Sicista pseudonapaea és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae. Viu al massís de l'Altai (Xina i Kazakhstan).[1]
El seu hàbitat natural són els boscos temperats.[1]
Sicista pseudonapaea és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae. Viu al massís de l'Altai (Xina i Kazakhstan).
The gray birch mouse (Sicista pseudonapaea) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is endemic to Kazakhstan, but possibly ranges into China. Its natural habitat is temperate forests.
The gray birch mouse (Sicista pseudonapaea) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is endemic to Kazakhstan, but possibly ranges into China. Its natural habitat is temperate forests.
Sicista pseudonapaea es una especie de roedor de la familia Dipodidae.
Es endémica de Kazajistán.
Su hábitat natural son: bosques templados.
Sicista pseudonapaea Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Sicista pseudonapaea Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Il topo delle betulle grigio (Sicista pseudonapaea Strautman, 1949) è un roditore della famiglia dei Dipodidi diffuso nell'Asia centrale.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 65 e 77 mm, la lunghezza della coda tra 81,5 e 102 mm, la lunghezza del piede tra 12 e 18,8 mm, la lunghezza delle orecchie tra 10,7 e 17 mm e un peso fino a 13,3 g.[3]
Le parti dorsali sono grigio-brunastre con dei riflessi rossicci sulla parte posteriore del collo e sono prive della striscia scura dorsale, mentre i fianchi sono più chiari e le parti ventrali sono bianco-grigiastre. La coda è più lunga della testa e del corpo, è brunastra sopra e biancastra sotto. Il glande è ricoperto da piccole spine. Il cariotipo è 2n=44 FN=52.
Entra in letargo durante l'inverno.
Si nutre di invertebrati e semi.
Si riproduce una volta l'anno.
Questa specie è diffusa sui Monti Altaj nel Kazakistan orientale e nella parte più settentrionale della provincia cinese dello Xinjiang.
Vive nelle praterie, negli arbusteti e nella taiga montana con prevalenza di larici tra 1.000 e 2.000 metri di altitudine.
Il topo delle betulle grigio (Sicista pseudonapaea Strautman, 1949) è un roditore della famiglia dei Dipodidi diffuso nell'Asia centrale.
Sicista pseudonapaea is een zoogdier uit de familie van de jerboa's (Dipodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Strautman in 1949.
Bronnen, noten en/of referentiesSmużka szara[2] (Sicista pseudonapaea) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae).
Gatunek został opisany naukowo w 1949 przez E.I. Strautmana na podstawie okazu z okolic Katon-Karagaju na północnych stokach Narynu w Kazachskiej SRR[4].
Sicista pseudonapaea zamieszkuje środkowe pasmo Ałtaju we wschodnim Kazachstanie, jej zasięg obejmuje też północny skrawek terytorium chińskiego Sinciangu. Gryzoń ten jest spotykany na łąkach, obszarach porośniętych krzewami i w widnych górskich lasach modrzewiowych (górskiej tajdze), na wysokościach od 1000 do 2000 m n.p.m.[3]
Sicista pseudonapaea jest aktywna o zmroku, prowadzi samotny tryb życia. Żywi się bezkręgowcami i nasionami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku[3].
Gryzoń ten zamieszkuje ograniczony obszar (niewiele więcej niż 20 tysięcy kilometrów kwadratowych), nie jest pospolity. Bardzo niewiele wiadomo o zmianach liczebności jego populacji i potencjalnych zagrożeniach. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody rekomenduje dodatkowe badania nad środowiskiem życia, ekologią i możliwościami ochrony tego gatunku; aktualnie nie ma wystarczających danych, aby przydzielić mu którąś z kategorii zagrożeń[3].
Smużka szara (Sicista pseudonapaea) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae).
