nimet breadcrumb-navigoinnissa
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Makak berberyjski[3], magot[4], makak magot[5] (Macaca sylvanus) – gatunek małp wąskonosych z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Makak berberyjski jest małpą średniej wielkości o silnej budowie ciała, którego długość (głowa i tułów) osiąga ok. 75 cm, przy masie do 13 kg. Zwierzę nie ma ogona. Sierść w części grzbietowej wybarwiona jest na kolor żółtawobrunatny, zaś w części brzusznej jest jaśniejsza[4].
Makak berberyjski wiedzie dzienny tryb życia. Żyje w stadach liczących do 20 osobników. Jest zwierzęciem silnym, walecznym. W starciu z psem może go pokonać i zabić. Umie pływać. Makak berberyjski osiąga dojrzałość płciową w wieku ok. 4 lat. Po trwającej około pół roku ciąży samica rodzi 1–2 młodych. W niewoli osiąga wiek ponad 30 lat[4].
Skaliste okolice, wzgórza i lasy do wysokość 2000 m n.p.m. Żyje w Maroku i Algierii w Afryce Północnej, a niewielka, półdzika kolonia funkcjonuje na Gibraltarze. Jest to jedyna populacja małp występująca w Europie[4] (patrz: magoty gibraltarskie). Niewykluczone, że została tam introdukowana[4][2].
Pożywienie: Rośliny trawiaste, jagody, nasiona, zioła, owady i skorpiony.
Zachowanie: Tworzą duże grupy z wieloma samcami, średni 43 do 70 osobników na km². Przewodnikiem stada jest zawsze dojrzały samiec, który w czasie żerowania stada zajmuje punkt obserwacyjny na wzniesieniu i czuwa nad bezpieczeństwem grupy.
Makak berberyjski jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem[2], w Maroko znajdują się pod ochroną; liczebność szacowana jest od 9 do 17 tysięcy osobników w Maroku i około 5 tys. w Algierii. Całkowita populacja na świecie wynosi od 12 do 21 tysięcy[6]. Obecnie magot nie stanowi już obiektu polowań, jednak liczebność tego gatunku nie wzrasta.
Makak berberyjski, magot, makak magot (Macaca sylvanus) – gatunek małp wąskonosych z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
