Cereus és un gènere de cactus. N'hi ha 1.041 espècies descrites i d'elles només 49 són acceptades.[1]
Són petits arbust postrats o erectes, ramificats des de la basa i arriben a fer 15 m d'alt. Té entre quatre i deu (de vegades tres) costelles grans i ben separades. Les arèoles són de feltre allanoses, rara vegades piloses i porten unes poques espines relativament curtes i agudes. Les flors sorgeixen de les arèoles i tenen forma d'embut i de fins a 20 cm de longitud. Les flors s'obren en funció de l'adapatació als seus pol·linitzadors de dia (per les aus) o de nit (pels insectes). Una característica típica dels Cereus és que després de la florida i caiguda del periant, roman el fruit el qual té nombroses llavors grans i negres.
El gènere va ser descrit per Philip Miller i publicat a The Gardeners Dictionary...Abridged...fourth edition 308. 1754.[2] L'espècie tipus és Cereus hexagonus (L.) Mill.
Cereus: deriva del llatí cereus = "ciri o espelma" per la seva forma allargada, perfectament recta".
Rod Cereus zahrnuje asi 33 druhů vysokých sloupovitých kaktusů z nižších poloh Jižní Ameriky. Je to jeden ze čtyř nejstarších rodů kaktusů. Původně zahrnoval všechny sloupovité, převislé a další druhy kaktusů s prodlouženým stonkem dnes známé pod zobecněným názvem cereus.
Jméno Cereus poprvé použil roku 1625 Tabernaemontanus a vztahovalo se nejspíše na monstrózní formu Cereus hexagonus, která připomíná rozteklou svíci. Carl Linné všechny kaktusy zařadil do jediného rodu Cactus. Jeho současník Philip Miller r. 1754 vyhradil rod Cactus pro kulovité kaktusy, ustanovil rody Opuntia pro kaktusy se stonkem z článků, Pereskia pro keřovité kaktusy s listy a Cereus pro sloupovité druhy a popsal je podle Linnéem nově zavedených taxonomických pravidel. Rod Cereus tehdy zahrnoval všechny kaktusy se sloupovitým nebo výrazně prodlouženým stonkem. (lit.: Anderson E. F., 2001)
Ludwig Pfeiffer v roce 1838 vyčlenil rod Cephalocereus (typ Cephalocereus senilis) pro cereusy s cefáliem, specifickým vlasatým útvarem, ze kterého raší květy. Charles Lemaire roku 1839 popsal rod Pilocereus pro vlasaté cereusy, současný název je Pilosocereus. A v roce 1848 George Engelmann ustanovil rod Echinocereus pro drobné cereusy s květní trubkou nesoucí trny. (lit.: Anderson E. F., 2001)
Britton & Rose (1919–1923) a Alwin Berger (1929) ve svých systémech pokračovali v oddělení dalších druhů do nově ustavených rodů. V rodě Cereus nakonec zůstalo asi 33 většinou velkých druhů, které spíše než by naplňovaly definici rodu jsou zbytkem po vyčlenění ostatních druhů do jiných rodů.
Brazílie, severní Argentina, Paraguay, Uruguay, Bolívia, vzácně Peru, Kolumbie, Guyana, Surinam a Venezuela.
Rod Cereus zahrnuje keřovité i stromovité druhy, často dosahující velké výšky, Cereus hexagonus, C. lamprospermus, C. trigonodendron až 15 m. Stonky se větví, mnohdy jsou letorosty odděleny zaškrcením, někdy jsou výrazně modře ojíněné. Nesou 3 až 14 výrazných žeber. Areoly jsou velké, vlnaté, vlasy chybí. Otrnění je spíše řídké a nevýrazné. Cefálium se nevytváří, pouze Cereus mortensenii tvoří pseudocefálium. Květy jsou velké, s dlouhou trubkou, 9–30 cm dlouhé, obvykle bílé, někdy růžové, fialové, vzácně krémové, žluté, nazelenalé. Květy jsou noční. Plody jsou kulovité, vejčité, 3 až 13 cm dlouhé, holé. Většinou jsou červené, někdy žluté. Dřeň je bílá, růžová, červená. Semena jsou velká, nepravidelně vejčitá, leskle černá.
