El gusano árbol de Navidad (Spirobranchus giganteus) es un gusano tubícola de la familia Serpulidae.
Se introduce en corales vivos, normalmente del género Porites, dejando fuera dos coronas espirales de diverso e intenso colorido. También orada corales muertos, conchas o madera. Su nombre común coincide en su significado en casi todas las lenguas y se debe a su forma y colorido.
La corona tentacular está formada por estructuras llamadas "radiolas", poseyendo en algunos casos otra radiola modificada llamada "opérculo", que son sus abanicos branquiales. Esa parte visible se denomina prostomio y cumple tanto la función respiratoria como alimentaria, ya que está recubierto de una sustancia pegajosa donde se adhiere el alimento.[3] Ante cualquier amenaza, como una variación de presión o de luminosidad, se cierran y ocultan, tras lo cual tardan unos minutos en reabrirse.
Pueden medir desde pocos milímetros hasta unos 10 cm. de longitud. Los tubos son mucho más largos que sus habitantes. Estos se forman con carbonato de calcio del agua precipitado sobre una matriz de mucopolisacáridos, secretados por glándulas cercanas a la boca del animal.[4] Como todos los anélidos, cuenta con un sistema digestivo y un bien desarrollado sistema circulatorio. Para ser un animal tan pequeño, pueden vivir más de 40 años.
Habita los arrecifes tanto en aguas superficiales, como a cientos de metros de profundidad. Normalmente viven incrustados en corales vivos de los géneros Porites y Millepora. Se les encuentra en aguas tropicales y circuntropicales de todos los mares: océano Pacífico, mar Rojo, Mediterráneo, mar Caribe y resto del océano Atlántico.
Realizan una alimentación pasiva, esto es exponiendo sus abanicos branquiales a la corriente para atrapar partículas orgánicas en suspensión y plancton.
Expulsa los óvulos y el esperma al agua para su fertilización. Tras su generación, las larvas deambulan por el agua hasta localizar un emplazamiento para asentarse y desarrollarse en gusanos tubícolas.
Conjunto de S. giganteus en coral Porites
S. giganteus en Bonaire
S. giganteus en Timor Este
S. giganteus en coral Porites
S. giganteus en Papúa Nueva Guinea
S. giganteus en Montastraea cavernosa
El gusano árbol de Navidad (Spirobranchus giganteus) es un gusano tubícola de la familia Serpulidae.
Se introduce en corales vivos, normalmente del género Porites, dejando fuera dos coronas espirales de diverso e intenso colorido. También orada corales muertos, conchas o madera. Su nombre común coincide en su significado en casi todas las lenguas y se debe a su forma y colorido.
Spirobranchus giganteus je vrsta mnogoščetinca, ki pripada družini Serpulidae. Biva na koralnih grebenih v vseh tropskih oceanih, od Karibskega morja do Indijskega oceana in Pacifika.[1]
S. giganteus spada med pritrjene mnogoščetince, pri katerih se je telesna organizacija spremenila na ta način, da živijo v cevkah, ki jih sami zgradijo. Glede na to, da svojega bivališča nikoli ne zapustijo, nimajo razvitih posebnih struktur za plazenje ali plavanje. Mladi osebki se umestijo v korale (predvsem v ognjene korale in Porites solida)[2] in pričnejo izločati gradbeni material cevke. Med procesom se del korale, ki leži neposredno pod cevko, razgradi, vendar se poškodovani del hitro obnovi in obda cevko, mnogoščetinec pa strukturo dokonča.[3][1] Biva na globini od 3-30 m.[4]
Edini del, ki je viden navzven, sta dve lovki, na katerih se spiralno navijajo peresasti izrastki, ki so svetlo obarvani v različnih barvnih vzorcih. Prevladujejo predvsem rumena, modra, oranžna, rdeča in bela barva. Zaradi barvitosti in drevesu podobnih izrastkov nosijo vzdevek božično drevesce.[1] Celotno telo meri okoli 10 cm, same lovke pa 4 cm.[4]
Peresasti izrastki so namenjeni prehranjevanju in dihanju. Izrastki so pasivne strukture za prehranjevanje, na katere se ujame fitoplankton in organski drobir, ki potuje navzdol do ustne odprtine mnogoščetinca s pomočjo številnih migetalk. Lovke so sicer zelo občutljive na dotik in svetlobo, tako da se te skrijeta na varno v cevko že ob rahlem dotiku ali pojavu sence. Po kratkem času se tipično počasi pokaže le majhen del lovk, popolnoma pa se iztegneta šele takrat, ko mine nevarnost.[3][1]
S. giganteus ima ločena spola, razmnožuje se z zunanjo oploditvijo.[1]
Spirobranchus giganteus je vrsta mnogoščetinca, ki pripada družini Serpulidae. Biva na koralnih grebenih v vseh tropskih oceanih, od Karibskega morja do Indijskega oceana in Pacifika.
S. giganteus spada med pritrjene mnogoščetince, pri katerih se je telesna organizacija spremenila na ta način, da živijo v cevkah, ki jih sami zgradijo. Glede na to, da svojega bivališča nikoli ne zapustijo, nimajo razvitih posebnih struktur za plazenje ali plavanje. Mladi osebki se umestijo v korale (predvsem v ognjene korale in Porites solida) in pričnejo izločati gradbeni material cevke. Med procesom se del korale, ki leži neposredno pod cevko, razgradi, vendar se poškodovani del hitro obnovi in obda cevko, mnogoščetinec pa strukturo dokonča. Biva na globini od 3-30 m.
Edini del, ki je viden navzven, sta dve lovki, na katerih se spiralno navijajo peresasti izrastki, ki so svetlo obarvani v različnih barvnih vzorcih. Prevladujejo predvsem rumena, modra, oranžna, rdeča in bela barva. Zaradi barvitosti in drevesu podobnih izrastkov nosijo vzdevek božično drevesce. Celotno telo meri okoli 10 cm, same lovke pa 4 cm.
Peresasti izrastki so namenjeni prehranjevanju in dihanju. Izrastki so pasivne strukture za prehranjevanje, na katere se ujame fitoplankton in organski drobir, ki potuje navzdol do ustne odprtine mnogoščetinca s pomočjo številnih migetalk. Lovke so sicer zelo občutljive na dotik in svetlobo, tako da se te skrijeta na varno v cevko že ob rahlem dotiku ali pojavu sence. Po kratkem času se tipično počasi pokaže le majhen del lovk, popolnoma pa se iztegneta šele takrat, ko mine nevarnost.
S. giganteus ima ločena spola, razmnožuje se z zunanjo oploditvijo.
.jpg)
.jpg)
_(20472180118).jpg)
.jpg)
