Cetotheriidae (lat. Cetotheriidae) – xortumlular dəstəsinə aid nəsli kəsilmiş heyvan fəsiləsi.
Cetotheriidae (lat. Cetotheriidae) – xortumlular dəstəsinə aid nəsli kəsilmiş heyvan fəsiləsi.
Els cetotèrids (Cetotheriidae) són una família de cetacis misticets que aparegueren durant l'estatge faunal Catià. Fins al 2012, es creia que el grup s'havia extingit durant el Pliocè, però un estudi filogenètic publicat el 2013 demostrà que la balena franca pigmea (Caperea marginata) pertanyia a aquest clade.[1] La taxonomia dels cetotèrids encara està en flux i és probable que algunes espècies acabin sent transferides a altres grups.
Els cetotèrids (Cetotheriidae) són una família de cetacis misticets que aparegueren durant l'estatge faunal Catià. Fins al 2012, es creia que el grup s'havia extingit durant el Pliocè, però un estudi filogenètic publicat el 2013 demostrà que la balena franca pigmea (Caperea marginata) pertanyia a aquest clade. La taxonomia dels cetotèrids encara està en flux i és probable que algunes espècies acabin sent transferides a altres grups.
Die Cetotheriidae sind eine Familie aus der Unterordnung der Bartenwale (Mysticeti). Die Familie erschien im späten Oligozän und verschwand im frühen Pliozän. Einige Forscher sind jedoch der Ansicht das der kleinste aller rezenten Bartenwale, der nur 6 Meter lang werdende und in gemäßigt-kalten Meeren der Südhalbkugel vorkommende Zwergglattwal (Caperea marginata) ein Angehöriger der Cetotheriidae ist.[1]
Von anderen Bartenwalen werden die Cetotheriidae durch eine Kombination folgender anatomischer Schädelmerkmale unterschieden (Auflistung nicht vollständig):
Die Nahtstelle zwischen Oberkieferknochen (Maxillare) und Stirnbein (Frontale) ist an den hinteren Seiten geringfügig konkav und schräg. Die hinteren Abschnitte der Schnauzenknochen (Rostrum) bilden einen V-förmigen Keil zwischen den Augenhöhlen. Die oberen Teile der Oberkieferknochen haben Kontakt zueinander bzw. stehen nah zusammen. Das Zwischenkieferbein (Prämaxillare) wird nach hinten, entlang des Nasenbeins (Nasale) enger und reicht nicht bis zu den hinteren Abschnitten der Maxillare. Das Nasenbein ist dreieckig und keilförmig. An seinem dorsalen Scheitel ist das Stirnbein reduziert oder völlig von Rostralknochen überwachsen. Die Gelenkpfanne des Schuppenbeins (Squamosum) ist nicht tief eingebuchtet. Wie alle anderen Bartenwale sind die Cetotheriidae zahnlos.[2]
Ein Merkmal, das die Cetotheriidae mit den Furchenwalen (Balaenopteridae) teilen, ist die starke Verzahnung der Rostralknochen mit den übrigen Schädelknochen und der Maxillare.[3]
Die Cetotheriidae sind die Schwestergruppe der Furchenwale, beide Familien zusammen, als Überfamilie Balaenopteroidea vereint, sind wiederum die Schwestergruppe der Glattwale (Balaenidae)[1].
Bartenwale (Mysticeti)Glattwale (Balaenidae)
Cetotheriidae
Furchenwale (Balaenopteridae)
Gegenwärtig werden zwei ausgestorbene und eine rezente Unterfamilie unterschieden:[4]
Die Cetotheriidae sind eine Familie aus der Unterordnung der Bartenwale (Mysticeti). Die Familie erschien im späten Oligozän und verschwand im frühen Pliozän. Einige Forscher sind jedoch der Ansicht das der kleinste aller rezenten Bartenwale, der nur 6 Meter lang werdende und in gemäßigt-kalten Meeren der Südhalbkugel vorkommende Zwergglattwal (Caperea marginata) ein Angehöriger der Cetotheriidae ist.
Cetotheriidae is a family of baleen whales (parvorder Mysticeti).[1] The family is known to have existed from the Late Oligocene to the Early Pleistocene before going extinct. Although some phylogenetic studies conducted by Fordyce & Marx 2013 recovered the living pygmy right whale as a member of Cetotheriidae, making the pygmy right whale the only living cetotheriid, other authors either dispute this placement or recover Neobalaenidae as a sister group to Cetotheriidae.
