Passiflora laurifolia (lat. Passiflora laurifolia) - qonaqotukimilər fəsiləsinin qonaqotu cinsinə aid bitki növü.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Passiflora laurifolia (lat. Passiflora laurifolia) - qonaqotukimilər fəsiləsinin qonaqotu cinsinə aid bitki növü.
Passiflora laurifolia, commonly known as the water lemon,[1] Jamaican honeysuckle,[1] golden bellapple,[2] pomme liane on Martinique & Guadeloupe and orange lilikoi (yellow lilikoi, or simply lilikoi, is the name given to passiflora edulis v. flavicarpa for the valley where it first grew in Hawai'i), is a species in the family Passifloraceae. It is native to tropical Americas, and has spread to other parts of the world. As a tropical species, water lemon will not tolerate any frost. Water lemon is only occasionally cultivated, but the fruits are usually available in markets wherever the vine grows in wild. It is not widely known outside those regions.
The fruit is medium-sized, ovoid in shape, about 2 in (5.1 cm) long with a diameter of 3 in (7.6 cm),[1] with a green or deep orange skin and white-yellow, extremely juicy pulp.
The water lemon has an excellent mild, perfumed taste, without the tartness of the common Passionfruit. It grows on a vigorous vine up to 30 feet long. Growing better in slightly humid climates, the vine is not particular about soil or water requirements, other than liking ground moisture year-round. It is almost always grown from seeds, but can be propagated by cuttings. Bottom-heating the seeds at 70-80 °F (21-27 °C) can result in germination at 1–2 weeks; at lower temperatures, seeds can take up to 10 weeks to germinate. The fruits are eaten fresh, or used in drinks and beverages.
Waterlemon Cay in the Virgin Islands is named after the fruit.
Passiflora laurifolia, commonly known as the water lemon, Jamaican honeysuckle, golden bellapple, pomme liane on Martinique & Guadeloupe and orange lilikoi (yellow lilikoi, or simply lilikoi, is the name given to passiflora edulis v. flavicarpa for the valley where it first grew in Hawai'i), is a species in the family Passifloraceae. It is native to tropical Americas, and has spread to other parts of the world. As a tropical species, water lemon will not tolerate any frost. Water lemon is only occasionally cultivated, but the fruits are usually available in markets wherever the vine grows in wild. It is not widely known outside those regions.
The fruit is medium-sized, ovoid in shape, about 2 in (5.1 cm) long with a diameter of 3 in (7.6 cm), with a green or deep orange skin and white-yellow, extremely juicy pulp.
The water lemon has an excellent mild, perfumed taste, without the tartness of the common Passionfruit. It grows on a vigorous vine up to 30 feet long. Growing better in slightly humid climates, the vine is not particular about soil or water requirements, other than liking ground moisture year-round. It is almost always grown from seeds, but can be propagated by cuttings. Bottom-heating the seeds at 70-80 °F (21-27 °C) can result in germination at 1–2 weeks; at lower temperatures, seeds can take up to 10 weeks to germinate. The fruits are eaten fresh, or used in drinks and beverages.
Waterlemon Cay in the Virgin Islands is named after the fruit.
Passiflora laurifolia flower
Passiflora laurifolia aŭ akvolimono pasifloro, kiu estas kultivata pro sia manĝebla frukto. La akvolimono havas sufiĉe grandan komercan signifon. la planto estas indiĝena en Bolivio, Gujano, franca Gujano, Karibio, Surinamo, Trinidado, Venezuelo, Peruo kaj Brazilo.
La tubformaj tigoj de Passiflora laurifolia iĝas 10–18 m longaj. En la foli-akseloj estas en ĉiro kun subtenfolietoj. La folitigoj longas ĝis 1,5 cm. La altersidaj folioj estas ovalaj - oblongaj, dikaj, ledaj, helverdaj, brilaj, ununervaj kaj 6-12 x 3,5-8 cm grandaj. La folioj similas al tiuj de la nobla laŭro. la flortigoj estas ĝis 8 cm longaj kaj staras unuope en la foliakseloj. La floro estas purpura, violkolora aŭ blanka kaj 5-7 cm larĝa. La sepaloj estas blankece verdaj kaj ĉe la ekstera flanko blankaj, kun purpuraj punktoj. La petaloj estas blankaj kun purpuraj punktoj kaj ĝis 2,4 x 0,9 cm grandaj. La “krono“ konsistas el 6 vicoj, kiuj havas purpuran kaj blankan zonojn. La ekstera vico esta ĉ. 2 cm longa. La dua vico 3-4 cm longa kaj la interna vico ĉ. 0,1 cm longa.
