Athyriaceae és una família de falgueres terrestres amb una distribució cosmopolita. S'ubica dins eupolypods II clade de l'ordre Polypodiales dins la classe Polypodiopsida.
Athyriaceae contés els següents cinc gèneres.[1]
Athyriaceae tenia inclosos, abans, els gèneres Cystopteris i Gymnocarpium, actualment part de Cystopteridaceae. Inversament, aquesta família alguns la posaven dins la família Woodsiaceae, però una Woodsiaceae definida així podria ser parafilètica si omet les Onocleaceae i Blechnaceae.
Aquest diagrama filogenètic mostra la possible relació entre els gèneres de la família Athyriaceae.
AthyriaceaeAthyriaceae és una família de falgueres terrestres amb una distribució cosmopolita. S'ubica dins eupolypods II clade de l'ordre Polypodiales dins la classe Polypodiopsida.
The Athyriaceae (ladyferns and allies)[2] are a family of terrestrial ferns in the order Polypodiales. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), the family is placed in the suborder Aspleniineae, and includes two genera.[1] Alternatively, it may be treated as the subfamily Athyrioideae of a very broadly defined family Aspleniaceae.[3] The family has with a cosmopolitan distribution.
Species of the Athyriaceae are terrestrial or lithophytic, less commonly aquatic. They grow from various kinds of rhizome: short or long, creeping or erect, branched or not. The distribution and evolution of characters in the family is complex, and the genera have few constant features by which they can be identified. The sporangia have stalks two or three cells wide in the middle, and contain brown monolete spores.[2]
The family was first created by Arthur H.G. Alston in 1956. It has had a varied history. In 2014, Christenhusz and Chase submerged it as the subfamily Athyrioideae within the family Aspleniaceae,[3] a status maintained by Plants of the World Online as of July 2019.[4] The PPG I classification of 2016 restored it to family status.[1]
Athyriaceae is a member of the eupolypods II clade (now the suborder Aspleniineae), in the order Polypodiales.[5] It is related to other families in the clade as in the following cladogram:[6][5]
Aspleniineae (eupolypods II)The Athyriaceae in the past included Cystopteris and Gymnocarpium (now part of Dennstaedtiaceae[1]). The family has been subsumed in the family Woodsiaceae, but a Woodsiaceae defined in this way may be paraphyletic if it omits the Onocleaceae and Blechnaceae (as of 2006, the evidence was not clear).[7]
As circumscribed in PPG I, Athyriacae contains the following genera.[1]
As of November 2019, the Checklist of Ferns and Lycophytes of the World recognizes three further genera,[8] which other sources include in Athyrium:[1][9]
The genera have the following phylogenetic relationships:
Athyriaceae has a worldwide distribution, particularly the genus Athyrium.[14] Most species of Athyriaceae are medium-sized terrestrial ferns, growing in the understorey below trees and shrubs.[2]
The Athyriaceae (ladyferns and allies) are a family of terrestrial ferns in the order Polypodiales. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), the family is placed in the suborder Aspleniineae, and includes two genera. Alternatively, it may be treated as the subfamily Athyrioideae of a very broadly defined family Aspleniaceae. The family has with a cosmopolitan distribution.
Athyriaceae es una familia de helechos del orden Polypodiales, en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011.[1][2][3] La familia no fue reconocida por su predecesor sistema de Smith et al. (2006),[4] que incluye a la mayoría de sus géneros en Woodsiaceae.
La clasificación más actualizada es la de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (basada en Smith et al. 2006,[4] 2008);[5] que también provee una secuencia lineal de las licofitas y monilofitas.
Con las características de Pteridophyta.
Athyriaceae es una familia de helechos del orden Polypodiales, en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011. La familia no fue reconocida por su predecesor sistema de Smith et al. (2006), que incluye a la mayoría de sus géneros en Woodsiaceae.
Hiirenporraskasvit (Athyriaceae) on Polypodiales-lahkoon kuuluva saniaisheimo. Heimoon kuuluu 15–25 sukua ja 650–1650 lajia[1].
Suomessa tavataan kolmea hiirenporraskasvien heimoon kuuluvaa lajia: soreahiirenporras (Athyrium filix-femina), tunturihiirenporras (Athyrium distentifolium) ja myyränporras (Diplazium sibiricum). Näistä kolmesta soreahiirenporras on selvästi yleisin.[2]
Hiirenporraskasvit (Athyriaceae) on Polypodiales-lahkoon kuuluva saniaisheimo. Heimoon kuuluu 15–25 sukua ja 650–1650 lajia.
Suomessa tavataan kolmea hiirenporraskasvien heimoon kuuluvaa lajia: soreahiirenporras (Athyrium filix-femina), tunturihiirenporras (Athyrium distentifolium) ja myyränporras (Diplazium sibiricum). Näistä kolmesta soreahiirenporras on selvästi yleisin.
Athyrioideae, potporodica papratnica u redu osladolike, nekada uključivana u vlastitu porodicu Athyriaceae Alston, a od 2014. dio je porodice Aspleniaceae.
Rodovi uključivani u porodicu Athyriaceae[1]:
De wijfjesvarenfamilie (Athyriaceae) is een familie van varens met vijf geslachten.
