Irmak Labadası

Szczaw lancetowaty (Rumex hydrolapathum Huds.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w Turcji i w Europie^[2]. W Polsce dość pospolity na niżu.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, górą rozgałęziona. Osiąga wysokość do 2 m.

Liście

Duże – odziomkowe do 50–80 cm, całobrzegie, lancetowate, łodygowe z brzegu słabo faliste. Nasada liści wydłużona, klinowata.

Kwiaty

Niepozorne, zebrane w duże wiechowate kwiatostany. Gałązki wiechy są łukowato wzniesione. Wewnętrzne listki okwiatu o długości 5–7 mm są jajowato-rombowate, ostro zakończone i posiadają wydłużone guzki (wszystkie, lub przynajmniej 2). Zewnętrzne listki okwiatu są przylegające.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje na brzegach stawów, rzek i rowów. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Phragmitetea^[3].

Zmienność

Tworzy mieszańce z szczawiem kędzierzawym, sz. skupionym, sz. tępolistnym i sz. wodnym^[4].

Zastosowanie

• Roślina lecznicza. Surowcem zielarskim jest korzeń – Radix Hydrolapathi. Korzenie zawierają dużo garbników pirogalowych i pirokatechinowych, antrazwiązki, flawonoidy, organiczne związki żelaza, związki żywicowe, cukry i sole mineralne. Surowiec wykazuje działanie przeciwbiegunkowe, ściągające, antyseptyczne, bakteriostatyczne i przeciwanemiczne.
• Roślina ozdobna^[5]. Bywa uprawiana na rabatach i nad brzegami oczek wodnych.
• Roślina barwierska: Z korzenia można otrzymać żółty barwnik.

Uprawa

Jest łatwy w uprawie i całkowicie mrozoodporny. Rozmnaża się go przez nasiona wysiewane wprost do gruntu, lub jesienią przez podział (często na korzeniach tworzy odrosty)^[5]. Preferuje stanowisko słoneczne i średniożyzną, przepuszczalną glebę^[5].

Przypisy