La manĝeblaj fruktoj estas ovoformaj kaj 5-8 x 4-6 cm grandaj. La matura frukto estas citronflava ĝis paloranĝa. La fruktoj nomiĝas en anglalingvaj landoj “water lemon“. En Surinamo ili nomiĝas „(para)markoesa“. La fruktoj estas uzeblaj por fari trinkaĵon.
Ili ankaŭ troviĝas en la ĝardenoj en Kenjo kaj Florido. La specio kreskas sovaĝe en Tongo, Fiĝio, Havajo, Novgvineo, Malajzio kaj [[Orienta Afriko].
En Mezeŭopo Passiflora laurifolia povas kreski nur en varmaj vitrodomoj. Necesas alta relativa aerhumido.
Passiflora laurifolia aŭ akvolimono pasifloro, kiu estas kultivata pro sia manĝebla frukto. La akvolimono havas sufiĉe grandan komercan signifon. la planto estas indiĝena en Bolivio, Gujano, franca Gujano, Karibio, Surinamo, Trinidado, Venezuelo, Peruo kaj Brazilo.
La tubformaj tigoj de Passiflora laurifolia iĝas 10–18 m longaj. En la foli-akseloj estas en ĉiro kun subtenfolietoj. La folitigoj longas ĝis 1,5 cm. La altersidaj folioj estas ovalaj - oblongaj, dikaj, ledaj, helverdaj, brilaj, ununervaj kaj 6-12 x 3,5-8 cm grandaj. La folioj similas al tiuj de la nobla laŭro. la flortigoj estas ĝis 8 cm longaj kaj staras unuope en la foliakseloj. La floro estas purpura, violkolora aŭ blanka kaj 5-7 cm larĝa. La sepaloj estas blankece verdaj kaj ĉe la ekstera flanko blankaj, kun purpuraj punktoj. La petaloj estas blankaj kun purpuraj punktoj kaj ĝis 2,4 x 0,9 cm grandaj. La “krono“ konsistas el 6 vicoj, kiuj havas purpuran kaj blankan zonojn. La ekstera vico esta ĉ. 2 cm longa. La dua vico 3-4 cm longa kaj la interna vico ĉ. 0,1 cm longa.
La manĝeblaj fruktoj estas ovoformaj kaj 5-8 x 4-6 cm grandaj. La matura frukto estas citronflava ĝis paloranĝa. La fruktoj nomiĝas en anglalingvaj landoj “water lemon“. En Surinamo ili nomiĝas „(para)markoesa“. La fruktoj estas uzeblaj por fari trinkaĵon.
Ili ankaŭ troviĝas en la ĝardenoj en Kenjo kaj Florido. La specio kreskas sovaĝe en Tongo, Fiĝio, Havajo, Novgvineo, Malajzio kaj [[Orienta Afriko].
En Mezeŭopo Passiflora laurifolia povas kreski nur en varmaj vitrodomoj. Necesas alta relativa aerhumido.
Passiflora laurifolia es una especie de planta perteneciente a la familia Passifloraceae.
El fruto es mediano, de forma ovalada, por lo general el color de la piel es naranja y blanco; la pulpa es verde y jugosa. Tiene sabor excelente, sin la acidez de la maracuyá. Casi siempre se multiplica por semillas, pero se puede propagar por esquejes. Los frutos se consumen frescos o son utilizados en bebidas. Es originaria de las regiones tropicales de América . Es una planta invasora en las regiones tropicales y se ha extendido a muchas otras partes del mundo.
La planta es el alimento de las larvas de Philaethria dido.
Passiflora laurifolia fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 956. 1753.[1]
Ver: Passiflora
laurifolia: epíteto latíno que significa "con las hojas del laurel"
Datos: Q164659
Multimedia:
Especies: Passiflora laurifolia
Passiflora laurifolia es una especie de planta perteneciente a la familia Passifloraceae.
Pomme d'or, Pomme liane
Passiflora laurifolia est une espèce de Passiflores de la famille des Passifloracées originaire des régions tropicales des Amériques, communément appelée passiflore à feuille de laurier, pomme d'or[1] ou pomme liane à la Martinique et en Guadeloupe, (Pòm lyann en créole guadeloupéen), pom' lyan' ou "Kouzou" en Guyane mais aussi orange lilikoi dans certaines régions d'Hawaï où elle serait cultivée pour ses fruits (jaune lilikoi ou tout simplement lilikoi est le nom donné à Passiflora edulis v. flavicarpa à Hawaï).