After its description by Brant in 1872, Cetotheriidae was used as a wastebasket taxon for baleen whales which were not assignable to extant whale families.[2]
Comparing the cranial and mandibular morphology of 23 taxa (including late archaeocetes and both fossil and extant mysticetes),[3] Bouetel & Muizon 2006 found Cetotheriidae in this traditional sense to be polyphyletic. Based on ten cranial characters, they also concluded that of the twelve included fossil baleen-bearing mysticetes, six formed a monophyletic group, Cetotheriidae sensu stricto.[4]
Several phylogenetic studies since Bouetel & Muizon 2006 support the monophyly of a small group of core Cetotheriidae sensu stricto, archaic mysticetes with a cranium that have "a long ascending process of the maxilla with anteriorly diverging lateral border that interdigitates with the frontal" and some other characters.[5] This group is limited to Cetotherium rathkii, Metopocetus durinasus, Mixocetus elysius, Herpetocetus scaldiensis, H. transatlanticus, H. bramblei, Nannocetus eremus, and Piscobalaena nana.[6] The remaining genera placed in the family are considered Cetotheriidae sensu lato and are often referred to as the 'cetotheres'.[5]
Bisconti, Lambert & Bosselaers 2013 considered the primitive 'cetothere' Joumocetus the most basal named taxon of their new superfamily Thalassotherii (Cetotheriidae s.l., Cetotheriidae s.s., Eschrichtiidae (gray whales) and Balaenopteridae (rorquals)) and suggested that the term "Cetotheriidae s.l." should be renamed "basal" or "stem thalassotherians".[7] Fordyce & Marx 2013 found that the pygmy right whale formed a well-supported clade with Eschrichtiidae and Balaenopteridae based on molecular data, and that, within 'cetotheres', it was most closely related to the herpetocetines (Herpetocetus and Nannocetus)[8] Bisconti et al. 2013, however, found, based on morphological data, it to be more closely related to Balaenidae (the bowhead and right whales), but added that additional specimens are expected to resolve these conflicting results within a few years.[9]
Classification of Cetotheriidae according to El Adli et al. (2014)[10] and the Fossilworks online database:[1]
Incertae sedis:
Cetotheriidae is a family of baleen whales (parvorder Mysticeti). The family is known to have existed from the Late Oligocene to the Early Pleistocene before going extinct. Although some phylogenetic studies conducted by recovered the living pygmy right whale as a member of Cetotheriidae, making the pygmy right whale the only living cetotheriid, other authors either dispute this placement or recover Neobalaenidae as a sister group to Cetotheriidae.
Los cetoteríidos (Cetotheriidae) son una familia de cetáceos misticetos.[1] Se ha considerado generalmente que esta familia existió entre el Oligoceno tardío hasta el inicio del Pleistoceno antes de extinguirse. Sin embargo, los estudios filogenéticos llevados a cabo por Fordyce y Marx (2013) indican que la ballena franca pigmea es un miembro de los cetotéridos; de confirmase estos resultados entonces la familia sería un taxón viviente.[2]
Los Cetotheriidae se distinguen de otras ballenas barbadas a través de una combinación de características anatómicas del cráneo (la lista no es exhaustiva):
La interfaz entre los huesos de la mandíbula superior (maxilar) y frontal en la parte posterior es ligeramente cóncava y oblicua. Las parte posterior de los hueso de la nariz (rostrum) forman una cuña en forma de V entre las órbitas. Las partes superiores de la mandíbula superior están en contacto entre sí o están muy juntas. El hueso intermedio de la mandíbula (premaxilar) está cerca de la parte posterior, a lo largo del hueso nasal y no se extiende por la parte posterior del maxilar. El hueso nasal es triangular y forma de cuña. En su vértice, el hueso frontal dorsal se reduce a un crecimiento del hueso rostral. La articulación del hueso escamoso no es muy irregular. Como todas las otras ballenas barbadas, las Cetotheriidae no tienen dientes.[3]
Una característica que comparten la Cetotheriidae con los actuales rorcuales (Balaenopteridae) es la articulación en forma de rótula del hueso rostral con los otros huesos del cráneo y el maxilar.[4]
Tras su descripción por Brant en 1872, Cetotheriidae fue usado como un taxón cajón de sastre para las ballenas barbadas que no eran asignables a las familias modernas de ballenas.[5]
