n-iolraíonn ach amháin nuair a bhíonn taobh istigh de chealla eocarótacha (le fíornúicléas lena scannán núicléach féin). Tá cineálacha nimhiúla ann a chuireann tús le galair súl, béil, baill ghiniúna, agus galair dhaonna is ainmhíocha eile.

 src=
Tá an t-alt seo bunaithe ar ábhar as Fréamh an Eolais, ciclipéid eolaíochta agus teicneolaíochta leis an Ollamh Matthew Hussey, foilsithe ag Coiscéim sa bhliain 2011. Tá comhluadar na Vicipéide go mór faoi chomaoin acu beirt as ucht cead a thabhairt an t-ábhar ón leabhar a roinnt linn go léir.


Ainmhí
Is síol ainmhí é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid.
Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.


lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Údair agus eagarthóirí Vicipéid
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia GA

Clamaidia: Brief Summary ( Iiri )

tarjonnut wikipedia GA


Ainmhí Is síol ainmhí é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid.
Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.


lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Údair agus eagarthóirí Vicipéid
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia GA

Chlamydia ( galicia )

tarjonnut wikipedia gl Galician

Chlamydia é un xénero de bacterias que son parasitas intracelulares obrigadas. As infeccións por Chlamydia están entre as enfermidades bacterianas de transmisión sexual máis comúns en humanos, e son unha causa de cegueiras de orixe infecciosa en todo o mundo.[2]

Aínda que antes o xénero comprendía máis especies, en 1999 xa só se aceptaban tres especies de Chlamydia, que son: Chlamydia trachomatis (patóxeno humano), Chlamydia suis (afecta só a porcos), e Chlamydia muridarum (afecta só a ratos e hámsteres).[3] Outras especies que clasicamente se consideraban do xénero Chlamydia mais que despois foron cambiadas de xénero son C. pneumoniae, C. psittaci e C. pecorum. (a primeira, igual que C. trachomatis, transmítese de persoa a persoa, e as dúas últimas transmítense de animais a persoas). Porén, os cambios taxonómicos neste controvertido xénero fixeron que se revertesen algúns dos cambios realizados e que actualmente se acepten máis de dez especies.

Clasificación

Como as clamidias teñen un ciclo de vida único foron clasificadas taxonomicamente na súa propia orde,[4] chamado Chlamydiales, e pertencen á familia Chlamydiaceae. Na familia Chlamydiaceae houbo importantes cambios taxonómicos en 1999 (ver máis adiante). En 2008 propúxose a introdución na familia dun novo axente clamidial, ao que se lle chamou Candidatus Clavochlamydia salmonicola.[3]

Cambios taxonómicos

Chlamydia é un taxon xenérico acuñado en 1945 por Jones et al., que tiña a Chlamydia trachomatis como especie tipo. [2].

Clasicamente (desde 1971 ata 1999) aceptábanse catro especies dentro do xénero Chlamydia (segundo a clasificación de Stolz e Page), que eran:

  1. Chlamydia trachomatis (Busacca 1935) Rake, 1957, cepa tipo: ATCC VR-571.;
  2. Chlamydia pneumoniae;
  3. Chlamydia pecorum; e
  4. Chlamydia psittaci (Lillie 1930) Page, 1968, cepa tipo: ATCC VR-125.

En 1999, Everett, Bush e Andersen presentaron unha nova proposta para a clasificación das Chlamydiaceae na que se facían cambios de xénero dalgunhas especies.[5][6] Como resultado da proposta foron validadas cinco novas especies, mentres que C. pneumoniae, C. pecorum e C. psittaci foron trasladadas a un novo xénero: Chlamydophila. A nova clasificación presentouse así:

  • A familia Chlamydiaceae, clasicamente formada por un só xénero (Chlamydia), agora estaría dividida en dous xéneros: Chlamydia e Chlamydophila gen. nov.
  • Chlamydophila diferénciase de Chlamydia na súa secuencia xenética e proteica, non produce glicóxeno detectable e ten un só operón ribosomal, mentres que Chlamydia posúe dous.
  • Créanse dúas especies novas: Chlamydia muridarum sp. nov. e Chlamydia suis sp. nov., que comparten o xénero Chlamydia con Chlamydia trachomatis, que só tería estas tres especies.
  • Chlamydophila gen. nov. é o xénero de nova creación, que asimila asimila as especies Chlamydia pecorum, Chlamydia pneumoniae e Chlamydia psittaci, que deixan de ser do xénero Chlamydia para converterse en Chlamydophila pecorum comb. nov., Chlamydophila pneumoniae comb. nov. e Chlamydophila psittaci comb. nov.
  • Derívanse tres novas especies a partir de Chlamydia psittaci, que se encadran no xénero Chlamydophila, que son: Chlamydophila abortus gen. nov., sp. nov., Chlamydophila caviae gen. nov., sp. nov. e Chlamydophila felis gen. nov., sp. nov.

A nova clasificación de Everett et al. está baseada en criterios fenotípicos, morfolóxicos e xenéticos limitados (porque por exemplo, non considera as recentes análises do operón ribosomal), e tivo a oposición de moitos investigadores de clamidias, a maioría non taxonomistas, que publicaron as súas obxeccións en 2001[7], as cales foron respondidas por Everett et al[8][9]. As principais obxeccións baséanse no seguinte: non hai suficientes razóns para dividir a primitiva familia Chlamydiaceae en dous novos xéneros; os médicos clínicos están acostumados á clasificación actual e o cambio pode producir confusión; fíxose demasiado énfase no estudo de secuencias nucleotídicas curtas e tívose pouca e insuficiente consideración de características biolóxicas básicas.

