Szmaragdzik plantacjowy (Amazilia saucerrottei) — gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych. Zasiedla Amerykę Środkową i południową część Ameryki Południowej.
W zależności od podgatunku, szmaragdzik plantacjowy zasiedla następujące tereny[3]:
Środowiskiem życia są lasy z ponownie wprowadzonym drzewostanem, sawanny pokryte zaroślami z rozproszonymi drzewami, plantacje kawy oraz ogrody. Często spotykany na obrzeżach lasów wiecznie zielonych, zwłaszcza w trakcie pory suchej. Żyje na nizinach i stokach, do wysokości 1,8 km n.p.m.[4]
Ptak ten cały jest zielony, z brązowym kuprem i ząbkowanym, niebiesko-czarnym ogonem z metalicznym połyskiem. U samicy pierś i brzuch są ciemnozielone. Dziób jest długi, górna część ma barwę czarną, a dolna ciemna z czerwonawym zakończeniem. Nogi również czarne. Osobniki młodociane spód ciała mają ciemny, brązowozielony.[4]
Jego pożywieniem jest nektar z kwiatów, także tych z drzew (z rodzajów Inga, Pithecellobium, Tabebuia i Genipa), krzewów (Hamelia, Stachytarpheta), epifitów, winorośli oraz ziół (Lobelia). Prawdopodobnie zjada też insekty, jak inne kolibry, chociaż nie ma na ten temat pewnych informacji.[4]
Buduje gniazdo w kształcie kubeczka z części roślin, jest ono zbite, znajduje się na drzewie 2 do 7 metrów nad ziemią. Składa 1-2 jaja na sezon. Ptak silnie terytorialny.[4] Samica wysiaduje jaja sama, tak też zajmuje się potomstwem. Podobnie jak inne kolibry, wpycha pokarm pisklętom bezpośrednio do żołądka. Opuszczają one gniazdo po 20 dniach.[5]
Szmaragdzik plantacjowy (Amazilia saucerrottei) — gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych. Zasiedla Amerykę Środkową i południową część Ameryki Południowej.