Různé druhy rodu Cereus tvoří monstrózní, nepravidelně rostoucí formy, které jsou často pěstovány.
Plody i stonky Cereus repandus jsou jedlé. Domorodý název ovoce je cadushi. Cereus repandus je používán k tvorbě živých plotů. Vyschlé stonky jsou používány jako palivo a dokonce k výrobě nábytku.
Lemairova publikace Iconographie descriptive des cactées z let 1841 – 7.
Cereus uruguayanus v křovinném porostu, Uruguay
Vyšší rostliny Cereus jamacaru.
Letorosty mohou být odděleny zaškrcením.
Cereus forbesii.
Noční květy Cereus jamacaru.
Plodící cereusy ve výsadbě.
Plody Cereus repandus jsou jedlé.
Různé formy monstrozních cereusů.
Často pěstovaná forma označovaná jako Cereus peruvianus f. monstrosa.
Cereus repandus (Syn. Cereus peruvianus)
Cereus validus (Syn. Cereus forbesii)
Obrázky, zvuky či videa k tématu Cereus ve Wikimedia Commons
Rod Cereus zahrnuje asi 33 druhů vysokých sloupovitých kaktusů z nižších poloh Jižní Ameriky. Je to jeden ze čtyř nejstarších rodů kaktusů. Původně zahrnoval všechny sloupovité, převislé a další druhy kaktusů s prodlouženým stonkem dnes známé pod zobecněným názvem cereus.
Cereus (/ˈsɪəriəs/ "serious")[1] is a genus of cacti (family Cactaceae) including around 33 species of large columnar cacti from South America. The name is derived from Greek (κηρός) and Latin words meaning "wax", "torch" or "candle". Cereus was one of the first cactus genera to be described; the circumscription varies depending on the authority. The term "cereus" is also sometimes used for a ceroid cactus, any cactus with a very elongated body, including columnar growth cacti and epiphytic cacti.[2][3][4]
Cereus are shrubby or treelike, often attaining great heights (C. hexagonus, C. lamprospermus, C. trigonodendron up to 15 metres or 49 feet). Most stems are angled or distinctly ribbed, ribs 3–14 centimetres (1+1⁄4–5+1⁄2 inches) long, usually well developed and have large areoles, usually bearing spines. Cephalium is not present; C. mortensenii develops pseudocephalium. The flowers are large, funnelform, 9–30 cm (3+1⁄2–11+3⁄4 in) long, usually white, sometimes pink, purple, rarely cream, yellow, greenish, and open at night. The fruits are globose to ovoid to oblong, 3–13 cm (1+1⁄4–5 in) long, fleshy, naked, usually red but sometimes yellow, pulp white, pink or red. The seeds are large, curved ovoid, glossy black.[5]
The name Cereus originates in a book by Tabernaemontanus published in 1625 and refers to the candle-like form of species C. hexagonus. It was described by Philip Miller in 1754, and included all known cacti with very elongated bodies.[6]
_1200.jpg)
Ludwig Pfeiffer in 1838 distinguished Cephalocereus (type Cephalocereus senilis); the name is derived from the Greek κεφᾶλή (cephalē; 'head') thus headed cereus, referring to the hairy pseudocephalium.[7] Charles Lemaire described Pilocereus in 1839, now renamed as Pilosocereus. The name Pilocereus is derived from the Greek πῖλος (pilos), felted, hairy, thus hairy cereus, similar to the Latin pilosus, from which the name Pilosocereus was derived.[8] Echinocereus (type Echinocereus viridiflorus) was described in 1848 by George Engelmann; the name is derived from the Greek ἐχῖνος (echinos; 'hedgehog' or 'sea urchin').[9]
Nathaniel Lord Britton and Joseph Nelson Rose (1919–1923) as well as Alwin Berger (1929) continued to divide Cereus into many genera. The 33 or so species that remain in the Cereus group are largely plants that have not been moved out of the genus rather than plants that have been included because they fit the description of Cereus. This inclusion-by-lack-of-exclusion makes for a very messy and unsatisfactory grouping.[4]
The genus Mirabella has been included within Cereus as a subgenus, C. subg. Mirabella.[10]
As of December 2021, Plants of the World Online accepts the following species:[11]
Species that have formerly been accepted include:
The range includes Brazil, northern Argentina, Paraguay, Uruguay, and Bolivia; more rarely it can be found in Peru, Colombia, Guyana, Suriname, and Venezuela.[5]
The fruits and stems of C. repandus are edible,[13] as is the fruit of many species in the genus; some perhaps have a laxative effect.[14] The wood has been used in making furniture and for firewood, and sliced stems have been used as a soap substitute.[13] The stems can be broken open for its pulp, a source of water.[14] The plant is also cultivated as a living fence.[13]
Charles Lemaire, Iconographie descriptive des cactées, 1841 – 7.