Porén, en palabras de Michael Ward «a nova clasificación de Everett et al. foi apropiadamente revisada e aprobada por autoridades taxonómicas internacionais e debería prevalecer ata ser superada por novos coñecementos e un sistema máis efectivo. Isto é así porque incorpora investigacións moleculares recentes e as perspectivas actuais da evolución microbiana» [3]. Pero a polémica continuou, porque algunhas análises xenómicas recentes parecen apoiar a clasificación das clamidiáceas nun só xénero, Chlamydia,[10] polo que a cuestión podía volverse a revisar.[11] De feito, a reversión foi finalmente aceptada pola comunidade científica,[12][13] polo que o número de especies (válidas) de Chlamydia subiu a 9. Posteriormente illáronse moitas especies probables, pero non chegaron a ser nomeadas. En 2013 engadiuse unha 10ª especie, Ch. ibidis, coñecida só en ibis sagrados que vivían silvestres en Francia.[14] Engadíronse dúas especies máis en 2014 (validadas en 2015): Ch. avium, que infecta pombas e papagaios, e Ch. gallinacea, que infecta galiñas, galiñas de Guinea e pavos.[15] En 2015 engadiuse á lista Ch. abortus e as especies reclasificadas do xénero Chlamydophila.[16] Varias especies novas foron clasificadas orixinalmente como cepas aberrantes de Ch. psittaci[15]

Características

Chlamydia é un grupo de bacterias de pequeno tamaño comparadas con outras bacterias. As especies de Chlamydia teñen xenomas dun tamaño de aproximadamente 1 a 1,3 megabases.[17] Forman cocos agrupados en cadeas, e teñen un ciclo replicativo intracelular que as converte en parasitos intracelulares obrigados de vertebrados, xa que non posúen toda a maquinaria necesaria para a súa replicación autónoma. A súa parede celular é gramnegativa (con membrana externa), pero o peptidoglicano está ausente ou é case imperceptible (a pesar de teren xenes para a súa síntese). Os principais antíxenos das clamidias están presentes na membrana externa, a cal contén o lipopolisacárido (LPS), a proteína maior da membrana externa (MOMP, do inglés "Major Outer Membrane Protein") e outras dúas proteínas ricas en cisteína: unha proteína de envoltura (62kD) e unha lipoproteína (12kD). A MOMP e o LPS son os compoñentes antixénicos máis importantes.

Como son parasitos intracelulares obrigados evitan a miúdo a acción do sistema inmunitario. Tamén por esa razón non poden cultivarse nos medios microbiolóxicos habituais, e hai que facelo en cultivos celulares. O crecemento intracelular permite ás clamidias producir unha infección crónica, evitando a apoptose da célula á que infecta, que é a causa de moitas das enfermidades que producen.

Chlamydia pode encontrarse en dúas formas: forma de corpo ou corpúsculo elemental e forma de corpo ou corpúsculo reticulado.

O corpo elemental é a partícula infecciosa non replicante que se libera cando a célula infectada rompe. Do corpo elemental depende a capacidade da bacteria de transmitirse dunha persoa a outra. Esta forma é análoga a unha espora. O corpo elemental pode medir de 0,25 a 0,3 μm de diámetro, e fórmao fundamentalmente a especie C. trachomatis (e tamén as especies que antes se consideraban Chlamydia, C. pneumoniae e C. psittaci, hoxe noutro xénero). Esta forma está cuberta por unha parede celular ríxida e contén un xenoma de ADN cun peso molecular de 66 × 107 Da (cuns 600 xenes, o que é só unha cuarta parte da información xenética dunha bacteria típica como Escherichia coli). Contén tamén un plásmido de ADN críptico de 7.498 pares de bases. O xenoma contén un marco de lectura aberto (ORF) para un xene implicado na replicación do ADN. Ademais, o corpo elemental contén unha ARN polimerase responsable da transcrición do xenoma de ADN unha vez que a bacteria entra no citoplasma da célula hóspede e inicia o seu ciclo de crecemento. Tamén presenta ribosomas e subunidades ribosómicas. O corpo elemental induce a súa propia endocitose cando encontra as súas células diana. Estímase que nun fagolisosoma da célula xeralmente hai de 100 a 1000 corpos elementais.

Chlamydia tamén pode adoptar a forma de corpo reticulado, o cal é sempre unha forma intracitoplasmática, moi implicada no proceso de replicación e crecemento da bacteria. O corpo reticulado é lixeiramente maior ca o elemental e pode chegar a 0,6 μm de diámetro cun mínimo de 0,5 μm. Non presenta parede celular. Cando se tinguen con iodo, os corpos reticulados parecen inclusións dentro da célula. No corpo reticulado retéñense o xenoma de ADN, proteínas, e ribosomas. Aparece nun determinado momento do ciclo de desenvolvemento da bacteria. O corpo reticulado é basicamente a estrutura na cal se transcribe o xenoma clamidial a ARN, se sintetizan as proteínas, e se replica o ADN. O corpo reticulado divídese por fisión binaria para formar partículas que, unha vez sintetizada a parede celular, desenvólvense orixinando unha proxenie de novos corpos elementais infecciosos. A fisión dura unhas 3 horas e o período de incubación pode ser de ata 21 días. Despois da división, o corpo reticulado transfórmase de novo en corpo elemental e é liberado da célula por exocitose.[4]

Estudos realizados sobre o ciclo de crecemento de C. trachomatis (e da antiga C. psittaci, hoxe noutro xénero) en cultivos celulares in vitro indican que os corpos elementais se desenvolven en corpos reticulados non infecciosos dentro dun vacúolo citoplasmático da célula infectada. Despois de que entra o corpo elemental na célula, ten lugar unha fase de eclipse de 20 horas ata que a partícula infecciosa se transforma en corpo reticulado. A produción de corpos elementais clamidiais é máxima de 36 a 50 horas despois da infección.

Patoloxía

O ser humano é afectado pola especie Chlamydia trachomatis, que produce diversas patoloxías[18] no ser humano como:

  • Infeccións oculares como o tracoma e paratracoma (poden orixinar cegueira), conxuntivite neonatal, pneumonía intersticial do lactante.
  • Infeccións xenitais ou enfermidades de transmisión sexual, como as uretrites non gonocócicas e o linfogranuloma venéreo. A infección por clamidias é unha das infeccións de transmisión sexual máis comúns.
  • Artrite reactiva, enfermidade autoinmune que pode persistir aínda despois de eliminada a clamidia.

