La cola de perru (Cynosurus cristatus) ye una especie de la familia de les poacees. Ye orixinaria d'Eurasia.
Ye una planta yerbácea viviega, de tarmu argutu, qu'algama los 80 cm d'altor. Fueyes estreches de (2-3 mm), brillantes pol fai y mates pol viesu, con lígula curtia y truncada. La inflorescencia en panícula espiciforme, allargada, unillateral y trupa. Raquis planu nun sentíu y en zigzag nel sentíu contrariu. Espiguillas dimorfes; les fértiles con 3-7 flores. Glumes más curties que les flores. La inferior provista d'una aresta más curtia qu'ella.[1] Floria avanzada la primavera y mientres parte del branu.
Alcuéntrase sobremanera en praos de siega y camperes mesófilos, pero tamién n'escamplaes y orles de monte, marxes de regueros, etc.
Tien una distribución eurosiberiana y mediterránea.
Ye comestible utilizada como productu alimenticiu.
Cynosurus cristatus foi descritu por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 72. 1753.[2]
Cynosurus: nome xenéricu que deriva de les pallabres griegues κυνός kynos, "perru" y de ουρά oura, "cola", refiriéndose a la forma de la panícula.[3]
cristatus: epítetu llatín que significa "crespáu, con moñu".[4]
Númberu de cromosomes de Cynosurus cristatus (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=14[5]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. La cola de perru (Cynosurus cristatus) ye una especie de la familia de les poacees. Ye orixinaria d'Eurasia.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Rhonwellt y ci sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Cynosurus cristatus a'r enw Saesneg yw Crested dog's-tail.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Rhonwellt y Ci, Rhonell y Ci, Rhonwellt y Ci Cribog.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Rhonwellt y ci sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Cynosurus cristatus a'r enw Saesneg yw Crested dog's-tail. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Rhonwellt y Ci, Rhonell y Ci, Rhonwellt y Ci Cribog.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Almindelig kamgræs (Cynosurus cristatus) er en 20-50 cm høj, tuedannende græsart med ret stive blade og en kompakt stand af småaks. Arten vinder frem som del af de såkaldte "blomsterengblandinger", hvor den er bestanddannende uden at blive dominerende.
Almindelig kamgræs er en tuedannende flerårig urt. Væksten er tueformet med flade, ret stive blade. Blomsterne sidder samlet i endestillede aks på særlige skud. Dér sidder de 2-5 sammen i småaks med meget kort stak. De er ufuldkomne, som det er almindeligt hos græsserne, og det eneste, man ser, er de nøgne, hængende støvdragere. Frøene har kun kort stak.
Rodnettet er dybtgående og meget fint forgrenet. Planten danner ikke udløbere.
Højde x bredde og årlig tilvækst: 0,30 x 0,20 m (30 x 20 cm/år), heri ikke medregnet de blomstrende skud.
Arten er hjemmehørende i Danmark, hvor den vokser på tørre enge og overdrev.
På Ørnebjerg nordøst for Tissø, Vestsjælland, findes arten i et fredet overdrev sammen med bl.a. alm. guldstjerne, alm. knopurt, alm. kongepen, alm. kællingetand, blåklokke, dunet vejbred, hulkravet kodriver, hundeviol, hvidkløver, håret star, kantet perikon, knoldet mjødurt, kornet stenbræk, lancetvejbred, lægeærenpris, prikbladet perikon, rødkløver, tjærenellike, tyndakset gøgeurt, vellugtende gulaks og vårvikke[1]
Arten anvendes i stigende grad ved anlæggelse af blomsterenge, hvor den ikke bliver dominerende eller besværlig og ukrudtsagtig, sådan som plænegræsserne oftest bliver.
Almindelig kamgræs (Cynosurus cristatus) er en 20-50 cm høj, tuedannende græsart med ret stive blade og en kompakt stand af småaks. Arten vinder frem som del af de såkaldte "blomsterengblandinger", hvor den er bestanddannende uden at blive dominerende.