Cereus hildmannianus subsp. uruguayanus in shrub formation, Uruguay
High plants of Cereus jamacaru
Nocturnal flowers of Cereus jamacaru
Stems are segmented annually
Fruits in cultivation
Edible fruits of Cereus repandus
Different monstrose forms
_1200.jpg)
Flower bud of Cereus fernambucensis subsp. fernambucensis
_cactus_at_Tenneti_park_04.jpg)
{{cite book}}: CS1 maint: others (link) Cereus (/ˈsɪəriəs/ "serious") is a genus of cacti (family Cactaceae) including around 33 species of large columnar cacti from South America. The name is derived from Greek (κηρός) and Latin words meaning "wax", "torch" or "candle". Cereus was one of the first cactus genera to be described; the circumscription varies depending on the authority. The term "cereus" is also sometimes used for a ceroid cactus, any cactus with a very elongated body, including columnar growth cacti and epiphytic cacti.
Cereus es un género de cactus. Su circunscripción ha estado siempre fluctuando y depende de la autoridad. Comprende 1041 especies descritas y de estas, solo 49 aceptadas.[1] En Ecuador reciben en conjunto el nombre común de aguacollas[2] o gigantones.[2]
Son pequeños arbustos postrados o erguidos, ramificado desde la basa y alcanzan un tamaño de hasta 15 m de altura como árboles con grandes copas, con casi todo tipo de formas intermedias representadas. Tiene entre cuatro y diez (a veces tres) costillas que son grandes y bien separados. Las areolas son de fieltro para lanosas, rara vez peludas y suelen llevar unos pocos espinos relativamente cortos y agudos. Las flores surgen de las areolas y tienen forma de embudo y de un tamaño de hasta 20 cm de longitud. Abren en función de la adaptación a los polinizadores durante el día (en aves) o por la noche (insectos). Las brácteas interiores son generalmente de color blanco o casi blanco, raramente amarillo o rosa, las brácteas exteriores son de color rojizo. Una característica típica de los Cereus, aparte de otros géneros es que después de la floración y caída del perianto, la fruta permanece. Las frutas maduras y jugosas son a menudo de color verdoso o amarillo o rojo, estallando y lanzando numerosas semillas grandes y negras.
El género fue descrito por Philip Miller y publicado en The Gardeners Dictionary...Abridged...fourth edition 308. 1754.[3] La especie tipo es Cereus hexagonus (L.) Mill.
Cereus: nombre genérico que deriva del término latíno cereus = "cirio o vela" que alude a su forma alargada, perfectamente recta.
Cereus es un género de cactus. Su circunscripción ha estado siempre fluctuando y depende de la autoridad. Comprende 1041 especies descritas y de estas, solo 49 aceptadas. En Ecuador reciben en conjunto el nombre común de aguacollas o gigantones.
Pylväskaktukset (Cereus) on 34 lajia käsittävä kaktuskasvisuku. Tieteellinen nimi viittaa vahakynttilään, mikä kuvaa kaktusten vahamaista ulkonäköä. Aiemmin lähes kaikki pylväsmäiset kaktukset yhdistettiin tähän sukuun.