Comparando la morfología craneal y mandibular de 23 taxones (incluyendo a arqueocetos tardíos y misticetos tanto extintos como actuales),[6] Bouetel y Muizon, 2006 encontraron que Cetotheriidae es su sentido tradicional es polifilético. Basándose en diez rasgos craneales, ellos también concluyeron que de los doce misticetos extintos con barbas, seis formaban un grupo monofilético, Cetotheriidae sensu stricto.[7]
Varios estudios filogenéticos a partir del de Bouetel & Muizon, 2006 apoyan la monofilia de un pequeño grupo de Cetotheriidae sensu stricto, siendo misticetos arcaicos con un cráneo que tienen "un largo proceso ascendente del maxilar con un borde lateral divergente que se articula con el frontal" y algunos otros rasgos.[8] Este grupo se limita a Cetotherium rathkii, Metopocetus durinasus, Mixocetus elysius, Herpetocetus scaldiensis, H. transatlanticus, H. bramblei, Nannocetus eremus y Piscobalaena nana.[9] Los restantes géneros situados en la familia son considerados como Cetotheriidae sensu lato y son referidos usualmente como "cetoterios".[8]
Bisconti, Lambert y Bosselaers, 2013 consideraron al "cetoterio" primitivo Joumocetus el taxón nombrado más basal de su nueva superfamilia Thalossotherii (Cetotheriidae sensu lato, Cetotheriidae sensu stricto., Eschrichtiidae (las ballenas grises) y Balaenopteridae (los rorcuales)) y sugirieron que el término "Cetotheriidae sensu lato" debe ser renombrado como "talasoterios basales".[10] Fordyce y Marx, 2013 encontraron que la ballena franca enana formaba un clado bien fundamentado con Eschrichtiidae y Balaenopteridae basado en datos moleculares, y que, dentro de los "cetoterios", estaba más cercanamente relacionado con los herpetocetinos (Herpetocetus y Nannocetus)[11] Bisconti et al. 2013, por su parte, encontraron que los datos moleculares indicaban que estaba más cercanamente relacionado con los Balaenidae (las ballenas francas y la de Groenlandia), pero añadieron que se espera que especímenes adicionales ayuden a resolver estos resultados conflictivos dentro de algunos años.[12]
Clasificación de los Cetotheriidae de acuerdo con Eli Adli et al. (2014)[13] y la base de datos en línea Fossilworks:[14]
Incertae sedis:
De acuerdo con el análisis de Fordyce y Marx de 2013, los Cetotheriidae constituyen el grupo hermano de los rorcuales, y ambas familias están unidas en la superfamilia Balaenopteroidea, que a su vez, es el grupo hermano de las ballenas francas (Balaenidae), como se ve en este cladograma basado en su estudio:[2]
(Mysticeti) BalaenopteroideaCetotheriidae
|fechaacceso= requiere |url= (ayuda)
Los cetoteríidos (Cetotheriidae) son una familia de cetáceos misticetos. Se ha considerado generalmente que esta familia existió entre el Oligoceno tardío hasta el inicio del Pleistoceno antes de extinguirse. Sin embargo, los estudios filogenéticos llevados a cabo por Fordyce y Marx (2013) indican que la ballena franca pigmea es un miembro de los cetotéridos; de confirmase estos resultados entonces la familia sería un taxón viviente.
Cetotheriidae on varhainen hetulavalaisiin kuuluva valaiden heimo, joka ilmestyi myöhäisellä oligoseenilla.[2] Falorin muodostumasta, pohjoisesta Kaliforniasta löydetty Herpetocetus on ajoitettu varhais- keskipleistoseenille, osoittaen että Cetotheriidae selvisi kvartäärikaudelle asti.[3] Fordycen ja Marxin kladistiset tutkimukset vuodelta 2013 tulivat siihen tulokseen että kääpiövalas (Caperea marginata) kuuluu samaan heimoon, jolloin Cetotheriidae ei olisikaan kuollut sukupuuttoon.[4] Biscontin (2012) mukaan kääpiövalas ei ole läheistä sukua Cetotheriidaelle, vaan kuuluu erilliseen heimoon Neobalaenidae.[5]
Luokittelu BioLibin mukaan:[6]
Cetotheriidae on varhainen hetulavalaisiin kuuluva valaiden heimo, joka ilmestyi myöhäisellä oligoseenilla. Falorin muodostumasta, pohjoisesta Kaliforniasta löydetty Herpetocetus on ajoitettu varhais- keskipleistoseenille, osoittaen että Cetotheriidae selvisi kvartäärikaudelle asti. Fordycen ja Marxin kladistiset tutkimukset vuodelta 2013 tulivat siihen tulokseen että kääpiövalas (Caperea marginata) kuuluu samaan heimoon, jolloin Cetotheriidae ei olisikaan kuollut sukupuuttoon. Biscontin (2012) mukaan kääpiövalas ei ole läheistä sukua Cetotheriidaelle, vaan kuuluu erilliseen heimoon Neobalaenidae.
