Golovinomyces orontii is a species of fungus that causes powdery mildew disease and it is in the family Erysiphaceae. It is an obligate biotroph that infects plants in several families including Acanthaceae, Asteraceae,[1] Brassicaceae,[2] Cucurbitaceae,[3] and Lamiaceae.[4]
Previously known as Erysiphe orontii, by Castagne (1851).[5] It is now known by Golovinomyces orontii by Heluta[6][7] (1988).
Causes powdery mildew disease in multiple families including Acanthaceae, Asteraceae, Brassicaceae, Cucurbitaceae, etc. Conidia is produced on the surface[8] of the infected plant and that as well as hyphal growth gives it its white powdery appearance. Conidia are dispersed through the wind, water droplets, and similar methods to nearby plants to start new infections. The mycelium is able to absorb nutrients through haustoria.[9]
When Golovinomyces orontii infects its host plants, it causes a disease commonly known as powdery mildew. This gives the appearance of white, powdery sections on the surface of the plant. These powdery sections are caused by an abundance of conidia and mycelium.[10] This can lead to deformation, discoloration, reduced growth, and death in the host plant[11]
The lifecycle begins when a conidia lands on the surface of a host plant. The conidia then develop germ tubes,[12] forming an appressorium,[13] that later forms into haustoria. These haustoria are used to siphon nutrients needed for growth.
Golovinomyces orontii completes a full life cycle within a few days.[14] The fungus produces new conidia asexually, which are easily dispersed to nearby susceptible plants. These conidia can initiate new infections, leading to the spread of the disease.
Ascomata (chasmothecia) are rarely formed on most hosts.[15] Chasmothecia may form under unfavorable conditions. Chasmothecia are resistant structures that protect the sexual spores (ascospores) of the fungus. They can remain viable for extended periods and serve as a means of survival until conditions become favorable again.
The control of Golovinomyces orontii and powdery mildew diseases generally involves a combination of chemical and nonchemical strategies. Nonchemical strategies include; proper plant spacing, pruning and removing infected plant parts, avoiding overhead irrigation, improving ventilation, and crop rotation. Natural Fungicides[16] by be used as well. In severe cases, fungicides can be applied, but it is important to minimize the environmental risk of these fungicides and the prevention of resistance. For many vegetable crops, sulfur, copper-based products, chlorothalonil, horticultural oil, potassium bicarbonate, and Bacillus subtilis can be used for powdery mildew control.
Golovinomyces orontii on clover Golovinomyces orontii is a species of fungus that causes powdery mildew disease and it is in the family Erysiphaceae. It is an obligate biotroph that infects plants in several families including Acanthaceae, Asteraceae, Brassicaceae, Cucurbitaceae, and Lamiaceae.
Golovinomyces orontii (Castagne) V.P. Heluta – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales)[1]. Wraz z Podosphaera fusca wywołuje u roślin chorobę o nazwie mączniak prawdziwy dyniowatych[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colovinomyces, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1851 roku J.L. Castagne nadając mu nazwę Erysiphe orontii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1988 roku V.P. Heluta, przenosząc go do rodzaju Golovinomyces[1]. Synonimy nazwy naukowej[3]:
Grzyb mikroskopijny. Grzybnia wygląda jak biały, mączysty nalot, jest rozproszona lub tworzy skupiska. Strzępki białe, rozgałęzione, lekko powyginane, o szerokości 5–7 μm. Konidiofory proste, lub nieco zakrzywione, cylindryczne, do kolanek mają długość 40–100 × 10–13 μm, a dalej posiadają 1-3 krótsze komórki (o długości 10–25 × 11–14 μm). Konidia w krótkich łańcuszkach. Mają elipsoidalny lub jajowaty kształt i rozmiar 25–40 x 15–23 μm. Strzępki rostkowe wyrastają z końca konidiów, czasami z ich boków, zazwyczaj są krótkie, o długości nie przekraczającej długości konidiów, często są skręcone, na końcu poszerzone, proste, wygięte lub helikoidalnie rzadko rozwidlone, Klejstotecja rozrzucone. Pojedyncze ma kształt nieregularnego wieloboku i średnicę 80–140 μm. Przyczepki wyrastają w dolnej części klejstotecjów, są podobne do strzępek, zazwyczaj proste, czasami tylko nieregularnie rozgałęzione. Mają długość 20-200% długości klejstotecjum, średnicę (3–) 5–7.5 (–10) μm. Są cienkościenne, bezbarwne lub słabo wybarwione w kolorze od żółtego do jasnobrązowego, w górnej części jaśniejsze. Mają przegrody, powierzchnię gładką lub szorstką, są splątane z sobą i z grzybnią. W jednym klejstotecjum znajduje się 5–14 worków o rozmiarach 45–75 × 25–40 μm. W jednym worku powstaje zazwyczaj 2, rzadziej 4 bezbarwnych lub żółtawych askospory o elipsoidalnym lub jajowatym kształcie i rozmiarach 16–25 × 12–15 (–17) μm[4].
