Multimedia w Wikimedia Commons Czajka miedziana[3] (Vanellus chilensis) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). W 4 podgatunkach zasiedla Amerykę Południową.
Opisana została w 1782 roku przez chilijskiego naturalistę Juana Ignaciego Molinę. Nazwa rodzajowa, vanellus, w łacinie oznacza po prostu czajkę[4]. Nazwa gatunkowa chilensis odnosi się do jednego z krajów występowania, Chile. Stamtąd też pochodzi okaz, na podstawie którego opisano gatunek.
Jest ptakiem osiadłym. Zasiedla południową, północna i wschodnią Amerykę Południową, nie jest spotykana w Kolumbii, Ekwadorze, Peru oraz zachodniej Boliwii i Brazylii. Jej środowiskiem są, zarówno tropikalne jak i umiarkowane, podmokłe obszary, jak wilgotne łąki i pola uprawne. Zazwyczaj jest osiadła, ale populacje z zimniejszych rejonów wędrują na południe.
Mierzy około 31–39 cm, waży około 325 g, nowo wyklute pisklę 1,6. Długość ogona samca to 10,6 cm, samicy około 104 mm. Długość skrzydła u poszczególnych płci to około 233 i 241 mm, u nowo wyklutego pisklęcia około 16. Jest jedyną szarą czajką, która posiada czubek. Występuje nieznaczny dymorfizm płciowy. Dosyć długi, karminowy dziób z czarnym zakończeniem, nogi także długie i karminowe. Czarno-biała maska przy dziobie, czarna przepaska przez oko; poza tym głowa szara. Spód ciała biały. Wierzch oraz skrzydła brązowe, z czarnymi i biało zakończonymi lotkami. Na skrzydle znajduje się także miedziano opalizująca plama, od której wzięła się polska nazwa. Na zgięciu skrzydeł czerwony szpon. U młodych nogi szare, wierzch głowy brązowoszary, czarno kropeczkowany, tak jak i grzbiet.
W postawie grożącej demonstruje szpony na zgięciu skrzydeł. Ogólnie jest agresywna, zwłaszcza w okresie lęgowym. Może także symulować ataki lub udawać zranioną. Lot jest powolny, ale często nie na długie dystanse[5].
Owady oraz inne drobne bezkręgowce. Niekiedy łapie małe rybki.
Widząc przy gnieździe potencjalnego drapieżnika zaczyna ostro krzyczeć. Poza tym wydaje głośne, metaliczne odgłosy keek, keek keek...[5].
Wyprowadza 2 lęgi, od stycznia do czerwca[5]. Gniazdo to płytki, wygrzebany w ziemi dołek, wyścielone jest cienką warstwą trawy. Składa 2, 3 lub 4 jaja, może się zdarzyć, że do jednego gniazda złożą jaja dwie samice. Mają one maskujące barwy, inkubowane są tylko przez samicę.
Wyróżnia się 4 podgatunki czajki miedzianej:
Czajka miedziana (Vanellus chilensis) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). W 4 podgatunkach zasiedla Amerykę Południową.
