Dipsacus pilosus ye una planta del xéneru Dipsacus de l'antigua familia Dipsacaceae agora subfamilia Dipsacoideae, asemeyada a la Dipsacus fullonum.
Crez en praderíes, tierres incultes, baldías y cantu de ríos, Ye natural de Francia y Alemaña.
Ye una planta biañal qu'algama los 60 a 120 centímetros d'altor. Ta en posición erecta y ramificada. Tanto los tarmos como les fueyes son más o menos espinoses. Les fueyes tán deformaes na base. Les flores son de color blancu o de color blancu-amarellentáu nuna trupa y esférica inflorescencia d'un diámetru de 2 a 2,5 centímetros. El periodu de floriamientu estender de xunetu a agostu.
Dipsacus pilosus describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 97. 1753.[1]
Númberu de cromosomes de Dipsacus pilosus (Fam. Dipsacaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=18[2]
Dipsacus: nome xenéricu que remanez del griegu dípsakos; llatinizáu dipsacos = en Dioscórides y Plinio, planta de tarmos y fueyes espinoses, y flores aconceyaes en cabezueles espinoses, asemeyaes al corpuspín. Ensin dulda, tratar de les cardenchas –delles especies del xéneru Dipsacus L. (Dipsacaceae), principalmente D. fullonum L.–. Según Dioscórides, na versión de Llaguna, “les fueyes llongues, espinoses [...] les quales de dos en dos abraçan el dichu tallo por cada juntura, ò nuedu, haziendo colos sos partes baxas (coles que se xunten) ciertos cuéncanos, en que se recueya y reciba l'agua, ò rocio, de do vieno esta planta a llamase Dipsacos, que quier dezir sedienta” –gr. dípsa, = "sei".[3]
pilosus: epítetu llatín que significa "peludo".[4]
Dipsacus pilosus ye una planta del xéneru Dipsacus de l'antigua familia Dipsacaceae agora subfamilia Dipsacoideae, asemeyada a la Dipsacus fullonum.
El cardó pelut (Dipscaus pilosus) és una espècie de planta del gènere Dipsacus de la família Dipsacaceae, semblant a la Dipsacus fullonum, creix en praderies, terres incultes, baldíes i vora de rius, És natural de França i Alemanya.
El cardó pelut (Dipscaus pilosus) és una espècie de planta del gènere Dipsacus de la família Dipsacaceae, semblant a la Dipsacus fullonum, creix en praderies, terres incultes, baldíes i vora de rius, És natural de França i Alemanya.
Planhigyn blodeuol lluosflwydd a dyfir yn aml mewn gerddi yw Cribau'r-pannwr bach sy'n enw lluosog. Mae'n perthyn i'r teulu Caprifoliaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Dipsacus pilosus a'r enw Saesneg yw Small teasel.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffon y Bugail, Gwialen y Bugail.
Deugotyledon yw'r planhigyn hwn, ac mae'r blodau'n gasgliad o flodau unigol, gydag arogl da. Mae ganddo euron a gall ddringo cloddiau.
Planhigyn blodeuol lluosflwydd a dyfir yn aml mewn gerddi yw Cribau'r-pannwr bach sy'n enw lluosog. Mae'n perthyn i'r teulu Caprifoliaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Dipsacus pilosus a'r enw Saesneg yw Small teasel. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffon y Bugail, Gwialen y Bugail.
Deugotyledon yw'r planhigyn hwn, ac mae'r blodau'n gasgliad o flodau unigol, gydag arogl da. Mae ganddo euron a gall ddringo cloddiau.
Die Behaarte Karde (Dipsacus pilosus L., Syn.: Virga pilosa (L.) Hill) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Karden (Dipsacus) in der Unterfamilie der Kardengewächse (Dipsacoideae).
Die Behaarte Karde ist eine zweijährige Pflanze, die Wuchshöhen von 60 bis 120 Zentimeter erreicht. Sie ist aufrecht und verzweigt. Sowohl Stängel als auch Laubblätter sind mehr oder weniger stark borstenhaarig und stachelig. Die Laubblätter sind am Grund verwachsen. Die untersten sind langgestielt, eiförmig, in der Regel ganzrandig und haben manchmal zwei kleinere Seitenfiedern. Die oberen Blätter sind eiförmig-elliptisch, kurzgestielt und oft dreiteilig.
