Düfureylər (lat. Dufourea dentriventris) — buğumayaqlılar tipinin pərdəqanadlılar dəstəsinə aid olan növ.
Azərbaycanda nadir növdür, kserofil bitki örtüyü olan orta dağlıq- çöl, alçaq dağlıq-yarımsəhra qurşaqlarında yayılmışdır. 2800 m.-dək dağlara qalxır. Çölləşmiş sahələrdə, quraqlıq yarğanlarda və bağlarda məskunlaşır. Sosial növ deyil, Azərbaycanda aprel-iyul aylarında uçur, bir nəsil verir. Campanulaceae, Eriaceae fəsilələri bitkiləri ilə qidalanır. Nadir hallarda qarayonca sahələrində təsadüf edilir, zəngçiçəyi, əməköməci, adaçayında təsadüf edilmişdir.
Transpalearktik növdür: Avropada şimalda İsveçrə, Finlandiya, orta Avropada Apl dağları, Pireney yarımadası, Avstriya, Ural dağları, cənubda Qafqaz. Azərbaycanda Naxçıvan MR-nın Ordubad rayonunda və Kəlbəcər rayonunda (İstisu) tapılmışdır.
Düfureylər (lat. Dufourea dentriventris) — buğumayaqlılar tipinin pərdəqanadlılar dəstəsinə aid olan növ.
Die Glanzbienen (Dufourea) sind eine Gattung von Bienen aus der Familie der Halictidae. Von ihnen kommen 17 Arten in Europa vor,[1] in Mitteleuropa sind es sechs. Die Gattung ist in Europa, Asien und Nordamerika verbreitet, wobei der Schwerpunkt im Westen der Vereinigten Staaten liegt.
Die schlanken Bienen mit einer Körperlänge von 3,5 bis 11 Millimetern haben zumeist eine glänzend schwarze, gelegentlich auch blaugrüne Körperfarbe und sind locker struppig behaart. Sie sind vor allem den Lasioglossum-Arten sehr ähnlich und unterscheiden sich von diesen durch das Fehlen der Hinterleibsfurche. Im Vorderflügel haben sie nur zwei Cubitalzellen. Die Fühler der Weibchen sind kurz. Die Weibchen haben nur eine sehr spärliche Sammelbürste an den Hinterbeinen. Die Männchen sehen ebenso den Drohnen der Lasioglossum ähnlich.[2]
Glanzbienen sind meist oligolektisch und ernähren sich nur von Pollen bestimmter Pflanzenarten. Es gibt aber auch polylektische Arten, wie etwa Dufourea alpina. Die Bienen sammeln Pollen vor allem mit den Haarbürsten an den Hinterschienen und den Körbchen, die an der Unterseite der Hinterschenkel sitzen. Ein Teil des Pollens bleibt auch an den Seiten des Thorax und am Propodeum haften. Die Drohnen fliegen in der Nähe der Trachtquellen umher und übernachten auch oft auf deren Blüten. Die Bienen fliegen in einer Generation im Hochsommer.
Die Weibchen legen ihre Nester solitär an vegetationsarmen Stellen am Boden an und bilden mitunter kleine Gemeinschaften. Die Larven verpuppen sich in einem Kokon und überwintern darin. Sie werden von Kuckucksbienen aus der Gattung der Kraftbienen (Biastes) parasitiert.
Dufourea gehört zur Unterfamilie Rophitinae. Diese sind möglicherweise paraphyletisch und werden in 13 Gattungen gegliedert. Dofourea ist die weitaus artenreichste Gattung der Unterfamilie mit ca. 130 Arten. In der Paläarktis sind etwa 60 Arten, in der Nearktis etwa 70 Arten. Es gibt mehrere Gruppen von ähnlichen Arten, aber keine durchgehende Gliederung in Untergattungen.[3]
In Zentraleuropa (D, A, CH) sind nur die mit einem Stern gekennzeichneten Arten verbreitet.[2]
Die Glanzbienen (Dufourea) sind eine Gattung von Bienen aus der Familie der Halictidae. Von ihnen kommen 17 Arten in Europa vor, in Mitteleuropa sind es sechs. Die Gattung ist in Europa, Asien und Nordamerika verbreitet, wobei der Schwerpunkt im Westen der Vereinigten Staaten liegt.