Das Wiesen-Kammgras oder nur Kammgras (Cynosurus cristatus) ist eine auch in Mitteleuropa heimische Grasart aus der Familie der Süßgräser (Poaceae).
Das Wiesen-Kammgras ist eine ausdauernde Pflanze und bildet dichte Horste (Hemikryptophyt). Es kann sich auch mit ganz kurzen Rhizomen ausbreiten und dichte Rasen bilden.[1] Häufig wird es nur zwei bis fünf Jahre alt.[1] Die zahlreichen Erneuerungstriebe wachsen innerhalb der Blattscheiden hoch. Die Halme werden 10 bis 75, selten bis 90 cm hoch. Sie stehen aufrecht, sind glatt und kahl und haben meist ein bis drei Knoten.
Die Blattscheiden sind gerieft, glatt und kahl. Die unteren zerfasern. Das Blatthäutchen ist ein häutiger Saum von 0,5 bis 1,5 mm Länge. Die Blattspreiten sind 4 bis 14 cm lang und 1 bis 2 (selten bis 3) mm breit. Sie ist flach ausgebreitet, kahl, oder an der Blattoberseite kurz behaart. Im oberen Drittel ist sie rau.
Der Blütenstand ist eine Rispe, die 2 bis 12 cm lang ist und 5 bis 10 mm breit. Die Ährchengruppen stehen dicht und zusammengezogen an einer Seite der Hauptachse. Die Rispenäste sind sehr kurz und verzweigt. Sie sind wie die Hauptachse und die Ährchenstiele fein bewimpert. Die einzelnen Ährchen stehen immer neben einem dichten, gestielten Fächer von leeren Spelzen. Mehrere Ährchen stehen zu kurzen, knäueligen Gruppen zusammen.
Das einzelne Ährchen hat zwei bis fünf Blüten. Es ist ohne Granne 3 bis 6 mm lang. Zur Reife fallen die Blütchen einzeln aus, ihre Hüllspelzen bleiben stehen. Die Hüllspelzen sind fast gleich, einnervig, 3 bis 4,5 mm lang. Seitlich gesehen sind sie schmal-lanzettlich und zugespitzt; sie sind dünnhäutig, kahl und haben einen rauen Kiel. Die Deckspelzen sind fünfnervig, drei bis vier mm lang. Ihre Form ist lanzettlich, mit schmal-abgerundetem oberen Ende. Die Deckspelzen tragen meist eine bis einen mm lange, dünne Grannenspitze. Sie sind häutig, kahl, an den Rändern und am oberen Teil rau. Die Vorspelzen sind zweinervig, kürzer als die Deckspelzen. Ihre Form ist lanzettlich, am oberen Ende sind sie eingekerbt, die Kiele rau. Die Staubbeutel sind 1,8 bis 2 mm lang. Die Blütezeit ist Juni bis August.
Die Frucht ist 1,6 bis 2 mm lang. Sie ist kahl und hat einen elliptischen Umriss.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 14.
Das Wiesen-Kammgras ist ein ausdauernder, kurzlebiger Hemikryptophyt.
Die Blüten sind selbstfertil und windblütig vom „Langstaubfädigen Typ“. Die Blütezeit ist Juni bis August.
Ausbreitungseinheit sind die von Deck- und Vorspelze umgebenen Karyopsen. Es findet Windausbreitung statt, dazu vor allem Ausbreitung durch Tritt, d. h. Verschleppung mit Erde, die den Hufen der Weidetiere anhaftet. Vielleicht auch Zufallsausbreitung mit dem Futter; daneben Menschenausbreitung als Kulturbegleiter. Lichtkeimer. Fruchtreife ab August.
Eine vegetative Vermehrung durch die kurzen Ausläufer ist möglich. Zuweilen tritt eine vivipare Form auf (var. vivipara WILLK.), bei der sich die Ährchen zu Laubsprossen entwickeln.