Jest rozprzestrzeniony na całym świecie[4]. W Polsce jest pospolity, w polskim piśmiennictwie naukowym pod nazwą Erysiphe orontii podano liczne jego stanowiska na wielu gatunkach roślin[5].
Pasożyt obligatoryjny występujący na licznych gatunkach roślin. Stwierdzono występowanie w następujących rodzinach: Acanthaceae (Acanthus, Thunbergia), Apocynaceae (Apocynum, Vinca), Asclepiadaceae (Asclepias), Asteraceae (Aster, Chrysanthemum, Dahlia, Helianthus, Solidago), Begoniaceae (Begonia), Bignoniaceae (Incarvillea), Brassicaceae (Brassica, Camelina, Capsella, Cardamine, Erysimum, Eruca, Neslia, Raphanus), Campanulaceae (Campanula, Specularia), Cistaceae (Helianthemum), Crassulaceae (Aeonium, Bryophyllum, Cotyledon, Echeveria, Kalanchoe, Rochea, Sedum, Sempervivella, Sempervivum), Cucurbitaceae (Benincasa, Bryonia, Bryoniopsis, Cephalandra, Citrullus, Coccinea, Cucumis, Cucurbita, Cyclanthera, Ecballium, Echinocystis, Lagenaria, Luffa, Melothria, Momordica, Sechium, Sicyos, Thladiantha, Trichosanthes), Ericaceae (Calluna, Erica), Euphorbiaceae (Ricinus), Gesneriaceae (Achimenes, Saintpaulia, Sinningia, Streptocarpus), Hydrangeaceae (Hydrangea), Lamiaceae (Galeobdolon, Hyssopus), Linaceae (Linum), Malvaceae (Abelmoschus, Althaea, Hibiscus), Myrthaceae (Eucalyptus), Oxalidaceae (Oxalis), Papaveraceae (Papaver), Pedaliaceae (Sesamum), Primulaceae (Cyclamen), Scrophulariaceae (Antirrhinum, Chelone, Digitalis, Hebe, Linaria, Melampyrum, Pentslemon, Scrophularia, Veronica), Solanaceae (Cestrum, Datura, Lycopersicum, Nicotina, Petunia, Physaliastrum, Physalis, Physochlaena, Salpiglossis, Schizanthus, Scopolia, Solanum), Urticaceae (Forsskalea, Urtica), Valerianaceae (Valerianella), Verbenaceae (Verbena), Violaceae (Viola), Vitaceae (Cissus)[4].
Golovinomyces orontii (Castagne) V.P. Heluta – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales). Wraz z Podosphaera fusca wywołuje u roślin chorobę o nazwie mączniak prawdziwy dyniowatych.
Golovinomyces orontii je grzib[14], co go nojprzōd ôpisoł Castagne, a terŏźnõ nazwã doł mu V.P. Heluta 1988. Golovinomyces orontii nŏleży do zorty Golovinomyces i familije Erysiphaceae.[15][16] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[15]
Golovinomyces orontii je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Castagne, a terŏźnõ nazwã doł mu V.P. Heluta 1988. Golovinomyces orontii nŏleży do zorty Golovinomyces i familije Erysiphaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
.jpg)