Dufourea is a genus of sweat bees in the family Halictidae. There are at least 160 described species in Dufourea.[1][2][3][4]
Dufourea is a genus of sweat bees in the family Halictidae. There are at least 160 described species in Dufourea.
Dufourea maura
Multimedia w Wikimedia Commons Smukliczek[2], błyszczka[3] (Dufourea) – rodzaj pszczół z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych
Pszczoły te osiągają od 3,5 do 11 mm długości ciała. W ich ubarwieniu występuje niemetaliczna czerń, matowa zieleń, metaliczny błękit, a na metasomie niekiedy czerwień. Pasy jasnych włosków na tergitach są co najwyżej słabo zaznaczone. Ich twarz charakteryzuje ustawienie wystającego nadustka pod kątem do nienabrzmiałego obszaru ponad nim[4]. Przednie skrzydła cechuje obecność dwóch komórek submarginalnych i ustawienie żyłki bazalnej prawie pod kątem prostym do żyłki M+Cu1. Wierzch pomostka jest nie krótszy od tarczki[3]. Samiec ma niewyniesioną płytkę pygidialną; w jego aparacie kopulacyjnym walwy penisa są silnie Z-kształtne w widoku bocznym, a wolsella jest palcowato wydłużona i w dystalnej części owłosiona[4]
Przedstawiciele rodzaju są oligolektyczni tj. zbierają pyłek z niewielu blisko spokrewnionych gatunków roślin. Wszystkie samice są samotnicami[3].
Owady te zasiedlają Holarktykę z kilkoma gatunkami sięgającymi północy krainy orientalnej. Wiele to gatunki górskie. W Europie stwierdzono 17 gatunków, z czego w Polsce 4[3] (zobacz: smuklikowate Polski).
Jest to największy rodzaj wigorczykowatych[4]. Należą tu gatunki[1]:
Smukliczek, błyszczka (Dufourea) – rodzaj pszczół z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych
Pszczoły te osiągają od 3,5 do 11 mm długości ciała. W ich ubarwieniu występuje niemetaliczna czerń, matowa zieleń, metaliczny błękit, a na metasomie niekiedy czerwień. Pasy jasnych włosków na tergitach są co najwyżej słabo zaznaczone. Ich twarz charakteryzuje ustawienie wystającego nadustka pod kątem do nienabrzmiałego obszaru ponad nim. Przednie skrzydła cechuje obecność dwóch komórek submarginalnych i ustawienie żyłki bazalnej prawie pod kątem prostym do żyłki M+Cu1. Wierzch pomostka jest nie krótszy od tarczki. Samiec ma niewyniesioną płytkę pygidialną; w jego aparacie kopulacyjnym walwy penisa są silnie Z-kształtne w widoku bocznym, a wolsella jest palcowato wydłużona i w dystalnej części owłosiona
Przedstawiciele rodzaju są oligolektyczni tj. zbierają pyłek z niewielu blisko spokrewnionych gatunków roślin. Wszystkie samice są samotnicami.
Owady te zasiedlają Holarktykę z kilkoma gatunkami sięgającymi północy krainy orientalnej. Wiele to gatunki górskie. W Europie stwierdzono 17 gatunków, z czego w Polsce 4 (zobacz: smuklikowate Polski).
