El llenguado tasconer[1] (Dicologlossa cuneata) és un peix teleosti de la família dels soleids i de l'ordre dels pleuronectiformes.[2]
Menja crustacis, bivalves, cucs i poliquets.[3]
Es troba des de les costes del Golf de Biscaia i la Mediterrània fins al Cap de Bona Esperança (Sud-àfrica).[3]
El llenguado tasconer (Dicologlossa cuneata) és un peix teleosti de la família dels soleids i de l'ordre dels pleuronectiformes.
The wedge sole (Dicologlossa cuneata), is a flatfish of the family Soleidae. It is a bottom dwelling predatory fish inhabiting both sandy and muddy soils at depths between 10 and 450 m (33 and 1,476 ft) in the East Atlantic and Mediterranean Sea. It achieves a maximum size of 30 cm (12 in).
Wedge soles are a flatfish having a maximum size of 30 cm (12 in). Several characteristics permit their distinction from other Soleidae, notably the juveniles of other species with which it is sometimes confused.
Its body is more elongated than most other species of the Soleidae genus, with scales that detach more easily than the common sole. The upper face is a chocolate brown and carries characteristic blueish marks. On this side, the pectoral fin has a black mark which doesn't extend to the end, contrary to other soles. This fin has a marked triangular shape. The angular snout covers a little of the lower jaw. Another feature is that the lateral line is formed of between 105 and 132 tubular scales, compared to between 116 and 163 for the common sole. Additionally, this line showed a marked curve towards the head in the supratemporal area, while it is more gently curved in solea solea.[3]
Other anatomical differences between the species are the position of the migratory eye,[4] the shape of the urohyal and the number of vertebrae; Dicologlossa cuneata has 43–45 vertebrae, compared to 49–52 for Solea solea.[3]
The wedge sole occurs in the eastern Atlantic from the Bay of Biscay south to Cape of Good Hope, including the Canary Islands and the Cape Verde Islands. It also extends into the western Mediterranean Sea along the coast of Spain to Málaga and on the coasts of Morocco and Algeria.[1] There have also been records from Syria in 2014.[5]
The population in the northern part of its range is increasing, this may be due to the increasing temperatures of these waters caused by climate change.[1]
The wedge sole is found on sandy or sand-mud bottoms at depths of 15 - 40m, although it has been found at depths of 115m along the inner shelf of the Gulf of Cadiz and at 400m off Mauritania.[6] It is a predator of crustaceans, polychaetes and bivalves. The spawning season is extended starting in the autumn and continues through the winter until early summer.[1] The eggs are pelagic and non-adhesive.,[2] although this varies geographically; running from May to September in the Bay of Bisccay and in late Autumn and Winter in the Mediterranean.[6] Females reach sexual maturity at a total length of 18 cm, males at 15 cm.[7]
The legal minimum size for capture of the wedge sole in European waters is 17 cm (6.7 in).[8] They are typically caught more in the colder months of the year. The flesh is white, delicate and low in fat. The bones are not difficult to remove when eating.
In France, the wedge sole is a speciality of the fishing ports of Cotinière, on the île d'Oléron, and Royan, in Charente-Maritime.
It is widely eaten in Andalusia, where it is generally fried. Common fishing zones are in the southern Atlantic due to the fish's preference for a subtropical climate, but it is also found in the Mediterranean. The mouth of the Guadalquivir river in southern Spain is an important habitat for the species;[7] the predominant Spanish landing port being Sanlúcar de Barrameda. The annual catch is 976 tonnes.[9]
The wedge sole (Dicologlossa cuneata), is a flatfish of the family Soleidae. It is a bottom dwelling predatory fish inhabiting both sandy and muddy soils at depths between 10 and 450 m (33 and 1,476 ft) in the East Atlantic and Mediterranean Sea. It achieves a maximum size of 30 cm (12 in).
La acedía (Dicologlossa cuneata) es una especie de pez pleuronectiforme de la familia Soleidae. Alcanza una talla máxima de 30 cm y habita en fondos de arena y fango donde desarrolla una alimentación carnívora. No debe confundirse con los lenguados (Solea solea y Pegusa lascaris), con los que guarda cierta similitud ni con la acedía ocelada (Dicologlossa hexophthalma) que tiene seis manchas oscuras características.