A infección xenital pode ser asintomática en mulleres, pero causar danos no seu aparato xenital con complicacións futuras na súa fertilidade por causar inflamacións do cérvix uterino chamadas cervicites, ou a Enfermidade Inflamatoria Pélvica ou EPI que é causa de abortos e esterilidade. Ademais a muller pode contaxiala sen saber sequera que estaba infectada. Se está embarazada pode ter un bebé prematuro, o bebé pode infectarse e ter conxuntivites ou problemas respiratorios.

Outras especies infecciosas que afectan a humanos que tradicionalmente se consideraban Chlamydias (hoxe están clasificadas noutro xénero) son: C. psitacci, que orixina a psitacose transmitida por aves (causa febre, calafríos e ás veces pneumonía), e C. pneumoniae, que orixina no 90% dos casos infeccións subclínicas e pode producir farinxite, otite media, pneumonía atípica e parece que contribúe á formación de placas ateroescleróticas.

Tratamento

As clamidias son sensibles aos antibióticos que inhiben a síntese proteica como as tetraciclinas e os macrólidos. Por exemplo, pode utilizarse azitromicina e doxiciclina. Ante calquera síntoma ou sospeita deberíase acudir a un centro de saúde para ser avaliado por un especialista. As mulleres embarazadas poden realizar probas para detectar a presenza de clamidias na primeira fase do embarazo.

Probas clínicas

Xeralmente as infeccións clamidiais[19] son asintomáticas. Existen diversas probas para comprobar se houbo transmisión de clamidias nunha relación sexual.

As Chlamydia poden detectarse en probas con cultivos celulares ou sen cultivos celulares. As principais probas que non utilizan cultivos celulares son: Proba de Anticorpo Monoclonal Fluorescente, ELISA, sondas de ADN, probas de Chlamydia rápidas e as probas de leucocito esterase. O primeiro tipo de probas pode detectar a proteína da membrana externa principal (MOMP), e o segundo tipo detecta un produto coloreado convertido por un encima unido ao anticorpo. As probas de Chlamydia rápidas utilizan anticorpos contra a MOMP, a proba da leucocito esterase detecta nos ouriños encimas producidos polos leucocitos que conteñen a bacteria.[4]

Notas

  1. J.P. Euzéby. "Chlamydia". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature. Arquivado dende o orixinal o 23-03-2008. Consultado o 17-05-2013.
  2. Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed. ed.). McGraw Hill. pp. 463–70. ISBN 0-8385-8529-9.
  3. 3,0 3,1 3,2 "Chlamydial taxonomy since 1999". Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2013. Consultado o 17 maio 2013.
  4. 4,0 4,1 4,2 "Chlamydia trachomatis". Arquivado dende o orixinal o 02 de xullo de 2010.
  5. Bush RM & Everett KDE (2001). Molecular evolution of the Chlamydiaceae. Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51:203-220. (PDF Arquivado 10 de xuño de 2010 en Wayback Machine.)
  6. Everett KDE, Bush RM & Andersen AA (1999). Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, (2)49:415-440. (PDF Arquivado 10 de xuño de 2010 en Wayback Machine.). PMID 10319462.
  7. Schachter J, Stephens RS, Timms P, Kuo C, Bavoil PM, Birkelund S, Boman J, Caldwell H, Campbell LA, Chernesky M, Christiansen G, Clarke IN, Gaydos C, Grayston JT, Hackstadt T, Hsia R, Kaltenboeck B, Leinonnen M, Ocjius D, McClarty G, Orfila J, Peeling R, Puolakkainen M, Quinn T, Rank RG, Raulston J, Ridgeway GL, Saikku P, Stamm WE, Taylor-Robinson D, Wang SP & Wyrick PB (2001). Radical changes to chlamydial taxonomy are not necessary just yet. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, 51, 249. IJSEM Arquivado 16 de outubro de 2011 en Wayback Machine. PMID 11211265.
  8. Everett KDE & Andersen AA (2001). Radical changes to chlamydial taxonomy are not necessary just yet - reply. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, 51, 250. [1] Arquivado 16 de outubro de 2011 en Wayback Machine.
  9. "Everett-Andersen reclassification". Arquivado dende o orixinal o 19 de febreiro de 2015. Consultado o 17 de maio de 2013.
  10. Stephens RS, Myers G, Eppinger M, Bavoil PM (2009). "Divergence without difference: phylogenetics and taxonomy of Chlamydia resolved". FEMS Immunol. Med. Microbiol. 55 (2): 115–9. PMID 19281563. doi:10.1111/j.1574-695X.2008.00516.x.
  11. "Chlamydia/Chlamydophila group". NCBI taxonomy database. National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. Consultado o 2013-03-26. Dada a natureza contenciosa do asunto, a Base de Datos Taxonómica do NCBI mantén o nome dos dous xéneros para o uso dos que envíen traballos.
  12. Greub, Gilbert (1 de novembro de 2010). "International Committee on Systematics of Prokaryotes Subcommittee on the taxonomy of the Chlamydiae Minutes of the inaugural closed meeting, 21 de marzo de 2009, Little Rock, AR, USA". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology 60 (11): 2691–2693. PMID 21048221. doi:10.1099/ijs.0.028225-0.
  13. Balsamo, G; et al. (2017). "Compendium of measures to control Chlamydia psittaci infection among humans (psittacosis) and pet birds (avian chlamydiosis), 2017" (PDF). J Avian Med Surg 31 (3): 262–282. PMID 28891690. doi:10.1647/217-265.
  14. Vorimore, Fabien; Hsia, Ru-ching; Huot-Creasy, Heather; Bastian, Suzanne; Deruyter, Lucie; Passet, Anne; Sachse, Konrad; Bavoil, Patrik; Myers, Garry; Laroucau, Karine (20 de setembro de 2013). "Isolation of a New Chlamydia species from the Feral Sacred Ibis (Threskiornis aethiopicus)- Chlamydia ibidis". PLoS ONE. 8 (9). e74823. Bibcode:2013PLoSO...874823V. doi:10.1371/journal.pone.0074823. PMC 3779242. PMID 24073223.
  15. 15,0 15,1 Joseph, SJ; et al. (2015), "Chlamydiaceae genomics reveals interspecies admixture and the recent evolution of Chlamydia abortus infecting lower mammalian species and humans", Genome Biol Evol, 7 (11): 3070–3084, doi:10.1093/gbe/evv201, PMC 4994753, PMID 26507799.
  16. Parte, A.C. "Chlamydia". www.bacterio.net.
  17. "EMBL bacterial genomes". Consultado o 17-05-2013.
  18. Ausina Ruiz V & Sabrià Leal M (2000). Infecciones causadas por clamidias. En Farreras Valentí P & Rozman C: Medicina Interna, (2)303:2694-2699, 14a. ed. Madrid: Harcourt.
  19. "Chlamydia protection". Consultado o 17-05-2013.