Jest to największy rodzaj wigorczykowatych. Należą tu gatunki:
Dufourea afasciata Bohart, 1948 Dufourea akmolensis Pesenko, 1998 Dufourea alpina Morawitz, 1865 Dufourea arkeuthos Ebmer, 2004 Dufourea armata Popov, 1959 Dufourea armenia Ebmer, 1987 Dufourea atlantica Ebmer, 1993 Dufourea atrata (Warncke, 1979) Dufourea australis (Michener, 1937) Dufourea bernardina (Michener, 1937) Dufourea bifida Bohart, 1980 Dufourea boharti Hurd & Moure, 1987 Dufourea boregoensis (Michener, 1937) Dufourea brachycephala (Warncke, 1979) Dufourea brevicornis Timberlake, 1939 Dufourea bucharica Ebmer, 2008 Dufourea bytinskii Ebmer, 1999 Dufourea caelestis Ebmer, 1987 Dufourea calcarata (Morawitz, 1886) Dufourea calientensis Timberlake, 1939 Dufourea californica (Michener, 1935) Dufourea calochorti (Cockerell, 1924) Dufourea campanulae (Cockerell, 1897) Dufourea carbopila (Wu, 1986) Dufourea carinata (Popov, 1959) Dufourea chagrina (Warncke, 1979) Dufourea chlora Wu, 1990 Dufourea ciliata Ebmer, 1993 Dufourea clavicra (Morawitz, 1889) Dufourea clypeata (Wu, 1983) Dufourea coeruleocephala Morawitz, 1872 Dufourea contarovici Bohart, 1980 Dufourea convergens Bohart, 1949 Dufourea crassipes (Cockerell, 1924) Dufourea cuprea Bohart, 1948 Dufourea cupreoviridis Bohart, 1980 Dufourea cyanella Bohart, 1980 Dufourea cypria Mavromoustakis, 1952 Dufourea davidsoni (Cockerell, 1902) Dufourea dentipes Bohart, 1948 Dufourea dentiventris (Nylander, 1848) Dufourea descansana Cockerell, 1941 Dufourea deserticola (Popov, 1957) Dufourea desertorides Ebmer, 1978 Dufourea desertorum Timberlake, 1939 Dufourea dilatipes Bohart, 1948 Dufourea dysis Ebmer, 1993 Dufourea echinocacti Timberlake, 1939 Dufourea eremica Ebmer, 1976 Dufourea exigua Ebmer, 2008 Dufourea exulans Ebmer, 1984 Dufourea fallugiae (Cockerell, 1906) Dufourea femorata Bohart, 1947 Dufourea fimbriata (Cresson, 1878) Dufourea flavozonata (Wu, 1990) Dufourea fortunata Ebmer, 1993 Dufourea gaullei Vachal, 1897 Dufourea gilia Bohart, 1947 Dufourea gkuruensis (Warncke, 1979) Dufourea glaboabdominalis (Wu, 1986) Dufourea goeleti Ebmer, 1999 Dufourea graeca Ebmer, 1976 Dufourea halictula (Nylander, 1852) Dufourea holocyanea (Cockerell, 1925) Dufourea impunctata Bohart, 1949 Dufourea inermis (Nylander, 1848) Dufourea iris Ebmer, 1987 Dufourea josefi Ebmer, 1993 Dufourea juniperi Ebmer, 2004 Dufourea kashmirensis (Warncke, 1979) Dufourea kerzhneri ((Pesenko & Astafurova, 2006) Dufourea ladakhensis (Warncke, 1979) Dufourea latifemurinis (Wu, 1982) Dufourea latifrons Timberlake, 1939 Dufourea leachi Timberlake, 1939 Dufourea lijiangensis Wu, 1990 Dufourea linanthi Timberlake, 1939 Dufourea longiceps Bohart, 1948 Dufourea longicornis (Warncke, 1979) Dufourea longicornis (Wu, 1982) Dufourea longiglossa Ebmer, 1993 Dufourea longispinis (Wu, 1987) Dufourea lusitanica Ebmer, 1999 Dufourea macswaini Bohart, 1969 Dufourea malacothricis Timberlake, 1939 Dufourea mandibularis (Popov, 1959) Dufourea marginata (Cresson, 1878) Dufourea maroccana (Warncke, 1979) Dufourea maura (Cresson, 1878) Dufourea megamandibularis (Wu, 1983) Dufourea merceti Vachal, 1907 Dufourea metallica Morawitz, 1890 Dufourea minuta Lepeletier, 1841 Dufourea minutissima Ebmer, 1976 Dufourea moldenkei Bohart, 1980 Dufourea monardae (Viereck, 1924) Dufourea mongolica (Popov, 1959) Dufourea montana (Popov, 1957) Dufourea mulleri (Cockerell, 1898) Dufourea muoti Vachal, 1899 Dufourea nemophilae (Michener, 1937) Dufourea neocalifornica Bohart, 1947 Dufourea neoscintilla