dcsimg

Weiße Scheibchenschnecke ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Die Weiße Scheibchenschnecke[1] (Lucilla singleyana) ist eine Schneckenart in der Familie der Scheibchenschnecken (Helicodiscidae) aus der Unterordnung der Landlungenschnecken (Stylommatophora). Die Art wurde vermutlich anthropogen aus Nordamerika nach Europa eingeschleppt.

Merkmale

Das rechtsgewundene, kleine Gehäuse ist fast scheibenförmig; in der Seitenansicht überragt das Gewinde die vorletzte Windung nur sehr wenig. Es misst bis 3 mm in der Breite und 1,2 mm in der Höhe (B/H-Index=2,5). Die 3½ bis 4 Windungen erweitern sich langsam und regelmäßig und sind an der Peripherie gut gewölbt. Die Naht ist vergleichsweise tief. Der Nabel ist sehr breit und offen; er nimmt etwa ein Drittel der Gehäusebreite ein. Die Mündung ist rundlich bis leicht querelliptisch, aber durch die vorher gehende Windung stark eingedellt. Die Mündungsöffnung steht schief zur Windungsachse. Der Mundsaum ist einfach, gerade und nicht verstärkt.

Das Gehäuse ist gelblich-braun, das Periostrakum ist farblos. Die Schale ist dünn, zerbrechlich und durchscheinend. Die Oberfläche besitzt feine Anwachsstreifen in unregelmäßig Abständen. Die Oberfläche ist dadurch glänzend. Bei hoher Vergrößerung sind bei manchen Individuen schwache Spiralstreifen zu erkennen.

Die Tiere haben aufgrund ihrer Lebensweise tief im Erdreich die Augen reduziert.

Ähnliche Arten

Der Nabel der Weißen Scheibchenschnecke ist etwas flacher und weiter als der Nabel der Grünlichen Scheibchenschnecke (Lucilla scintilla), das Gehäuse ist im Adultstadium deutlich größer (etwa 3 mm zu 2,2 mm). Außerdem ist das Gehäuse der Weißen Scheibchenschnecke quasi flach, scheibenförmig, während es bei der Grünlichen Scheibchenschnecke sehr flach konisch ist. In der Seitenansicht ist das Gewinde bei der Weißen Scheibchenschnecke kaum zu sehen, während es bei der Grünlichen Scheibchenschnecke zwar ebenfalls sehr flach ist, aber doch deutlich(er) sichtbar ist. Bei der Weißen Scheibchenschnecke kann die Mündung leicht querelliptsch sein, bei der Grünlichen Scheibchenschnecke ist es rundlich.

Bei der Weißen Scheibchenschnecke ist das Periostrakum farblos, bei der Grünlichen Scheibchenschnecke gelblich oder gelbgrünlich.[2]

 src=
Verbreitung der Art in Europa

Geographische Verbreitung und Lebensraum

Das Verbreitungsgebiet war wahrscheinlich ursprünglich Nordamerika. Durch anthropogene Verschleppung ist sie nun in fast ganz Europa heimisch, wenn auch nur sehr lokal und selten, vor allem in Gärten, Parks, Weinbergen und auch Gewächshäusern. Im Osten ist sie auch im Kaukasus vertreten,[3] im Süden auch in Nordwestafrika.[4]

Die Tiere leben tief im lockeren, feuchten bis trockenen Erdboden (bis ein Meter tief[2]). Sie werden daher meist nur gefunden, wenn größere Mengen an Erdreich aufbereitet und gesiebt werden, oder in Spülsäumen von Bächen und Flüssen (Geniste). Gewöhnlich werden dabei aber nur die leeren Gehäuse gefunden.

Taxonomie

Die Art wurde 1889 von Henry Augustus Pilsbry als Zonites singleyanus begründet.[5]

Die Art wurde von Kerney et al. (1983) und Schileyko (2002) inkorrekterweise zur Gattung bzw. Untergattung Helicodiscus (Hebetodiscus) Baker, 1929 gestellt. Sowohl Helicodiscus Morse, 1864 und Hebetodiscus Baker, 1929 wären in diesem Fall jüngere Synonyme von Lucilla Lowe, 1852.[6] Meist werden aber sowohl Helicodiscus Morse, 1864 wie auch Lucilla Lowe, 1852 als eigenständige Gattungen aufgefasst. Kerney et al. (1983) trennen die beiden Arten noch nicht. Die Abbildung scheint Lucilla singleyana darzustellen.

