Euphorbia oxyphylla, es una especie fanerógama perteneciente a la familia de las euforbiáceas. Es originaria de la península ibérica.[1]
Es una planta perenne, rizomatosa, glabra, glauca. Rizoma grueso, hasta de 30 mm de diámetro. Tallos de 20-45 cm, herbáceos, lignificados en la base, erectos o ascendentes, robustos, simples, ocasionalmente con 1-3 ramas fértiles laterales, muy foliosos en la mitad superior, defoliados en el 1/2-1/3 inferior. Hojas crasiúsculas, consistentes, sésiles, enteras, apiñadas, aguzadas, ± involutas en el ápice; las medias (30)35-55 x 8-13 mm, linear-elípticas, agudas, patentes –las inferiores de ordinario reflejas-; las superiores la mitad más cortas, subagudas, elíptico-oblongas, erecto-patentes. Pleocasio con 9-16 radios hasta de 45 mm, simples o una vez bifurcados; brácteas pleocasiales anchamente elípticas, subobtusas, mucronadas; brácteas dicasiales ovadas o suborbiculares, apiculadas o romas, libres. Ciatio de 4,5 x 5 mm; nectarios anaranjado-rojizos, apendiculados, obtrapezoidales, ± crenados en el margen, con dos apéndices laterales, insertos bajo el nectario, capitados, divergentes, ambarinos, acompañados a menudo por otros 2-6 intermedios y de igual forma pero menores. Fruto 7-8 x 7-7,5 mm, ovoideo, trígono, poco sulcado; cocas obtusamente aquilladas, lisas –escabriúsculas a c. 40 aumentos–. Semillas 4-5 x 2,5-3 mm, subcilíndricas, irregularmente rugosas, grisáceas; carúncula 1-1,5 x 1,75-2 mm, estipitada, hemisférica, terminal. Tiene un número de cromosomas de 2n = 20, 32, 36.[2]
Se encuentra en taludes, claros de escobonales, jarales y robledales algo degradados, a menudo en berrocales y suelos más o menos sueltos; silicícola; a una altitud de 300-1700 metros en el centro oeste de la península ibérica.
Euphorbia oxyphylla fue descrita por Pierre Edmond Boissier y publicado en Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 15(2): 1268. 1866.[3]
Euphorbia: nombre genérico que deriva del médico griego del rey Juba II de Mauritania (52 a 50 a. C. - 23), Euphorbus, en su honor – o en alusión a su gran vientre – ya que usaba médicamente Euphorbia resinifera. En 1753 Carlos Linneo asignó el nombre a todo el género.[4]
oxyphylla: epíteto latino que significa "con hojas afiladas"[5]
Euphorbia oxyphylla, es una especie fanerógama perteneciente a la familia de las euforbiáceas. Es originaria de la península ibérica.
Euphorbia oxyphylla é uma espécie de planta com flor pertencente à família Euphorbiaceae.
A autoridade científica da espécie é Boiss., tendo sido publicada em Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 15(2): 1268. 1866.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é endémica da Península Ibérica.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Euphorbia oxyphylla é uma espécie de planta com flor pertencente à família Euphorbiaceae.
A autoridade científica da espécie é Boiss., tendo sido publicada em Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 15(2): 1268. 1866.
Euphorbia oxyphylla là một loài thực vật có hoa trong họ Đại kích. Loài này được Boiss. mô tả khoa học đầu tiên năm 1866.[1]
.jpg){kind=small}
Bài viết về tông Đại kích này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Euphorbia oxyphylla là một loài thực vật có hoa trong họ Đại kích. Loài này được Boiss. mô tả khoa học đầu tiên năm 1866.
Euphorbia oxyphylla Boiss., 1866
Euphorbia oxyphylla (лат.) — вид двудольных растений рода Молочай (Euphorbia) семейства Молочайные (Euphorbiaceae). Впервые описан швейцарским ботаником Пьером Эдмоном Буассье в 1866 году[2][3].
Ареал охватывает западную и центральную части Пиренейского полуострова (территория Португалии и Испании)[4].
Растёт на скалистых местах, среди других растений в горных зарослях[5].
Гемикриптофит[4].
Травянистое растение или полукустарник[5].
Листья линейные либо эллиптические до обратноланцетовидных или ланцетовидных в очертании, с цельным или мелкозубчатым или мелкогородчатым краем[5].
Соцветия — циатии, прицветники свободные[5].
Плод — гладкая коробочка; семена с неровной орнаментированной поверхностью[5].
Цветёт с апреля по май[5].
Информации об использовании растения нет. Как и ряд видов молочая, Euphorbia oxyphylla может обладать слабительными и отхаркивающими свойствами[5].
Находится под особым наблюдением (статус «D») в испанском регионе Эстремадура[5].
Синонимичные названия[6]:
Euphorbia oxyphylla (лат.) — вид двудольных растений рода Молочай (Euphorbia) семейства Молочайные (Euphorbiaceae). Впервые описан швейцарским ботаником Пьером Эдмоном Буассье в 1866 году.
