Pstrolistka sercowata (Houttuynia cordata) – gatunek roślin z monotypowego rodzaju pstrolistka (Houttuynia Thunberg, Kongl. Vetensk. Acad. Nya Handl. 4: 149. 1783) z rodziny saurorowatych. Występuje w Azji wschodniej i południowej, poza tym rozpowszechniona jako roślina okrywowa. W Europie Środkowej zalecana jest do sadzenia przy oczkach wodnych. W krajach azjatyckich pędy i kłącza tej rośliny wykorzystywane są jako warzywo i przyprawa[3]. Liście stosowane są w medycynie tradycyjnej[2].
Gatunek występuje naturalnie w rejonie Himalajów (w Indiach, Nepalu, Bhutanie), w południowych Chinach, na Półwyspie Koreańskim i w Japonii[4]. Według niektórych źródeł zasięg obejmuje też Półwysep Indochiński i wyspy Archipelagu Malajskiego[2].
Jeden z 6 gatunków wyróżnianych w obrębie rodziny saurorowatych (Saururaceae), która jest jedną z czterech rodzin wchodzących w skład rzędu pieprzowców, jednego z czterech w grupie magnoliowych[1].
Wyhodowano kilka odmian uprawnych[3]:
Roślina odporna na mróz – może rosnąć w strefach mrozoodporności 5–11. Najlepiej rośnie w miejscach wilgotnych. Wymaga stanowisk lekko zacienionych i osłoniętych. W klimacie chłodniejszym znosi nasłonecznienie, wymaga jednak okrywania podczas zimy[3]. W klimacie ciepłym powinna być uprawiana w cieniu. Bywa ekspansywna w uprawie[5].
Pstrolistka sercowata (Houttuynia cordata) – gatunek roślin z monotypowego rodzaju pstrolistka (Houttuynia Thunberg, Kongl. Vetensk. Acad. Nya Handl. 4: 149. 1783) z rodziny saurorowatych. Występuje w Azji wschodniej i południowej, poza tym rozpowszechniona jako roślina okrywowa. W Europie Środkowej zalecana jest do sadzenia przy oczkach wodnych. W krajach azjatyckich pędy i kłącza tej rośliny wykorzystywane są jako warzywo i przyprawa. Liście stosowane są w medycynie tradycyjnej.