Lucilla singleyana (Pilsbry, 1889) ist allgemein als gültiges Taxon akzeptiert.[7][8][9][6]

Gefährdung

Nach Vollrath Wiese ist die Art in Deutschland nicht gefährdet.[10] Dagegen sollen ihre Bestände in Österreich stark gefährdet sein, bzw. in der Schweiz gefährdet-.[7]

Literatur

  • Michael P. Kerney, R. A. D. Cameron & Jürgen H. Jungbluth: Die Landschnecken Nord- und Mitteleuropas. 384 S., Paul Parey, Hamburg & Berlin 1983, ISBN 3-490-17918-8, S. 137/38.

Einzelnachweise

  1. Jürgen H. Jungbluth und Dietrich von Knorre: Trivialnamen der Land- und Süßwassermollusken Deutschlands (Gastropoda et Bivalvia). Mollusca, 26(1): 105–156, Dresden 2008 , S. 121.
  2. a b Michal Horsák, Jozef Šteffek, Tomáš Čejka, Vojen Ložek, Lucie Juřičkova: Occurrence of Lucilla scintilla (R.T. Lowe, 1852) and Lucilla singleyana (Pilsbry, 1890) in the Czech and Slovak Republics – with remarks how to distinguish these two non-native minute snails. Malacologica Bohemoslovaca, 8: 24–27, 2009 PDF
  3. Evgenij V. Schikov: Lucilla singleyana (Pilsbry, 1890) and L. scintilla (R. T. Lowe, 1852) (Gastropoda, Pulmonata, Endodontidae) in the Caucasus and in Russia. Folia Malacologica, 25: 165–174, 2017 doi:10.12657/folmal.025.013
  4. M. B. Seddon, D. T. Holyoak: Land gastropoda of NW. Africa. New distributional data and nomenclature. Journal of Conchology, 34: 311–323, 1993 Abstract
  5. Henry Augustus Pilsbry: New and little-known American molluscs. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia, 41: 81–89, 1889 bei Biodiversity Heritage Library.S. 84
  6. a b Francisco W. Welter Schultes: European non-marine molluscs, a guide for species identification = Bestimmungsbuch für europäische Land- und Süsswassermollusken. A1-A3 S., 679 S., Q1-Q78 S., Göttingen, Planet Poster Ed., 2012 ISBN 3-933922-75-5, ISBN 978-3-933922-75-5 (S. 202)
  7. a b AnimalBase: Lucilla singleyana (Pilsbry, 1889) (abgerufen 18. Juni 2018)
  8. Fauna Europaea: Lucilla singleyana (Pilsbry, 1889) (abgerufen 18. Juni 2018)
  9. MolluscaBase: Lucilla singleyana (Pilsbry, 1889) (abgerufen 18. Juni 2018)
  10. Vollrath Wiese: Die Landschnecken Deutschlands. 352 S., Quelle & Meyer, Wiebelsheim 2014 ISBN 978-3-494-01551-4, S. 157/58.
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Weiße Scheibchenschnecke: Brief Summary ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Die Weiße Scheibchenschnecke (Lucilla singleyana) ist eine Schneckenart in der Familie der Scheibchenschnecken (Helicodiscidae) aus der Unterordnung der Landlungenschnecken (Stylommatophora). Die Art wurde vermutlich anthropogen aus Nordamerika nach Europa eingeschleppt.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Lucilla singleyana ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Lucilla singleyana is a species of minute air-breathing land snail, a terrestrial pulmonate gastropod mollusc or micromollusk in the family Helicodiscidae.[2] [3]

The shell of this species is about 2 mm in width.

Original description

Lucilla singleyana was originally discovered and described (under the name Zonites singleyanus) by Henry Augustus Pilsbry in 1889.[1]

Pilsbry's original text (the type description) reads as follows:

Zonites singleyanus Pilsbry. Proc. A. N. S. Philada., 1888, PI. xvii, figs. m,m,m.

Shell minute, broadly umbilicate, planorboid, the spire scarcely perceptibly exserted; subtranslucent, waxen white, shining, smooth, under a strong lens seen to be slightly wrinkled by growth-lines; whorls three, rather rapidly increasing, separated by well-impressed sutures, convex, the apex rather large; body-whorl depressed, slightly descending, indented below around the umbilicus; aperture small, semilunar, oblique; peristome simple, acute. Umbilicus nearly one-third the diameter of the shell, wide, showing all the whorls.

Alt. 1, diam. 2 mill.

New Braunfels, Comal Co., Texas.

