Wompoo Fruit Dove

El ptilinop magnífic (Megaloprepia magnifica) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita els boscos de Nova Guinea, les Illes Raja Ampat, Yapen, Manam i Karkar, i Austràlia a l'est de Queensland i nord-est de Nova Gal·les del Sud.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur ffrwythau fawreddog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod ffrwythau mawreddog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ptilinopus magnificus; yr enw Saesneg arno yw Magnificent fruit dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. magnificus, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r turtur ffrwythau fawreddog yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Wompoofrugtdue (latin: Ptilinopus magnificus) er en dueart, der lever på Ny Guinea og i det østlige Australien.

Kilder

• Avibase - the world bird database

Eksterne henvisninger

• Wikimedia Commons har flere filer relateret til Wompoofrugtdue

Langschwanz-Fruchttaube, Queensland, Australien

Die Langschwanz-Fruchttaube (Ptilinopus magnificus), auch Purpurbrust-Fruchttaube oder Wompu-Fruchttaube genannt, ist eine Art der Taubenvögel. Sie kommt in acht Unterarten in Australasien vor.

Erscheinungsbild

Die Nominatform der Langschwanz-Fruchttaube erreicht eine Körperlänge von 30 Zentimetern und wiegt zwischen 175 und 200 Gramm.^[1][2] Sie entspricht damit der Größe einer Ringeltaube. Verglichen mit dieser Taubenart sind die Flügel der Langschwanz-Fruchttaube kürzer und runder. Der Schwanz ist außerdem kürzer. Es besteht kein Geschlechtsdimorphismus. Jungvögel sind etwas weniger farbintensiv gefärbt als die adulten Tauben.

Langschwanz-Fruchttauben haben einen grauen bis hell graugrünen Kopf. Die Körperunterseite ist purpurfarben. Der Unterbauch ist tiefgelb, die Unterschwanzdecken gelblich. Die Körperoberseite ist goldgelb. Auffälliges Merkmal der Langschwanz-Fruchttaube sind die gelben Flecken, die ein quer über die Flügeldecken laufendes Band bilden. Der Schnabel hat eine rote Basis und hellt in Richtung der Schnabelspitze zu Gelb auf. Die Iris ist orangerot. Die unbefiederten schmalen Augenringe sind graugrün. Die Füße und Beine sind gelbgrün.

Verbreitung, Lebensraum und Verhalten

Die Langschwanz-Fruchttaube kommt auf Neuguinea sowie in einem schmalen Streifen in Ostaustralien bis nach Südostaustralien vor. Die größte Unterart lebt im Tiefland von Neuguinea. Der Lebensraum der Langschwanz-Fruchttaube sind tropische Tieflandregenwälder und Eukalyptuswälder. Während des Winterhalbjahrs findet sie sich gelegentlich auch in Kulturland ein.

Langschwanz-Fruchttauben sind baumbewohnende Tauben und trotz ihres auffallenden Gefieders in Baumkronen kaum auszumachen. Ihre Hauptnahrung sind Früchte und Beeren. Einen großen Anteil am Nahrungsspektrum der Langschwanz-Fruchttaube haben wilde Feigen. Das Nest wird von beiden Partnern auf einem dicht belaubten Ast errichtet und findet sich gewöhnlich in einer Höhe zwischen vier und sieben Meter über dem Erdboden. Das Gelege umfasst ein weißes Ei.

Belege

Einzelnachweise

1. ↑ Rösler, S. 272
2. ↑ Burnie, S. 250

Literatur

• David Burnie (Hrsg.): Vögel. Dorling Kindersley, München 2008, ISBN 978-3-8310-1272-5.
• Wolfgang Fischer: Die Purpurbrust-Fruchttaube, Die Voliere, 24. Jahrgang, 2001, Heft 8, Seite 228ff.
• Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht. Verlag M. & H. Schaper, Alfeld-Hannover 1996, ISBN 3-7944-0184-0.
• Christian Zenker: Die Purpurbrust-Fruchttaube – eine weitere Rarität unter den Fruchttauben, Gefiederte Welt, 137. Jahrgang, 2013, Heft 5, Seite 22ff.

