De Echten Kamelhalsflegen (Raphidiidae) sünd en Familie mank de Fleeginsekten. Se höört to de Ornen vun de Kamelhalsflegen (Raphidioptera).
Düsse Fleeginsekten hefft en dunkel Lief mit en langen Hals, de upfallen deit. De Kopp hett de Form vun en Ei un is an de Vörkant wat breeder. Dor sitt dannige Keven mit allerhand Tähne an. De Flunken weert man selten bruukt un weert in Roh over'n Kopp tohopenfoolt as'n Dack. Seken hefft en groot Leggrohr (Ovipositor) un sünd jummers en beten grötter, as Heken. Dat Lief is 0,6 bit 28 Millimeters lang.
De Echten Kamelhalsflegen sünd de gröttere vun de beiden Familien mank de Kamelhalsflegen. Dor tellt um un bi 190 Aarden to. De annere Familie sünd de Inocelliidae mit um un bi 30 Aarden.[1] Düsse Familien verscheelt sik in den Bo vun den Kopp. Bi de Aarden ut de Familie Inocelliidae gifft dat keen Lüttogen (Ocelli), anners as bi de Echten Kamelhalsflegen.
Freten doot de Echten Kamelhalsflegen sunnerlich Larven vun Kävers un annere Insekten. De riet se mit ehre scharpen Tähne ut'neen. Se freet bloß man Fleesch un keen Planten.
De Eier weert in Boombast afleggt. Wenn de Budden utkrapen sünd, hefft se en lang Lief un leevt unner lösige Barken un Blattstreih. De Budden vertehrt datsülvige Freten, as de Olen. Se bruukt Kulle, wenn se sik verpoppen wüllt.
Düsse Familie kummt up de Noordhalfkogel allerwegens vor, wo dat Planten gifft.
De Familie van de Echten Kamelhalsflegen ümfaat düsse Geslechter:
De Echten Kamelhalsflegen (Raphidiidae) sünd en Familie mank de Fleeginsekten. Se höört to de Ornen vun de Kamelhalsflegen (Raphidioptera).
Raphidiidae is a family of snakeflies in the order Raphidioptera.
Raphidiidae are divided in 28 genera with about 210 species
Raphidiidae is a family of snakeflies in the order Raphidioptera.
Raphidiidae es una familia de insectos en el orden Raphidioptera.
Raphidiidae se encuentra dividida en 28 géneros con 210 especies
Datos: Q929599
Multimedia:
Especies: Raphidiidae
Raphidiidae es una familia de insectos en el orden Raphidioptera.
Les Raphidiidae sont une famille d'insectes ailés au long cou.
Selon BioLib (3 juin 2014)[2] :
De Raphidiidae zijn een familie van gevleugelde insecten die tot de orde kameelhalsvliegen (Raphidioptera) behoort. In Nederland en België komen vijf soorten uit verschillende geslachten uit deze familie kameelhalsvliegen voor.[1]
Deze gevleugelde insecten hebben een donker lichaam met een kenmerkende, lange hals. De aan de voorkant verbrede, eivormige kop bevat vrij grote kaken met allerlei tandjes en loopt naar achteren in een punt uit. De vleugels, die zelden worden gebruikt, worden in rust altijd boven de kop gevouwen als een dakje. Vrouwtjes bezitten een grote legboor en zijn iets groter dan mannetjes. De lichaamslengte varieert van 0,6 tot 2,8 cm.
De Raphidiidae zijn de grootste van de twee families van kameelhalsvliegen en tellen ongeveer 190 soorten. De andere familie, de Inocelliidae, telt ongeveer 30 soorten.[2]
De twee families verschillen in de bouw van de kop, de soorten uit de familie Inocelliidae hebben geen ocelli op de bovenzijde van de kop terwijl deze bij soorten uit de familie Raphidiidae wel aanwezig zijn.
Het voedsel van deze insecten bestaat in hoofdzaak uit keverlarven en andere zachte insecten. Die verscheuren ze met hun scherpe tandjes. Ze eten enkel vlees en geen planten.
De eieren worden afgezet in boombast. De uitgekomen larven hebben een langwerpig lichaam en leven onder losse boomschors en bladstrooisel. De nimfen eten hetzelfde voedsel als de imagines. Ze hebben koude nodig om te verpoppen. Bij hoge temperaturen kunnen de larven niet ontpoppen en dus niet uitgroeien tot volwassen dieren.
