Associations
(
İngilizce
)
BioImages, the virtual fieldguide, UK tarafından sağlandı
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered stem of Anemone
Remarks: season: 4-9
Other: major host/prey
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered stem of Anemone nemorosa
Remarks: season: 4-9
Other: major host/prey
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered stem of Pulsatilla vulgaris
Remarks: season: 4-9
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered leaf of Anemone sp. cult.
Remarks: season: 4-9
Other: minor host/prey
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered stem of Ranunculus repens
Remarks: season: 4-9
Other: major host/prey
Foodplant / gall
colony of Urocystis anemones causes gall of live, blistered leaf of Trollius sp. cult.
Remarks: season: 4-9
Other: major host/prey
Comprehensive Description
(
İngilizce
)
North American Flora tarafından sağlandı
Urocystis anemones (Pers.) Wint.; Rab. Krypt. Fl. f : 123. 1881
Uredo Anemones Pers. Tent. Disp. Fung. 56. 1797. Caeoma pom-pholygodes Schlecht. I^innaea 1 : 248. 1826. Urocystis pomp holy godes Rab. Fungi Eur. 697. 1864.
Sori in leaves, petioles, and stems, forming conspicuous pustules of varying shape and size, upon rupture disclosing a dusty brown-black spore-mass ; spore-balls irregular, apparently separating somewhat into the sterile cells and spores, usually 22-35 fiy rarely 45 /^, in length ; sterile cells usually incompletely covering the spores, often only on one side, smoky-brown or yellowish-tinted, ovoid to spherical, usually thin-walled, about 8-14 /^ in length ; spores reddish-brown, irregular, oblong or ovoid to polyhedral or subspherical, smooth, 1-5 though usually only 1 or 2 in a ball, chiefly 12-17 //, the most elongate rarely 20 //, in length.
On Ranunculaceae :
Anemone canadensis {A. pennsylvanica). New York, Wisconsin. Anemone car oliniana, Kansas, Texas. Anetnone decapetala, Kansas, Texas.
Anemone quinquefolia {A. nemorosa), Connecticut, Iowa, Maine, Massachusetts, Michigan, New York, Wisconsin. Anem-one virginiana, Iowa, New York, Texas. Cyrtorhyncha ranunculina^ Wyoming.
Hepatica acuta {H. acutiloba), Illinois, Indiana, Iowa, Minnesota, New York, Wisconsin. Hepaiica Hepatica {H. triloba), Missouri. Pulsatilla hirsuiissimaj^da^m^one patens Nuttalliana), Colorado, New Mexico.
Ranunculus digitatus^
Ranunculus Eschscholtzii, ^
Ranunculus fascicularis^iX^;^os.
Ranunculus stenolodus. ij]ta.K
Ranunculus sp., Wyoming.
Syndesmon thalictroides (Anemonella thalictroides) ^ New York.
Trollius sp.. New York. Type locality : Europe, on Anemone nemorosa. Distribution : New England to Minnesota, Utah and Texas ; also in South America, Europe
- bibliyografik atıf
- George Perkins Clinton. 1906. USTILAGINALES; USTILAGINACEAE, TILLETIACEAE. North American flora. vol 7(1). New York Botanical Garden, New York, NY
Urocystis anemones
(
Lehçe
)
wikipedia POL tarafından sağlandı
Urocystis anemones (Pers.) G. Winter – gatunek podstawczaków należący do rodziny Urocystidaceae[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt niektórych roślin z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), zwłaszcza zawilca gajowego (Anemone nemorosa) i jaskra rozłogowego (Ranunculus repens)[2].