Sicista pseudonapaea[2] är en däggdjursart som beskrevs av Strautman 1949. Sicista pseudonapaea ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som otillräckligt studerad.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Arten förekommer i bergstrakten Altaj i östra Kazakstan och nordvästra Kina. Den vistas mellan 1000 och 2000 meter över havet. Habitatet utgörs av ängar, buskskogar och öppna skogar.[1]
Individerna är främst aktiva vid skymningen och gryningen. De äter ryggradslösa djur och frön. Under den kalla årstiden håller arten vinterdvala. Honor har en kull per år.[1]
Sicista pseudonapaea är en däggdjursart som beskrevs av Strautman 1949. Sicista pseudonapaea ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som otillräckligt studerad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Arten förekommer i bergstrakten Altaj i östra Kazakstan och nordvästra Kina. Den vistas mellan 1000 och 2000 meter över havet. Habitatet utgörs av ängar, buskskogar och öppna skogar.
Individerna är främst aktiva vid skymningen och gryningen. De äter ryggradslösa djur och frön. Under den kalla årstiden håller arten vinterdvala. Honor har en kull per år.
Sicista pseudonapaea là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Strautman mô tả năm 1949.[2]
Sicista pseudonapaea là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Strautman mô tả năm 1949.
Sicista pseudonapaea (Strautman, 1949)
Охранный статусСерая мышовка[1] (лат. Sicista pseudonapaea) — вид из рода мышовки семейства мышовковые.
По ряду признаков близка к лесной мышовке и мышовке Штранда, ввиду чего эти три вида могут рассматриваться как особая группа в пределах рода мышовок[2].
Эвритопный вид[3]. Обитают в лугах и лесах паркового типа на высоте от 1000 до 2200 м. Встречаются на южной периферии Алтая в Казахстане (Южный Алтай от Бухтармы до озера Маркаколь, северные и южные склоны Нарымского хребта в бассейне Бухтармы, долина Курчума, южные предгорья и альпийская зона Южно-Алтайского хребта) и, возможно, в сходных ландшафтах на востоке Монгольского Алтая на территории Китая. На территории России вид не найден[4].
Животное средних размеров, сравнительно крупное среди других видов рода мышовок. Половой диморфизм отсутствует. Средняя длина тела — 70,2 мм (не более 77 мм). Хвост относительно короткий. Средняя длина — 90,6 мм (максимальная — 102 мм). В среднем длина хвоста составляет около 130 % длины тела. Средний вес взрослой особи — 12,2 г[5][2].
Общий тон окраски — коричневато-серый, с черноватым налётом. Окраска однотонная, без продольной чёрной полосы на спине. У некоторых экземпляров задняя часть спины имеет буроватый оттенок, у других спинная сторона светло-серая с лёгким палево-жёлтым тоном. Брюхо серовато-белое. Хвост двуцветный: сверху — буроватый, снизу — белёсый[5].
Задняя лапка довольно длинная (около 25 % длины тела). На ступне задней конечности имеется задний внутренний бугорок, который вытянут в продольном направлении[5].
Диплоидное число хромосом — 44, число плеч аутосом — 50[6].
Экология вида изучена слабо. Норы и убежища серых мышовок в природе до сих не обнаружены. Предположительно, обитают в норах других грызунов, в укрытиях между обломками скал, корнями деревьев[3]. Активность проявляют ночью. Подвижны, перемещаются небольшими прыжками. В неволе отлично лазают по веткам[7].
Зимой впадает в спячку. Её сроки и продолжительность не установлены. В неволе продолжительность жизни серых мышовок достигает полтора года[7].
Основу рациона составляют зелёные части растений, семена, корневища и насекомые[3].
Размножаются, вероятно, один раз в году в июне-начале июля. Гон, предположительно, начинается ещё в мае. В выводке 3-4 детёныша[8].
Серая мышовка (лат. Sicista pseudonapaea) — вид из рода мышовки семейства мышовковые.
회색긴꼬리쥐(Sicista pseudonapaea)는 뛰는쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 카자흐스탄의 토착종이다.[1] 자연 서식지는 온대 숲이다.