Weblinks

– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

• Megaloprepia magnifica in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 31. Oktober 2013.

The wompoo fruit dove (Ptilinopus magnificus), also known as wompoo pigeon, is one of the larger fruit doves native to New Guinea and eastern Australia.

Taxonomy and systematics

Subspecies

There are generally 7-8 recognised subspecies, although some authorities recognise as few as 5.

• P. m. magnificus – Temminck, 1827:
• P. m. keri – :
• P. m. alaris – :
• P. m. assimilis – :
• P. m. poliura – :
• P. m. interposita – :
• P. m. septentrionalis – :
• P. m. puella – :

Description

Wompoo pigeon in a garden near Cooktown, Queensland

At Dallas Zoo, USA

This dove measures up to 45 cm (18 in), but are generally far smaller in northern regions. It has purple plumage around its neck, chest and upper belly. Its lower belly is yellow and it has green underparts. The sexes are similar and the juveniles have a duller and greener plumage compared to adults. Notwithstanding their bright plumage, they are hard to see amongst the forest canopy, thanks to their unobtrusive, quiet habits.^[2] Their call sounds like wollack-wa-hoo and often sounds very human.

Behaviour

Food

The wompoo fruit dove can be seen in large flocks where food is abundant. The birds feed off fruit-bearing trees in rainforests such as figs. They also occasionally eat insects. They can eat large fruits whole and are able to acrobatically collect fruit of trees and vines. They do not like to travel long distances, preferring to stay in their local area and make use of whatever fruit are in season. The diet of this species was extensively studied in the Port Moresby area by Frith et al. (1976). Despite their small size, they are able to swallow fruits of 5 cm³ (0.31 cu in) volume, which would translate into a diameter of about 2 cm (0.79 in) in spherical fruit.

Major food items included:

• figs, particularly Ficus macrophylla,^[3] including Ficus albipila, Ficus benjamina, Ficus drupacea, Ficus glaberrima, Ficus virens and Ficus wassa - preferentially in the late dry and wet season (October - March)
• Fruit of cinnamon trees (Cinnamomum sp.), Litsea, Neolitsea and Cryptocarya - whenever available
• Arecaceae (palm) fruit, including Archontophoenix, Arenga, Calamus and Caryota - mid-late dry season (August - October) and January
• Annonaceae fruit, such as Ylang-ylang (Cananga odorata) and Polyalthia - whenever available

Food items of minor importance were fruit of:

• Eugenia, Syzygium, Acmena - important in May
• Hypserpa - important in July/August
• Planchonella - important August - October
• Elaeocarpus - important in October
• Erythroxylon scarinatum - important in November/December
• Tinospora smilacina, Glochidion, Gomphandra australiana, Gomphandra montana, Cayratia, Cissus, Terminalia, Diospyros, Chionanthus, Vitex cofassus, Alocasia, and Psychotria - taken as available

Breeding

Breeding times will vary according to weather conditions. The nest is sturdily constructed from forked twigs not high from the ground. Both sexes help in the construction of the nest. One white egg is laid and the parents share the incubation and care of the chick. In the event that the chick dies, the doves will attempt to have a second offspring in the same season.

Conservation

Widespread and common throughout its large range, the wompoo fruit dove is evaluated as Least Concern on the IUCN Red List of Threatened Species.^[1]

References

La Purpurbrusta fruktokolombo, Ptilinopus magnificus (konata ankaŭ kiel Grandioza fruktokolombo), estas la plej granda de la fruktokolomboj, birdoj indiĝenaj de Nov-Gvineo kaj Aŭstralio.

En Aŭstralio, ĝi loĝas preskaŭ nur en la malaltaj tropikaj pluvarbaroj laŭlonge de la orienta marbordo, de centra Novsudkimrio ĝis la pinto de duoninsulo de Kabo Jorko. Abundo de tiuj birdoj pliiĝas en norda direkto.

