Multimedia w Wikimedia Commons Smukłodziobek brązowogrzbiety (Hemitriccus margaritaceiventer) – gatunek małego ptaka z rodziny muchotyranikowatych. Występuje w Ameryce Południowej od Kolumbii po Argentynę. Niezagrożony wyginięciem.
Wyróżnia się następujące podgatunki[3]:
Zasiedla zakrzewienia i suche lasy do wysokości 2000 m n.p.m[4].
Długość ciała wynosi 10-10,5 cm[4], w tym dzioba 12,5-13,5 mm i ogona 3-42 mm. Skrzydło mierzy 40-45,5 mm[5]. Osobniki dorosłe w większości bure. Wierzch ciała szarobrązowy do brązowooliwkowego. Skrzydła szarobrązowe, obrzeżenia lotek i pokryw skrzydłowych tworzących dwa paski płowe. Ogon szary. Spód ciała biały w jasnoszare pasy. Tęczówki białożółte, czerwonopomarańczowa obrączka oczna. Nogi i stopy różowawe. Nie jest znany wygląd osobników młodych, przypuszczalnie są ciemniejsze[4]. Masa ciała waha się między 6,9 a 9 g[6].
Lata jedynie na krótkie dystanse. Pożywienie stanowią owady zbierane ze spodu liści[4].
Okres lęgowy trwa od stycznia do czerwca w Kolumbii i od października do grudnia w Peru, Boliwii i Argentynie. Gniazdo, umieszczone 0,5-3 m nad ziemią, ma kształt kopulasty z bocznym wejściem blisko jego spodu. Budulec stanowią suche trawy, włókna roślinne i puch. Wyściółkę stanowi puch roślinny. W lęgu 1-2 jaja (rzadko trzy). Inkubacja trwa 13-15 dni, wysiaduje jedynie samica. Młode są karmione przez obojga rodziców. Są w pełni opierzone po 13-14 dniach od wyklucia[4].
Smukłodziobek brązowogrzbiety (Hemitriccus margaritaceiventer) – gatunek małego ptaka z rodziny muchotyranikowatych. Występuje w Ameryce Południowej od Kolumbii po Argentynę. Niezagrożony wyginięciem.
