Multimedia w Wikimedia Commons Urazek czteroplamkowy[1] (Glischrochilus quadripunctatus) – gatunek chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Cryptarchinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Silpha quadripunctata[2].
Chrząszcz o płaskim, podługowato-owalnym, nagim ciele długości od 3 do 8 mm. Ubarwiony jest błyszcząco czarno z czterema dużymi, rdzawoczerwonymi do żółtawych plamami na pokrywach[3][4]. Przedplecze ma podstawę węższą od nasady pokryw[4]. Przedpiersie ma wyrostek rozszerzony i u wierzchołka ścięty[3][4]. Punkty na pokrywach rozmieszczone są bezładnie, tylko gdzieniegdzie układając się w nieregularne rządki, przy czym rządek przyszwowy jest z tyłu pokryw wyraźny. Wierzchołki pokryw są u samca zaokrąglone, zaś u samicy wyciągnięte w dzióbek[3]. Powierzchnia zapiersia jest gładka, niepunktowana[4].
Urazek ten zaliczany jest do chrząszczy podkorowych[5]. Najliczniej występuje pod korą drzew iglastych w chodnikach kornikowatych, zwłaszcza cetyńców (Blastophagus) i korników (Ips)[6], których to larwy padają jego łupem[1]. Bytuje także pod korą, na ściętych powierzchniach i przy wyciekającym soku innych drzew, także liściastych[6]. Larwy tego urazka również przechodzą rozwój pod korą drzew[5].
Owad palearktyczny, w Europie znany z prawie wszystkich krajów[2], w tym z Polski, a na północ sięgający po północne skraje Fennoskandii[6]. W Azji rozsiedlony na Bliskim Wschodzie[2] oraz przez Syberię po Kraj Nadmorski na Dalekim Wschodzie Rosji[6]. Znany także z Afryki Północnej[2].
Urazek czteroplamkowy (Glischrochilus quadripunctatus) – gatunek chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Cryptarchinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Silpha quadripunctata.
Chrząszcz o płaskim, podługowato-owalnym, nagim ciele długości od 3 do 8 mm. Ubarwiony jest błyszcząco czarno z czterema dużymi, rdzawoczerwonymi do żółtawych plamami na pokrywach. Przedplecze ma podstawę węższą od nasady pokryw. Przedpiersie ma wyrostek rozszerzony i u wierzchołka ścięty. Punkty na pokrywach rozmieszczone są bezładnie, tylko gdzieniegdzie układając się w nieregularne rządki, przy czym rządek przyszwowy jest z tyłu pokryw wyraźny. Wierzchołki pokryw są u samca zaokrąglone, zaś u samicy wyciągnięte w dzióbek. Powierzchnia zapiersia jest gładka, niepunktowana.
Urazek ten zaliczany jest do chrząszczy podkorowych. Najliczniej występuje pod korą drzew iglastych w chodnikach kornikowatych, zwłaszcza cetyńców (Blastophagus) i korników (Ips), których to larwy padają jego łupem. Bytuje także pod korą, na ściętych powierzchniach i przy wyciekającym soku innych drzew, także liściastych. Larwy tego urazka również przechodzą rozwój pod korą drzew.
Owad palearktyczny, w Europie znany z prawie wszystkich krajów, w tym z Polski, a na północ sięgający po północne skraje Fennoskandii. W Azji rozsiedlony na Bliskim Wschodzie oraz przez Syberię po Kraj Nadmorski na Dalekim Wschodzie Rosji. Znany także z Afryki Północnej.
Glischrochilus quadripunctatus (Linnaeus, 1758)
Синонимы
Четырёхточечная блестянка[3] (Glischrochilus quadripunctatus) — вид жуков-блестянок. Длина тела взрослых насекомых (имаго) 3—6,5 мм[4]. Тело чёрное, блестящее. На каждом из надкрылий по два оранжевых пятна: треугольное у плеча и поперечное за серединой. Голова самцов гораздо больше, чем у самок[4]. Особи проводят время под корой сосны и ели, преследуя короедов. Жуки встречаются на вытекающем соке деревьев[4].
Это заготовка статьи по энтомологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Четырёхточечная блестянка (Glischrochilus quadripunctatus) — вид жуков-блестянок. Длина тела взрослых насекомых (имаго) 3—6,5 мм. Тело чёрное, блестящее. На каждом из надкрылий по два оранжевых пятна: треугольное у плеча и поперечное за серединой. Голова самцов гораздо больше, чем у самок. Особи проводят время под корой сосны и ели, преследуя короедов. Жуки встречаются на вытекающем соке деревьев.