Pylväskaktukset ovat pensasmaisia tai puumaisia, usein varsin kookkaita lajeja. Useimmiten niiden varret ovat kulmikkaita tai pitkittäisharjuisia ja niillä on kookkaat areolit (kääpiöversot, joissa piikit ovat ryhminä). Eräät ovat piikittömiä. Joskus varsi on nivelikäs. Jotkin pylväskaktukset ovat kasvutavaltaan suikertavia. Varren pitkittäisharjujen määrä vaihtelee kolmesta neljääntoista. Areoleissa on tavallisesti villakarvaa. Kukat ovat kookkaita ja suppilomaisia, tavallisesti valkoisia; kasvit kukkivat öisin. Kukan pohjus ja emiön alaosa (ns. perikarpelli) on harvasuomuinen tai paljas. Hedelmä on pallomainen, soikea tai pitkänomainen, mehevä, paljaspintainen, punainen tai harvemmin keltainen ja avautuu sivultaan. Hedelmässä on ainakin emin vartalo jäljellä, usein myös muita kukan osia kuihtuneina. Siemenet ovat kookkaita, käyristyneitä, kiiltävän mustia ja syyläisiä.
Pylväskaktukset ovat levinneet Etelä-Amerikan itäosiin ja Karibianmeren saarille.
Pylväskaktusten suvussa on neljä alasukua (Cereus, Ebneria, Mirabella ja Oblongicarpi) ja seuraavat 34 lajia.
Monia pylväskaktuksia käytetään koristetarkoituksiin ja jopa pensasaitoina. Jotkin ovat tunnettuja myös huonekasveina, kuten perunpylväskaktus (C. hildmannianus) ja sinipylväskaktus (C. jamacaru).
Pylväskaktukset (Cereus) on 34 lajia käsittävä kaktuskasvisuku. Tieteellinen nimi viittaa vahakynttilään, mikä kuvaa kaktusten vahamaista ulkonäköä. Aiemmin lähes kaikki pylväsmäiset kaktukset yhdistettiin tähän sukuun.
Cereus (Mill.) est un genre de cactus de la famille des Cactaceae.
Selon "The Plant List"[1] 8 juillet 2012 :
D'après GRIN :
D'après ITIS :
Cereus (Mill.) est un genre de cactus de la famille des Cactaceae.
Stupasti kaktus (cereus; lat. Cereus), rod u porodici kaktusa, postrojbina su mu dijelovi Južne Amerike i Zapadna Indija
Stupasta biljka, polako raste, a kao odrasla biljka ima grane s mnoštvom cvjetova .Neke vrste cvatu već kao male biljke, a kod drugih se cvjetovi pojave tek kad narastu do 1 m. Traži običnu mješavinu zemlje i dosta vode u toplijim danima.
Postoji 26 priznatih vrsta[1]:
Stupasti kaktus (cereus; lat. Cereus), rod u porodici kaktusa, postrojbina su mu dijelovi Južne Amerike i Zapadna Indija
Cereus Mill. è un genere di piante succulente arborescenti della famiglia delle Cactaceae diffuso nei Caraibi e in Sud America[1].
Comprende specie di forma cilindrico-colonnare, che possono raggiungere altezze davvero ragguardevoli, fino a 12 m. Presentano diverse areole lungo le costolature, con una maggiore concentrazione all'apice.[2].
Produce dei fiori candidi, da cui spuntano lunghi stami gialli. I frutti sono commestibili.
Originario dei Caraibi e del Sud America il genere si è naturalizzato in diversi paesi dell'Europa, dell'Africa australe e dell'Asia tropicale[1].
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Cereus Mill. è un genere di piante succulente arborescenti della famiglia delle Cactaceae diffuso nei Caraibi e in Sud America.
Stulpenis (Cereus) – kaktusinių (Cactaceae) šeimos augalų gentis.
Rūšys:
Cereus of zuilcactus is een geslacht van cactussen. De botanische naam komt van het Latijnse woord 'cereus' dat waskaars of wasfakkel betekent.
Cereus was vroeger het grootste geslacht onder de cactussen en omvatte behalve de zuilcactussen ook de struikvormen en de kruipende en hangende typen. Taxonomen hebben deze indeling drastisch gewijzigd en nu worden alleen een twintigtal zuilcactussen nog onder het geslacht Cereus ingedeeld. Er zijn nog wel meer zuilvormige cactussen in andere geslachten. Veel van deze geslachtsnamen hebben '-cereus' als toevoeging, maar niet allemaal.
