Tyrkardue er ein fugleart i duefamilien.
Tyrkardua er ei lita due, totallengda er 28 cm. Fuglen er grå med mørkare rygg og ein blågrå flekk på vengen. Halefjørene er kvite i spissane. Frå nakke og halvvegs fram på halsen har fuglen eit svart band omgjeve av smalare kvite band. Dei korte beina er raude. Nebben og auga er svarte.
Sangen er eit monotont kookoo, koo.
Arten si utbreiing var opphavleg avgrensa til delar av Asia med India som kjerneområde. Derifrå spreidde fuglen seg både austover og vestover. Fuglane nådde Midt-Austen på 1500- talet. Det kan tenkast at introduksjon frå menneske kan ha medverka til framrykkinga. Det er heilt klart at det var menneske som førte arten til Japan. Kring 1930 hekka fuglane over store delar av Balkan og så vidt i Ungarn. Seinare spreidde fuglane seg utover i Europa, først i nordvestleg retning. Arten etablerte seg i Austerrike i 1938, i Tyskland i 1945, i Danmark i 1948, i Frankrike i 1950, og på Island i 1964. Gjennom 1970-åra etablerte arten seg i Spania, Portugal og Egypt, seinare byrja fuglane å invadere Ukraina, Russland og Kviterussland. Kring 1990 nådde arten også Nord-Amerika.
Tyrkardua vart først observert på Dovre i Oppland i 1949. Hekking vart påvist i Moss og Oslo i 1952, og i Stavanger i 1955. Arten rykte for alvor fram på 1960-talet og etablerte seg over store delar av Sør-Noreg. I siste halvdel av dette tiåret vart Trøndelag og Nordland kolonisert. Talet på fuglar heldt fram med å vekse, men spreiinga gjekk ikkje like raskt vidare nordover. Truleg hekka fuglen i Troms på 1970-talet, og på 1980-talet var der ein hekkebestand som nesten gjekk ut etter to kalde vintrar. Etter 1990-talet har tyrkardua hatt ein liten tilbakegang. Fuglen er ein utprega kulturfugl, og hekker i vår verdsdel i hagar, parkar og gravlundar i byar og tettstader, dessutan ved gardsbruk. Telefonstolpar, leidningar, fjernsynsantenner, hustak og skorsteinar vert ofte nytta som kvilestadar.
Om sommaren et fuglen mange typar frø, bær og urter, og av og til et fuglen også blautdyr og insekt. I tillegg et tyrkardua korn i kornåkrar.
I Noreg er tyrkardua for det meste standfugl. Om vinteren finn ho maten nær menneske . I byane samlar fuglane seg nær kornlager og foringsplassar for ender og byduer, medan dei i meir landlege strok overlever på ulik typar husdyr- og fuglefor. Tyrkardua er hardfør, og toler temperarturar ned mot 40 minusgrader. Største problemet om vinteren er store snømengder som hindrar mattilgangen, også på foringsplassar.
Tyrkardue er ein fugleart i duefamilien.
Tyrkerdue (vitenskapelig navn Streptopelia decaocto) er en due. Finnes i Norge.
Den er liten og slank med lys, sandfarget fjærdrakt og et tydelig svart nakkebånd. Den er ikke en trekkfugl.
Opprinnelig kommer den fra varme tempererte områder fra sørøst i Europa til Japan. I løpet av det tyvende århundre spredte den seg over resten av Europa, og nådde Storbritannia i 1960 og Irland like etter. Nå hekker den også nord for polarsirkelen i Skandinavia, og er en vanlig kulturfugl i byer og bygder i Norge.
Den slapp ved et uhell ut i Bahamas på 1970-tallet, og spredte seg til Florida innen 1982. Store kolonier har blitt sett i Alabama også. I 1999 var arten registrert i 22 amerikanske stater, og spredte seg fortsatt raskt.
Tyrkerdue (vitenskapelig navn Streptopelia decaocto) er en due. Finnes i Norge.