Nudibranchia of zeenaaktslakken vormen een orde van in zee levende slakken (Gastropoda). Anders dan de huisjesslakken bezitten ze geen schelp. Niet alle in zee levende naaktslakken behoren echter tot de Nudibranchia.
Zeenaaktslakken komen in allerlei kleuren en vormen voor, waarbij zowel de kleur als de vorm een waarschuwingsfunctie of een camouflagefunctie heeft. De lichaamsgrootte kan variëren tussen enkele centimeters tot exemplaren die meer dan 1.5 kg kunnen wegen. Zeenaaktslakken stammen af van voorouders met een schelp. In hun huid zijn vaak kalknaalden ingebed. Het lichaam bestaat uit een ingewandszak, een mantel en een (soms langgerekte) voet. Op de kop bevinden zich twee paar tentakels. Met een van de paar tentakels, rinoforen genoemd, kunnen zij geurdeeltjes chemisch analyseren. De rinoforen hebben vaak een prominente wormachtige vorm, en kunnen allerlei kleine uitsteeksels of lamellen dragen. Zij kunnen bij gevaar ook worden teruggetrokken. Aan de achterzijde bevinden zich een soort huidplooien, of kieuwen (pseudobranchia). Soms hebben deze de vorm van vingervormige uitwassen rond de anus. Op de flanken van sommige soorten treft men ten slotte trossen van tentakels aan met een defensieve functie, die cerata worden genoemd. De afscheiding van hun huidklieren kan soms een branderig gevoel of blaren op de huid van vijanden veroorzaken. Zeenaaktslakken zijn meestal carnivoor en voeden zich met andere zeedieren.
De volgende taxa zijn bij de orde ingedeeld:
Nudibranchia of zeenaaktslakken vormen een orde van in zee levende slakken (Gastropoda). Anders dan de huisjesslakken bezitten ze geen schelp. Niet alle in zee levende naaktslakken behoren echter tot de Nudibranchia.