De 25 tot 30 bekende soorten stammen uit Zuid-Amerika: vooral uit Noord-Argentinië, Uruguay, Paraguay en Oost- en Zuid-Brazilië. Over hun lichaam ligt vaak een wittige, zeegroene of blauwige waslaag, die dient om de verdamping tegen te gaan. De bloemen openen zich 's nachts. De kroonbuis is praktisch schubloos. De vrucht is glad.
Cereus-soorten zijn populair als kamerplant. Omdat ze sterk groeien, worden ze ook wel als onderstam gebruikt. Als kamerplant groeien ze tot een hoogte van maximaal 150 cm, maar in het wild kunnen ze een hoogte van wel 10 m bereiken.
Cereus jamacaru
Cereus hildmannianus
Cereus peruvianus var. monstruosus
Cereus of zuilcactus is een geslacht van cactussen. De botanische naam komt van het Latijnse woord 'cereus' dat waskaars of wasfakkel betekent.
Cereus was vroeger het grootste geslacht onder de cactussen en omvatte behalve de zuilcactussen ook de struikvormen en de kruipende en hangende typen. Taxonomen hebben deze indeling drastisch gewijzigd en nu worden alleen een twintigtal zuilcactussen nog onder het geslacht Cereus ingedeeld. Er zijn nog wel meer zuilvormige cactussen in andere geslachten. Veel van deze geslachtsnamen hebben '-cereus' als toevoeging, maar niet allemaal.
De 25 tot 30 bekende soorten stammen uit Zuid-Amerika: vooral uit Noord-Argentinië, Uruguay, Paraguay en Oost- en Zuid-Brazilië. Over hun lichaam ligt vaak een wittige, zeegroene of blauwige waslaag, die dient om de verdamping tegen te gaan. De bloemen openen zich 's nachts. De kroonbuis is praktisch schubloos. De vrucht is glad.
Cereus-soorten zijn populair als kamerplant. Omdat ze sterk groeien, worden ze ook wel als onderstam gebruikt. Als kamerplant groeien ze tot een hoogte van maximaal 150 cm, maar in het wild kunnen ze een hoogte van wel 10 m bereiken.
Pałczak (Cereus Mill.) – rodzaj obejmujący 48 gatunków sukulentów z rodziny kaktusowatych. Występują w Ameryce Południowej i Ameryce Północnej. Nazwa pochodzi o łacińskiego wyrazu cereus (świeca). W Polsce niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny doniczkowe. Gatunkiem typowym jest C. hexagonus (L.) Mill[2].
Pałczak występuje na terenie obu Ameryk. Zasięg Cereus giganteus (kaktus Saguaro) obejmuje Arizonę, Kalifornię i południowo-wschodnią część pustyni Sonora w Meksyku. Przyczyną takiego rozmieszczenia rodzaju Cereus jest ich przystosowanie do kserofitycznych warunków życia. Dotyczy to przede wszystkim niewielkiej ilości opadów oraz wysokiej temperatury[3].
Naturalnym środowiskiem cereusów są półpustynie regionów Ameryki Północnej. W fazie diploidalnej pałczaki mają 22 chromosomy w każdej komórce somatycznej[5]. Wyjątkami są niektóre formy poliploidalne spotykane wśród tych roślin[6].
Mirabella F. Ritter, Piptanthocereus (A. Berger) Riccob., Subpilocereus Backeb.
Należy do rodziny kaktusowatych (Cactaceae) Juss., która jest jednym z kladów w obrębie rzędu goździkowców (Caryophyllales) i klasy roślin okrytonasiennych[1]. W obrębie kaktusowatych należy do plemienia Cereae, podrodziny Cactoideae[7].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa goździkowe (Caryophyllidae Takht.), nadrząd Caryophyllanae Takht., rząd goździkowce (Caryophyllales Perleb), podrząd Cactineae Bessey in C.K. Adams, rodzina kaktusowate (Cactaceae Juss.), podrodzina Cereoideae Drude in Mart., plemię Cereeae Salm-Dyck, rodzaj Cereus Mill.[8].
Pałczak (Cereus Mill.) – rodzaj obejmujący 48 gatunków sukulentów z rodziny kaktusowatych. Występują w Ameryce Południowej i Ameryce Północnej. Nazwa pochodzi o łacińskiego wyrazu cereus (świeca). W Polsce niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny doniczkowe. Gatunkiem typowym jest C. hexagonus (L.) Mill.
