Melica uniflora Retz.

Perłówka jednokwiatowa (Melica uniflora) – gatunek byliny należący do rodziny wiechlinowatych. Występuje w Azji i Europie na obszarach o klimacie oceanicznym. W Polsce gatunek rzadki.

Morfologia

Pokrój

Wieloletnia roślina zielna, tworząca zwarte murawy w lasach bukowych lub grądach o bujnym runie.

Łodyga

Cienkie, wiotkie źdźbło o wysokości do 60 cm. Pod ziemią cienkie i długie kłącze, z którego wyrastają rozłogi.

Liście

Jasnozielone o długiej równowąskiej blaszce. Pochwa liściowa zrośnięta rurkowo, obejmująca źdźbło, przechodzi potem w blaszkę liściową. W miejscu przejścia znajduje się niewielki błoniasty języczek zakończony ząbkiem.

Kwiaty

Drobne kłoski zebrane w szczytową wiechę.

Owoc

Ziarniak.

Biologia i ekologia

Rośnie w lasach liściastych, najczęściej bukowych, rzadziej na obrzeżach zarośli, w zbiorowiskach okrajkowych. Jest geofitem i hemikryptofitem. Kwiaty ma wiatropylne. Preferuje podłoża o żyznej próchnicznej glebie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku lasów bukowych (All. Fagion) oraz dla żyznej buczyny niżowej (Galio odorati-Fagetum)^[2]. Jest podstawową rośliną żywicielską dla motyla Elachista compsa.

Zmienność

Tworzy mieszańce z perłówką zwisłą (Melica nutans) i kolorową (Melica picta).

Przypisy

Bibliografia

1. František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
2. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.