Das Wiesen-Kammgras kommt in den meisten Teilen Europas, sowie in Südwest-Asien bis zum Iran und auf den Azoren vor.[2] In Nordamerika, Australien und Neuseeland wurde es eingeschleppt.[3] Es ist ein Element der submeridionalen bis nördlich-temperaten Florenzone. Es kommt von der Ebene bis in mittlere Gebirgslagen vor, besitzt jedoch nur in Berglagen höhere Bestandsanteile.[1] Im Schwarzwald steigt es bis 1300 m, in den Alpen meist bis 1700 m. In den Allgäuer Alpen steigt es in Vorarlberg zwischen Hochtannberg und Hochalpsee bis zu 1890 Metern Meereshöhe auf.[4]
Es wächst auf Wiesen, Viehweiden, auf Kunstrasen, Feldwegen und in lichten Wäldern. In Marsch und Geest ist es verbreitet. Es bevorzugt frische, nährstoff- und basenreiche, milde bis leicht saure Ton- und Lehmböden. Es ist ein Lehmzeiger, Frischezeiger und eine ausgesprochene Lichtpflanze. Es kommt auch in staunassen Lagen und bei ausreichender Feuchtigkeit auch auf sandigen Böden vor[1]. Gemieden werden trocken-sandige, stark saure, starker verarmte Böden und trockenes Klima[1].
Im pflanzensoziologischen System ist es eine Verbandskennart der Fettweiden, der Stand- und Mähweiden (Cynosurion cristati). Es ist auch in Glatthaferwiesen (Arrhenatherion) und in Goldhafer-Bergwiesen (Polygono-Trisetion) häufig vertreten.
In Deutschland wird die Art in einigen Bundesländern als gefährdet eingestuft.[5] In Österreich gilt die Art als häufig.[6] In der Schweiz ist die Art in keinem der Gebiete gefährdet.[7]
Das Wiesen-Kammgras wird als Futtergras und als Parkrasen kultiviert. Es wird vom Vieh auf Weiden vor allem jung gern gefressen, die zähen Halme werden jedoch stehengelassen. In trockenen Lagen ist es ertragsarm, auf reichen, feuchten Böden in luftfeuchten Lagen jedoch wüchsig mit dichten Rasen und weideresistent. Aufgrund des frühen Austriebs und der Selbstaussaat ist es in Berglagen ein wertvolles Gras. Durch Düngung wird es gefördert. In tiefen Lagen wird es jedoch leicht von wuchskräftigeren Arten verdrängt. Es gilt daher als mittelwertiges, ertragsarmes Gras vor allem der feuchten und kühlen Lagen.[1]
Für das Wiesen-Kammgras bestehen bzw. bestanden auch die weiteren deutschsprachigen Trivialnamen: Herdgras (Bern), Kammgras (Schlesien) und Wierengras (Oldenburg).[8]
Neben den in den Einzelnachweisen aufgeführten Quellen beruht der Artikel auf folgenden Unterlagen:
Das Wiesen-Kammgras oder nur Kammgras (Cynosurus cristatus) ist eine auch in Mitteleuropa heimische Grasart aus der Familie der Süßgräser (Poaceae).
Cynosurus cristatus, the crested dog's-tail, is a short-lived perennial grass in the family Poaceae, characterised by a seed head that is flat on one side. It typically grows in species rich grassland. It thrives in a variety of soil types but avoids the acid and calcareous extremes of pH, and prefers well drained soils.[1] It may be grown as an ornamental plant.
It is perennial with a slighted tufted habit, a slender stem, 15 to 45 cm high, leafy at the base and thus suitable for grazing by sheep.
The spikelets are fertile or sterile, mixed within the same cluster. They are oblong or wedge shaped, 3–6 mm long, with 2 to 5 flowers.