Die weiß oder gelblich-weiß gefärbten Blüten sind in einem dichten, kugeligen, kopfigen Blütenstand angeordnet, der einen Durchmesser von 2 bis 2,5 Zentimeter aufweist und vor dem Aufblühen nickend ist. Die Tragblätter sind borstig gewimpert und lang zugespitzt. Die Hüllblätter sind ein wenig länger als die Blüten.
Die Blütezeit reicht von Juli bis August.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 18.[1]
Die Behaarte Karde ist ein Hemikryptophyt. Die vormännlichen Blüten öffnen sich in konzentrischen Zonen nacheinander; sie werden von Insekten (bevorzugt von Hummeln) bestäubt.
Die Behaarte Karde kommt in Mitteleuropa und dem nördlichen Südeuropa in lichten Wäldern, Auwäldern, an Flussufern, feuchten Wald- und Wegrändern, Zäunen und Hecken vor. Ihr Verbreitungsgebiet umfasst die Länder Spanien, Frankreich, Großbritannien, Italien, die Schweiz, Belgien, Niederlande, Dänemark, Deutschland, Tschechien, die Slowakei, Polen, Österreich, Liechtenstein, Slowenien, Kroatien, Serbien, Ungarn, Bulgarien, Rumänien, die Ukraine, die Türkei, Moldawien, den Kaukasusraum und das europäische Russland.[2]
In Deutschland ist diese Art zerstreut bis selten.
Nach Ellenberg ist sie eine Halblichtpflanze, intermediär kontinental verbreitet und an stickstoffreichen Standorten wachsend. Sie ist eine Verbandscharakterart der Lauchkraut-Säume (Alliarion) und kommt oft im Dipsacetum pilosi vor.[3][1]
Dipsacus pilosus L. hat auch die Synonyme Cephalaria pilosa (L.) Gren. & Godr. und Virga pilosa (L.) Hill.
Die Behaarte Karde wird auch als Zierpflanze kultiviert.
Die Behaarte Karde (Dipsacus pilosus L., Syn.: Virga pilosa (L.) Hill) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Karden (Dipsacus) in der Unterfamilie der Kardengewächse (Dipsacoideae).
De kleine kaardebol of wil kem (Dipsacus pilosus) ies 'n plant oet de kamperfoeliefamilie. Dao zint waal 15 soorte kaardebolle. De naam kaarde geit truuk nao 't Latiense cardu, wat distel beteikent. Dipsa kump oet 't Grieks en beteikent doorsj. Pilosus beteikent "ploezig".
'n Kènmerk van de plant ies de rónne de sjtekelige zaodbol, dae kleiner van vörm ies es dae van de Krets of groate kaardebol. Mèt de rón zaodbölkes woort vreuger wöl gekemp of gevold. De naam vollersjkroed woort toen ouch gebruuk. Deze kaardebol kump in 't wild allein, en zeldzaam, veur in Zuud-Limburg.
Dipsacus pilosus, or small teasel, is a species of biennial flowering plant in the family Caprifoliaceae. The epithet small refers to the flower heads which are smaller, globular and made up of white flowers with violet anthers and woolly spines.
Flowers from July to September.
Small teasel prefers damp, calcareous soils especially along woodland edges and clearings but is also found along hedgerows and the banks of streams and rivers. Although often found amongst tall vegetation the seeds of small teasel require disturbance for germination. It therefore requires a habitat subject to occasional management if it is to persist.
Seeds germinate best in the autumn.
Dipsacus pilosus, or small teasel, is a species of biennial flowering plant in the family Caprifoliaceae. The epithet small refers to the flower heads which are smaller, globular and made up of white flowers with violet anthers and woolly spines.
Flowers from July to September.
Small teasel prefers damp, calcareous soils especially along woodland edges and clearings but is also found along hedgerows and the banks of streams and rivers. Although often found amongst tall vegetation the seeds of small teasel require disturbance for germination. It therefore requires a habitat subject to occasional management if it is to persist.
Seeds germinate best in the autumn.