Véxase tamén

  • Ward, Michael: www.chlamydiae.com Sitio referencial e educativo dedicado a Chlamydia, Escola de Medicina, Universidade de Southampton, Inglaterra, 2002-2004
  • lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia gl Galician

    Chlamydia: Brief Summary ( galicia )

    tarjonnut wikipedia gl Galician

    Chlamydia é un xénero de bacterias que son parasitas intracelulares obrigadas. As infeccións por Chlamydia están entre as enfermidades bacterianas de transmisión sexual máis comúns en humanos, e son unha causa de cegueiras de orixe infecciosa en todo o mundo.

    Aínda que antes o xénero comprendía máis especies, en 1999 xa só se aceptaban tres especies de Chlamydia, que son: Chlamydia trachomatis (patóxeno humano), Chlamydia suis (afecta só a porcos), e Chlamydia muridarum (afecta só a ratos e hámsteres). Outras especies que clasicamente se consideraban do xénero Chlamydia mais que despois foron cambiadas de xénero son C. pneumoniae, C. psittaci e C. pecorum. (a primeira, igual que C. trachomatis, transmítese de persoa a persoa, e as dúas últimas transmítense de animais a persoas). Porén, os cambios taxonómicos neste controvertido xénero fixeron que se revertesen algúns dos cambios realizados e que actualmente se acepten máis de dez especies.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia gl Galician

    Chlamydophila ( galicia )

    tarjonnut wikipedia gl Galician

    Chlamydophila é un xénero de bacterias pertencente á familia Chlamydiaceae,[2] orde Chlamydiales, clase/filo Chlamydiae. As especies deste novo xénero estaban antes clasificadas no xénero Chlamydia. O establecemento deste xénero foi controvertido no seu momento e seguiu séndoo, ata que en 2015 se volveu a integrar o xénero de novo dentro de Chlamydia.

    Taxonomía

    O xénero Chlamydophila foi recoñecido en 1999,[3] e creado con seis especies que antes pertencían ao xénero Chlamydia (o cal quedou así só con tres especies). Todas as Chlamydiae son bacterias anaerobias cun ciclo de vida cun desenvolvemento en dúas fases que depende do seu crecemento intracelular obrigado en células hóspede eucarióticas.

    Antes de 1999 o criterio para distinguir as especies de clamidias non era excluínte. Por exemplo, naquel momento o xénero Chlamydia era igual á familia Chlamydiaceae, xa que todas as especies estaban clasificadas nese xénero; C. psittaci distinguíase de C. trachomatis pola súa resistencia á sulfadiacina, aínda que non todas as C. psittaci eran resistentes; C. pneumoniae clasificábase pola súa aparencia vista con microscopio electrónico e a súa capacidade de infectar aos humanos, aínda que o aspecto visto ao microscopio electrónico difería dun grupo de investigación a outro, e todas estas especies infectaban aos humanos.

    A taxonomía sistemática establecida para as Chlamydiae en 1999 utiliza os criterios postos ao día e imperantes actualmente na clasificación das bacterias, como a reasociación ADN-ADN, semellanza nos xenes dos ARNr 16S e 23S, agrupamento con semellanza de secuencia de xenes codificantes de proteínas, e tamaño do xenoma. Tamén se empregan criterios de complementarios, como a detección de antíxenos,[4] tinguidura do glicóxeno, asociación co hóspede, e morfoloxía vista con microscopio electrónico, dependendo da súa aplicabilidae e dispoñibilidade. En 1999, moitas cepas de Chlamydia foron reorganizadas e asignadas ao xénero novo Chlamydophila.

    As análises de xenómica comparativa identificaron grande cantidade de proteínas sinatura que só están presentes en especies do xénero Chlamydia ou Chlamydophila, o que apoia a distinción destes xéneros.[5] Con todo, esta visión foi posta en dúbida por unha análise de xenoma completo máis recente, que fixo que algúns autores propuxeran volver a "reunificar as Chlamydiaceae nun só xénero, Chlamydia".[6] Esta controversia na nomenclatura continuou durante varios anos.[7] Finalmente, en 2015 a inclusión das especies do xénero Chlamydophila de novo no xénero Chlamydia foi aceptada de forma xeral.[8] [9][10] [11]

    Diferenciación de Chlamydophila

    A semellanza na reasociación ADN-ADN media que distingue Chlamydophila de Chlamydia é 10,1% (95% intervalo de confianza = 6,8 a 13,5), o que se considera un vaor aceptable para separar os dous xéneros.

    A diverxencia entre Chlamydophila e Chlamydia indícase pola agrupación con semellanza de secuencia de xenes de proteínas codificadas e de ARN ribosómico. As secuencias dos xenes de ARNr 16SA de Chlamydophila e Chlamydia son idénticos en aproximadamente un 95%. Porén, o 95% non é un punto de corte para separar as Chlamydiaceae, senón só unha guía para establecer novos xéneros dentro das familias das clamidias. Os xenes de ARNr 23S de lonxitude completa de Chlamydophila e Chlamydia son idénticos en menos do 95%.