Deze familie komt hoofdzakelijk voor op het noordelijk halfrond rond vegetatie.
De familie van de Raphidiidae omvat de volgende geslachten:
De Raphidiidae zijn een familie van gevleugelde insecten die tot de orde kameelhalsvliegen (Raphidioptera) behoort. In Nederland en België komen vijf soorten uit verschillende geslachten uit deze familie kameelhalsvliegen voor.
Raphidiidae er en gruppe av insekter med et market og rikt utviklet ribbenett eller årenett på vingene. De tilhører den lille ordenen kamelhalsfluer (Raphidioptera).
Små til middelsstore, svarte insekter som har forkroppen (prothorax) forlenget til en lang, smal "hals" bak det ovale hodet. Antennene er trådformede, munndelene bitende med små men kraftige kjever, fasettøynene ganske små og runde. Denne familien har tre punktøyne (ocelli) i pannen, på dette kan de skilles fra Inocelliidae. Vingene er glassklare med tydelig årenett og tydelig, mørkt vingemerke (pterostigma). Hunnen har et langt eggleggingsrør.
Larvene er lange og slanke, litt flattrykte.
Disse artene er knyttet til trær og larvene kan finnes under løs bark.
Familien er utbredt i Palearktis og Nord-Amerika. Noen arter finnes også på grensen mot den Orientalske økosonen i Asia.
Et latinsk familienavn ender med ...idae, og et navn på en overfamilie på ...idea. Tidligere ble de aller fleste artene regnet til én slekt, Raphidia.
Raphidiidae er en gruppe av insekter med et market og rikt utviklet ribbenett eller årenett på vingene. De tilhører den lille ordenen kamelhalsfluer (Raphidioptera).
Multimedia w Wikimedia Commons Wielbłądkowate (Raphidiidae) – rodzina drapieżnych owadów z rzędu wielbłądek (Raphidioptera) o holarktycznym zasięgu występowania. Obejmuje ponad 180 gatunków. W Europie występuje około 70, z czego w Polsce stwierdzono 9 gatunków[2]. Gatunki wielbłądek są bardzo trudne do rozróżnienia. Przykładowymi przedstawicielami rodziny są – występujące również w Polsce – wielbłądka żółtonoga (Raphidia flavipes) i wielbłądka pospolita (Phaeostigma notata).
Owady średniej wielkości (do 10 mm długości). Prowadzą drapieżny tryb życia. Występują w prześwietlonych lasach iglastych i mieszanych[2], zaroślach i w zabudowaniach, często na pniach martwych drzew. Larwy większości gatunków żyją w przypowierzchniowych warstwach gleby[3].
Są jednolicie, ciemno ubarwione. Mają zwężoną u nasady, dużą i ruchliwą głowę z nitkowatymi, wieloczłonowanymi, krótszymi niż u Inocelliidae czułkami o długości najwyżej do połowy ciała. Szwy głowowe są silnie zredukowane. Kolejne cechy odróżniające je od pozostałych wielbłądek to obecność 3 przyoczek oraz użyłkowanie skrzydła – pterostygma jest ograniczona dwoma żyłkami (u Inocelliidae jedną), a jej płaszczyzna jest przecięta jedną lub kilkoma żyłkami (u Inocelliidae brak żyłek w płaszczyźnie pterostygmy)[2].
Aparat gębowy typu gryzącego, przedtułów cienki, długi i uniesiony do góry, przypominający swoim wyglądem szyję wielbłąda. Dwie pary błoniastych, ciemnych i przezroczystych skrzydeł o podobnych rozmiarach. Przednie odnóża osadzone są na końcu przedtułowia.
Cykl rozwojowy wielbłądkowatych przebiega zwykle dwa lata. Kopulacja, w zależności od gatunku, trwa od kliku minut do 1,5 godziny. Rozwój w stadium jaja trwa u wszystkich gatunków od kilku dni do 3 tygodni. Czas rozwoju larw jest bardzo zróżnicowany. Najkrótszy okres to co najmniej jeden rok. Typowy okres dla większości gatunków to 2–3 lata, a w skrajnych przypadkach, przy niekorzystnych warunkach środowiskowych – 6 lat[3].