Dipsacus pilosus es una planta del género Dipsacus de la antigua familia Dipsacaceae ahora subfamilia Dipsacoideae, semejante a la Dipsacus fullonum.
Crece en praderas, tierras incultas, baldías y borde de ríos, Es natural de Francia y Alemania.
Es una planta bienal que alcanza los 60 a 120 centímetros de altura. Está en posición erecta y ramificada. Tanto los tallos como las hojas son más o menos espinosas. Las hojas están deformadas en la base. Las flores son de color blanco o de color blanco-amarillento en una densa y esférica inflorescencia de un diámetro de 2 a 2,5 centímetros. El periodo de floración se extiende de julio a agosto.
Dipsacus pilosus fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 97. 1753.[1]
Número de cromosomas de Dipsacus pilosus (Fam. Dipsacaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=18[2]
Dipsacus: nombre genérico que deriva del griego dípsakos; latinizado dipsacos = en Dioscórides y Plinio, planta de tallos y hojas espinosas, y flores reunidas en cabezuelas espinosas, semejantes al erizo. Sin duda, se trata de las cardenchas –varias especies del género Dipsacus L. (Dipsacaceae), principalmente D. fullonum L.–. Según Dioscórides, en la versión de Laguna, “las hojas luengas, espinosas [...] las quales de dos en dos abraçan el dicho tallo por cada juntura, ò nudo, haziendo con sus partes baxas (con las que se juntan) ciertas concavidades, en que se recoja y reciba la lluvia, ò rocio, de do vino esta planta a llamarse Dipsacos, que quiere dezir sedienta” –gr. dípsa, = "sed".[3]
pilosus: epíteto latino que significa "peludo".[4]
Dipsacus pilosus es una planta del género Dipsacus de la antigua familia Dipsacaceae ahora subfamilia Dipsacoideae, semejante a la Dipsacus fullonum.
Dipsacus pilosus
La Cardère velue ou Cardère poilue (Dipsacus pilosus) est une espèce de plante herbacée de la famille des Dipsacaceae. Elle est aussi appelée « Verge à pasteur ».
Son feuillage est en rosette la première année, à tige fleurie l'année suivante. Les feuilles sont alors poilues, courtement pétiolées, généralement divisées en 3 segments inégaux, plus ou moins dentés, les latéraux petits en forme d'oreillettes. La tige est rigide, haute de 70 à 150 cm, pourvue d'aiguillons plus ou moins piquants, parsemée de soies et généralement rameuse.
Ses fleurs sont blanches, en capitules subsphériques longs de 1,5-2,5 cm, à corolle en tube (5 à 7 mm) terminé par quatre lobes courts à quatre étamines saillantes. Elle fleurit de juin à septembre.
Elle croît en lieux souvent humides : forêts ouvertes, haies, bords de rivière, bords des chemins, décombres.
Dipsacus pilosus
La Cardère velue ou Cardère poilue (Dipsacus pilosus) est une espèce de plante herbacée de la famille des Dipsacaceae. Elle est aussi appelée « Verge à pasteur ».
Fleur (avec soies bien visibles)Dlakava češljugovina (kosmata češljiga, lat. Dipsacus pilosus), biljna vrsta iz porodice kozokrvnica, rod češljugovina. Raširena je po gotovo cijeloj Europi i jugozapadnoj Aziji. Raste i u Hrvatskoj.[1]
Dlakava češljugovina (kosmata češljiga, lat. Dipsacus pilosus), biljna vrsta iz porodice kozokrvnica, rod češljugovina. Raširena je po gotovo cijeloj Europi i jugozapadnoj Aziji. Raste i u Hrvatskoj.
Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus, syn. Virga pilosa (L.) Hill.) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae).
Włosaty drapalc je dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.
Stołpiki su zrunane a njesu 1-3 mm dołhe kałače.
Přećiwostejne łopjena su krótko stołpikate, owalne a zubate. Spódnje łopjena su dołhostołpikate, mjeztym zo stołikowe łopjena su krótkostołpikate.