La talla legal mínima de este pescado es de 15 cm. Es muy consumido en Andalucía, a donde llega mediante capturas que proceden fundamentalmente de la región suratlántica. La zona de costa atlántica comprendida entre la desembocadura del Guadiana y el Guadalquivir constituye un hábitat importante para la puesta y cría de esta especie, por lo que el puerto fundamental de recepción es Sanlúcar de Barrameda, siendo pescado con más abundancia en los meses más fríos del año.
Apreciado gastronómicamente en Andalucía, y especialmente en las zonas de Huelva y Cádiz, donde generalmente se consume frito; su carne es blanca, fina y magra, muy fácil de desespinar por el propio comensal. En Galicia también se consumen, aunque en menor medida.
La acedía (Dicologlossa cuneata) es una especie de pez pleuronectiforme de la familia Soleidae. Alcanza una talla máxima de 30 cm y habita en fondos de arena y fango donde desarrolla una alimentación carnívora. No debe confundirse con los lenguados (Solea solea y Pegusa lascaris), con los que guarda cierta similitud ni con la acedía ocelada (Dicologlossa hexophthalma) que tiene seis manchas oscuras características.
Mihi-arrain buruhandia (Dicologlossa cuneata) Dicologlossa generoko animalia da. Arrainen barruko Soleidae familian sailkatzen da.
Espezie hau Egeo itsasoan aurki daiteke.
Mihi-arrain buruhandia (Dicologlossa cuneata) Dicologlossa generoko animalia da. Arrainen barruko Soleidae familian sailkatzen da.
Dicologlossa cuneata
Le céteau ou séteau ou parfois langue d'avocat, Dicologlossa cuneata (parfois Dicologoglossa cuneata par cacographie ou Solea cuneata), est un poisson plat de la famille des Soleidae. Il atteint une dimension maximale de 30 cm ; c'est un carnivore qui habite dans des fonds marins sablonneux et boueux, entre 10 et 450 m sous la surface de l'eau.
Plusieurs caractères permettent de le distinguer des autres Soleidae, notamment des jeunes soles avec lesquelles il est parfois confondu.
Son corps est plus allongé que celui de la plupart des autres espèces de Soleidae, avec des écailles se détachant plus facilement que chez la sole commune. La face occulée est brun-chocolat et comporte des taches bleuâtres caractéristiques. Sur cette face, la nageoire pectorale présente une tache noire qui ne s'étire pas jusqu'à son extrémité, contrairement aux soles. Cette nageoire a une forme triangulaire très marquée, car ses deux premiers rayons sont plus longs que les autres. Le museau, anguleux, recouvre un peu la symphyse mandibulaire. Autre caractéristique, on compte 105 à 132 écailles tubulées sur la ligne latérale, contre 116 à 163 pour la sole. De plus, cette ligne présente une sinuosité très marquée vers la tête, dans sa partie supratemporale, alors qu'elle est simplement incurvée chez Solea solea[1].
D'autres aspects anatomiques différencient les deux espèces : position de l'œil migrateur[2], forme de l'urohyal, nombre de vertèbres. Dicologlossa cuneata a 43-45 vertèbres, contre 49-52 pour Solea solea[3].
La taille légale minimale pour la capture de ce poisson est de 15 cm. C'est dans les mois plus froids de l'année qu'on le pêche en abondance. Sa chair est blanche, fine et maigre et le consommateur n'a aucune difficulté à enlever les arêtes.
En France, le céteau est une spécialité des ports de pêche de la Cotinière, sur l'île d'Oléron, et de Royan, en Charente-Maritime.
Il est très consommé en Andalousie, où on le mange en général frit. Il provient alors de captures qui viennent surtout du sud de l'Atlantique car il préfère un climat subtropical, mais on le trouve aussi dans la Méditerranée. L'embouchure du Guadalquivir constitue un habitat important pour cette espèce ; le principal port espagnol où il arrive est Sanlúcar de Barrameda.
Dicologlossa cuneata
Le céteau ou séteau ou parfois langue d'avocat, Dicologlossa cuneata (parfois Dicologoglossa cuneata par cacographie ou Solea cuneata), est un poisson plat de la famille des Soleidae. Il atteint une dimension maximale de 30 cm ; c'est un carnivore qui habite dans des fonds marins sablonneux et boueux, entre 10 et 450 m sous la surface de l'eau.
A acedía[2][3] (Dicologlossa cuneata, Moreau 1881[1]) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos.