The ligule is blunt. Leaves are folded in shoot.
Leaves are pointed at the tip, flat (not boat-shaped). The lower side of the leaf is smooth, glossy and keeled. The upper side is ribbed. Other grasses with glossy leaves include Lolium perenne and Poa trivialis.
It is found in most parts of Europe and South West Asia, and has been introduced into North America, Australia and New Zealand, from near sea level up to about 2000 feet, in all soil types.
It flowers from May to August.
It is grazed by sheep as it is leafy at the base. It can withstand cold and drought and remains green during the winter. Cattle and sheep will eat the young leaves eagerly, but leave the stiff, hard stems alone.
It has been used for straw plaiting hats and other similar uses.
It is a foodplant for the skipper butterfly and brown butterfly families. It also used as a rat killer.
Cynosurus cristatus - MHNT Cynosurus cristatus, the crested dog's-tail, is a short-lived perennial grass in the family Poaceae, characterised by a seed head that is flat on one side. It typically grows in species rich grassland. It thrives in a variety of soil types but avoids the acid and calcareous extremes of pH, and prefers well drained soils. It may be grown as an ornamental plant.
Cynosurus cristatus, esperante daŭra cinozuro, estas specio de plantoj de la subfamilio de Pooideae.
Ĝi estas staŭda herbo kun duspecaj spiketoj sterilaj kaj florhavaj. Spiketoj estas ariĝintaj en fasketojn, kiuj formas unuflankan spikforman paniklon. Ĝi altas 5-75 cm. Folioj larĝas 1-5 mm kaj longas ĝis 15 cm. Ili estas plataj kaj pintaj. Liguloj estas mallongaj.
Brilaj flavaj aŭ brunaj semoj estas kariopsoj kun paleoj. Ekstera paleo havas mallongan ariston.
Ĝi estas kultivata por herbejo aŭ por gazono. Ĝi estas malmulte atakata de Claviceps purpurea.[1]
juna spiko kaj du plataj pintaj folioj
grajnoj
sterilaj spiketoj
spiketoj kun stamenoj
Cynosurus cristatus, esperante daŭra cinozuro, estas specio de plantoj de la subfamilio de Pooideae.
La cola de perro (Cynosurus cristatus) es una especie de plantas de la familia de las poáceas. Es originaria de Eurasia.
Es una planta herbácea vivaz, de tallo erguido, que alcanza los 80 cm de altura. Hojas estrechas de (2-3 mm), brillantes por el haz y mates por el envés, con lígula corta y truncada. La inflorescencia en panícula espiciforme, alargada, unilateral y densa. Raquis plano en un sentido y en zigzag en el sentido contrario. Espiguillas dimorfas; las fértiles con 3-7 flores. Glumas más cortas que las flores. La inferior provista de una arista más corta que ella.[1] Florece avanzada la primavera y durante parte del verano.
Se encuentra sobre todo en prados de siega y pastos mesófilos, pero también en claros y orlas de bosque, márgenes de arroyos, etc.
Tiene una distribución eurosiberiana y mediterránea.
Es comestible utilizada como producto alimenticio.
Cynosurus cristatus fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 72. 1753.[2]
Cynosurus: nombre genérico que deriva de las palabras griegas κυνός kynos, "perro" y de ουρά oura, "cola", refiriéndose a la forma de la panícula.[3]
cristatus: epíteto latino que significa "crespado, con moño".[4]
Número de cromosomas de Cynosurus cristatus (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=14[5]
La cola de perro (Cynosurus cristatus) es una especie de plantas de la familia de las poáceas. Es originaria de Eurasia.
See artikkel on taimeliigist; perekonna kohta vaata Sugapea (perekond). Harilik sugapea (Cynosurus cristatus) on kõrreliste sugukonda kuuluv rohttaimeliik.