Kćěje wot julija hač do awgusta. Nažołć běłe kćenja njesu štyri kónčki a steja hustych hłójčkach, kotrež docpěwaja wulkosć wot 2 hač do 2,5 cm a su wot lancetojtych přikrywnych łopješkow wobdate. Keluch je do wjacezubkoweho zwontkowneho keluška a škličkojteho, zubateho, woprawdźiteho kelucha dźěleny. Króna je 5-7 mm dołha rołka a njese štyri kónčki.
Najprjedy wusahuja čornowioletne próšniki, mjeztym zo pěsty so pozdźišo rozwiwaja.
Nošne łopjena su tak dołhe kaž kćenje, lancetojte a seršćaće kosmičkate.
Rosće we łučinowych lěsach a na włóžnych łukach. Preferuje jara włóžne, wutkate pódy na połsćinowe stejnišćach.
Rostlina je w Europje a zapadnej Azije rozšěrjena.
Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus, syn. Virga pilosa (L.) Hill.) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae).
De kleine kaardebol (Dipsacus pilosus) is een tweejarige plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae ). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen. De plant komt van nature voor in Zuid- en Midden-Europa en in Zuidwest-Azië. Het aantal chromosomen is 2n = 18.
De plant wordt 60 - 120 cm hoog. De rechtopstaande, vaak bossig vertakte stengels hebben stugge, stekende borstelharen. De eironde rozetbladeren hebben een lange bladsteel en staan schuin omhoog. De gesteelde, onderste stengelbladeren zijn aan de voet niet vergroeid. De bovenste stengelbladeren zijn driedelig met een grote topslip en kleine zijslippen.
De kleine kaardebol bloeit in juli en augustus met geelwitte of roomwitte 2 - 2,5 cm lange, enigszins bolvormige hoofdjes. De afstaande of teruggebogen omwindselbladeren zijn veel korter dan het hoofdje, niet stekend en ongeveer even lang als de gewimperde stroschubben. De meeldraden hebben violette helmknoppen.
De vrucht is een 5 mm lang, bruin nootje.
De kleine kaardebol komt voor op open plekken in loofbossen, bosranden, struwelen, langs beken en spoorwegen en op steile hellingen.
Bloeiend hoofdje met hommel
De kleine kaardebol (Dipsacus pilosus) is een tweejarige plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae ). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen. De plant komt van nature voor in Zuid- en Midden-Europa en in Zuidwest-Azië. Het aantal chromosomen is 2n = 18.
De plant wordt 60 - 120 cm hoog. De rechtopstaande, vaak bossig vertakte stengels hebben stugge, stekende borstelharen. De eironde rozetbladeren hebben een lange bladsteel en staan schuin omhoog. De gesteelde, onderste stengelbladeren zijn aan de voet niet vergroeid. De bovenste stengelbladeren zijn driedelig met een grote topslip en kleine zijslippen.
De kleine kaardebol bloeit in juli en augustus met geelwitte of roomwitte 2 - 2,5 cm lange, enigszins bolvormige hoofdjes. De afstaande of teruggebogen omwindselbladeren zijn veel korter dan het hoofdje, niet stekend en ongeveer even lang als de gewimperde stroschubben. De meeldraden hebben violette helmknoppen.
De vrucht is een 5 mm lang, bruin nootje.
De kleine kaardebol komt voor op open plekken in loofbossen, bosranden, struwelen, langs beken en spoorwegen en op steile hellingen.
Plant
Bloeiende plant
Onderste stengelbladeren
Bovenste stengelbladeren
Bloeiend hoofdje
Bloeiend hoofdje met hommel
Onderzijde hoofdje met omwindselbladeren
Stroschubben
Szczeć owłosiona (Dipsacus pilosus L.[4]) – gatunek rośliny z rodziny szczeciowatych.
Występuje w północnej i środkowej części południowej Europy. W Polsce rzadka, w południowej części kraju.
Roślina dwuletnia. W Polsce kwitnie od lipca do sierpnia. Rośnie w widnych lasach, łęgach, na brzegach rzek, wilgotnych brzegach lasów i dróg.
Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[5].
Szczeć owłosiona (Dipsacus pilosus L.) – gatunek rośliny z rodziny szczeciowatych.
Dipsacus pilosus là một loài thực vật có hoa trong họ Dipsacaceae.
Dipsacus pilosus là một loài thực vật có hoa trong họ Dipsacaceae.