Xylomyidae is a family of flies known commonly as the wood soldier flies. They are xylophagous and are associated with dead or dying wood.[4]
For terms see Morphology of Diptera.
These flies are 4 to 14 millimeters long. Their coloration is variable. They have spurs on the mid and hind tibiae. The antennae are conical.[5][6]
As of 2011 there were 138 described species in four genera.[7][5] These include:
Xylomyidae subfamily Xylomyinae of Stratiomyidae in older works
Xylomyidae is a family of flies known commonly as the wood soldier flies. They are xylophagous and are associated with dead or dying wood.
Les Xylomyidae sont une famille d'insectes diptères brachycères.
Selon BioLib (6 juillet 2020)[2] :
Les Xylomyidae sont une famille d'insectes diptères brachycères.
Xylomyidae Verrall, 1901, è una piccola famiglia di Insetti dell'ordine dei Ditteri (Brachycera: Stratiomyomorpha). Devono il loro nome all'habitat delle larve, associate al legno in decomposizione.
Gli Xylomyidae sono insetti affini agli Stratiomyidae, con i quali condividono diversi caratteri morfologici. L'adulto è in genere di medie dimensioni, con corpo esile, lungo 5-20 mm, rivestito di una leggera peluria ma del tutto privo di setole. Il capo è dicoptico in entrambi i sessi e porta antenne composte da 10 articoli, con flagellomeri di forma anulare. Il torace è corto e dorsalmente convesso, privo dei processi spinosi tipici degli Stratiomidi; le zampe sono relativamente lunghe, fornite di speroni nelle tibie medie e posteriori. L'addome è sottile e allungato.
Le ali sono ampie e lunghe, in fase di riposo ripiegate orizzontalmente sull'addome e reciprocamente sovrapposte. La nervatura alare differisce sostanzialmente da quella degli Stratiomidi per la maggiore estensione delle ramificazioni radiali verso la regione remigante posteriore. Mostra la costa sviluppata fino all'apice dell'ala, in corrispondenza della confluenza dell'ultimo ramo della radio. subcosta lunga, strettamente ravvicinata alla radio. radio suddivisa in 4 branche, per assenza della biforcazione R2+3, con settore radiale relativamente lunga e branca R4+5 biforcata. La media si suddivide in quattro rami, con presenza di una vena trasversa mediale (m-m) e confluenza dei rami M3 e M4 in una breve vena terminale. Questa conformazione determina la presenza, oltre alla cellula discale, di una cellula M3, ubicata sotto la discale, chiusa dalle due branche posteriori della media. Le nervature posteriori presentano la conformazione generale dei Brachycera, con cellula cup chiusa dalla confluenza della cubito (CuA) sulla prima anale (A1), e degli Stratiomyomorpha, con ramo comune A1+CuA molto breve.
La larva è morfologicamente riconducibile al tipo terrestre di quelle degli Stratiomidi: è apoda ed eucefala, con capo piccolo rispetto al torace, corpo segmentato, fusiforme e compresso in senso dorso-ventrale, con tegumento recante inclusioni di carbonato di calcio. L'apertura anale è delimitata anteriormente da una fila di denti.
La pupa si evolve all'interno dell'exuvia dell'ultimo stadio larvale.
L'habitat degli Xylomyidae è principalmente forestale. Le larve sono saprofaghe e si rinvengono sotto le cortecce e nel legno di alberi morti a foglia caduca ed hanno pun regime dietetico onnivoro, nutrendosi di legno marcescente, miceli fungini e organismi animali associati al legno. Gli adulti si rinvengono nei pressi dei siti di sviluppo larvale.
Gli Xylomyidae sono in stretta relazione filogenetica con gli Stratiomyidae, con i quali formano un clade monofiletico, a sua volta correlato ai Pantophthalmidae[1][2].
StratiomyomorphaXylomyidae
Stratiomyidae
Pantophthalmidae
La famiglia comprende circa 130 specie, ripartite fra quattro generi:
I più rappresentativi, per diffusione e numero di specie, sono Solva e Xylomyia, mentre Coenomyiodes e Arthropeina sono generi monotipici con areali circoscritti.
Le specie fossili attribuite ai generi non estinti (Solva e Xylomyia) risalgono al Cenozoico. Nella stessa famiglia, Zhang include anche la specie Archisolva cupressa, fossile risalmente al Giurassico[3]. Secondo altre fonti, tuttavia, questa specie andrebbe rinominata come Zhangsolva cupressa e inclusa in una famiglia distinta denominata Zhangsolvidae[4].
Nonostante il numero limitato di specie, la famiglia è cosmopolita. Il genere a maggiore diffusione è Solva, rappresentato in tutte le regioni zoogeografiche. Xylomyia ha anch'esso un'ampia distribuzione, ma manca nella regione australasiana e in quella afrotropicale. Le due specie dei generi Arthropeina e Coenomyiodes, infine, sono segnalate rispettivamente nella regione neotropicale e in quella orientale.
In Europa sono presenti perciò solo i generi Solva e Xylomyia, rispettivamente con cinque e tre specie. Di queste sono presenti, in Italia, solo le specie Solva marginata e Solva varia, con una diffusione incerta[5]. S. marginata è rappresentata esclusivamente nel Paleartico occidentale, mentre l'areale di Solva varia si estende dall'Europa alla Cina.
Xylomyidae Verrall, 1901, è una piccola famiglia di Insetti dell'ordine dei Ditteri (Brachycera: Stratiomyomorpha). Devono il loro nome all'habitat delle larve, associate al legno in decomposizione.