Väikeste mätastena kasvav kollakasroheline taim. Lehed on harilikul sugapeal 1–3 mm laiad, lehelaba on lühike, suhteliselt tugeva keskrooga ja lame. Keeleke on kuni 1 mm pikkune ja tömp. Pööristähk on kitsas, loogelise teljega. Pähikuid on kahesuguseid: välimised lehvikutaolised ja viljatud ning sisemised viljuvad. Taimed kasvavad 20–60 cm kõrguseks.[1]
Eestis on taime paiguti, tavaline on ta Saaremaal ja Kagu-Eestis[1]. Ta kasvab niitudel ja puisniitudel, samuti kultuuris[1].
Harilik sugapea (Cynosurus cristatus) on kõrreliste sugukonda kuuluv rohttaimeliik.
Otasukapää (Cynosurus cristatus) on monivuotinen heinäkasvilaji.
Otasukapää kasvaa 25–60 senttimetriä korkeaksi. Se on löyhästi mätästävä. Varren tyvi on pysty–koheneva. Korsilehtien lapa on 10 cm pitkä, 1–3 millimetriä leveä, litteä, pitkäsuippuinen. Kieleke 1 mm, usein vihertävä. Kukinto on 3–8 cm pitkä, 0,5–1 cm leveä, vaaleanvihreä, toispuolinen, tiheä, tähkämäinen röyhy. Tähkylöiden tyvellä on kampaliuskaisia, tähkylöitten kokoisia suomuja (kukattomia tähkylöitä).[1][2]
Suomessa otasukapää kasvaa yleisenä Ahvenanmaalla tuoreilla niityillä, missä se on muinaistulokas. Muualla maassa laji on harvinainen, enimmäkseen satannainen uustulokas.[2]
Otasukapää (Cynosurus cristatus) on monivuotinen heinäkasvilaji.
Crételle des prés
Cynosurus cristatus, la crételle des prés, est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae (graminées), sous-famille des Pooideae, originaire d'Afrique du Nord, d'Europe et d'Asie occidentale. C'est une plante herbacée vivace, cespiteuse dont la tige (chaume) est dressée ou géniculée ascendante et aux inflorescences en panicules spiciformes. C'est une espèce commune dans les prairies fraîches un peu partout en France mais considérée comme étant d'un intérêt médiocre par les éleveurs[2].
De hauteur variant entre 20 et 80 cm, ses feuilles sont larges de 2 à 4 mm. Elle fleurit en juin - juillet et les inflorescences sont étroites (de 5 à 10 cm de long). Les épillets stériles forment comme des peignes en face des épillets fertiles[3].
C'est une espèce diploïde qui compte 14 chromosomes (2n = 2x = 14)[4].
L'aire de répartition originelle de Cynosurus cristatus se situe autour du bassin méditerranéen : Afrique du Nord, Asie occidentale et Europe.
L'espèce se rencontre sur les bords de routes, à l'orée des forêts, dans les champs cultivés où elle est souvent une plante adventice[5].
Elle a été introduite dans certains pays à climat tempéré, notamment en Amérique du Nord (États-Unis) et en Australasie (Nouvelle-Zélande), comme plante fourragère ou plante à gazon, et s'y est parfois naturalisée[5].
Selon Tropicos (30 mars 2018)[6] :
Crételle des prés
Cynosurus cristatus, la crételle des prés, est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae (graminées), sous-famille des Pooideae, originaire d'Afrique du Nord, d'Europe et d'Asie occidentale. C'est une plante herbacée vivace, cespiteuse dont la tige (chaume) est dressée ou géniculée ascendante et aux inflorescences en panicules spiciformes. C'est une espèce commune dans les prairies fraîches un peu partout en France mais considérée comme étant d'un intérêt médiocre par les éleveurs.