La pomme liane est une liane invasive, grimpante et ligneuse, en terme botanique on dit qu'elle est sarmenteuse. Elle prend racine à même le sol et s'accroche aux arbres ainsi qu'aux autres supports (hôtes), pour monter vers la canopée et bénéficier d'un meilleur ensoleillement.
La pomme liane possède des feuilles simples, lancéolées et alternes. Le limbe de certaine feuille peut mesurer de 15 à 20 cm de longueur et de 6,5 à 9 cm de largeur. Le bord du limbe est entier, on peut apercevoir à l'œil nu un réseau de petites nervures entre les nervures secondaires camptodromes et de part et d'autre de la principale, il s'agirait donc d'une nervation réticulée. Elle possède également au point d'intersection du pétiole et de la tige une vrille à certains endroits, sans oublier deux stipules présentes sur chaque gaine foliaire.
Montages photos
Pièces foliaires
Glandes néctarifères, pétiole et stipules
Sa vrille est la pièce foliaire qui lui permet de s'accrocher à des supports divers, en s'enroulant autour d'eux.
Les photos ci-dessous montrent des vrilles de plantes juvéniles dans la nature.
La fleur de Passiflora laurifolia est composée de l'extérieur vers l'intérieur
Partie stérile :
Partie fertile :
Les fleurs sont hermaphrodites. Les organes sexuels mâle (androcée) et femelle (gynécée) se trouvent dans la même fleur et sont soutenus par un androgynophore.
Passiflora laurifolia
Le fruit est de taille moyenne, ovoïde, d'environ 8 cm de long avec un diamètre de 5 cm [2], ils sont verts et prennent une couleur de peau d'orange ou jaune à maturités. Le fruit est excellent, doux et parfumé, sa pulpe est très juteuse sans le goût acidulé de la commune Passiflora edulis. Le fruit de Passiflora laurifolia est nommé Waterlemon Cay aux îles Vierges.
fruit et feuilles
fruit en cours de maturité
fruit mûr
graines arillées
Sa tige est vigoureuse et peut atteindre plus de 11 mètres de long. Elle s'adapte mieux aux climats tropicaux, et préfère les sols humides pendant toute l'année, la pomme d'or ne tolère pas les basses températures.
tige de la Pomme liane
depuis le sol
La pomme d'or est presque toujours cultivée à partir de graines, mais peut être multipliée par bouturage. Comme espèce tropicale, les graines prennent 1 à 2 semaines pour germer et doivent être exposées à une température de 21 à 27 °C ; à des températures inférieures, les graines peuvent prendre jusqu'à 10 semaines pour germer. Elle n'est cultivée qu'occasionnellement et ses fruits sont généralement disponibles dans le commerce aux Antilles et peuvent être ramassés dans la nature où elle pousse. Elle n'est pas encore très connue en dehors de ces régions.
Les fruits sont consommés frais, ou utilisés dans des boissons.
Comme ceux des autres passiflores, ils contiennent, à l'état immature, de l'acide cyanhydrique dangereux pour la santé. C'est pourquoi il est conseillé de les consommer à maturité.
En Nouvelle-Calédonie, l'espèce peut présenter un caractère très agressif et envahissant ; liane vigoureuse, elle peut grimper au sommet des arbres et former des tapis denses empêchant la lumière de pénétrer[3].
Pomme d'or, Pomme liane
Passiflora laurifolia est une espèce de Passiflores de la famille des Passifloracées originaire des régions tropicales des Amériques, communément appelée passiflore à feuille de laurier, pomme d'or ou pomme liane à la Martinique et en Guadeloupe, (Pòm lyann en créole guadeloupéen), pom' lyan' ou "Kouzou" en Guyane mais aussi orange lilikoi dans certaines régions d'Hawaï où elle serait cultivée pour ses fruits (jaune lilikoi ou tout simplement lilikoi est le nom donné à Passiflora edulis v. flavicarpa à Hawaï).
Passiflora laurifolia je biljka iz porodice Passifloraceae. Engleska su imena vodeni limun (Water lemon), jamajčanska kozokrvnica (Jamiacan honeysuckle) i bell-apple (Karibi, sjeveroistočna J. Amerika)[1].