La kolombo estas ĝis 45 centimetroj longa, sed estas pli granda en sudaj regionoj. Ĝi havas helgrizan kapon kaj purpuran plumaron ĉirkaŭ sia kolo, brusto kaj supra ventro. Ĝia malsupra ventro estas flava kaj havas verdajn suprajn partojn. Ambaŭ seksoj aspektas simile kaj idoj havas pli senkoloran kaj verdan plumaron kompare kun plenkreskuloj. Spite ilian brilan plumaron, ili estas malfacilege videblaj inter la branĉaro de la arbaro, danke al siaj trankvilaj kutimoj (Frith et al. 1976).

Tiuj birdoj manĝas fruktojn de arbaraj arboj kiel figojn. Ili povas manĝi grandajn fruktojn kompletaj kaj kapablas akrobate kolekti fruktojn de arboj aŭ vitoj. Ŝajne ili ne faras longajn distancojn, prefere restas en siaj lokaj areoj kaj uzas la fruktojn kiuj estas manĝeblaj laŭ sezonoj. La dieto de la specio estis funde pristudita ĉe Port de Moresby de Frith et al. (1976). Spite la malgrandecon de la specio, ili kapablas engluti fruktojn 5 cm³ volumenajn, aŭ de diametro de ĉirkaŭ 2 cm en sferoforma frukto. Plej oftaj fruktoj inkludas:

• Figoj, inkludante Ficus albipila, Ficus benjamina, Ficus drupacea, Ficus glaberrima, Ficus virens kaj Ficus wassa – prefere en malfruaj seka kaj humida sezonoj (Oktobro - Marto)
• Frukto de cinamarboj (Cinnamomum sp.), Litsea, Neolitsea kaj Cryptocarya – kiam estos disponeblaj
• Frukto de Arekacoj (palmoj) inkludante Archontophoenix, Arenga, Calamus kaj Caryota – mezmalfrua seka sezono (Aŭgusto - Oktobro) kaj Januaro
• Frukto de Annonaceae, kiel Ilang-ilang (Cananga odorata) kaj Polyalthia - kiam estos disponeblaj

La Purpurbrusta fruktokolombo povas esti vidataj en grandaj aroj kiam la manĝaĵo abundas. Ilia voĉo sonas kiel ‘ŭolak-ŭa-huu’ kaj ofte sonas tre homeca. Reprodukta epoko povas varii laŭ la veterkondiĉoj. La nesto estas solide konstruita el forkaj branĉetoj ne alte super la grundo. Ambaŭ gepatroj helpas en la konstruo de la nesto. La ino demetas ununuran blankan ovon kaj la gepatroj kunzorgas la kovadon kaj la idozorgadon. Se la ido mortas, la paro klopodas duan ovodemetadon en la sama sezono.

La specio estas disvastigata kaj komuna tra granda teritorio kaj pro tio la Purpurbrusta fruktokolombo estas konsiderata kiel Malpli Zorgo ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Ptilinopus magnificus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 9 Majo 2006. Ne minacata

• Frith, H.J.; Rome, F.H.J.C. & Wolfe, T.O. (1976): Food of fruit-pigeons in New Guinea. Emu 76(2): 49-58. HTML resumo

El tilopo magnífico^[1]​ (Ptilinopus magnificus) es una especie de ave columbiforme de la familia Columbidae de bello colorido que habita en Nueva Guinea y ciertas zonas de Australia.

Subespecies

Se conocen ocho subespecies de Ptilinopus magnificus:^[2]​

• Ptilinopus magnificus alaris - islas del oeste de Papúa (Waigeo, Misool, Batanta y Salawati).
• Ptilinopus magnificus assimilis - noreste de Australia (Península del Cabo York).
• Ptilinopus magnificus interpositus - oeste, centro y sudoeste de Nueva Guinea.
• Ptilinopus magnificus keri - noreste de Australia (Bellenden Ker Range, noreste de Queensland)
• Ptilinopus magnificus magnificus - este de Australia (del sur de Queensland al norte de Nueva Gales del Sur).
• Ptilinopus magnificus poliurus - sudeste de Nueva Guinea (al oeste hasta el golfo de Huon y el río Edrich).
• Ptilinopus magnificus puella - noroeste de Nueva Guinea (montes Vogelkop)
• Ptilinopus magnificus septentrionalis - norte y noreste de Nueva Guinea, islas Yapen, Manam y Karkar.