Cereus este un gen de cactus. Circumscripția a variat mereu în funcție de autoritate.
Următoarele genuri au fost puse ca sinonime de Cereus:
Cereus este un gen de cactus. Circumscripția a variat mereu în funcție de autoritate.
Fakľovec (lat. Cereus) je rod kaktusov z čeľade kaktusovité (Cactaceae). Je rozšírený v Južnej Amerike východne od Kordiller.
Fakľovec (lat. Cereus) je rod kaktusov z čeľade kaktusovité (Cactaceae). Je rozšírený v Južnej Amerike východne od Kordiller.
Pelarkaktussläktet (Cereus) är mestadels upprättväxande trädlika plantor som grenar sig rikt och kan bli nästan 14 meter höga med en stamdiameter på 30 centimeter. Det finns också en del lågväxande eller till och med marktäckande arter som bildar täta snår av stammar, vilka inte blir mer än en meter långa. Dessa plantor har starkt markerade åsar, 4 till 7 stycken, som ibland är djupt inskurna så att de blir ganska smala, speciellt på nya stammar. Andra arter, exempelvis C. aethiops, har rundade åsar. De cirkelrunda areolerna sitter med 2,5-5 centimeters mellanrum och har ofta vit eller brun ull. Taggarna är i regel uppdelade på radiärtaggar och centraltagg. De är mellan tre och tolv till antalet och grå bruna eller svarta och styva. Taggarnas längd varierar från 0,6 till 6,3 centimeter och de står ut från de gröna eller blåaktiga stammarna.
Blommorna kommer fram ur areolerna på gamla eller nya stammar, men inte nära tillväxtpunkten. Blommorna är ganska stora och trumpetformade med en lång pip som har grönaktiga fjäll på utsidan. Dessa nattliga blommor i olika nyanser av grönaktigt vitt, vitt eller rosa kan bli 10-12,5 centimeter i diameter. Frukterna är något ovala, upp till 12,5 centimeter långa och 7,5 centimeter breda, köttiga och släta utanpå. Som mogna är de klart röda och har en tilltalande fruktliknande doft. [1]
Arterna i detta släkte finns i en stor del av Sydamerika, speciellt i länderna öster om Anderna, men också på Curaçao, och några andra av de Västindiska öarna, där C. repandus förekommer. De växer från havsnivå och upp till höjdnivåer där det förekommer frost på vintern.
Cereus är förmodligen det mest svårbegripliga släktet inom hela kaktusfamiljen. Även om själva namnet är ett av de äldsta bland kaktusarna, och blev antaget redan 1754 av Philip Miller, så finns det fortfarande en hel del oklarheter.
Synonymer: [1]
Türler için metne bakınız.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Cereus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Cereus ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Cereus, kaktüsgiller familyasından bir kaktüs cinsi.
Genellikle büyük, sütunsu yapılı ve çabuk büyüyen kaktüsler olan Cereus türleri, Güney Amerika'da ve Karayipler'de çok yaygındır. Çiçekleri genellikle beyaz ya da hafifçe kırmızımsı renkli olur, büyüktür ve huni ya da trompet şekillidir. Geceleri açan çiçekleri, siyah tohumlar içeren, genellikle yenilebilir olan, oldukça büyük, tüysüz, oval ve sarı ya da kırmızı renkli meyveler izler. Cereus türleri, çiçek örtüsü ayrılıp düştükten sonra bile dişi üreme organı sapçığının meyveye belli bir süre bağlı kalmasıyla ayrılırlar. Ayrıca, areolalarında da yalnızca diken vardır; uzun tüyler bulunmaz.[1][2]
Cereus türleri, tohumlarının ekilmesi ya da çeliklerinin dikilmesiyle kolaylıkla üretilebilir. Ancak, tohumdan yetiştirmede çok daha yavaş büyürler. Ayrıca, Karayipler'den ya da Güney Amerika'nın ekvator bölgelerinden gelen çeşitleri, kışın genellikle sıcak ortam ister.[2]