Plod je srednje veličine, ovalna oblika, a boje mu variraju od zelene i tamnonarančaste kože do bijeložute. Vrlo je sočne pulpe. Okus je blag, nije kiseo kao kod običnih pasijonka.
Ova vrsta pasijonka nije široko poznata. Brzorastuća je penjačica. Naraste do 9 metara u duljinu. Bolje raste u malo vlažnijim klimama. Ne zahtijeva određena tla niti je posebno zahtijeva vodu osim što joj treba tlo koje je vlažno cijele godine.
Uzgaja se sjemenski, ali može i od reznica. Zagrije li se sjeme do 70-80 Fahrenheitovih stupnjeva, može se rezultirati klijanjem za tjedan ili dva, a pri nižim temperaturama sjemenka treba do 10 tjedana za proklijati.
Plodove se jede svježe ili ih se koristi u napitcima.
Biljci je domovina tropsko područje Amerika. Invazivna je vrsta u tropskom području. Proširila se diljem svijeta. U tropskom području ne podnosi nikakav mraz. Ponegdje ju se uzgaja, no plodovi koji su dostupni na tržnicama su oni koji rastu u divljini. Ipak, ova biljka može rasti i u državama toplijeg i hladnijeg područja.
Ovom biljkom se hrane ličinke leptira Philaethria dido.
Plod Passiflore laurifolije u prerezu.
Listovi.
Passiflora laurifolia je biljka iz porodice Passifloraceae. Engleska su imena vodeni limun (Water lemon), jamajčanska kozokrvnica (Jamiacan honeysuckle) i bell-apple (Karibi, sjeveroistočna J. Amerika).
Plod je srednje veličine, ovalna oblika, a boje mu variraju od zelene i tamnonarančaste kože do bijeložute. Vrlo je sočne pulpe. Okus je blag, nije kiseo kao kod običnih pasijonka.
Ova vrsta pasijonka nije široko poznata. Brzorastuća je penjačica. Naraste do 9 metara u duljinu. Bolje raste u malo vlažnijim klimama. Ne zahtijeva određena tla niti je posebno zahtijeva vodu osim što joj treba tlo koje je vlažno cijele godine.
Uzgaja se sjemenski, ali može i od reznica. Zagrije li se sjeme do 70-80 Fahrenheitovih stupnjeva, može se rezultirati klijanjem za tjedan ili dva, a pri nižim temperaturama sjemenka treba do 10 tjedana za proklijati.
Plodove se jede svježe ili ih se koristi u napitcima.
Biljci je domovina tropsko područje Amerika. Invazivna je vrsta u tropskom području. Proširila se diljem svijeta. U tropskom području ne podnosi nikakav mraz. Ponegdje ju se uzgaja, no plodovi koji su dostupni na tržnicama su oni koji rastu u divljini. Ipak, ova biljka može rasti i u državama toplijeg i hladnijeg područja.
Ovom biljkom se hrane ličinke leptira Philaethria dido.
Žołta ćerpjenka (Passiflora laurifolia) je rostlina ze swójby ćerpjenkowych rostlinow (Passifloraceae).
Žołta ćerpjenka (Passiflora laurifolia) je rostlina ze swójby ćerpjenkowych rostlinow (Passifloraceae).
Passiflora laurifolia (laurifolia = laurierachtig blad) is een passiebloem, die wordt gekweekt voor zijn eetbare vruchten. De passievruchten van deze soort staan op de vierde of vijfde plaats wat betreft het commerciële belang. Het natuurlijke verspreidingsgebied van de plant ligt in Bolivia, Guyana, Frans-Guyana, West-Indië, Suriname, Trinidad, Venezuela, Peru en Brazilië.
De buisvormige stengels van Passiflora laurifolia worden 10–18 m lang. In de bladoksels zitten ranken die worden geflankeerd door steunblaadjes. De bladstelen zijn tot 1,5 cm lang. De afwisselend geplaatste bladeren zijn ovaal-langwerpig, dik, leerachtig, heldergroen, glanzend, eennervig en 6-12 x 3,5-8 cm groot. De bladeren lijken op de bladeren van de laurier. De bloemstelen zijn tot 8 cm lang en staan solitair in de bladoksels. De bloemen zijn paars, violet en wit en 5-7 cm breed. De kelkbladeren zijn wittig groen aan de buitenkant, wit met paarse stippen aan de binnenkant en tot 2,5 x 1 cm groot. De kroonbladeren zijn wit met paarse stippen en tot 2,4 x 0,9 cm groot. De corona bestaat uit zes rijen, die paars en wit geband zijn in het onderste derde deel en violet en wit geband daarboven. De buitenste rij is circa 2 cm lang. De tweede rij is 3-4 cm lang. De binnenste rij is circa 0,1 cm lang. De plant heeft kruisbestuiving nodig om vruchten te zetten. In de thuislanden zorgen houtbijen daarvoor, daarbuiten is handmatige bestuiving nodig.
