Nurzyk polarny, nurzyk grubodzioby (Uria lomvia) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny alk (Alcidae), zamieszkujący wybrzeża Morza Arktycznego.
Gniazduje w subarktycznej Ameryce, na Grenlandii, północno-wschodniej Syberii, Islandii, Spitsbergenie, Półwyspie Kolskim i w północnej Norwegii. Zimą wędruje do środkowej Norwegii. W Europie Środkowej nurzyka polarnego spotyka się na wybrzeżach.
W upierzeniu godowym głowa i szyja oraz wierzch ciała czarne, spód biały przechodzący płynnie na podgardle w postaci białego ostrego klina, na skrzydle wąski biały pasek, na głowie biały wąs. Nogi zielonożółte. Dziób czarny, krótki i grubszy od nurzyka podbielałego, po bokach widnieje biały pas. W szacie spoczynkowej, a także u osobników młodocianych białe podgardle i policzki. W upierzeniu zimowym czarna czapeczka przedłuża się poza oczy, za którymi nie ma wtedy białej plamy. W locie wydaje się być krępy, ma zadarty do góry dziób. Od nurzyka podbielałego różni go bardziej czarny wierzch, brak ciemnych rysunków na bokach ciała.
dł. ciała ok. 42-48 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 70-75 cm
waga ok. 750-1500 g
Wydaje dźwięki podobne do innych nurzyków. Jest to szorstkie "arr".
Otwarte morza w pobliżu brzegu. Gniazduje na skalistych klifach.
Jajo składa bezpośrednio na skale. Tworzy liczne kolonie lęgowe.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając jedno jajo.
Jajo wysiadywane jest przez okres 30-36 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 18-25 dniach.
W czasie karmienia swoich młodych mogą nurkować do 70 metrów by zdobyć dla nich małe ryby. Dorosłe ptaki odżywiają się jednak głównie planktonem.
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[3].
Nurzyk polarny, nurzyk grubodzioby (Uria lomvia) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny alk (Alcidae), zamieszkujący wybrzeża Morza Arktycznego.