Allied to Z. minusculus, but much more depressed, more shining, smoother, smaller, with broader umbilicus and a complete whorl less than minusculus.

This species, one of the most 'distinct of the smaller forms of Hyalina, was communicated to me by Mr. J. A. Singley, in whose honor it is named. I have also found a few specimens among the shells collected by myself in central Texas, during the winter of 1885-'86. With Z. singleyanus at New Braunfels are found quantities of Z. minusculus. The latter species exhibits some variation, being often more depressed than most northern specimen. This depressed form has been noticed in Mexico by Strebel,* who proposes for Z. minusculus the new generic title of Chanomphalus, which of course is completely synonymous with Pseudohyalina Morse, 1864, and this again is not different enough from Hyalina to warrant the erection of a new genus or sub-genus. There is some variation in the width of the umbilicus in Texan specimens of Z. minusculus, but I have not seen specimens with it so wide as Dr. Dall indicates for his var. alachuana, from Florida. H elegantulus Pfr. is about the size and form of my Zonites singleyanus, but it is a strongly sculptured species.

* Vide Beitrag zur Kenntniss der Fauna mexikanischer Land und Süsswasser

Conchylien, Theil iv, p. 19, pi. iv, fig. 10. (1880.)

Distribution

This species is Holarctic in distribution.

The indigenous distribution for this species includes North America.

Then non-indigenous distribution areas include:

This species was previously announced from the Czech Republic since 1988, but later in 2009 was all findings recognized as Lucilla scintilla.[5]

This species has been introduced to New Zealand.[7]

Ecology

This species lives in soil, see soil-inhabitant. Technically this is known as being a terricol species.

References

This article incorporates public domain text from the reference.[1]

  1. ^ a b c Pilsbry H. A. 14 May 1889. New and little known American mollusks, no. I. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia 41: 81-89, pl. 3. Description is at page 84.
  2. ^ (in Czech) Horsák M., Juřičková L., Beran L., Čejka T. & Dvořák L. (2010). "Komentovaný seznam měkkýšů zjištěných ve volné přírodě České a Slovenské republiky. [Annotated list of mollusc species recorded outdoors in the Czech and Slovak Republics]". Malacologica Bohemoslovaca, Suppl. 1: 1-37. PDF.
  3. ^ MolluscaBase eds. (2021). MolluscaBase. Lucilla singleyana (Pilsbry, 1889). Accessed through: World Register of Marine Species at: http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=820004 on 2021-05-16
  4. ^ Čejka, Tomáš (2000). "First record of the land snail Helicodiscus (Hebetodiscus) singleyanus inermis H. B. Baker, 1929 (Gastropoda, Punctidae) in Slovakia". Biologia, Bratislava. 55: 475–476.
  5. ^ a b Horsák M., Šteffek J., Čejka T., Ložek V. & Juřičková L. (2009). "Occurrence of Lucilla scintilla (R.T. Lowe, 1852) and Lucilla singleyana (Pilsbry, 1890) in the Czech and Slovak Republics – with remarks how to distinguish these two non-native minute snails". Malacologica Bohemoslovaca 8: 24-27. Online serial at <http://mollusca.sav.sk> 18-June-2009.
  6. ^ Balashov I. & Gural-Sverlova N. 2012. An annotated checklist of the terrestrial molluscs of Ukraine. Journal of Conchology. 41 (1): 91-109.
  7. ^ Spencer H.G., Willan R.C., Marshall B.A. & Murray T.J. (2011). Checklist of the Recent Mollusca Recorded from the New Zealand Exclusive Economic Zone
Wikimedia Commons has media related to Lucilla singleyana.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Lucilla singleyana: Brief Summary ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Lucilla singleyana is a species of minute air-breathing land snail, a terrestrial pulmonate gastropod mollusc or micromollusk in the family Helicodiscidae.

The shell of this species is about 2 mm in width.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Lucilla singleyana ( Felemenkçe; Flemish )

wikipedia NL tarafından sağlandı

Lucilla singleyana is een slakkensoort uit de familie van de Helicodiscidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1889 door Pilsbry.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
29-06-2013
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia-auteurs en -editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia NL

Krążałek gładki ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı

Krążałek gładki (Lucilla singleyana) – gatunek lądowego, ślepego ślimaka trzonkoocznego z rodziny Helicodiscidae, dawniej zaliczany do Endodontidae. Pochodzi prawdopodobnie z Ameryki Północnej. Współcześnie występuje również w Europie, przy czym czas jego pojawienia się na tym kontynencie nie jest znany. W drugiej połowie XX wieku został zawleczony do Nowej Zelandii[1].