Poczwarka jest typu wolnego. Przepoczwarczenie większości wielbłądek odbywa się wiosną i trwa od kilku dni do 3 tygodni. Te, które przepoczwarczają się latem lub jesienią potrzebują na to do 10 miesięcy. Tylko nieliczne przechodzą kilkutygodniowe, letnie stadium poczwarki[3].
Imagines są entomofagami preferującymi mszyce i inne piersiodziobe. Obserwowano wielbłądki zjadające pyłek, znajdowany też w ich wnętrznościach, jednak znaczenie tego pokarmu w diecie Raphidiidae nie jest znane[3].
Wielbłądkowate (Raphidiidae) – rodzina drapieżnych owadów z rzędu wielbłądek (Raphidioptera) o holarktycznym zasięgu występowania. Obejmuje ponad 180 gatunków. W Europie występuje około 70, z czego w Polsce stwierdzono 9 gatunków. Gatunki wielbłądek są bardzo trudne do rozróżnienia. Przykładowymi przedstawicielami rodziny są – występujące również w Polsce – wielbłądka żółtonoga (Raphidia flavipes) i wielbłądka pospolita (Phaeostigma notata).
Ormhalssländor (Raphidiidae) är en familj i insektsordningen halssländor som förekommer på norra halvklotet. Ormhalssländor genomgår fullständig metamorfos och är predatorer både som larver och som fullbildade insekter, imago. Det finns cirka 175 kända arter i familjen, varav 3 har påträffats i Sverige[1].
Ormhalssländor är små till medelstora insekter, kroppslängden varierar mellan olika arter från bara 0,6 centimeter upp till 2,8 centimeter. Honor är något större än hanar av samma art. Kroppen har mörk färg och vingarna är genomskinliga med ett tydligt, nätliknande ribbmönster. Ett karaktäristiskt drag är även en lång "hals", eller påfallande förlängd prothorax. Huvudet är väl markerat, platt och något triangulärt (brett framtill och avsmalnande baktill) och bär trådlika antenner. Honorna har ett långt äggläggningsrör, då de lägger ägg i bark.
Larverna har en långsträckt kropp och lever under barken på träd eller bland vissna löv. Ormhalssländornas larver äter ofta skalbaggslarver, däribland larver av många skalbaggar som betraktas som skadegörare inom skogsbruket.
Wikimedia Commons har media som rör ormhalssländor.
Ormhalssländor (Raphidiidae) är en familj i insektsordningen halssländor som förekommer på norra halvklotet. Ormhalssländor genomgår fullständig metamorfos och är predatorer både som larver och som fullbildade insekter, imago. Det finns cirka 175 kända arter i familjen, varav 3 har påträffats i Sverige.
Ormhalssländor är små till medelstora insekter, kroppslängden varierar mellan olika arter från bara 0,6 centimeter upp till 2,8 centimeter. Honor är något större än hanar av samma art. Kroppen har mörk färg och vingarna är genomskinliga med ett tydligt, nätliknande ribbmönster. Ett karaktäristiskt drag är även en lång "hals", eller påfallande förlängd prothorax. Huvudet är väl markerat, platt och något triangulärt (brett framtill och avsmalnande baktill) och bär trådlika antenner. Honorna har ett långt äggläggningsrör, då de lägger ägg i bark.
Larverna har en långsträckt kropp och lever under barken på träd eller bland vissna löv. Ormhalssländornas larver äter ofta skalbaggslarver, däribland larver av många skalbaggar som betraktas som skadegörare inom skogsbruket.
Настоящие верблюдки[1], или рафидииды[2] (лат. Raphidiidae), — семейство насекомых из отряда верблюдок (Raphidioptera).
Простые глазки (оцеллии) имеются. В птеростигме имеется одна или несколько поперечных жилок (у близкого семейства Inocelliidae они отсутствуют). Имеют удлинённую суженную кзади голову. Взрослые и личинки являются хищниками, обитают на деревьях, под корой и в ходах короедов. Личинки, будучи важными энтомофагами стволовых вредителей, приносят существенную пользу. В Голарктике более 150 видов. Для СССР указывалось около 30 видов[3].
Около 30 родов[4][5] с 206 видами[6].
Настоящие верблюдки, или рафидииды (лат. Raphidiidae), — семейство насекомых из отряда верблюдок (Raphidioptera).