Cereus adı, meşaleyi betimleyen, Yunanca ve Latince kökene sahip bir sözcüktür.[1]
Cereus bilimsel adının ise günümüzde geçerli olmayan anlamdaşları da kullanılagelmiştir. Bunlar şöyle sıralanabilir:
İçerdiği türlerin uzun yıllar tartışma konusu olduğu, değişikliğe uğradığı ve ilgili otoritelere göre farklılık gösterebildiği bu cinste,[2] internet üzerinden ulaşılabilen farklı taksonomi kaynaklarında da farklı bilimsel adlara sahip çok farklı sayıda türler listelenmektedir.[3][4][5]
Aşağıdaki listeyse, Güney Amerika ve Karayipler'deki yaklaşık 40 Cereus türüne, tür adlarının ayrıntılı anlamdaş listeleri ile birlikte türlerle ilgili görece geniş bilgiler de vererek değinen "Desert-Tropicals.com" sitesine dayandırılmıştır. Bahsi geçen sitedeki Cereus listesi, aslında başka cinslere ait olmalarına rağmen Cereus cins adını barındıran anlamdaşları olan kaktüsleri de sıralamaktadır.[2]
Dev boyutlara ulaşabilen türleri mevcuttur. Ortam sağlandığı takdirde 5-6 metreye kadar ulaşabilir. Dilimli yapıları orantılı ve belirli sayıda olanları olduğu gibi, karışık olanları da mevcuttur. Bazıları hem dilimli hem de karışık şekilde olabilir. Cereus türleri büyüdükçe, aşağıdan başlayarak odunlaşır; ağaç şeklini alabilir. Aycıca, silindir yapıda olanlarıda mevcuttur. Gövde rengi mavi, yeşil ve tonlarıdır. Türkiye'de bahçelerde yaşayabilen bitkilerdir. Akdeniz bölgesinde rahatlıkla büyüyebilen bu kaktüsler, örneğin İstanbul şartlarında da yaşabilirler ama kışın dondan ve kardan örtülerek korunmaları daha sağlıklı olur.
Yaz aylarında çiçeklenen Cereus türlerinin çiçeklerinin uzunluğu 20 santimetreyi bulabilir ve yer gözetmeksizin gövdenin her yerinden çıkabilir.
Cereus, kaktüsgiller familyasından bir kaktüs cinsi.
Genellikle büyük, sütunsu yapılı ve çabuk büyüyen kaktüsler olan Cereus türleri, Güney Amerika'da ve Karayipler'de çok yaygındır. Çiçekleri genellikle beyaz ya da hafifçe kırmızımsı renkli olur, büyüktür ve huni ya da trompet şekillidir. Geceleri açan çiçekleri, siyah tohumlar içeren, genellikle yenilebilir olan, oldukça büyük, tüysüz, oval ve sarı ya da kırmızı renkli meyveler izler. Cereus türleri, çiçek örtüsü ayrılıp düştükten sonra bile dişi üreme organı sapçığının meyveye belli bir süre bağlı kalmasıyla ayrılırlar. Ayrıca, areolalarında da yalnızca diken vardır; uzun tüyler bulunmaz.
Cereus türleri, tohumlarının ekilmesi ya da çeliklerinin dikilmesiyle kolaylıkla üretilebilir. Ancak, tohumdan yetiştirmede çok daha yavaş büyürler. Ayrıca, Karayipler'den ya da Güney Amerika'nın ekvator bölgelerinden gelen çeşitleri, kışın genellikle sıcak ortam ister.
Назва походить від лат. cereus — «восковий», що вказує на зовнішній вигляд цих рослин, що нагадують велетенські свічки.
З часів Карла Шумана (кінець XIX століття) до роду Цереус включали представників кактусів, для яких характерною ознакою була форма стебел у вигляді циліндрів або колон. До нього ж відносили також види кактусів зі сланкими і чіпляючимися стеблами. В результаті цей рід об'єднував до 900 видів. На початку XX століття Бріттон, Роуз і Бергер почали подрібнювати гігантський рід на менші. Потім Андерсон продожив роботу в цьому напрямку. Наприклад, найбільший у світі кактус, що був описаний раніше як цереус гігантський (Cereus giganteus) тепер віднесений до монотипного роду Карнегія (Carnegiea).
Ареал охоплює острови Вест-Індії, Центральну і Південну Америку, де рослини цього роду широко поширені.