    Algúns criterios moleculares para distinguir os xéneros das Chlamydiaceae Xénero Tamaño do xenoma aproximado
    (millóns de pares de bases de ADN) Glicóxeno detectable Número de operóns ribosómicos Chlamydophila 1,2 Non 1 Chlamydia 1,0 Si 2

    Especies

    Son características específicas de especie tipicamente a morfoloxía vista con microscopio electrónico, resistencia a antibióticos, e plásmidos extracromosómicos.

    Chlamydophila comprendía as seguintes especies:

    Notas

    1. J.P. Euzéby. "Chlamydophila". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2011. Consultado o 2011-06-11.
    2. MeshName - Chlamydophila
    3. Everett KD, Bush RM, Andersen AA (1999). "Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms". Int. J. Syst. Bacteriol. 49 (2): 415–40. PMID 10319462. doi:10.1099/00207713-49-2-415.
    4. Everett, K D; Bush, R M (2001-01-01). "Molecular evolution of the Chlamydiaceae.". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology (en inglés) 51 (1): 203–220. ISSN 1466-5026. doi:10.1099/00207713-51-1-203.
    5. Griffiths E, Ventresca MS, Gupta RS (2006). "BLAST screening of chlamydial genomes to identify signature proteins that are unique for the Chlamydiales, Chlamydiaceae, Chlamydophila and Chlamydia groups of species". BMC Genomics 7: 14. PMC 1403754. PMID 16436211. doi:10.1186/1471-2164-7-14.
    6. Stephens RS, Myers G, Eppinger M, Bavoil PM (2009). "Divergence without difference: phylogenetics and taxonomy of Chlamydia resolved". FEMS Immunol. Med. Microbiol. 55 (2): 115–9. PMID 19281563. doi:10.1111/j.1574-695X.2008.00516.x.
    7. "Chlamydia/Chlamydophila group". NCBI taxonomy database. National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. Consultado o 2013-03-26. Dada a natureza contenciosa deste asunto, a Base de Datos Taxonómica do NCBI mantén os nomes dos dous xéneros para o uso dos que envíen traballos.
    8. Bavoil P, Kaltenboeck B, Greub G (March 2013). "In Chlamydia veritas". Pathogens and Disease 67 (2): 89–90. PMID 23620152. doi:10.1111/2049-632X.12026.
    9. Bachmann NL, Polkinghorne A, Timms P (August 2014). "Chlamydia genomics: providing novel insights into chlamydial biology". Trends in Microbiology 22 (8): 464–72. PMID 24882432. doi:10.1016/j.tim.2014.04.013.
    10. Sachse K, Bavoil PM, Kaltenboeck B, Stephens RS, Kuo CC, Rosselló-Móra R, Horn M (March 2015). "Emendation of the family Chlamydiaceae: proposal of a single genus, Chlamydia, to include all currently recognized species". Systematic and Applied Microbiology 38 (2): 99–103. PMID 25618261. doi:10.1016/j.syapm.2014.12.004. hdl:10261/123714.
    11. Borel N, Polkinghorne A, Pospischil A (May 2018). "A Review on Chlamydial Diseases in Animals: Still a Challenge for Pathologists?". Veterinary Pathology 55 (3): 374–390. PMID 29310550. doi:10.1177/0300985817751218.

    Véxase tamén

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia gl Galician

    Chlamydophila: Brief Summary ( galicia )

    tarjonnut wikipedia gl Galician

    Chlamydophila é un xénero de bacterias pertencente á familia Chlamydiaceae, orde Chlamydiales, clase/filo Chlamydiae. As especies deste novo xénero estaban antes clasificadas no xénero Chlamydia. O establecemento deste xénero foi controvertido no seu momento e seguiu séndoo, ata que en 2015 se volveu a integrar o xénero de novo dentro de Chlamydia.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia gl Galician

    Chlamydia (bakteri) ( Indonesia )

    tarjonnut wikipedia ID
    Untuk penyakit pada manusia, lihat Infeksi chlamydia.

    Chlamydia adalah genus bakteri intraselular yang tergolong familia Chlamydiaceae, ordo Chlamydiales, kelas dan filum Chlamydiae.

    Tiga spesies dalam genus ini adalah Chlamydia trachomatis (hanya menyerang manusia), Chlamydia suis (hanya menyerang babi), dan Chlamydia muridarum (hanya menyerang tikus dan hamster).[2]

    Referensi

    1. ^ a b c Parte, A.C. "Chlamydia". www.bacterio.net.
    2. ^ "www.chlamydiae.com (professional) - Taxonomy diagram". Diakses tanggal 2007-10-27.

    Pranala luar

    EscherichiaColi NIAID.jpg Artikel bertopik bakteri ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Penulis dan editor Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia ID

    Chlamydia (bakteri): Brief Summary ( Indonesia )

    tarjonnut wikipedia ID
    Untuk penyakit pada manusia, lihat Infeksi chlamydia.

    Chlamydia adalah genus bakteri intraselular yang tergolong familia Chlamydiaceae, ordo Chlamydiales, kelas dan filum Chlamydiae.

    Tiga spesies dalam genus ini adalah Chlamydia trachomatis (hanya menyerang manusia), Chlamydia suis (hanya menyerang babi), dan Chlamydia muridarum (hanya menyerang tikus dan hamster).

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Penulis dan editor Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia ID

    Chlamydia ( Latina )

    tarjonnut wikipedia LA
    Hanc paginam intra 3 menses augere oportet. Cuique paginae opus est: lemmate paginae nomine congruente; textu, qui rem definit notabilitatemque eius exprimit; fonte externo certo; nexibus internis ex hac pagina et ad hanc paginam ducentibus.
    Plura ... DEENFR
     src=
    Chlamydia trachomatis

    Chlamydia sunt bacteriorum genus. Species Chlamydia trachomatis hominis morbi causa esse potest.