Referencias

Ptilinopus magnificus Ptilinopus generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Ptilinopus
• Columbidae

Ptilinopus magnificus

Le Ptilope magnifique (Ptilinopus magnificus) est une espèce d'oiseaux appartenant à la famille des Columbidae.

Description

Cet oiseau mesure 29 à 50 cm pour une masse de 250 à 500 g, ces deux variables dépendant de la sous-espèce et du sexe (le mâle étant souvent un peu plus grand).

La tête et la nuque sont gris clair mêlé de vert brillant. La gorge, le devant du cou et la poitrine sont pourpre sombre. Le dos est de cette couleur, parfois avec des taches jaune terne. Les ailes vert émeraude arborent une bande jaune d'or, couleur retrouvée au niveau de l'abdomen, des flancs et des couvertures sous-alaires. La queue est vert émeraude brillant. Les iris sont orange rougeâtre, le bec rouge orange avec la pointe jaune vert et les pattes jaune verdâtre.

Le jeune a la tête gris vert et présente moins de pourpre dans son plumage. Cette coloration est également mélangée à du vert au niveau de la poitrine.

Répartition

Cet oiseau peuple la Nouvelle-Guinée et la bordure littorale orientale de l'Australie.

Alimentation

Cet oiseau est frugivore.

Sous-espèces

D'après Alan P. Peterson, 7 sous-espèces ont été décrites :

• Ptilinopus magnificus assimilis (Gould, 1850) ;
• Ptilinopus magnificus interpositus (Hartert, 1930) ;
• Ptilinopus magnificus keri (Mathews, 1912) ;
• Ptilinopus magnificus magnificus (Temminck, 1821) ;
• Ptilinopus magnificus poliurus (Salvadori, 1878) ;
• Ptilinopus magnificus puella (Lesson & Garnot, 1827) ;
• Ptilinopus magnificus septentrionalis (A.B.Meyer, 1893).

Voir aussi

La colomba frugivora magnifica (Ptilinopus magnificus Temminck, 1821) è un uccello della famiglia dei columbidi, diffuso in Australia e in Nuova Guinea.^[2]

Descrizione

Dimensioni

La colomba frugivora magnifica è una delle più grandi colombe frugivore, misura dai 35 ai 45 centimetri; è generalmente molto più piccola nelle regioni settentrionali dell'Australia.^[3]

Aspetto

Il dorso e le ali sono di colore verde con una prominente fascia gialla sulle ali. La specie ha un piumaggio viola sotto il collo, sul petto e sull'addome superiore. Il ventre inferiore è giallo. La testa è grigio chiaro, il becco è di colore arancione-rosso con la punta gialla e l'iride è rosso-arancio. Entrambi i sessi hanno il piumaggio simile. Gli uccelli giovani hanno un piumaggio più opaco e più verde rispetto agli adulti.^[3]

Colomba frugivora magnifica allo zoo di Louisville

Distribuzione e habitat

Questa colomba è diffusa in Nuova Guinea e in Australia. Gli habitat preferiti sono le foreste pluviali tropicali e le foreste di eucalipto.^[3]

Biologia

Comportamento

Esse di solito sono avvistate da sole o in coppia ma occasionalmente si riuniscono in piccoli o grandi gruppi per alimentarsi. La colomba frugivora magnifica non percorre grandi distanze, ma piuttosto si muove in piccole aree localizzate in risposta alla disponibilità di cibo e alle esigenze di nidificazione. Nonostante ciò la specie compie delle migrazioni altitudinali stagionalmente: durante l'estate si reca nelle foreste montane e durante l'inverno si trasferisce a quote più basse. Occasionalmente, specialmente in inverno e in autunno quando il cibo è scarso nelle foreste pluviali, alcuni individui si spostano fino a 15 km occupando temporaneamente i terreni coltivati.^[3]