Parastā sekstaine (latīņu: Cynosurus cristatus) - daudzgadīgs 20 - 60 cm augsts graudzāļu dzimtas lakstaugs. Bieži sastopams pļavās, norās. Veido sīkus cerus. Stumbru nedaudz, tie taisni, gludi, smalki rievaini, ar lapām. Lapas pamīšus, vienkāršas, veselas, 0,2 - 0,3 cm platas, plakanas, galotnē raupjas un nosmailotas, kailas. Augšējām lapām makstis garas, apakšējām - īsas, mēlīte īsa, strupa. Zied jūnijā un jūlijā. Ziedkopa - blīva, taisna, vienpusēja vārpskara. Vārpiņas sīkas, no sāniem saspiestas, ar kātiņu. Vārpiņā 2 - 5 ziedi un tās divējādas; daļa auglīgas, ar nedaudziem ziediem, citas neauglīgas. Neauglīgās vārpiņas ķemmveida lapiņas veidā (sastāv tikai no vārpiņas plēksnēm). Auglīgo vārpiņu plēksnes 2, gandrīz vienādas, smailas, šķautne ar īsiem matiņiem, dzīsla 1. Zieda plēksnes 2, ārējā plēksne bez šķautnes, ar īsu akotu un 5 dzīslām, iekšējā plēksne gar šķautni ar dzelonīšiem. Auglis - līdz 0,4 cm garš grauds. Laba pļavu zāle, pietiekami mitrās pļavās veidojas par virszāli, kas, pat otrreiz pļaujot, dod siena ražu. Iztur arī sausumu. Laba ganību zāle, jo blīvie ceri necieš no nomīdīšanas. Siena masas dod maz (līdz 20 centneriem no 1 ha).
Kamgras (Cynosurus cristatus) is een vaste, zodevormende plant die behoort tot de Grassenfamilie (Gramineae of Poaceae). Ze staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend, maar sterk afgenomen. Kamgras is te herkennen aan de insnoering van de bladschijf. De plant is tamelijk goed bestand tegen betreden, maar gaat in strenge winters dood. Het aantal chromosomen is 2n = 14.
De plant wordt 20 tot 60 cm hoog. De spruit is aan de voet wit of geelachtig bruin. Het jongste blad van een spruit is langs de middennerf samengevouwen. De vrij duidelijk geribde bladeren zijn tot 3 mm breed en de bladscheden zijn niet opgeblazen. Het afgeknotte, gezaagde, witte tongetje is tot 2 mm lang.
Kamgras bloeit in juni en juli met een 2 tot 10 cm lange, lijnvormige aarpluim, waarvan de bloeias een zigzag vorm heeft. Langs de as staan kleine bundeltjes. Een bundeltje bestaat uit een kortgesteeld, 4,5 mm lang vruchtbaar (fertiel) en een kortgesteeld, 5 mm lang, steriel aartje. Het vruchtbare aartje bestaat uit 2 tot 5 bloemen. De 1,4 mm lange helmhokjes zijn vuilpaars. Het onderste kroonkafje (lemma) van de onderste bloem van het vruchtbare aartje is stekelpuntig tot kort genaald. De steriele aartjes hebben tot 10 loze, ruwe, smalle, stekelpuntige kafjes.
De vrucht is een graanvrucht.
De plant komt voor op vochtige, matig voedselrijke grond in weilanden, bermen en op dijken.
Spruit
Tongetje
Insnoering van de bladschijf
Aarpluimen
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Cynosurus cristatus op Wikimedia Commons. Kamgras (Cynosurus cristatus) is een vaste, zodevormende plant die behoort tot de Grassenfamilie (Gramineae of Poaceae). Ze staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend, maar sterk afgenomen. Kamgras is te herkennen aan de insnoering van de bladschijf. De plant is tamelijk goed bestand tegen betreden, maar gaat in strenge winters dood. Het aantal chromosomen is 2n = 14.