Свічкоподібний кактус; деревовидний або кущуватий, 1,5-20 м заввишки і до 40 см в діаметрі. Утворюють потужну кореневу систему. Ребра (4-8) дуже різні за довжиною і кількостю, прямі і гострі. Число колючок, розташованих у великих повстистих ареолах, теж різне. Радіальні колючки (3-20) міцні, жорсткі, прямі, 0,5-3 см завдовжки. Центральні колючки (1-8) шиловидні, 3-10 см завдовжки. Забарвлення колючок від сірого, коричневого до червонуватого і чорного. Квітки у більшості видів нічні, білі, іноді рожево-пурпурові, воронкоподібні, 30 см завдовжки і до 10-20 см в діаметрі, ароматні. Квіткова трубка з невеликою кількістю лусочок. Зав'язь гола. Плоди довгасті, гладенькі, жовто-зелені або червоні, понад 10 см завдовжки. Насіння досить велике, чорне, рідко блискуче.
Загальною ознакою всіх цереусів є особливість їхніх великих квіток. Після завершення цвітіння стовпчик маточки не відпадає, а залишається на рослині, і часто зберігається на плоді, що сформувався.
Більшість цереусів — великі кактуси, що в кімнатних умовах не досягають свого природного розміру, однак молоді екземпляри часто зустрічаються в колекціях. Особливою декоративністю відрізняються монстрозні форми цих рослин.
У культурі цереуси невибагливі, добре ростуть і зрідка цвітуть. Невимогливі до світла і ґрунтової суміші, проте краще розвиваються при хорошому сонячному освітленні і на родючому ґрунті. Влітку потребують рясного поливу та підживлення мінеральними добривами в період вегетації. Взимку утримують при температурі 10-12 °С майже сухими.
Розмноження насінням і живцями.
Як великомірні кактуси знаходять широке застосування в озелененні різних приміщень, зимових садів, вітрин, створення декоративних кактусних гірок. Відрізняються швидким ростом, зарекомендували себе як одні з найвитриваліших підщеп для інших кактусів.
Згідно систематики Андерсена до роду Cereus належить 34 види. Список видів сайту «The Plant List» включає 48 прийнятих назв видів.
Cereus Mill. (1754)
Це́реус (лат. Céreus) — род растений из семейства Кактусовые.
Отличается длинным цилиндрическим стеблем. Может достигать 20 метров в высоту, продолжительность вегетации до 300 лет. Бывают низкие виды, растущие в виде кустарника или стелющиеся (цепляющиеся с помощью воздушных корней). Род объединяет около 50 видов и множество разновидностей. У крупных видов хорошо развит ствол и крона из безлиственных побегов. Стебли с крупными ребрами, корневая система мощная. На фоне зеленовато-голубоватого стебля красиво выделяются серые, коричневые или черные колючки. Ночью распускаются крупные (до 25 см в длину) зеленовато-белые, белые или розовые цветки. Плоды съедобны, желтого или красного цвета, ягодообразные, голые, более 10 см длиной. В культуре закрытых помещений цереусы являются одними из самых неприхотливых кактусов. Нетребовательны к свету и земле смеси. В естественных условиях размножается семенами и иногда черенками - некрупными частями стебля, которые могут прорастать, попадая на землю. Родина - Вест-Индия, Центральная и Южная Америка, где они широко распространены. Как крупномерные кактусы находят самое широкое применение в озеленении различных помещений, зимних садов, витрин, создании декоративных кактусных горок. Отличаются быстрым ростом и зарекомендовали себя как один из наиболее выносливых подвоев.
Является типовым родом трибы, см. Таксономия семейства Кактусовых.
Следующие роды были объединены с родом Цереус:
По информации базы данных The Plant List, род включает 48 видов (ещё более 450 названий видов имеют неопределённый статус)[2]:
Це́реус (лат. Céreus) — род растений из семейства Кактусовые.
仙人柱属又名天輪柱屬、六角柱屬（学名：Cereus）是仙人掌科柱狀仙人掌亞科下的一个属。该属共有50种，原产自热带美洲。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
Commons ponúka multimediálne súbory na tému 
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému 
_cactus_at_Tenneti_park_01.JPG)
