Smużka dońska[2] (Sicista strandi) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący w Europie Wschodniej.
Gatunek został opisany naukowo w 1931 przez Aleksandra Formozowa, który jako miejsce typowe wskazał wieś Uczkułan w rejonie karaczajewskim w Karaczajo-Czerkiesji w Rosji[4]. Jest gatunkiem siostrzanym smużki leśnej (Sicista betulina)[3], odróżnia ją przede wszystkim kariotyp. Potrzebne są dalsze badania, aby stwierdzić, czy są to faktycznie oddzielne gatunki[4].
Smużka dońska występuje w południowo-zachodniej Rosji, od Wołgi po Don i od obwodu kurskiego po Kaukaz Północny, oraz we wschodniej Ukrainie. Zachodnia granica zasięgu nie jest znana, przypuszczalnie przebiega wzdłuż rzeki Dniepr. Gryzoń ten zamieszkuje tereny zalewowe w południowej części strefy lasów, zamieszkuje stepy i lasostepy w obszarach górskich. Występuje do wysokości 2100 m n.p.m.[3]
Smużka dońska prowadzi naziemny, samotny tryb życia. Żywi się nasionami, jagodami i owadami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku po przebudzeniu ze snu zimowego[3].
Gryzoń nie jest pospolity, ale zamieszkuje duży obszar i nie stwierdzono spadku jego liczebności. Jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Na obszarach występowania smużki dońskiej zachodzą niekorzystne dla niej zmiany, skutkujące utratą sprzyjającego środowiska, ale nie stanowią one obecnie zagrożenia dla gatunku[3].
Smużka dońska (Sicista strandi) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący w Europie Wschodniej.