De plant wordt 20 tot 60 cm hoog. De spruit is aan de voet wit of geelachtig bruin. Het jongste blad van een spruit is langs de middennerf samengevouwen. De vrij duidelijk geribde bladeren zijn tot 3 mm breed en de bladscheden zijn niet opgeblazen. Het afgeknotte, gezaagde, witte tongetje is tot 2 mm lang.
Kamgras bloeit in juni en juli met een 2 tot 10 cm lange, lijnvormige aarpluim, waarvan de bloeias een zigzag vorm heeft. Langs de as staan kleine bundeltjes. Een bundeltje bestaat uit een kortgesteeld, 4,5 mm lang vruchtbaar (fertiel) en een kortgesteeld, 5 mm lang, steriel aartje. Het vruchtbare aartje bestaat uit 2 tot 5 bloemen. De 1,4 mm lange helmhokjes zijn vuilpaars. Het onderste kroonkafje (lemma) van de onderste bloem van het vruchtbare aartje is stekelpuntig tot kort genaald. De steriele aartjes hebben tot 10 loze, ruwe, smalle, stekelpuntige kafjes.
De vrucht is een graanvrucht.
De plant komt voor op vochtige, matig voedselrijke grond in weilanden, bermen en op dijken.
Grzebienica pospolita (Cynosurus cristatus L.) – gatunek trawy kępkowej z rodziny wiechlinowatych. Występuje naturalnie w Turcji, na Kaukazie i w całej niemal Europie. Rozprzestrzenił się również na Azorach i gdzieniegdzie w innych regionach[2]. W Polsce występuje na całym obszarze kraju.
Rośnie na łąkach i pastwiskach. Wymaga dość dużej wilgotności gleby.
Grzebienica pospolita (Cynosurus cristatus L.) – gatunek trawy kępkowej z rodziny wiechlinowatych. Występuje naturalnie w Turcji, na Kaukazie i w całej niemal Europie. Rozprzestrzenił się również na Azorach i gdzieniegdzie w innych regionach. W Polsce występuje na całym obszarze kraju.
Cynosurus cristatus é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 72. 1753.[1]
Os seus nomes comuns são rabo-de-cão, rabo-de-cão-empenachado ou rabo-de-macaco.[2]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental e no Arquipélago da Madeira e introduzida no Arquipélago dos Açores.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Cynosurus cristatus é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 72. 1753.
Os seus nomes comuns são rabo-de-cão, rabo-de-cão-empenachado ou rabo-de-macaco.
Kamäxing (Cynosurus cristatus) L. (i Svenskfinland stavat kammäksing) är en art i familjen gräs.
Kamäxing är en enhjärtbladig och vintergrön växt i tuvor. Bladen saknar hår. Stråna blir 10 ... 75 cm höga; sällsynt 90 cm. De kan ha en till tre knutar.
Blommar juni till augusti. I varmare trakter kan blomningen börja redan i maj.
Axet blir 2 ... 5 cm långt, och 5 ... 10 mm brett.
Självbefruktning är blockerad, men pollinering sker genom att pollen sprids med vinden.
Inom samma småax kan det förekomma blandat fertila och ofruktsamma blommor.
Fröna blir 1,6 ... 2 mm långa.
Kamäxing är en kortlivad perenn, som lever i två till fem år.
Kromosomtalet är 2n = 14.
Kamäxing finns i större delen av Europa och sydvästra Asien. Växer allt ifrån nära havets nivå upp till ca 600 m ö h.
I Sverige ofta insådd med gräsfrö och därvid tillfällig. Inhemsk i söder och väster; introducerad art i Uppland.
I Norden saknas kamäxing på Island.
Finns på några lokaler i nordöstra Nordamerika, Australien och Nya Zeeland, men är inte ursprunglig där.
Torr gräsmark. Trivs i många jordarter, dock inte i jordar med mycket lågt pH (sur jord) eller mycket högt pH (basisk jord, d v s att kamäxingen är kalkskyende).
Habitat
Ax och fröhög
Från ett herbarium. Lägg märke till skalan längst nere, till vänster. Vänsterklicka på bilden, så syns skalan bättre.