Trátase dun pequeno linguado, de até 30 cm de longura como máximo, que habita en fondos mariño areosos ou lamacentos entre os 10 e os 450 m de profundidade, nas costas do Atlántico oriental (desde o mar do Norte e as illas británicas até o cabo da Boa Esperanza) e no mar Mediterráneo.
A especie foi descrita por primeira vez en 1881 polo ictiólogo francés Émil Moreau, baixo o nome de Solea cuneata.
Ao longo do tempo foi coñecida polos sinónimos:[1]
As proncipais características morfolóxicas desta especie son:[4]
As principais crcterísticas que a diferencian doutras epecies de linguados, como, por exeplo o linguado común, son:
Vive sobre fondos areosos e fangosos de entre os 10 e os 450 m de profundidade.
Distribúese polas costas do Atlántico oriental, desde o mar do Norte e as illas británicas até o cabo da Boa Esperanza, e no mar Mediterráneo,[7]
Porén, a maior concentración das súas poboacións prodúcese desde o golfo de Biscaia até o Mediterráneo e o noroeste de África.[5][8]
Aliméntase primncipalmente de crustáceos, vermes poliquetos e moluscos bivalvos.[4]
A desova prodúcese entre os meses de maio a setembro.[4]
O tamaño mínimo legal para a súa captura en Galicia é de 15 cm.[9]
É nos meses máis fríos do ano cando se captura en abundancia.[Cómpre referencia]
A súa carne é branca, fina e magra, e o consumidor non ten ningunha dificultade para eliminar os bordos espiñentos.
En Francia, este peixe é unha especialidade dos portos pesqueiros de La Cotinière, na illa de Olerón, e de Royan, en Charente Marítimo.[5]
É moi popular en Galicia, e moi consumido en Andalucía, onde de come en xeral frito. O que se consome en Andalucía procede en xeral de capturas procedentes sobre todo do Atlántico sur, xa que esta especie prefire un clima subtropical, aínda que tamén é abundante en Galicia e no Mediterráneo. A desembocadura do Guadalquivir é un importante hábitat desta especie, e o principal porto español a onde chega é Sanlúcar de Barrameda.[8]
A UICN avaliou o status da especie en 2014 como LC (pouco preocupante) en razón á súa ampla distribución; e a pesar de que se captura a escala comercial nas costas de España, a súa poboación vai en aumento na parte norte da súa área de distribución. Porén, o control das súas capturas, segundo esta organización, é necesario para asegurar que non se teña que considerar no futuro como ameazada.[10]
En Galicia a presenza desta especie foi rexistrada en 1967 por F. Lozano Cabo en "Los peces planos (Pleuronectiformes) de interés para la industria española pesquera", Pub. Téc. Junt. Est. Pes. 6: 195-235.[4]
A acedía (Dicologlossa cuneata, Moreau 1881) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos.
Trátase dun pequeno linguado, de até 30 cm de longura como máximo, que habita en fondos mariño areosos ou lamacentos entre os 10 e os 450 m de profundidade, nas costas do Atlántico oriental (desde o mar do Norte e as illas británicas até o cabo da Boa Esperanza) e no mar Mediterráneo.
De Franse tong (Dicologlossa cuneata) is een straalvinnige vis uit de familie van eigenlijke tongen (Soleidae) en behoort derhalve tot de orde van platvissen (Pleuronectiformes). De vis kan een lengte bereiken van 30 cm.
Dicologlossa cuneata komt in zeewater en brak water voor. De vis prefereert een subtropisch klimaat en leeft hoofdzakelijk in de Atlantische Oceaan. Bovendien komt Dicologlossa cuneata voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 10 tot 460 m onder het wateroppervlak.
Dicologlossa cuneata is voor de visserij van aanzienlijk commercieel belang. In de hengelsport wordt er weinig op de vis gejaagd.
De Franse tong (Dicologlossa cuneata) is een straalvinnige vis uit de familie van eigenlijke tongen (Soleidae) en behoort derhalve tot de orde van platvissen (Pleuronectiformes). De vis kan een lengte bereiken van 30 cm.
圓尾雙色鰨為輻鰭魚綱鰈形目鰨亞目鰨科的其中一種,分布於東大西洋比斯開灣至南非好望角半鹹水、海域,棲息深度10-460公尺,本魚體灰褐色,有小深色斑點,胸鰭黑色,有灰白的邊緣,背鰭軟條81-90,臀鰭軟條65-77枚,體長可達30公分,棲息在沙泥底質底層水域,小型底棲性生物為食,生活習性不明,可做為食用魚。