W Europie po raz pierwszy odnotowano jego obecność w 1943 roku, w Holandii. Od tamtej pory rozprzestrzenił się po całym niemal kontynencie, od Anglii i Szwecji po Hiszpanię i Włochy, włącznie z wyspami śródziemnomorskimi[2]. Na terenie Polski został odnotowany najpierw w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu, później w Puszczykowie, a także na kilku stanowiskach w południowej części kraju[1]. Pomimo rozprzestrzeniania się w Europie, w Polsce nie jest uznawany za gatunek inwazyjny[3].

Jego obecność na stanowiskach naturalnych w Europie oraz w osadach wczesnoplejstoceńskich na Słowacji sugeruje, że pierwotny zasięg występowania mógł obejmować, oprócz Ameryki Północnej, również Europę, a gatunek ten jest reliktem z okresów międzylodowcowych[4]. Współczesna jego obecność na niektórych stanowiskach może być wynikiem wtórnej kolonizacji[1].

Muszla krążałka gładkiego jest mała (2–2,4 mm szerokości), spłaszczona, z 4 lub 4,5 wypukłymi skrętami, ostrym brzegiem otworu i gładką, błyszczącą powierzchnią, niemal przejrzysta[1]. Periostrakum jest bezbarwne, drobno i nieregularnie prążkowane[2]. Dołek osiowy jest szeroki, miseczkowaty, o szerokości bliskiej 1/3 szerokości muszli[2][1].

Krążałek gładki prowadzi podziemny tryb życia[4], żyje w głębszych warstwach gleby. Najczęściej spotykany jest w środowiskach synantropijnych (winnice, ogrody, szklarnie)[2][1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f Ewa Stworzewicz: Helicodiscus singleyanus (Pilsbry, 1890) (pol.). W: Księga gatunków obcych inwazyjnych w faunie Polski. Wyd. internetowe [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 15 stycznia 2012].
  2. a b c d F. Welter-Schultes: Species summary for Lucilla singleyana (ang.). W: AnimalBase. Early zoological literature [on-line]. AnimalBase Project Group, 2009. [dostęp 15 stycznia 2012].
  3. Lucilla singleyana Pilsbry, 1890 (pol.). W: Gatunki Obce w Polsce [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 15 stycznia 2012].
  4. a b Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 407. ISBN 978-83-88147-09-8.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL

Krążałek gładki: Brief Summary ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı

Krążałek gładki (Lucilla singleyana) – gatunek lądowego, ślepego ślimaka trzonkoocznego z rodziny Helicodiscidae, dawniej zaliczany do Endodontidae. Pochodzi prawdopodobnie z Ameryki Północnej. Współcześnie występuje również w Europie, przy czym czas jego pojawienia się na tym kontynencie nie jest znany. W drugiej połowie XX wieku został zawleczony do Nowej Zelandii.

W Europie po raz pierwszy odnotowano jego obecność w 1943 roku, w Holandii. Od tamtej pory rozprzestrzenił się po całym niemal kontynencie, od Anglii i Szwecji po Hiszpanię i Włochy, włącznie z wyspami śródziemnomorskimi. Na terenie Polski został odnotowany najpierw w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu, później w Puszczykowie, a także na kilku stanowiskach w południowej części kraju. Pomimo rozprzestrzeniania się w Europie, w Polsce nie jest uznawany za gatunek inwazyjny.

Jego obecność na stanowiskach naturalnych w Europie oraz w osadach wczesnoplejstoceńskich na Słowacji sugeruje, że pierwotny zasięg występowania mógł obejmować, oprócz Ameryki Północnej, również Europę, a gatunek ten jest reliktem z okresów międzylodowcowych. Współczesna jego obecność na niektórych stanowiskach może być wynikiem wtórnej kolonizacji.

Muszla krążałka gładkiego jest mała (2–2,4 mm szerokości), spłaszczona, z 4 lub 4,5 wypukłymi skrętami, ostrym brzegiem otworu i gładką, błyszczącą powierzchnią, niemal przejrzysta. Periostrakum jest bezbarwne, drobno i nieregularnie prążkowane. Dołek osiowy jest szeroki, miseczkowaty, o szerokości bliskiej 1/3 szerokości muszli.

Krążałek gładki prowadzi podziemny tryb życia, żyje w głębszych warstwach gleby. Najczęściej spotykany jest w środowiskach synantropijnych (winnice, ogrody, szklarnie).

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL