Bembix és un gènere de vespes de la sorra. Engloba unes 340 espècies i té distribució cosmopolita. Sovint són de colors brillants. L'abdomen és negre amb bandes laterals corbades blanques o grogues que sovint es toquen a la línia mitjana dorsal. Són predadors.
Bembix és un gènere de grans vespes excavadores. El seu niu sempre està excavat en sòls de sorra molt seca, i la femella alimenta les seves larves amb dípters que captura (sovint tabanidae). Cada larva necessitarà de 10 a 20 dípters per completar el seu cicle vital.
L'estratègia de Bembix és força peculiar: cada niu conté només una larva en creixement, i cada mare té diversos d'aquests nius evolucionant al mateix temps, però en diversos estadis. Això significa que l'insecte ha de recordar no només diverses localitzacions de diversos nius, sinó que també l'estadi en què es troben atès que una larva vella consumeix més aliment que una larva jove.
Per complicar encara més la situació, no hi ha res que marqui la presència des d'enfora (almenys als ulls humans) i moltes femelles fan els seus nius en estreta proximitat amb les de les altres vespes.[1]
Bembix és un gènere de vespes de la sorra. Engloba unes 340 espècies i té distribució cosmopolita. Sovint són de colors brillants. L'abdomen és negre amb bandes laterals corbades blanques o grogues que sovint es toquen a la línia mitjana dorsal. Són predadors.
Bembix és un gènere de grans vespes excavadores. El seu niu sempre està excavat en sòls de sorra molt seca, i la femella alimenta les seves larves amb dípters que captura (sovint tabanidae). Cada larva necessitarà de 10 a 20 dípters per completar el seu cicle vital.
L'estratègia de Bembix és força peculiar: cada niu conté només una larva en creixement, i cada mare té diversos d'aquests nius evolucionant al mateix temps, però en diversos estadis. Això significa que l'insecte ha de recordar no només diverses localitzacions de diversos nius, sinó que també l'estadi en què es troben atès que una larva vella consumeix més aliment que una larva jove.
Per complicar encara més la situació, no hi ha res que marqui la presència des d'enfora (almenys als ulls humans) i moltes femelles fan els seus nius en estreta proximitat amb les de les altres vespes.
Bembix ist eine Gattung der Grabwespen (Spheciformes) aus der Familie Crabronidae. Die weltweit verbreitete Gattung umfasst etwa 300 Arten. Das Hauptverbreitungsgebiet liegt in Australien mit 80 Arten und der äthiopischen Region mit 90 Arten. In der Paläarktis sind 64 Arten verbreitet,[1] in Europa kommen 16 Arten vor,[2] zwei auch in Mitteleuropa, lediglich die Kreiselwespe (Bembix rostrata) kommt auch in Deutschland vor.[1]
Das wichtigste Merkmal der Gattung ist die Reduktion des mittleren Punktauges (Ocellus) zu einer schmalen, winkelförmigen Linie. Nur bei wenigen Arten kann man eine Linse erahnen. Weitere Merkmale sind die Reduktion der Palpen auf zwei Labialpalpen und vier Maxillarpalpen. Häufig ist das Labrum schnabelartig verlängert.[1]
Die Nester sind ein- oder mehrzellig und es werden bei manchen Arten neben dem eigentlichen Brutnest auch Trugnester errichtet. Die Eiablage erfolgt entweder auf dem ersten Beutetier oder in die noch leere Zelle. Dann wird es aufrecht oder liegend am Boden, in der Mitte der Zelle oder schräg angelehnt an die hintere Zellwand abgelegt. Die Brut wird mit Bienen, Wespen, Dasselfliegen oder Ameisenlöwen versorgt.[1]
Da die Nester häufig in Gesellschaft angelegt werden und über mehrere Jahre dieselben Orte besiedelt werden, sind die Arten dieser Gattung gut erforscht.[1]
Bembix ist eine Gattung der Grabwespen (Spheciformes) aus der Familie Crabronidae. Die weltweit verbreitete Gattung umfasst etwa 300 Arten. Das Hauptverbreitungsgebiet liegt in Australien mit 80 Arten und der äthiopischen Region mit 90 Arten. In der Paläarktis sind 64 Arten verbreitet, in Europa kommen 16 Arten vor, zwei auch in Mitteleuropa, lediglich die Kreiselwespe (Bembix rostrata) kommt auch in Deutschland vor.
Бембекс-һағыҙаҡтар (Bembex, Бембексы) — ҡом һағыҙаҡтары ырыуы; инәһе ергә ҡаҙып оя яһай, шунда күкәй һалып бала сығара торған бөжәктәр[1].
Уртаса ҙурлыҡтағы яңғыҙ һағаҙаҡтар. Барлығы 20 дән артыҡ төрө билдәле. Кәүҙә оҙонлоғо 18—25 мм. Күкрәге ҡара, ҡорһағында йәшкелт-һары була. Кәүҙәһе һәм ҡорһағының төктәре сағыштырмаса ҡыҫҡа. Өҫкө ирене ныҡ һуҙылған, өс мөйөш формаһында. Урман буйҙарында, урман аҡландарында, ағастар ултыртылган соҡор һәм һыҙаларҙа, парк, скверларҙа йәшәй. Ерҙә оялай, үлән ҡапламы һирәк булған яҡшы йылытылған участокларда еңел, ҡомло тупраҡта йышыраҡ осорай. Инә бембикс тупраҡта өн ҡаҙа һәм төбенә йомортҡа һала. Йомортҡанан сыҡҡан личинканы инә бембикс үҙе сағып үлтергән себендәр һәм күгәүендәр менән туйындыра.
Бембекс-һағыҙаҡтар (Bembex, Бембексы) — ҡом һағыҙаҡтары ырыуы; инәһе ергә ҡаҙып оя яһай, шунда күкәй һалып бала сығара торған бөжәктәр.
Уртаса ҙурлыҡтағы яңғыҙ һағаҙаҡтар. Барлығы 20 дән артыҡ төрө билдәле. Кәүҙә оҙонлоғо 18—25 мм. Күкрәге ҡара, ҡорһағында йәшкелт-һары була. Кәүҙәһе һәм ҡорһағының төктәре сағыштырмаса ҡыҫҡа. Өҫкө ирене ныҡ һуҙылған, өс мөйөш формаһында. Урман буйҙарында, урман аҡландарында, ағастар ултыртылган соҡор һәм һыҙаларҙа, парк, скверларҙа йәшәй. Ерҙә оялай, үлән ҡапламы һирәк булған яҡшы йылытылған участокларда еңел, ҡомло тупраҡта йышыраҡ осорай. Инә бембикс тупраҡта өн ҡаҙа һәм төбенә йомортҡа һала. Йомортҡанан сыҡҡан личинканы инә бембикс үҙе сағып үлтергән себендәр һәм күгәүендәр менән туйындыра.
Бемби́кс (Bembix) - казучы шөпшәләр гаиләлегеннән бөҗәкләр ыругы. Уртача зурлыктагы ялгыз шөпшәләр. Барлыгы 20 дән артык төре билгеле. Татарстан территориясендә бердәнбер төре - борынлы бембикс (B. rostrata L.) очрый.
Гәүдә озынлыгы 18-25 мм. Күкрәге кара, корсагында яшькелт-сары сурәт була. Гәүдәсе һәм корсагының төкләре чагыштырмача кыска. Өске ирене нык сузылган, өчпочмак формасында. Урман буйларында, урман аланнарында, агачлар утыртылган чокыр һәм сызаларда, парк, скверларда яши. Җирдә оялый, үлән капламы сирәк булган яхшы җылытылган участокларда җиңел, комлы туфракта ешрак очрый. Ана бембикс туфракта өн казый һәм төбенә йомырка сала. Йомыркадан чыккан личинканы ана бембикс үзе чагып үтергән чебеннәр һәм кигәвеннәр белән туендыра. Зур борынлы бембикс ТРның Кызыл китабына кертелгән.
Бемби́кс (Bembix) - казучы шөпшәләр гаиләлегеннән бөҗәкләр ыругы. Уртача зурлыктагы ялгыз шөпшәләр. Барлыгы 20 дән артык төре билгеле. Татарстан территориясендә бердәнбер төре - борынлы бембикс (B. rostrata L.) очрый.
Гәүдә озынлыгы 18-25 мм. Күкрәге кара, корсагында яшькелт-сары сурәт була. Гәүдәсе һәм корсагының төкләре чагыштырмача кыска. Өске ирене нык сузылган, өчпочмак формасында. Урман буйларында, урман аланнарында, агачлар утыртылган чокыр һәм сызаларда, парк, скверларда яши. Җирдә оялый, үлән капламы сирәк булган яхшы җылытылган участокларда җиңел, комлы туфракта ешрак очрый. Ана бембикс туфракта өн казый һәм төбенә йомырка сала. Йомыркадан чыккан личинканы ана бембикс үзе чагып үтергән чебеннәр һәм кигәвеннәр белән туендыра. Зур борынлы бембикс ТРның Кызыл китабына кертелгән.