De eetbare vruchten zijn eivormig en 5-8 x 4-6 cm groot. Rijp wordt de vrucht citroengeel tot bleekoranje. De vruchten worden in Engelstalige landen water lemon genoemd en in Suriname staan ze bekend als (para)markoesa. De vruchten worden veel verwerkt in drankjes. De plant wordt gekweekt voor zijn vruchten in de landen van herkomst en op kleine schaal in Zuidoost-Azië. Ook kan de plant in tuinen in Kenia en Florida worden aangetroffen. Hij is onder andere verwilderd in Tonga, Fiji, Hawaï, Nieuw-Guinea, Maleisië en Oost-Afrika.
Passiflora laurifolia kan in België en Nederland alleen in de warme kas worden gekweekt, want hij heeft veel warmte en een hoge relatieve luchtvochtigheid nodig. Ook is aanvullende kunstverlichting nodig omdat de plant niet gedijd in de korte winterdagen met weinig daglicht. De plant kan in de kas het beste in de volle grond worden geplant omdat alleen een grote plant bloemen vormt. De plant kan vermeerderd worden door middel van zaaien of stekken.
Bronnen, noten en/of referenties
Multimedia w Wikimedia Commons Męczennica wawrzynolistna (Passiflora laurifolia L.) – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje naturalnie na Karaibach, Kolumbii, Peru, Wenezeuli, Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej oraz Brazylii (w stanach Acre, Amazonas, Amapá, Pará, Roraima, Ceará, Maranhão, Rio Grande do Norte, Goiás i Mato Grosso)[3][4].
Męczennica wawrzynolistna (Passiflora laurifolia L.) – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje naturalnie na Karaibach, Kolumbii, Peru, Wenezeuli, Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej oraz Brazylii (w stanach Acre, Amazonas, Amapá, Pará, Roraima, Ceará, Maranhão, Rio Grande do Norte, Goiás i Mato Grosso).
Guldgrenadill (Passiflora laurifolia) är en art i passionsblomssläktet inom familjen passionsblommeväxter. Arten är vildväxande i Västindien, norra Sydamerika, söderut till Brasilien och östra Peru.
Arten är en kraftigväxande lian 10-15 m. Stammar rundade. Blad smalt äggrunda till avlånga, kala, 6-12,5 cm långa, 2-2,5 cm breda. Blommor hängande, till 7,5 cm i diameter, kronbladen är blåvita eller blå med purpur prickar eller fläckar, foderbladen är grönvita, de är större än kronbladen. Bikrona i 6 serier, bandad i purpurött, blått, violett och vitt. Frukten är 5-8 cm lång, äggformad, ätlig och välsmakande, gul till orange som mogen.
Namnet laurifolia (lat.) betyder med blad som lager.
Storväxt och passar kanske inte som klassisk krukväxt men kan bli mycket vacker i ett uterum. Den kräver dock stora krukor för att komma till sin rätt. Solig placering. Föredrar en väldränerad och näringsrik jord. Övervintras vid ca 15 °C, men klarar tillfälligt lägre. Kräver god tillgång till näring och bör hållas jämnt fuktig året om. Förökas med frön eller sticklingar. Blommar sparsamt i kultur.
Wikimedia Commons har media som rör Guldgrenadill.
Guldgrenadill (Passiflora laurifolia) är en art i passionsblomssläktet inom familjen passionsblommeväxter. Arten är vildväxande i Västindien, norra Sydamerika, söderut till Brasilien och östra Peru.
Wikimedia Commons'ta Passiflora laurifolia ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Passiflora laurifolia ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Passiflora laurifolia, çarkıfelekgiller familyasından çarkıfelek cinsinin bir türüdür.