Løvtrefluer (Xylomyidae) er en gruppe (familie) av fluene (Brachycera), som sammen med mygg (Nematocera), utgjør tovingene (Diptera). Den eneste (mulige) arten i Norge, Solva maculata, er ca. 10 mm.
Disse fluene er mye lik vedflue (Xylophaginae), men kan skilles fra disse på vingenes ribbenett, hvor M3 cellen er lukket.
De er slanke og lange og ligner noe på en parasittveps, som Ichneumonidae, men skilles lett fra vepser ved at den bare har ett par vinger og langt kortere antenner.
Eggene legges i morkent tre, under bark. Larvene lever under bark, som rovdyr på barkebillelarver og fluelarver. De gjennomgår en fullstendig forvandling, med et puppestadium. Puppestadiet er i en fri puppe.
Xylomyidae tilhører overfamilien Stratiomyoidea. De andre nordeuropeiske familiene i denne gruppen er vedfluer (Xylophagidae) og våpenfluer (Stratiomyidae).
Det er muligens 1 norsk art.
Løvtrefluer (Xylomyidae) er en gruppe (familie) av fluene (Brachycera), som sammen med mygg (Nematocera), utgjør tovingene (Diptera). Den eneste (mulige) arten i Norge, Solva maculata, er ca. 10 mm.
Pośniadkowate[1] (Xylomyidae) – rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich i nadrodziny Striatomyoidea. Obejmuje ponad 130 opisanych gatunków. Larwy występują pod korą martwych drzew.
Muchówki o ciele długości od 4 do 14 mm i różnorodnym ubarwieniu[2]. Niektóre gatunki przypominają pokrojem ciała gąsienicznikowate[3][2]. Głowa o nagich oczach rozmieszczonych dychoptycznie u obu płci[2][4], nadustek ma płaski do stożkowato wydłużonego, głaszczki dwuczłonowe i ku górze odgięte, a aparat gębowy krótki i z mięsistym labellum. Czułki składają się z zwykle krótkich nóżki i trzonka oraz rozmaicie wykształconego, 7–8-członowego biczyka[2].
Tułów o nagich: przodzie śródtułowia i śródtarczki, hyposcutellum, zatarczce i zwykle pteropleuronie, a przedpiersiu zlanym z propleurami w mostek zabiodorwy[5]. Tułów zaopatrzony jest w tarczkę o zaokrąglonym wierzchołku. Umiarkowanej długości skrzydła mogą być od przezroczystych do lekko przydymionych, ale nigdy nie mają wzoru barwnego[2]. Ich użyłkowanie charakteryzuje się rozwidloną żyłką radialną r4+5, żyłką r5 zakończoną w okolicy wierzchołka skrzydła, zamkniętą przed krawędzią skrzydła komórką medialną M3 i wydłużoną, zamkniętą przed brzegiem skrzydła komórką kubitalną Cu2[3][2]. Na środkowych goleniach występują po dwie, na tylnych po jednej lub dwóch ostrogach. Przednie golenie nie mają ich wcale[2].
Odwłok jest mniej więcej tak szeroki jak tułów[2], składa się z 7 widocznych segmentów[3], a pierwszy jego tergit jest najczęściej w dużej części błoniasty. Samice mają dwie spermateki[2].
Larwy mają ciało spłaszczone grzbietobrzusznie, o oskórku stwardniałym, wskutek wysycenia węglanem wapnia. Głowa ma trójczłonowe czułki, dobrze rozwinięte oczy, a na przedzie silnie zesklerotyzowany ryjek. Od larw lwinkowatych wyróżniają się m.in. płytką tentorialną niezrośniętą ze szkieletem gardzieli[3].
Poczwarki pozostają otoczone ostatnią wylinką larwalną, która nie tworzy jednak bobówki[3].
Postacie dorosłe bywają łowione do pułapek Malaise’a[2]. Larwy występują pod korą martwych drzew[3][2].
Rodzina ta została wprowadzona przez George'a Henry'ego Verralla w 1901 roku. Stanowi grupę siostrzaną dla lwinkowatych[4][2]. Do 2011 roku opisano 138 gatunków współczesnych, zgrupowanych w ponad 4 rodzajach[6][4]. Ponadto znane są 3 rodzaje wymarłe, znalezione w pochodzących z barremu i cenomanu bursztynach[7][8].
W Polsce stwierdzono 2 gatunki[9] (zobacz: pośniadkowate Polski).
Pośniadkowate (Xylomyidae) – rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich i nadrodziny Striatomyoidea. Obejmuje ponad 130 opisanych gatunków. Larwy występują pod korą martwych drzew.
Xylomyidae Verrall, 1901
Древесинницы[1][2] (лат. Xylomyidae)— семейство двукрылых насекомых из подотряда короткоусых.
Длина тела от 4 до 20 мм. Жгутик усиков состоит оз восьми члеников. Костальная жилка оканчивается у вершины крыла, стебелёк задней кубитальной ячейки короткий, или отсутствует, так как заднняя ветвь передней кубитальной жилки и первая анальная жилка сливаются у края крыла. Задние голени всегда с одним или двумя вершинными шпорами. Задние бёдра иногда утолщённые. Личинки развиваются под корой и корнях погибших лиственных деревьев. Питаются как разрушенной древесиной, так и насекомыми[3][4].
В составе семейства 4 рода и 138 видов[5]:
Это заготовка статьи по энтомологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Древесинницы (лат. Xylomyidae)— семейство двукрылых насекомых из подотряда короткоусых.