    Nexus externus

    Commons-logo.svg Vicimedia Communia plura habent quae ad Chlamydia spectant.
    stipula Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Et auctores varius id editors
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia LA

    Chlamydia: Brief Summary ( Latina )

    tarjonnut wikipedia LA
     src= Chlamydia trachomatis

    Chlamydia sunt bacteriorum genus. Species Chlamydia trachomatis hominis morbi causa esse potest.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Et auctores varius id editors
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia LA

    Chlamydia (geslacht) ( flaami )

    tarjonnut wikipedia NL

    Chlamydia is een geslacht van bacteriën. De seksueel overdraagbare aandoening chlamydia kan een asymptomatisch beloop hebben.

    Soorten

    • Chlamydia trachomatis leeft parasitair in de mens. Bij de mens kan hij diverse aandoeningen veroorzaken zoals de seksueel overdraagbare aandoening chlamydia. De soortaanduiding trachomatis dankt de bacterie aan het feit dat hij de verwekker is van de oogaandoening trachoom. Mannen kunnen klachten krijgen, die lijken op die van gonorroe. Als de ziekte niet wordt behandeld kan dit bij vrouwen tot een chronische ontsteking van de inwendige geslachtsorganen en daarmee ook vaak tot onvruchtbaarheid leiden.
    • Chlamydia suis komt voor bij zwijnen naar welke hij is vernoemd (sus = zwijn).
    • Chlamydia muridarum komt voor in knaagdieren van de familie Muridae.

    Anders ingedeeld

    Chlamydophila pneumoniae werd vroeger tot Chlamydia gerekend. Deze wordt nu bij Chlamydophila ingedeeld.

    Wikimedia Commons Zie de categorie Chlamydia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia-auteurs en -editors
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia NL

    Chlamydia (geslacht): Brief Summary ( flaami )

    tarjonnut wikipedia NL

    Chlamydia is een geslacht van bacteriën. De seksueel overdraagbare aandoening chlamydia kan een asymptomatisch beloop hebben.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia-auteurs en -editors
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia NL

    Chlamydie ( puola )

    tarjonnut wikipedia POL
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autorzy i redaktorzy Wikipedii
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia POL

    Chlamydie: Brief Summary ( puola )

    tarjonnut wikipedia POL
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autorzy i redaktorzy Wikipedii
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia POL

    Chlamydophila ( portugali )

    tarjonnut wikipedia PT

    Chlamydophila é um género de bactérias Gram-negativas, muito próximo do género Chlamydia. O grupo foi reconhecido em 1999, para integrar seis espécies, anteriormente classificadas como Chlamydia[1]. A distinção foi feita com base em critérios genéticos. A espécie tipo do grupo é a Chlamydophila psittaci.

    De entre as espécies do grupo contam-se vários agentes patogénicos para o Homem e outras espécies animais.

    Espécies

    Referências

    1. «LPSN - Género Chlamydophila». www.bacterio.cict.fr. Consultado em 10 de outubro de 2007. Arquivado do original em 16 de outubro de 2011
     title=
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia PT

    Chlamydophila: Brief Summary ( portugali )

    tarjonnut wikipedia PT

    Chlamydophila é um género de bactérias Gram-negativas, muito próximo do género Chlamydia. O grupo foi reconhecido em 1999, para integrar seis espécies, anteriormente classificadas como Chlamydia. A distinção foi feita com base em critérios genéticos. A espécie tipo do grupo é a Chlamydophila psittaci.

    De entre as espécies do grupo contam-se vários agentes patogénicos para o Homem e outras espécies animais.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autores e editores de Wikipedia
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia PT

    Chlamýdia ( slovakia )

    tarjonnut wikipedia SK

    Chlamýdia (lat. Chlamydia; staršie bedsónia - lat. Bedsonia, Miyagawanella) je rod baktérií z čeľade Chlamydiaceae. Do roku 1999 doňho patrili aj všetky druhy z dnes samostatného rodu Chlamydophila. V minulosti sa tento rod (podobne ako napríklad riketsia) chybne zaraďoval medzi špeciálne vírusy, tzv. veľké vírusy; stále však platí, že chlamýdie sú naozaj veľmi malé - také malé ako veľké vírusy.

    Druhy

    Ako vidno, posledné uvedené druhy sa alternatívne zaraďujú pod rod Chlamydophila.


    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autori a editori Wikipédie
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia SK

    Chlamýdia: Brief Summary ( slovakia )

    tarjonnut wikipedia SK

    Chlamýdia (lat. Chlamydia; staršie bedsónia - lat. Bedsonia, Miyagawanella) je rod baktérií z čeľade Chlamydiaceae. Do roku 1999 doňho patrili aj všetky druhy z dnes samostatného rodu Chlamydophila. V minulosti sa tento rod (podobne ako napríklad riketsia) chybne zaraďoval medzi špeciálne vírusy, tzv. veľké vírusy; stále však platí, že chlamýdie sú naozaj veľmi malé - také malé ako veľké vírusy.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Autori a editori Wikipédie
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia SK

    Klamydiabakterier ( ruotsi )

    tarjonnut wikipedia SV

    Klamydiabakterier (Chlamydia) är ett släkte av bakterier som är beroende av en värdcell. Klamydiainfektioner är ofta sexuellt överförda mellan människor, och den vanligaste orsaken till infektiös blindhet i världen.[1]

    Det finns tre klamydiaarter:[2]

    Före 1999 ingick också arterna Chlamydophila pneumoniae och Chlamydophila psittaci i släket Chlamydia. Dessa har sedan flyttats till det Chlamydophila släktet.

    Källor

    1. ^ Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. sid. 463–70. ISBN 0838585299
    2. ^ Ward M. ”Taxonomy diagram”. Chlamydiae.com. Arkiverad från originalet den 18 september 2010. https://web.archive.org/web/20100918212158/http://chlamydiae.com/docs/Chlamydiales/diagram/taxondiag.htm. Läst 11 oktober 2010.

