Chequered Skipper

Carterocephalus palaemon, ye una especie d'inseutu lepidópteru de la familia Hesperiidae. (Pallas, 1771). ^[2]

Descripción

Esta caparina tien ales de 29 a 31 mm de valumbu. Los llaos cimeros son d'un color marrón escuru con un espolvoriscu d'escames color naranxa nes bases de les ales y puntinos doraos. El motivu básicu nel llau inferior ye más o menos igual pero les ales anteriores son de color naranxa con motes escures, y les ales posteriores son russet con puntinos blancos con franxes de negru. Los sexos aseméyense, magar que les femes xeneralmente son daqué más grandes.^[3][4]

Distribución

Distribúise llargamente per Europa septentrional y central, anque nun s'atopa n'Italia, Portugal, Irlanda o Dinamarca y namái s'atopa nunes poques zones d'España, Asturies, (Valle d'Arán), Reinu Xuníu y Grecia. Estiéndese per Asia y Xapón hasta América del Norte, pol Canadá meridional y la parte norteña d'Estaos Xuníos incluyendo Nueva Inglaterra, la rexón de los Grandes Llagos y los estaos del noroeste, incluyíu'l norte de California. Xeneralmente considérase una caparina del monte, y procrea en y alredor de montes húmedos, favoreciendo a les escamplaes y los senderos y con un enfotu en particular pa les flores azules.

Ciclu vital

Los güevos pónense unu a unu en fueyes de yerba. N'Escocia la mayoría de los güevos son puestos sobre Molinia caerulea. N'Inglaterra xeneralmente usaron Brachypodium sylvaticum pero podríen usar plantes del xéneru Bromus como fai na Europa continental. Nos Estaos Xuníos, Calamagrostis purpurascens ye unu de los sos alimentos principales. Los güevos ponense en xunu o xunetu y alláncense como 10 díes n'incubación. Al salir, les canesbes constrúin abellugos de fueyes de yerba endolcaes y ataes con seda d'onde salen de nueche pa comer.

Na seronda constrúin un llugar d'envernía xuntando delles fueyes onde les canesbes desenvueltes pasen l'iviernu. Enantes de la so envernía son de un color verde maciu; dempués son de un color beige maciu.

Al espertase la primavera siguiente nun traten de comer y van folgar nuna fueya de yerba hasta una selmana enantes de puparse. Les pupes son de un color pálidu d'ante con llinies escures per tola so llongura y tan bien camuflaos. Unes 5 o 6 selmanes dempués l'adultu remanez, y puede vese esnalando ente mayu y xunetu, dependiendo de la llatitú (cuanto más al norte, más tardienta).

Ye una caparina bien activa, precisa enforma néctar y sol. Sicasí, nun son tan diurnes como les otres del so xéneru. Anque prefieren volar ente'l final de la mañana y l'anochar, tamién pueden atopase un pocu antes del atapecer y pocu dempués del aséu'l sol (Fullard & Napoleone 2001).

Plantes anfitriones

Agóspiense en Alopecurus pratensis, Brachypodium en Brachypodium sylvaticum y Brachypodium pinnatum, Bromus en Bromus ramusa, Calamagrostis en Calamagrostis purpurascens, Cynosurus cristatus, Dactylis glomerata, Monilia caerulea y Phlum pratense

Imáxenes

Referencies

• Asher, Jim et al. The Millennium Atles of Butterflies of Britain and Ireland. Oxford University Press.
• Brooks, M. & Knight, C. A complete pocket guide to British Butterflies. Jonathan Cape Publishing.
• Fullard, James H. & Napoleone, Nadia (2001) Diel flight periodicity and the evolution of auditory defences in the Macrolepidoptera. Animal Behaviour 62(2): 349–368. doi 10.1006/anbe.2001.1753 10.1006/anbe.2001.1753 PDF fulltext
• Ravenscroft, Neil (1996) The Chequered Skipper. Butterfly Conservation, Colchester, UK, 20p.