Alimentazione

La colomba frugivora magnifica si nutre di una grande varietà di frutta della foresta pluviale in particolare i fichi, i frutti dell'albero della cannella (Cinnamomum sp.), i frutti delle palme (Arecaceae), delle viti (Vitaceae), i frutti della famiglia Annonaceae tra cui il ylang-ylang e i frutti della famiglia delle Lauracee tra cui i generi Litsea, Neolitsea e Cryptocarya. La maggior parte delle volte l'alimentazione avviene nell'alta canopia.^[3]

Riproduzione

Il periodo riproduttivo va dalla fine dell'inverno fino a metà estate, periodo variabile in funzione delle condizioni meteorologiche favorevoli. Entrambi i sessi costruiscono il nido. Esso è una piccola e robusta piattaforma costituita da ramoscelli è di solito collocata tra 2-10 metri dal suolo. La femmina depone solo un uovo bianco ed entrambi i sessi si occupano dell'incubazione e della cura del pulcino. Solo un pulcino per stagione è allevato, ma se il primo tentativo fallisce gli uccelli possono riprodursi una seconda volta. La specie quando si riproduce ha un fabbisogno stimato di 20 ettari di terreno.^[3]

Conservazione

Diffusa e comune in tutto il suo grande areale la colomba frugivora magnifica è classificata dalla IUCN Red List come specie a rischio minimo di estinzione (Least Concern).^[1]

Note

De wompoejufferduif (Ptilinopus magnificus) is een duif uit het geslacht Ptilinopus.

Kenmerken

Het kleurrijke verenkleed is overwegend geel en groen met een dieppaarse borst en bovenbuik. De kop en hals zijn grijs- of groenachtig. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk. De lichaamslengte bedraagt 29 tot 55 cm en het gewicht 250 tot 500 gram.

Leefwijze

Hun voedsel bestaat voornamelijk uit vruchten, vooral vijgen. Het is vooral een bewoner van de randen van het regenwoud. Bezoekt soms ook wel cultuurlandschappen met veel fruitdragende bomen en kleine bosjes. Het zijn echte boombewoners die zelden op de grond komen, meestal alleen om wat te drinken of om zich te baden. Ze voeden zich in hoofdzaak met de vruchten die het regenwoud voortbrengt. De belangrijkste voedselbronnen van deze duiven behoren tot de families van de vijgachtige, de laurierachtige en de palmachtige bomen.

Voortplanting

Het broedseizoen begint gewoonlijk in het midden van het droge seizoen en eindigt in het begin van het regenseizoen. Als nestplaats wordt gekozen voor een horizontaal gevorkte tak of blad van een palmboom op niet al te grote hoogte (gewoonlijk tussen 3 en 4 m), waarop door doffer en duivin een slordig, tamelijk groot, plat nest van stokjes, takjes en twijgjes wordt gebouwd. Het legsel bestaat uit slechts één wit ei. Beide duiven broeden, de doffer overdag de duivin ’s nachts. De broedduur is ongeveer 21 dagen. Doffer en duivin verzorgen samen de jongen; de nesttijd duurt ongeveer veertien dagen. Elk jaar wordt slechts één jong grootgebracht, maar als de eerste ronde om de een of andere reden mislukt, willen ze nog weleens opnieuw beginnen.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in de regenwouden van Nieuw-Guinea en het noordoosten en oosten van Australië en telt 7 ondersoorten:

• P. m. puella: westelijk Papoea-Nieuw-Guinea en de Vogelkop (noordwestelijk Nieuw-Guinea).
• P. m. interpositus: westelijk Nieuw-Guinea.
• P. m. septentrionalis: noordelijk Nieuw-Guinea.
• P. m. poliurus: zuidoostelijk Nieuw-Guinea.
• P. m. assimilis: Kaap York-schiereiland (noordoostelijk Australië).
• P. m. keri: noordoostelijk Queensland (noordoostelijk Australië).
• P. m. magnificus: zuidelijk Queensland en noordelijk Nieuw-Zuid-Wales (oostelijk Australië).