İngilizcede Su limonu, Jamaika hanımeli, Çan Elması adlarıyla da bilinen tropikal ortamda yetişien bir çarkıfelek türüdür. Soğuğa son derece dayanıksız olup, 0 derece ve altındaki soğuklara dayanamaz. Passiflora quadrangularis, Passiflora alata ile çiçeklerinin yapısı ve şekli benzerlik gösterir. Yenilebilir meyveleri yeşil, portakal veyahut beyaz-sarı olabilmektedir. Aromalı ve hafif bir tadı vardır. Sıcaklık dışında pek çok toprak türüne uyum sağladığından yayılıcı bir bitkidir. Tropikal kuşaklarda yerel bitki örtüsüne zarar veren işgalci türlerin başındadır. Bunun dışında meyveleri için yetiştirilen tohumdan, çelikten çoğaltılabilen bir tür olup meyveleri meyve suyu yapımında, gıda endüstrisinde kullanıldığı gibi taze olarak da tüketilebilmekte ve çeşitli ülkelerde satılmaktadır.
Meyvelerinin genel görünümü
Çarkıfelekgiller ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. 
Meyveler ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Passiflora laurifolia, çarkıfelekgiller familyasından çarkıfelek cinsinin bir türüdür.
İngilizcede Su limonu, Jamaika hanımeli, Çan Elması adlarıyla da bilinen tropikal ortamda yetişien bir çarkıfelek türüdür. Soğuğa son derece dayanıksız olup, 0 derece ve altındaki soğuklara dayanamaz. Passiflora quadrangularis, Passiflora alata ile çiçeklerinin yapısı ve şekli benzerlik gösterir. Yenilebilir meyveleri yeşil, portakal veyahut beyaz-sarı olabilmektedir. Aromalı ve hafif bir tadı vardır. Sıcaklık dışında pek çok toprak türüne uyum sağladığından yayılıcı bir bitkidir. Tropikal kuşaklarda yerel bitki örtüsüne zarar veren işgalci türlerin başındadır. Bunun dışında meyveleri için yetiştirilen tohumdan, çelikten çoğaltılabilen bir tür olup meyveleri meyve suyu yapımında, gıda endüstrisinde kullanıldığı gibi taze olarak da tüketilebilmekte ve çeşitli ülkelerde satılmaktadır.
Passiflora laurifolia là một loài thực vật có hoa trong họ Lạc tiên. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Bài viết liên quan đến họ Lạc tiên này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Passiflora laurifolia là một loài thực vật có hoa trong họ Lạc tiên. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Passiflora laurifolia L.
Страстоцве́т лавроли́стный[2], или Жёлтая гранадилла[источник не указан 1109 дней] (лат. Passiflora laurifolia) — листопадная многолетняя древовидная лиана семейства Страстоцветные, дающая съедобные плоды.
Лиана с древовидным стеблем и жёсткими усиками, цепляющимися за опору.
Листья овальные, с заострением на конце, глянцевые кожистые, 15-20 см длиной и 3,4-8 см шириной.
Плод эллипсоидальный или овальный, 5-8 см длиной и 4-6 см шириной, оранжево-жёлтого цвета, когда спелый. Внутри содержится сочная ароматная слизистая, почти белая, просвечивающиеся мякоть сладкого вкуса с многочисленными плоскими семенами.
Родина жёлтой гранадиллы — тропическая Америка. Она культивируется в Колумбии, Венесуэле, Гайане, Суринаме, Французской Гвиане, Бразилии, Перу, на некоторых Антильских островах (Тринидад, Барбадос, Куба, Ямайка, Гаити, Пуэрто-Рико). В восемнадцатом веке она была интродуцирована в Малайзию, затем распространилась в Таиланде, Южном Вьетнаме, Индии, на Шри-Ланке и Гавайских островах.
Мякоть спелых плодов Жёлтой гранадиллы съедобна. Отвары листьев и корней используются как глистогонные средства, отвар семян — как успокоительное средство, а в больших дозах — как снотворное.
Страстоцве́т лавроли́стный, или Жёлтая гранадилла[источник не указан 1109 дней] (лат. Passiflora laurifolia) — листопадная многолетняя древовидная лиана семейства Страстоцветные, дающая съедобные плоды.
樟叶西番莲（学名：Passiflora laurifolia）是西番莲科西番莲属的植物。分布在美洲以及中国大陆的广东等地，目前尚未由人工引种栽培。
水柠檬（经济植物手册）
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
_01.jpg)
_02.jpg)
.jpg)
.jpg)
