Passiflora gibertii (lat. Passiflora gibertii) - qonaqotukimilər fəsiləsinin qonaqotu cinsinə aid bitki növü.
Passiflora gibertii (lat. Passiflora gibertii) - qonaqotukimilər fəsiləsinin qonaqotu cinsinə aid bitki növü.
Passiflora gibertii is a fast-growing ornamental vine with edible fruits. The flowers are also ornamental. The fast-growing vine can grow up to 8.2 m (27 ft) long. It has three-lobed (occasionally 5-lobed) leaves which can grow to a few inches long. Vines may trail across arbors or climb trees or fences. The plant is easily container-grown and will flower readily. Flowering generally occurs in warm months. Some fruits may follow, and the ripe fruits which are yellow to orange in color are edible, though some reports claim the unripe fruits are poisonous. Its hardiness is to about 0 °C (32 °F). It grows in full sun or in part shade. The vines need regular water, especially during the growing season. Vines can be pruned if needed, as secondary shoots readily sprout. Seeds benefit from presoaking and require warm temperatures of 24–29 °C (75–85 °F) for germination. Germination time is erratic and often takes several weeks to a few months. P. gibertii is not as commonly planted as some of the other Passifloras. It is native to South America, from Argentina through Paraguay and Brazil.
Passiflora gibertii is a fast-growing ornamental vine with edible fruits. The flowers are also ornamental. The fast-growing vine can grow up to 8.2 m (27 ft) long. It has three-lobed (occasionally 5-lobed) leaves which can grow to a few inches long. Vines may trail across arbors or climb trees or fences. The plant is easily container-grown and will flower readily. Flowering generally occurs in warm months. Some fruits may follow, and the ripe fruits which are yellow to orange in color are edible, though some reports claim the unripe fruits are poisonous. Its hardiness is to about 0 °C (32 °F). It grows in full sun or in part shade. The vines need regular water, especially during the growing season. Vines can be pruned if needed, as secondary shoots readily sprout. Seeds benefit from presoaking and require warm temperatures of 24–29 °C (75–85 °F) for germination. Germination time is erratic and often takes several weeks to a few months. P. gibertii is not as commonly planted as some of the other Passifloras. It is native to South America, from Argentina through Paraguay and Brazil.
Passiflora gibertii je biljna vrsta iz porodice Passifloraceae. Domovina joj je Južna Amerika. Rasprostire se od Argentine, preko Paragvaja do Brazila.
Brzorastuća je penjačice jestiva ploda. Cvjetovi su dekorativni. Može narasti do 8 metara u duljinu. Ima trokraki, ponekad i peterokraki list koji može narasti do 5 centimetara. Ova se penjačica može penjati po stablima i ogradama. Lako se uzgaja i redovito cvjeta. Obično cvjeta u toplim mjesecima. Boja plodova može biti od žute do narančaste. Jestivi su, no zabilježeno je da su nezreli plodovi otrovni. Granica podnošljivosti studeni je na 32 °F. Raste na prisojnoj strani ili u polusjeni.
Biljka redovito zahtijeva vodu, osobito za sezone kad je intenzivna rasta. Jednostavno ju se može uzgajati u kontejneru. Izdanke se može rezati po potrebi, jer sekundarni odmah izniču. Sjemenke vole prethodno natapanje i zahtijevaju toplinu od oko 75-85 °F za klijanje. Vrijeme kad klija nije ujednačeno, a obično se zbiva u razdoblju od nakon nekoliko tjedana do nekoliko mjeseca. P. gibertii se ne uzgaja kao ine Passiflore.
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Passiflora gibertiiPassiflora gibertii is een passiebloem, die is genoemd naar José Ernesto Gibert, de eerst bekende verzamelaar van de plant. De klimplant wordt ook wel Passiflora ‘St. Rule’ genoemd. Ondanks wat deze naam suggereert is het geen hybride, maar een botanische soort. De plant is nauw verwant aan Passiflora eichleriana, Passiflora elegans en Passiflora subpeltata. Alle vier de soorten hebben soortgelijke bloemen en drielobbige bladeren.
De plant heeft gladde, buisvormige stengels. In de bladoksels ontspringen ranken die daar de steunblaadjes flankeren. De bladstelen zijn tot 5 cm lang. De afwisselend geplaatste bladeren zijn drie- of vijflobbig, dun, gaafrandig en 5–18 x 5–22,5 cm groot. De alleenstaande bloemstelen zijn tot 8,5 cm lang. De bloemen zijn wit en paars en 6–9 cm breed. De kelkbladeren zijn wit, langwerpig, tot 4 x 1,1 cm groot en hebben een tot 1,5 cm lange kafnaald. De kroonbladeren zijn wit, langwerpig en tot 3,0 x 1,1 cm groot. De corona bestaat uit vijf of zes rijen. De buitenste twee coronarijen zijn 1–2,8 cm lang en zijn wit en paars geband. De binnenste coronarijen worden naar het midden van de bloem steeds korter, zijn 0,1–0,7 cm lang en groenig met paars van kleur. In het midden van de corona ontspringt de androgynofoor. De vruchten zijn glad, bolvormig tot ovaal, 4–6 x 3–6 cm groot en geel tot oranje van kleur.
Passiflora gibertii komt van nature voor in Argentinië, Brazilië en Paraguay. In België en Nederland kan deze plant ’s winters in de vensterbank of in de gematigde kas worden gehouden. ’s Zomers kan de plant buiten worden gezet. Een plant die stengels van 2–3 m heeft, kan gedurende de bloeiperiode van juni tot september met 10-30 bloemen per dag bloeien. De plant kan vermeerderd worden door middel van zaaien en stekken.
Bronnen, noten en/of referentiesPassiflora gibertii N.E. Br. – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje naturalnie w Boliwii, północnej Argentynie, Paragwaju oraz Brazylii (w stanach Mato Grosso do Sul i Mato Grosso)[3][4].
Passiflora gibertii N.E. Br. – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje naturalnie w Boliwii, północnej Argentynie, Paragwaju oraz Brazylii (w stanach Mato Grosso do Sul i Mato Grosso).
Passiflora gibertii hızlı yetişen süs amaçlı da değerlendirilen yenilebilen meyvelere sahip bir çarkıfelek türüdür. 8 metreye kadar boylanabilmektedir. Yaprakları genelde 3 lobludur ancak nadirende olsa 5 loblu yapraklara sahiptir. Duvar ve çitlere sarılarak veya özel sarmalları ile tutunmaktadır. Kolayca korunaklı konteynerlerde de soğuk bölgelerde yetiştirilebilir. Olgunlaşmış meyveleri sarıdan portakala kadar değişim gösterip yenilebilir. Genelde sıcak mevsimlerde çiçeklenme yapar bununla birlikte olgunlaşmamış yeşil meyvelerinin zehirli olduğu çeşitli kaynaklarda zikredilmekle bu sebeple olgunlaşmamış meyvelerinin yenmesi tavsiye edilmez. 0 dereceye kadar dayanıklıdır. Güneşli ve yarı gölge alanlarda yetişir. Düzenli sulama ister. Tohumları suda bir süre bekletilip toprağa ekildikten sonra 23-29 derece arasında çimlenir. Aynen diğer passiflora türleri gibi çimlenme birkaç haftada olabileceği gibi birkaç ayıda bulabilmektedir. Güney Amerika da Arjantin'den Paraguay,Brezilya'ya kadar olan alan bu türün anavatanıdır.
Wikimedia Commons'ta Passiflora gibertii ile ilgili medyaları bulabilirsiniz. Çarkıfelekgiller ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.