    Se även

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia författare och redaktörer
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia SV

    Klamydiabakterier: Brief Summary ( ruotsi )

    tarjonnut wikipedia SV

    Klamydiabakterier (Chlamydia) är ett släkte av bakterier som är beroende av en värdcell. Klamydiainfektioner är ofta sexuellt överförda mellan människor, och den vanligaste orsaken till infektiös blindhet i världen.

    Det finns tre klamydiaarter:

    Chlamydia trachomatis (ett mänskligt smittämne), Chlamydia suis (påverkar endast svin) och Chlamydia muridarum (påverkar endast möss och hamstrar).

    Före 1999 ingick också arterna Chlamydophila pneumoniae och Chlamydophila psittaci i släket Chlamydia. Dessa har sedan flyttats till det Chlamydophila släktet.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia författare och redaktörer
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia SV

    Klamidya (bakteri) ( turkki )

    tarjonnut wikipedia TR
     src=
    Bu madde herhangi bir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek bu maddenin geliştirilmesine yardımcı olunuz. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. ? Chlamydia ChlamydiaTrachomatisEinschlusskörperchen.jpg Bir McCoy hücre kültüründe, hücrelerin içinde görülmekte olan Chlamydia trachomatis inklüzyon cisimcikleri (kahverengi). Bunlar,
    hücre içinde ikiye bölünerek çoğalan ve
    biriken bakterileri temsil etmektedir. Bilimsel sınıflandırma Üst âlem: Bacteria Âlem: Eubacteria Şube: Chlamydiae Sınıf: Chlamydiae Takım: Chlamydiales Familya: Chlamydiaceae
    Cins: Chlamydia
    TürlerChlamydia muridarum
    Chlamydia suis
    Chlamydia trachomatis

    Chlamydia, Eubacteria âleminin Chlamydiaceae familyasında yer alan bir bakteri cinsidir.

    Chlamydia cinsine ait üç bakteri türü bulunmaktadır:

    "Chlamydia" (italik değil; metin içinde baş harfi küçük), örneğin İngilizce'de Chlamydiae şubesine ait herhangi bir bakteriye bağlı enfeksiyonu tanımlamak için kullanılan ortak bir terimdir (bakınız: İngilizce Wikipedia'da Chlamydia maddesi). Bu tarz kullanımın Türkçeleşmiş karşılığı ise "klamidya" ya da "klamidya enfeksiyonu" şeklindedir.

    Notlar

    Stub icon Bakteri ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia yazarları ve editörleri
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia TR

    Klamidya (bakteri): Brief Summary ( turkki )

    tarjonnut wikipedia TR

    Chlamydia, Eubacteria âleminin Chlamydiaceae familyasında yer alan bir bakteri cinsidir.

    Chlamydia cinsine ait üç bakteri türü bulunmaktadır:

    Chlamydia muridarum, yalnızca Muroidea üst familyasındaki fare, sıçan ve cırlak sıçan (hamster) gibi canlılarda enfeksiyon etkenidir. Chlamydia suis, yalnızca domuzlarda enfeksiyon etkenidir. Chlamydia trachomatis, yalnızca insanlarda enfeksiyon etkenidir.

    "Chlamydia" (italik değil; metin içinde baş harfi küçük), örneğin İngilizce'de Chlamydiae şubesine ait herhangi bir bakteriye bağlı enfeksiyonu tanımlamak için kullanılan ortak bir terimdir (bakınız: İngilizce Wikipedia'da Chlamydia maddesi). Bu tarz kullanımın Türkçeleşmiş karşılığı ise "klamidya" ya da "klamidya enfeksiyonu" şeklindedir.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia yazarları ve editörleri
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia TR

    Хламидии ( venäjä )

    tarjonnut wikipedia русскую Википедию
    Тип: Chlamydiae Garrity and Holt 2012
    Класс: Chlamydiia
    Порядок: Chlamydiales
    Семейство: Chlamydiaceae
    Род: Хламидии
    Международное научное название

    Chlamydia Jones et al. 1945

    Wikispecies-logo.svg
    Систематика
    на Викивидах
    Commons-logo.svg
    Изображения
    на Викискладе
    ITIS 956941NCBI 810EOL 97700

    Хламидии (лат. Chlamydia) — род бактерий из типа и класса Chlamydiae, виды которого относятся к облигатным внутриклеточным паразитам.

    Морфология

    Хламидии имеют округлую форму, диаметр 250—350 нм, размножаются внутриклеточно, как вирусы, культивируются в куриных эмбрионах, в организме белых мышей, в перевиваемых клеточных культурах.

    Биологические свойства

    Хламидии обладают гемагглютинирующей и токсической активностью, относительно устойчивы во внешней среде: при комнатной температуре сохраняются в течение нескольких суток, обычные дезрастворы убивают их в течение 3 часов. Чувствительны к антибиотикам тетрациклинового ряда, макролидам, фторхинолонам. Главные хозяева хламидий — человек, млекопитающие, птицы.

    Виды

    • Chlamydia trachomatis — возбудитель трахомы, конъюнктивитов с включениями (паратрахома), урогенитальной патологии, пневмонии у новорожденных и младенцев, венерической формы синдрома Рейтера, пахового лимфогранулематоза и др.
    • Chlamydia suis (от лат. рода Sus) — впервые была выделена у свиньи (Sus scrofa). Различные штаммы C. suis вызывают конъюнктивит, энтерит и пневмонию у животных и характеризуются повышенной резистентностью к сульфадиазину и тетрациклину.
    • Chlamydia muridarum (от лат. семейства Muridae) — ранее рассматриваемый как третий биовар C. trachomatis (MoPn mouse pneumonitis), является возбудителем заболеваний грызунов семейства Muridae.

    В соответствии с измененной классификацией виды Chlamydia pneumoniae, Chlamydia psittaci и Chlamydia pecorum выделены в отдельный род Chlamydophila[1].