Het is deels een trekvogel.

Externe link

• www.psittaciformes.nl

Ptilinopus magnificus é o maior dos pombos frugívoros nativos da Nova Guiné e Austrália.^[1][2]

Na Austrália, habita quase exclusivamente a planície tropical e as florestas ao longo da costa leste, do centro de Nova Gales do Sul até o extremo norte na Península de Cape York. A Abundância das aves aumentam no sentido norte.

A pomba mede até 45 centímetros (18 polegadas), mas são geralmente muito menores nas regiões do norte. Tem plumagem roxa em volta do pescoço e do peito. Seu baixo ventre é amarelo e tem uma barriga verde. Os dois sexos parecem semelhantes e os juvenis têm uma plumagem verde maçante quando comparados com os adultos. Sua chamada soa como 'Wollack-wa-hoo' e, muitas vezes soa muito humano.

Referências

Wompoofruktduva^[2] (Ptilinopus magnificus) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.^[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Wompoofruktduvan delas in i åtta underarter med följande utbredning:^[3]

• Ptilinopus magnificus alaris – öarna Waigeo, Misool, Batanta och Salawati i västra Papua Nya Guinea.
• Ptilinopus magnificus puella – nordvästra Nya Guinea (Vogelkop).
• Ptilinopus magnificus interpositus – västcentrala och sydvästra Nya Guinea.
• Ptilinopus magnificus septentrionalis – norra och nordöstra Nya Guinea samt Yapen, Manam och Karkar.
• Ptilinopus magnificus poliurus – sydöstra Nya Guinea (västerut till Huonviken och Edrichfloden).
• Ptilinopus magnificus assimilis – nordöstra Australien (Kap Yorkhalvön).
• Ptilinopus magnificus keri – nordöstra Australien (Bellenden Ker Range i nordöstra Queensland).
• Ptilinopus magnificus magnificus – östra Australien (från södra Queensland till norra New South Wales).

Noter

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Megaloprepia magnifica Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör wompoofruktduva.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Ptilinopus magnificus.
  Artförteckning

Ptilinopus magnificus là một loài chim trong họ Columbidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

Bài viết Bộ Bồ câu này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

• 1 Описание
• 2 Ареал
• 3 Образ жизни
• 4 Примечания
• 5 Ссылки

ワープーアオバト（学名：Ptilinopus magnificus）は、ハト目ハト科に分類される鳥類。

分布[編集]

オーストラリアの熱帯雨林、亜熱帯雨林に生息する。分布域は、ニューサウスウェールズ州の中央部から、ヨーク岬半島にかけて広がっている。

特徴[編集]

全長約45cm。背面から上尾筒にかけては緑色。首から胸部にかけ紫色、下尾筒は黄色。頭部は白色で、くちばしは黄色く、赤い斑が入る。虹彩は赤色。

鳴き声は人間の声のように聞こえることもある。またその鳴き声が「ワープー」と聞きなせることから、ワープーアオバトと呼ばれている。

食性は果実食であり、イチジクの仲間やバンレイシの仲間の実などを主に食べている。

亜種[編集]

亜種は3種類に分けられる。

• P. m. magnificusはクイーンズランド州中部からニューサウスウェールズ州に書けてに分布する。

• P. m. keriはケアンズ周辺に分布する。胸部の色が、亜種P. m. magnificusよりも栗色をしている。

• P. m. assimilisはヨーク岬半島に分布する。胸部の色が他の亜種よりも淡い。

参考文献[編集]

• Field Guide to Australian Birds, Michael Morcombe, Steve Panish Publishing, 2004, ISBN 9781740215596