In België en Nederland komt één soort, de wijfjesvaren (Athyrium filix-femina), uit deze familie voor.
De botanische naam Athyriaceae is afkomstig van het geslacht Athyrium en is afkomstig van het Oudgriekse athyrium (kleine deur)[bron?], wat slaat op de dekvliesjes die bij dit geslacht als een deurtje aan een scharnier zijn opgehangen.
Wijfjesvarens zijn overwegend terrestrische planten met rechtopstaande of kruipende, beschubde rizomen, de bladen verspreid of gebundeld. De bladsteel omvat twee vaatbundels die naar de top tot samensmelten tot één U- of sikkelvormige bundel. De fertiele en steriele bladen zijn gelijkvormig. De sporenhoopjes dragen al dan niet een dekvliesje.
De wijfjesvarenfamilie is een familie met een kosmopolitische verspreiding, ze zijn over de hele wereld te vinden. Het zijn voornamelijk terrestrische planten, enkele zijn lithofytisch.
Er bestond in het verleden nogal wat onenigheid over de juiste wetenschappelijke naam voor deze familie. Alhoewel Woodsiaceae de oudste naam is (1949) en dus in principe voorrang heeft op Athyriaceae (1956), wordt in de 23e druk van de Heukels toch deze laatste als geldige naam opgegeven.
In de taxonomische beschrijving van Smith et al. (2006)[1] omvatten de Athyriaceae ook de geslachten Acystopteris, Cystoathyrium, Cystopteris en Gymnocarpium.
Later onderzoek door Schuettpelz & Pryer (2007), Lehtonen et al. (2011) en Christenhusz et al. (2011) leidde er echter toe dat de familie nu wordt opgesplitst in verschillende kleinere families, zoals de Woodsiaceae s.s., Cystopteridaceae, Diplaziopsidaceae, Rhachidosoraceae en Hypodematiaceae [2] [3].
De familie in de meest recente beschrijving omvat nog 5 geslachten.
Van de wijfjesvarenfamilie worden de volgende soorten in detail beschreven:
Athyrium filix-femina (Wijfjesvaren)
Anisocampium (incl. Kuniwatsukia) · Athyrium (incl. Pseudocystopteris) · Cornopteris · Deparia · Diplazium
De wijfjesvarenfamilie (Athyriaceae) is een familie van varens met vijf geslachten.
In België en Nederland komt één soort, de wijfjesvaren (Athyrium filix-femina), uit deze familie voor.
Wietlicowate (Athyriaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales) o zasięgu kosmopolitycznym. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy rodzaje (Athyrium, Deparia i Diplazium) z ok. 650 gatunkami[2]. W Polsce pospolitym przedstawicielem wietlicowatych jest wietlica samicza (Athyrium filix-femina).
Pteridaceae – orliczkowate
Cystopteridaceae – paprotnicowate
Aspleniaceae – zanokcicowate
Thelypteridaceae – zachylnikowate
Woodsiaceae – rozrzutkowate
Onocleaceae – onokleowate
Blechnaceae – podrzeniowate
Athyriaceae – wietlicowate
Dryopteridaceae – nerecznicowate
Nephrolepidaceae – nefrolepisowate
Davalliaceae – dawaliowate
Polypodiaceae – paprotkowate
W skład tej rodziny wchodzą trzy rodzaje[2]:
Do rodzaju Athyrium w systemie PPG I (2016) włączone zostały rodzaje Cornopteris i Anisocampium wyodrębniane w tej rodzinie w systemie Christenhusza, Zhanga i Schneidera z 2011[1].
Do rodziny wietlicowatych były dawniej zaliczane rodzaje paprotnica Cystopteris i cienistka Gymnocarpium – w systemie PPG I (2016) oba znajdują się w rodzinie paprotnicowatych Cystopteridaceae[2].
Wietlicowate (Athyriaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales) o zasięgu kosmopolitycznym. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy rodzaje (Athyrium, Deparia i Diplazium) z ok. 650 gatunkami. W Polsce pospolitym przedstawicielem wietlicowatych jest wietlica samicza (Athyrium filix-femina).
Majbräkenväxter, på latin Athyriaceae[1][2], är en familj av ormbunkar. Majbräkenväxterna ingår i ordningen Polypodiales, klassen Polypodiopsida, fylumet kärlväxter och riket Plantae.[2] Enligt Catalogue of Life omfattar familjen 846 arter[2].
Kladogram enligt Catalogue of Life[2]:
Кореневища рослин вкриті листковими темно-червоними лусками. Черешки з двома судинними пучками. Індізії продовгуваті, ниркоподібні, гачкуваті, підковоподібні або взагалі відсутні. Спори бобоподібні.
Родина містить 5 родів з 600 видами:
Athyriaceae Alston
РодыКочедыжниковые (лат. Athyriaceae) — семейство папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales).
Семейство включает в себя 5 родов[1][2]:
Кочедыжниковые (лат. Athyriaceae) — семейство папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales).
개고사리과(Athyriaceae)는 양치식물강 고사리목에 속하는 양치류 과의 하나이다.[1][2] 육상 양치류로 전세계적으로 분포한다.
2016년 꼬리고사리아목의 계통 분류는 다음과 같다.[3]
꼬리고사리아목