Systematyka
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Urocystis, Urocystidaceae, Urocystidales, Incertae sedis, Ustilaginomycetes, Ustilaginomycotina, Basidiomycota, Fungi[1]. Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1797 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Uredo anemones. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu H.G. Winter w 1880 r.[1]
Synonimy<[3]:
-
Caeoma pompholygodes Schltdl. 1826
-
Caeoma ranunculacearum Schltdl. 1824
-
Polycystis anemones (Pers.) Lév. 1847
-
Polycystis pompholygodes Lév. 1846
-
Tuburcinia anemones (Pers.) Liro 1922
-
Tuburcinia anemones (Pers.) Liro 1922 var. anemones
-
Uredo anemones Pers. 1797
-
Uredo pompholygodes Rabenh. 1844
-
Urocystis anemones (Pers.) G. Winter 1880 f. anemones
-
Urocystis anemones (Pers.) G. Winter 1880 var. anemones
-
Urocystis pompholygodes Rabenh. 1864
-
Urocystis pompholygodes Rabenh. ex A.A. Fisch. Waldh. 1867
Morfologia
Na liściach, ogonkach liściowych i na łodygach porażonych roślin tworzy kupki zarodni w postaci nabrzmiałych pęcherzy, początkowo pomarańczowych, potem w miarę dojrzewania zarodników coraz ciemniejszych – pomarańczowobrązowych i czarnych. Znajdują się one pod skórką rośliny, na liściach na górnej powierzchni. Gdy zarodniki dojrzeją, pęcherze pękają i widoczna staje się czarna masa zarodników. Mają w przybliżeniu kulisty kształt i średnicę 16–37 (średnio 25,6) μm. Każdy z nich składa się z jednej ustilospory, rzadko z dwóch lub trzech, i płonnych komórek. Zazwyczaj na każdy zarodnik przypadają 2 płonne komórki. Mają barwę od żółtawej do brązowej i średnicę 6–16 (średnio 10) μm. Ściany największych z nich są nieco cieńsze od ściany ustilospory. Komórki te łatwo odrywają się od niej. Ustilospory mają kształt kulisty, nieco kanciasty, czasami wydłużony, gładką powierzchnię i średnicę 12–26 (średnio 16,1) μm[2].
Występowanie
Urocystis anemones jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w całej Europie (w tym w Anglii i Skandynawii), w Azji poprzez obszary Rosji sięga prawie po jej wschodnie krańce. Występuje także w Japonii, na Cyprze, Kaukazie, w Turkmenistanie, Libii, Ameryce Północnej (Kanada i USA), Środkowej (Kolumbia), w Australii i Nowej Zelandii[2].
Żywicielami są gatunki należące do rodzajów jaskier, pełnik i zawilec (według klasyfikacji The Plant List pełnik i zawilec należą do rodzaju jaskier) i Traurvetteria[2]. W Polsce szczególnie często występuje na zawilcu gajowym[4]. Notowany jest także na zawilcu żółtym (Anemone ranunculoides) i zawilcu wielkokwiatowym (Anemone sylvestris)[5].
Przypisy
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Urocystis anemones: Brief Summary
(
Lehçe
)
wikipedia POL tarafından sağlandı
Urocystis anemones (Pers.) G. Winter – gatunek podstawczaków należący do rodziny Urocystidaceae. Grzyb mikroskopijny, pasożyt niektórych roślin z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), zwłaszcza zawilca gajowego (Anemone nemorosa) i jaskra rozłogowego (Ranunculus repens).
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Urocystis anemones
(
Szl
)
wikipedia SZL tarafından sağlandı
Urocystis anemones je grzib[9], co go nojprzōd ôpisoł Christiaan Hendrik Persoon, a terŏźnõ nazwã doł mu Georg Winter 1880. Urocystis anemones nŏleży do zorty Urocystis i familije Urocystidaceae.[10][11] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[10]
Przipisy
-
↑ Liro (1922), In: Ann. Univ. fenn. Aboënsis, Ser. A 1(no. 1):55
-
↑ Rabenh. (1881), In: Rabenh. Krypt.-Fl., Edn 2 (Leipzig):4
-
↑ Rabenh. (1864), In: Fungi europ. exsicc.:no. 697
-
↑ Lév. (1847), In: Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 8:372
-
↑ Lév. (1846), In: Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 5:270
-
↑ Schltdl. (1826), In: Linnaea 1:248
-
↑ Schltdl. (1824), In: Fl. berol. (Berlin) 2:113
-
↑ Pers. (1797), In: Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae):56
-
↑ G. Winter (1880), In: Hedwigia 19:160
-
↑ 10,0 10,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
-
↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
Urocystis anemones: Brief Summary
(
Szl
)
wikipedia SZL tarafından sağlandı
Urocystis anemones je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Christiaan Hendrik Persoon, a terŏźnõ nazwã doł mu Georg Winter 1880. Urocystis anemones nŏleży do zorty Urocystis i familije Urocystidaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
- lisans
- cc-by-sa-3.0
- telif hakkı
- Wikipedia authors and editors