Les Cetotheriidae sont une famille de baleines du sous-ordre des Mysticeti.
Ce groupe, considéré comme éteint, s'est vu rattacher en 2013[3] une espèce rare de baleine, la Baleine pygmée (Caperea marginata). Cependant le site « Mammal Species of the World » (MSW) l'inclut dans une autre famille : les Neobalaenidae[4].
Selon BioLib (31 décembre 2016)[2] :
Fossile de Cetotherium sp.
Crâne fossile de Piscobalaena nana
Crâne fossile de Titanocetus sammarinensis
Les Cetotheriidae sont une famille de baleines du sous-ordre des Mysticeti.
Ce groupe, considéré comme éteint, s'est vu rattacher en 2013 une espèce rare de baleine, la Baleine pygmée (Caperea marginata). Cependant le site « Mammal Species of the World » (MSW) l'inclut dans une autre famille : les Neobalaenidae.
Cetotheriidae (Brandt 1872) è una famiglia estinta di Cetacei misticeti cui appartengono 6 generi vissuti dal tardo Oligocene al tardo Pliocene.
Alla famiglia Cetotheridae venivano ascritti in passato più di 27 generi, rendendo il taxon parafiletico. Nel 2006 Bouetel e Muizon analizzando una serie di caratteri del cranio, stabilirono che per rendere monofiletico il taxon, ad esso dovessero essere ascritti 6 generi:
Cetotheriidae (Brandt 1872) è una famiglia estinta di Cetacei misticeti cui appartengono 6 generi vissuti dal tardo Oligocene al tardo Pliocene.
Multimedia w Wikimedia Commons Cetotheriidae – rodzina waleni z grupy fiszbinowców. Tradycyjnie klasyfikowano do niej walenie mające fiszbiny, których nie można było zaklasyfikować do żadnej ze współczesnych rodzin. W obecnym rozumieniu grupa ta obejmuje rodzaje Cetotherium, Cephalotropis, Herentalia, Herpetocetus, Joumocetus, Kurdalagonus, Metopocetus, Nannocetus, Piscobalaena, Vampalus, Zygiocetus i przypuszczalnie Caperea. Są to dość niewielkie walenie, przeważnie o długości 4–6 metrów – największy z nich, walenik mały, ma ok. 6,5 m długości[1]. W zapisie kopalnym Cetotheriidae znane od środkowego miocenu – najstarszym znanym przedstawicielem Cetotheriidae może być Metopocetus, którego skamieniałości pochodzą sprzed 13,6–16 mln lat (albo sprzed 9–10 mln lat – nie ma pewności, z jakiej lokalizacji pochodzą szczątki). Kilka innych rodzajów jest również znanych sprzed ponad 10 mln lat. Cetotheriidae przetrwały do czwartorzędu, na co wskazują pozostałości Herpetocetus odkryte w osadach środkowoplejstoceńskiej formacji Falor w Kalifornii[2]. Analizy kladystyczne przeprowadzona przez Fordyce'a i Marksa (2013, 2015) sugerują, że Cetotheriidae nie są grupą wymarłą, ponieważ należy do niej współczesny gatunek Caperea marginata[3][4]. Zgadzają się z tym również niektórzy inni autorzy[1][5], jednak według Biscontiego (2012) C. marginata nie jest jednak blisko spokrewniona z Cetotheriidae i należy do odrębnej rodziny walenikowatych (Neobalaenidae)[6]. Jeśli faktycznie należy on do Cetotheriidae, rodzina walenikowatych staje się podrodziną Neobalaeninae w obrębie Cetotheriidae[1].