Bembix is a large cosmopolitan genus of large, often brightly colored predatory sand wasps, consisting of about 380 species.
Bembix is a large cosmopolitan genus of large, often brightly colored predatory sand wasps, consisting of about 380 species.
Sand wasp in its habitat, Dar es Salaam, Tanzania Bembix oculata female at her nest
Bembix es un género de himenópteros apócritos de la familia Crabronidae, cosmopolita, numeroso, con alrededor de 380 especies. A menudo son de colores brillantes. El abdomen es negro, con bandas laterales curvadas blancas o amarillas que a menudo se tocan en la línea media dorsal. Son predadores. A veces se las llama avispas de la arena por su hábitat preferido.
Bembix es un género de himenópteros apócritos de la familia Crabronidae, cosmopolita, numeroso, con alrededor de 380 especies. A menudo son de colores brillantes. El abdomen es negro, con bandas laterales curvadas blancas o amarillas que a menudo se tocan en la línea media dorsal. Son predadores. A veces se las llama avispas de la arena por su hábitat preferido.
Les Bembix, (souvent appelés Bembex en français), forment un genre de guêpes de la famille des crabronidés.
Habituellement les larves des hyménoptères crabronidés vivent de proies entassées dans chaque cellule d'un terrier où se trouve le nombre de victimes nécessaires au développement complet de l'insecte. La femelle dépose un œuf sur l'une des proies et clôture la loge où elle ne rentrera plus. Désormais la larve éclot et se développe en solitaire, ayant devant elle, du premier coup, tout le monceau de vivres qu'elle doit consommer.
Les Bembex font exception à cette loi. Le terrier est creusé dans du sable, sec et fluide en surface, humide et consistant en dessous. La cellule est d'abord approvisionnée d'une pièce de venaison, unique toujours, en général une petite mouche, sur laquelle l’œuf est pondu. Cela fait, la mère quitte le terrier qui se bouche de lui-même par l'écoulement du sable ; d'ailleurs, avant de se retirer, l'insecte a soin de ratisser le dehors pour égaliser la surface et dissimuler l'entrée à tout regard autre que le sien.
Deux ou trois jours se passent ; l’œuf éclot et la petite larve consomme la ration de choix qui lui a été servie. La mère cependant se tient dans le voisinage. Par moments, elle tamise le sable de l'entrée ; puis elle s'envole et disparaît, occupée peut-être ailleurs à creuser d'autres cellules, qu'elle approvisionne de la même manière. Mais si prolongée que soit son absence, elle n'oublie pas la jeune larve si parcimonieusement servie ; son instinct de mère lui apprend l'heure où le vermisseau a fini ses vivres et réclame une nouvelle pâture. Elle revient donc au nid, dont elle sait admirablement retrouver l'invisible entrée ; elle pénètre dans le souterrain, cette fois chargée d'un gibier plus volumineux. La proie déposée, elle quitte de nouveau le domicile et attend au dehors le moment d'un troisième service. Ce moment ne tarde pas à venir, car la larve consomme les victuailles avec un dévorant appétit. Nouvelle arrivée de la mère avec une nouvelle provision.
Pendant deux semaines à peu près que dure le développement de la larve, les repas se succèdent ainsi, un à un, à mesure qu'il en est besoin, et d'autant plus rapprochés que le nourrisson se fait plus fort. Sur la fin de la quinzaine, il faut toute l'activité de la mère pour suffire à l'appétit du goulu, qui traîne lourdement son ventre au milieu des dépouilles dédaignées, pattes, anneaux cornés de l'abdomen. À tout moment, on voit rentrer la femelle avec une récente capture ; à tout moment, ressortir pour la chasse. Bref, le Bembex élève sa famille au jour le jour, sans provisions amassées d'avance, comme le fait l'oiseau apportant la becquée à ses petits encore au nid[1].
Les Bembix, (souvent appelés Bembex en français), forment un genre de guêpes de la famille des crabronidés.
Bembix is een geslacht van vliesvleugeligen uit de familie van de graafwespen (Crabronidae).
Bembix is een geslacht van vliesvleugeligen uit de familie van de graafwespen (Crabronidae).