Bohart, 1980 Dufourea neovernalis Bohart, 1980 Dufourea nigrohirta (Warncke, 1979) Dufourea nodicornis (Warncke, 1979) Dufourea novaeangliae ((Robertson, 1897) Dufourea nudicornis Timberlake, 1939 Dufourea oenotherae Timberlake, 1939 Dufourea orovada Bohart, 1980 Dufourea oryx (Viereck, 1903) Dufourea paradoxa (Morawitz, 1867) Dufourea pectinipes Bohart, 1948 Dufourea petraea Ebmer, 1999 Dufourea phoenix Ebmer, 2008 Dufourea pilotibialis (Wu, 1987) Dufourea pontica (Warncke, 1979) Dufourea pseudometallica Wu, 1990 Dufourea pulchricornis (Cockerell, 1916) Dufourea punica Ebmer, 1976 Dufourea quadridentata (Warncke, 1979) Dufourea rhamni (Michener, 1937) Dufourea rufiventris Friese, 1898 Dufourea salviae Ebmer, 2008 Dufourea sandhouseae (Michener, 1937) Dufourea saundersi (Cockerell, 1898) Dufourea scabricornis Bohart, 1949 Dufourea schmiedeknechtii (Kohl, 1905) Dufourea scintilla (Cockerell, 1916) Dufourea similis Friese, 1898 Dufourea sinensis (Wu, 1982) Dufourea snellingi Bohart, 1980 Dufourea sparsipunctata Bohart, 1980 Dufourea spilura (Cockerell, 1925) Dufourea spinifera (Viereck, 1904) Dufourea spiniventris (Popov, 1959) Dufourea stagei Bohart, 1980 Dufourea styx Ebmer, 1976 Dufourea subclavicra (Wu, 1982) Dufourea subdavidsoni Bohart, 1949 Dufourea tarsata Bohart, 1947 Dufourea tibetensis Wu, 1990 Dufourea timberlakei Bohart, 1947 Dufourea tingitana Ebmer, 1999 Dufourea tinsleyi (Cockerell, 1898) Dufourea torchioi Bohart, 1980 Dufourea trautmanni Dusmet y Alonso, 1935 Dufourea tridentata (Wu, 1987) Dufourea trigonellae Ebmer, 1999 Dufourea trochantera Bohart, 1948 Dufourea truncata Timberlake, 1939 Dufourea tularensis Timberlake, 1941 Dufourea tuolumne Bohart, 1947 Dufourea turkmenorum Pesenko, 1998 Dufourea ulkenkalkana Patiny, 2003 Dufourea vanduzeei Bohart, 1947 Dufourea vandykei Bohart, 1948 Dufourea vernalis Timberlake, 1939 Dufourea versatilis (Bridwell, 1919) Dufourea versicolor Alfken, 1936 Dufourea virgata (Cockerell, 1898) Dufourea viridescens (Crawford, 1916) Dufourea viridis Timberlake, 1941 Dufourea wolfi Ebmer, 1989 Dufourea xinjiangensis (Wu, 1985) Dufourea yunnanensis Wu, 1990 Dufourea zacatecas Bohart, 1980Solbin (Dufourea) är ett släkte små solitära bin i familjen vägbin.
Solbin gräver sin bohåla i sandiga solexponerade marker. De är oligolektiska, det vill säga de drar nektar och pollen från ett begränsat antal blommarter. De parasiteras av pärlbin.
I Sverige finns 4 arter som samtliga är rödlistade.
Wikimedia Commons har media som rör solbin.
Denna insekts-relaterade djurartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Solbin (Dufourea) är ett släkte små solitära bin i familjen vägbin.
Solbin gräver sin bohåla i sandiga solexponerade marker. De är oligolektiska, det vill säga de drar nektar och pollen från ett begränsat antal blommarter. De parasiteras av pärlbin.
Дюфуреи[1] (Dufourea) — род пчёл из подсемейства Rophitinae семейства Halictidae.
Голарктика, часть Ориентальной области. В Палеарктике около 80 видов[2][3], в России 8 видов[4].
Как правило, мелкие пчёлы (длина 5—8 мм). В переднем крыле 1-я медиальная (дискоидальная) ячейка короткая, её длина лишь в 2 раза больше ширины; 1-й и 2-й членики лабиальных щупиков тонкие, по ширине сходные с 3-м и 4-м члениками. Олиголекты, то есть приурочены к опылению одной определённой таксономической группы растений: на сложноцветных, колокольчиковых и губоцветных[2][4].
Около 120 видов.
Дюфуреи (Dufourea) — род пчёл из подсемейства Rophitinae семейства Halictidae.
