El barbo común europeo (Barbus barbus) (del latín 'barbus', de barba) es una especie de pez de río de la familia Cyprinidae propia de Europa.
El nombre común barbo es compartido por numerosas especies del género Barbus.
El cuerpo del barbo es robusto, cubierto de grandes escamas y casi cilíndrico. La aleta dorsal es alta y corta. Su hocico es casi cónico, presentando la boca en posición ventral. Esta se caracteriza por poseer labios carnosos y cuatro barbillones también carnosos. Posee dientes faríngeos implantados en dos filas.
Habitualmente presenta un dorso verde oliva a pardo verdoso en su parte superior cuyos flancos suelen presentar reflejos dorados. El vientre es amarillento a blanco yeso.
Tanto la aleta anal como las aletas pares tienen el mismo tinte rojizo, siendo oscuras la dorsal y la caudal.
Es un pez que puede alcanzar un gran tamaño superando ocasionalmente el metro de longitud. La hembra crece más rápido que el macho.
Alcanzan la madurez sexual tras 4 a 6 años. El desove se produce de mayo a julio eligiendo zonas con fondo de grava en plena corriente. Ponen de 35 000 a 60 000 huevos supuestamente venenosos, que tardan en desarrollarse de cinco a diez días. El barbo es un pez omnívoro y aun carroñero que se alimenta de animales bentónicos, larvas de insectos, en especial de efímeras, así como de algas. Acostumbra a buscar su alimento volviendo piedras con su hocico de labios carnosos.
Ocupa los cursos medios de los ríos, zona del barbo, prefiriendo fondos pedregosos o de grava. Es gregario y forma bancos cerca del fondo.
Durante el invierno entra en una especie de hibernación, formando pequeños grupos bajo las piedras o la vegetación en aguas profundas.
Son peces cuyo número se encuentra en clara y rápida disminución. Habiendo sido muy abundantes antaño, la competencia con especies agresivas predadoras o competidoras introducidas, especialmente en el curso medio de los ríos,ha provocado su desaparición en gran parte de su hábitat. Es apreciado por los pescadores recreativos. La introducción de especies como el siluro ha provocado su total desaparición en el cauce medio del Ebro produciendo un cambio en la ecología del río en forma de un gran desarrollo en la cantidad de vegetación acuática, sargazos y algas.[3]
El barbo común europeo (Barbus barbus) (del latín 'barbus', de barba) es una especie de pez de río de la familia Cyprinidae propia de Europa.
El nombre común barbo es compartido por numerosas especies del género Barbus.
Navadna mrena (znanstveno ime Barbus barbus) je sladkovodna riba iz družine krapovcev (Cyprinidae).
Mrena ima podolgovato, vretenasto, bočno rahlo stisnjeno telo, pokrito z majhnimi luskami. Glava je dolga z značilnimi podstojnimi usti in dvema paroma brk, od katerih je en par nameščen na konici ust, en pa v kotičkih ravnih, mesnatih ustnic. Te so prilagojene pobiranju hrane s tal. Hrbet ima temnejših odtenkov rjavo-zelene, boke zlatorumene ali zlatorjave, trebuh pa bele ali svetlo rumene barve. Mladice imajo po telesu pogosto temnejše pike, ki pa kasneje izginejo. Plavuti so rdečkasto-rjave ali rjavo-oranžne barve. Samice mrene spolno dozorijo v tretjem ali četrtem letu, samci pa v petem letu. Mrene se hranijo z različnimi ličinkami nevretenčarjev, črvi, rakci, odrasli primerki pa tudi z manjšimi ribami.
Mrena se drsti od maja do junija v srednje globoki vodi na prodnati podlagi, kjer se zbirajo v jatah. V času drstitve imajo te ribe po glavi in hrbtu bele drstne bradavice. Samice izležejo med 3.000 in 32.000 iker, ki jih prilepijo na kamenje. Mlade ribice rastejo počasi, saj imajo mrene relativno dolgo življenjsko dobo. Doživijo lahko celo do 25 let in zrastejo do 90 cm.
Mrena je značilna talna riba hitro tekočih, s kisikom bogatih rek. Njen življenjski prostor se razteza od Pirenejev na zahodu do povodja Dnjepra na vzhodu. Poseljuje tudi nekaj rek v Angliji ter vse vodotoke donavskega porečja, kjer naseljuje mrenski, ploščičev in izlivni pas ter nekatere stoječe vode.
Mrena je zaradi svoje izjemne borbenosti zelo priljubljena riba za športni ribolov. Velike mrene so samotarke, manjše pa so združene v jate, sestavljene iz nekaj rib. V jate se združujejo zgolj v času drstitve. Starejši primerki živijo v globoki vodi, manjši pa v plitvejši.
Mreno ogroža predvsem umetno umirjanje toka rek z izgradnjo jezov, prav tako pa vse večja onesnaženost vodotokov. Ponekod v Evropi so za potrebe športnih ribičev že začeli z umetno vzrejo te vrste. Pri nas je mrena zaščitena z lovopustom v času od 1. maja do 30. junija in najmanjšo lovno mero, ki znaša 35 cm.
Navadna mrena (znanstveno ime Barbus barbus) je sladkovodna riba iz družine krapovcev (Cyprinidae).