R. Ewan Fordyce, Felix G. Marx. The pygmy right whale Caperea marginata: the last of the cetotheres. „Proceedings of the Royal Society B”. 280 (1753): 20122645, 2013. DOI: 10.1098/rspb.2012.2645 (ang.). Felix G.F.G. Marx Felix G.F.G., R. EwanR.E. Fordyce R. EwanR.E., Baleen boom and bust: a synthesis of mysticete phylogeny, diversity and disparity, „Royal Society Open Science”, 2 (4), 2015, s. 140434, DOI: 10.1098/rsos.140434 (ang.). Graham J.G.J. Slater Graham J.G.J., Jeremy A.J.A. Goldbogen Jeremy A.J.A., Nicholas D.N.D. Pyenson Nicholas D.N.D., Independent evolution of baleen whale gigantism linked to Plio-Pleistocene ocean dynamics, „Proceedings of the Royal Society B”, 284 (1855), 2017, s. 20170546, DOI: 10.1098/rspb.2017.0546 (ang.). Cetotheriidae – rodzina waleni z grupy fiszbinowców. Tradycyjnie klasyfikowano do niej walenie mające fiszbiny, których nie można było zaklasyfikować do żadnej ze współczesnych rodzin. W obecnym rozumieniu grupa ta obejmuje rodzaje Cetotherium, Cephalotropis, Herentalia, Herpetocetus, Joumocetus, Kurdalagonus, Metopocetus, Nannocetus, Piscobalaena, Vampalus, Zygiocetus i przypuszczalnie Caperea. Są to dość niewielkie walenie, przeważnie o długości 4–6 metrów – największy z nich, walenik mały, ma ok. 6,5 m długości. W zapisie kopalnym Cetotheriidae znane od środkowego miocenu – najstarszym znanym przedstawicielem Cetotheriidae może być Metopocetus, którego skamieniałości pochodzą sprzed 13,6–16 mln lat (albo sprzed 9–10 mln lat – nie ma pewności, z jakiej lokalizacji pochodzą szczątki). Kilka innych rodzajów jest również znanych sprzed ponad 10 mln lat. Cetotheriidae przetrwały do czwartorzędu, na co wskazują pozostałości Herpetocetus odkryte w osadach środkowoplejstoceńskiej formacji Falor w Kalifornii. Analizy kladystyczne przeprowadzona przez Fordyce'a i Marksa (2013, 2015) sugerują, że Cetotheriidae nie są grupą wymarłą, ponieważ należy do niej współczesny gatunek Caperea marginata. Zgadzają się z tym również niektórzy inni autorzy, jednak według Biscontiego (2012) C. marginata nie jest jednak blisko spokrewniona z Cetotheriidae i należy do odrębnej rodziny walenikowatych (Neobalaenidae). Jeśli faktycznie należy on do Cetotheriidae, rodzina walenikowatych staje się podrodziną Neobalaeninae w obrębie Cetotheriidae.
Cetotheriidae — родина морських ссавців з ряду китоподібних (Cetacea). Вважалося, що родина існувала від пізнього олігоцену до раннього плейстоцену перед вимиранням. Проте філогенетичні дослідження показали, що сучасний вид Caperea marginata належить до Cetotheriidae.
Cetotheriidae — родина морських ссавців з ряду китоподібних (Cetacea). Вважалося, що родина існувала від пізнього олігоцену до раннього плейстоцену перед вимиранням. Проте філогенетичні дослідження показали, що сучасний вид Caperea marginata належить до Cetotheriidae.
Цетотериевые (лат. Cetotheriidae) — вымершее семейство морских млекопитающих подотряда усатых китов. Существовали с позднего олигоцена до позднего плиоцена. Есть свежее (2013 год) филогенетическое исследование, относящее к этому семейству карликового кита. Если данная информация подтвердится, то семейство цетотериевые, возможно, перестанет считаться полностью вымершим.
После описания Брантом в 1872 году, Cetotheriidae долго были мусорным таксоном, куда помещали вымерших усатых китов, относящихся к неизвестным семействам. С начала 2000-х годов был проведён ряд филогенетических исследований, сокративших число родов семейства до тринадцати в трёх подсемействах.
Цетотериевые (лат. Cetotheriidae) — вымершее семейство морских млекопитающих подотряда усатых китов. Существовали с позднего олигоцена до позднего плиоцена. Есть свежее (2013 год) филогенетическое исследование, относящее к этому семейству карликового кита. Если данная информация подтвердится, то семейство цетотериевые, возможно, перестанет считаться полностью вымершим.
