Με το όνομα Αναρριχαδίδες ή Αναρριχίδες, (Anarhichadidae), φέρεται ιδιαίτερη οικογένεια ψαριών των ψυχρών θαλασσών, κυρίως των ακτών του Ατλαντικού, του Ειρηνικού, και της Βαλτικής.
Οι αναρριχίδες είναι βυθόψαρα που ζουν κοντά στις ακτές σε βάθη από 20 μέχρι 500 μέτρα. Πρόκειται για ψάρια σχετικά μεγάλα που μοιάζουν σαν τεράστια στο πάχος χέλια, με ογκώδη κεφαλή, που ξεπερνούν σε μήκος και τα 2 μέτρα. Φέρουν ένα ραχιαίο συνεχόμενο πτερύγιο, αμέσως μετά από το κεφάλι μέχρι την ουρά. Το χρώμα τους είναι γκρίζο και υπόλευκο στη κοιλιά. Το δέρμα τους φέρει περί τις δέκα σκουρόχρωμες κάθετες ραβδώσεις. Τρέφονται με αχιβάδες και καρκινοειδή τα οποία και συνθλίβουν με τα ισχυρά μυτερά τους δόντια. Παρότι έχουν άσχημη εμφάνιση, (κοντόχοντρο ρύγχος), έχουν νόστιμο κρέας. Το δέρμα τους χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία.
Οι αναρριχίδες ψαρεύονται με δίκτυα και με πετονιά. Η απόσπασή τους από τη θάλασσα πρέπει να γίνεται αργά και με προσοχή, δεδομένου ότι είναι μεγάλα ψάρια και θεωρούνται πολύ επιθετικά, και το δάγκωμά τους είναι επικίνδυνο.
Οι Αναρριχίδες ανήκουν στην υπόταξη των Βλεννιοειδών. Κυριότερο είδος της οικογένειας των αναρριχιδών είναι ο ανάρριχος ή "Αναρρίχας ο λύκος", (Anarrhichas lupus), εξ ου το κοινό όνομά του και ψαρόλυκος ή θαλάσσιος λύκος, (seawolf), π.χ. λύκος ατλαντικού, λύκος ειρηνικού κ.λπ. Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει δύο γένη τους Aναρρίχους και τους Aναρριχθείς.
Με το όνομα Αναρριχαδίδες ή Αναρριχίδες, (Anarhichadidae), φέρεται ιδιαίτερη οικογένεια ψαριών των ψυχρών θαλασσών, κυρίως των ακτών του Ατλαντικού, του Ειρηνικού, και της Βαλτικής.
Οι αναρριχίδες είναι βυθόψαρα που ζουν κοντά στις ακτές σε βάθη από 20 μέχρι 500 μέτρα. Πρόκειται για ψάρια σχετικά μεγάλα που μοιάζουν σαν τεράστια στο πάχος χέλια, με ογκώδη κεφαλή, που ξεπερνούν σε μήκος και τα 2 μέτρα. Φέρουν ένα ραχιαίο συνεχόμενο πτερύγιο, αμέσως μετά από το κεφάλι μέχρι την ουρά. Το χρώμα τους είναι γκρίζο και υπόλευκο στη κοιλιά. Το δέρμα τους φέρει περί τις δέκα σκουρόχρωμες κάθετες ραβδώσεις. Τρέφονται με αχιβάδες και καρκινοειδή τα οποία και συνθλίβουν με τα ισχυρά μυτερά τους δόντια. Παρότι έχουν άσχημη εμφάνιση, (κοντόχοντρο ρύγχος), έχουν νόστιμο κρέας. Το δέρμα τους χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία.