    См. также

    Примечания

    1. [1].
    Улучшение статьи
    Для улучшения этой статьи желательно:
     title=
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Авторы и редакторы Википедии

    Хламидии: Brief Summary ( venäjä )

    tarjonnut wikipedia русскую Википедию

    Хламидии (лат. Chlamydia) — род бактерий из типа и класса Chlamydiae, виды которого относятся к облигатным внутриклеточным паразитам.

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Авторы и редакторы Википедии

    衣原體屬 ( kiina )

    tarjonnut wikipedia 中文维基百科

    衣原體屬Chlamydia)原包括多種衣原體,現在分別劃到衣原體門的幾個中,本屬僅保留沙眼衣原體等兩個

    參見

    小作品圖示这是一篇與细菌相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
     title=
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    维基百科作者和编辑
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia 中文维基百科

    衣原體屬: Brief Summary ( kiina )

    tarjonnut wikipedia 中文维基百科

    衣原體屬(Chlamydia)原包括多種衣原體,現在分別劃到衣原體門的幾個中,本屬僅保留沙眼衣原體等兩個

    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    维基百科作者和编辑
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia 中文维基百科

    클라미디아속 ( Korea )

    tarjonnut wikipedia 한국어 위키백과

     src= 클라미디아는 여기로 연결됩니다. 감염증에 대해서는 클라미디아 감염증 문서를 참고하십시오.

    클라미디아속(Chlamydia)은 트라코마 또는 앵무병의 병원균으로서 예전에는 바이러스로 취급되었다. 그러나, 바이러스와 달리 2종류의 핵산효소가 있으며, 핵산을 자체적으로 합성한다. 합성에 필요한 고에너지 물질인 아데노신 삼인산(ATP)은 숙주에 의존하고 있다. 이러한 특성들이 밝혀져 현재는 세균으로 분류되고 있다. 클라미디아 감염은 인간에게 가장 흔한 세균성 성병이며, 전 세계적으로 전염성 실명의 주요 원인 중에 하나이다.[2]

    주요 아종들

    • 클라미디아 트라코마티스(인간에게만 영향을 끼치는 병원균)
    • 클라미디아 스위스(돼지에게만 영향을 끼치는 병원균)
    • 클라미디아 무리다룸(쥐와 햄스터에게만 영향을 끼치는 병원균)[3]
    • 인간은 주로 클라미디아 트라코마티스, 클라미디아 뉴모니아, 클라미디아 아보르터스, 시타치에 걸린다.[4]

    분류

    클라미디아의 독특한 발달주기 때문에 분류학적으로는 별도의 순서로 분류되었다.[5]

    1990년대 6종의 클라미디아가 알려졌다. 1999년 당시 새로운 DNA 분석 기술을 사용하여, 기존에 발견되었던 3종에서 3종을 추가로 분리해서 6종을 확인했다.[6] 2009년 새로운 DNA 분석 방식이 나오자, 추가적으로 분리가 되어 9종으로 확정되었다.[7] 2013년도에 프랑스에서 새로운 종이 추가되어 10종으로 변경되었고, 2014년도에 2개가 추가되었다. 2015년에 하나 더 추가되었고, 하나 재분류 중이다. 그래서 총 12종 확정에 1종 분류 대기중 상태이다.

    클라미디아 감염증

    클라미디아 감염증(Chlamydia infection)은 클라미디아 트라코마티스라는 박테리아에 의해 사람에게 발생하는 흔한 성병이다. 감염이 된 사람들은 대부분 증상이 발현되지 않는다. 증상이 발현되더라도 감염 후 몇 주가 걸린다. 남성에서는 비임균성 요도염, 여성에서는 자궁경부염의 형태로 나타난다.

    각주

    1. J.P. Euzéby. “Chlamydia”. 《List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature》. 2008년 3월 23일에 원본 문서에서 보존된 문서. 2008년 9월 11일에 확인함.
    2. 《Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases》 4판. New York: McGraw-Hill. 2004. ISBN 0-8385-8529-9.
    3. “Taxamony diagram”. 2010년 9월 18일. 2020년 4월 30일에 확인함.
    4. Joseph, Sandeep J.; Marti, Hanna; Didelot, Xavier; Castillo-Ramirez, Santiago; Read, Timothy D.; Dean, Deborah (2015년 10월 27일). “Chlamydiaceae Genomics Reveals Interspecies Admixture and the Recent Evolution of Chlamydia abortus Infecting Lower Mammalian Species and Humans”. 《Genome Biology and Evolution》 7 (11): 3070–3084. doi:10.1093/gbe/evv201. ISSN 1759-6653. PMC 4994753. PMID 26507799.
    5. “Chlamydia trachomatis”. 2010년 7월 2일. 2020년 4월 30일에 확인함.
    6. Everett, K. D.; Bush, R. M.; Andersen, A. A. (1999년 4월). “Emended description of the order Chlamydiales, proposal of Parachlamydiaceae fam. nov. and Simkaniaceae fam. nov., each containing one monotypic genus, revised taxonomy of the family Chlamydiaceae, including a new genus and five new species, and standards for the identification of organisms”. 《International Journal of Systematic Bacteriology》. 49 Pt 2: 415–440. doi:10.1099/00207713-49-2-415. ISSN 0020-7713. PMID 10319462.
    7. Stephens, Richard S.; Myers, Garry; Eppinger, Mark; Bavoil, Patrik M. (2009년 3월). “Divergence without difference: phylogenetics and taxonomy of Chlamydia resolved”. 《FEMS immunology and medical microbiology》 55 (2): 115–119. doi:10.1111/j.1574-695X.2008.00516.x. ISSN 1574-695X. PMID 19281563.
    lisenssi
    cc-by-sa-3.0
    tekijänoikeus
    Wikipedia 작가 및 편집자
    alkuperäinen
    käy lähteessä
    kumppanisivusto
    wikipedia 한국어 위키백과