Aphloia theiformis – gatunek rośliny z monotypowego rodzaju Aphloia i rodziny Aphloiaceae Takht. 1985[3] należącej do rzędu Crossosomatales. Są to zimozielone drzewa i krzewy występujące we wschodniej Afryce, na Madagaskarze, Maskarenach i Seszelach. Rosną w lasach górskich i nad rzekami[4].
Krzewy i niskie drzewa (do 14, rzadko do 20 m wysokości). Liście skrętoległe, pojedyncze, o eliptycznej blaszce, karbowanej lub piłkowanej przynajmniej w górnej części. Kwiaty wyrastają pojedynczo w kątach liści, są niewielkie, obupłciowe, promieniste i pachnące. Płatków korony brak. Działek kielicha jest 5, z czego dwie są większe i białawe. Pręcików jest wiele (od 65 do 110). Słupek pojedynczy, jednokomorowy z 6 zalążkami. Owocem jest biała jagoda z 6 pomarańczowymi nasionami[4].
Rodzina z rzędu Crossosomatales w obrębie kladu różowych roślin okrytonasiennych. Pozycja rodziny w kladogramie rzędu[1]:
CrossosomatalesStaphyleaceae – kłokoczkowate
Stachyuraceae – stachiurowate
Aphloiaceae
Aphloia theiformis – gatunek rośliny z monotypowego rodzaju Aphloia i rodziny Aphloiaceae Takht. 1985 należącej do rzędu Crossosomatales. Są to zimozielone drzewa i krzewy występujące we wschodniej Afryce, na Madagaskarze, Maskarenach i Seszelach. Rosną w lasach górskich i nad rzekami.