Blommande ax
Kamäxingtuva före blomningen
Blommor
Bladskaft med bukblad (stipel) och slida
Stjälkände
Wikimedia Commons har media som rör Kamäxing.
Kamäxing (Cynosurus cristatus) L. (i Svenskfinland stavat kammäksing) är en art i familjen gräs.
Багаторічна рослина 20–75 см заввишки. Стебла прямостійні або висхідні, 1–3 вузлів. Листові піхви голі. Лігули 0.5–1.5 мм завдовжки, урізані. Листові пластини шорсткуваті, 2–15 см x 1–4 мм, поверхні голі або запушені[3][2].
Суцвіття (волоть) вузьке, колосовиде, майже лінійне, 3–7(14) см завдовжки, близько 0.5 см шириною. Нижня квіткова луска плодючих колосків з остюватим загостренням до 1 мм завдовжки. Пиляків 3; 2 мм завдовжки. Зернівки довгасті, 2 мм довжиною[3][2].
Поширений у Європі (уся крім Ісландії та Свальбарду), Макаронезії, Туреччині, Вірменії, Азербайджані, Грузії[3][4][5].
В Україні зростає на суходільних і низинних, заплавних і гірських луках, на лісових галявинах — в Поліссі, західних лісових районах і Карпатах, часто; в Лісостепу, пд. Криму, Кримському передгір'ї, рідко. Кормова[2].
_clean,_no-description.jpg)
Це незавершена стаття про Тонконогові.Cynosurus cristatus là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
.jpg)
Cynosurus cristatus - Museum specimen
Cynosurus cristatus là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Cynosurus cristatus L., 1753
Гребе́нник, или гребневи́к, обыкнове́нный (лат. Cynosúrus cristátus) — многолетнее травянистое растение, вид рода Гребенник (Cynosurus) семейства Злаки (Gramineae).
Многолетнее дерновинное травянистое растение с неразветвлёнными стеблями до 75 см высотой, гладкими, с 3—4 узлами, в основании прямостоячими или восходящими.
Листья до 15 см длиной и 1—4 мм шириной, мягкие, голые и гладкие или слабо шероховатые; влагалища их гладкие, почти до основания несросшиеся; язычок закруглённый, до 1,5 мм длиной.
Соцветие — колосовидная метёлка 5—10 см длиной. Плодущие колоски с 2—5 обоеполыми цветками, направлены к оси соцветия, продолговатые или клиновидные, 3—6 мм длиной. Колосковые чешуи их ланцетные, короче цветков, с шероховатым килем и плёнчатыми краями, на верхушке заострённые до оттянутых. Нижние цветковые чешуи узкояйцевидно-продолговатые, колючие. Верхние цветковые чешуи немного короче нижних, с шероховатым краем. Пыльники около 2 мм длиной. Помимо внутренних плодущих колосков имеются редуцированные наружные стерильные колоски, представленные гребневидно рассечёнными колосковыми чешуями и жёсткими пустыми нижними цветковыми чешуями (в числе до 18) с зелёным реснитчатым килем.
Плоды — зерновки продолговатой формы, прижатые к верхней цветковой чешуе, около 2 мм длиной.
Луговое европейско-средиземноморское растение, интродуцированное в Северную Америку, Австралию.
Выращивается в качестве кормового растения.
Гребе́нник, или гребневи́к, обыкнове́нный (лат. Cynosúrus cristátus) — многолетнее травянистое растение, вид рода Гребенник (Cynosurus) семейства Злаки (Gramineae).
洋狗尾草（学名：Cynosurus cristatus），为禾本科洋狗尾草属下的一个植物种。[1]
这是一篇早熟禾亚科小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
_clean,_no-description.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
![[1]](http://linnaeus.nrm.se/flora/mono/poa/cynos/cynocrin.jpg){kind=link}