Cantharis ye un xéneru inseutos de la familia Cantharidae, perteneciente a la subfamilia Cantharinae y a la tribu Cantharini. El xéneru contién 36 especies aproximao.[1]
El so hábitat atópase n'Europa, Norte d'África y en Rusia.[2]
Cantharis ye un xéneru inseutos de la familia Cantharidae, perteneciente a la subfamilia Cantharinae y a la tribu Cantharini. El xéneru contién 36 especies aproximao.
Tlalxiquipilli (caxtillāntlahtolli: cantárida).
Cantharis is a large genus of soldier beetles in the family Cantharidae with narrow and soft elytra.
The poisonous Spanish fly is superficially similar and is associated with the scientific name Cantharis vesicatoria. It is also sometimes called "cantharis" in the vernacular, but it is actually unrelated to Cantharis and is not a member of the Cantharidae at all. It was classified there erroneously until Johan Christian Fabricius corrected its name in his Systema entomologiae in 1775. He reclassified the Spanish fly in the new genus Lytta as Lytta vesicatoria. It belongs to the family Meloidae.[1]
Cantharis is a large genus of soldier beetles in the family Cantharidae with narrow and soft elytra.
The poisonous Spanish fly is superficially similar and is associated with the scientific name Cantharis vesicatoria. It is also sometimes called "cantharis" in the vernacular, but it is actually unrelated to Cantharis and is not a member of the Cantharidae at all. It was classified there erroneously until Johan Christian Fabricius corrected its name in his Systema entomologiae in 1775. He reclassified the Spanish fly in the new genus Lytta as Lytta vesicatoria. It belongs to the family Meloidae.
Cantharis es un género insectos de la familia Cantharidae, perteneciente a la subfamilia Cantharinae y a la tribu Cantharini. El género contiene 36 especies aproximadamente.[1]
Se encuentra en España, Francia, Sicilia (Italia) y en Rusia.[2]
Cantharis es un género insectos de la familia Cantharidae, perteneciente a la subfamilia Cantharinae y a la tribu Cantharini. El género contiene 36 especies aproximadamente.
Cantharis is een geslacht van kevers uit de familie van de weekschildkevers (Cantharidae).
Cantharis is een geslacht van kevers uit de familie van de weekschildkevers (Cantharidae).
Cantharis er en stor slekt av biller i delgruppen (underfamilien) «storbløtvinger» i familiegruppen bløtvinger.
Cantharis er utbredt i hele verden, unntatt Antarktis og Arktisk.
Cantharis er vanligvis mellom 5–20 mm lange. Flere av artene er svært lik hverandre, samtidig som noen har tendens til å være fargevariable. Mange har et lyst framhode og mørkt bakhode. Pannen har en forhøyning mellom antennefestene. Palpenes (munnføtter) endeledd er økseformet og ikke smalt, ovalt. Antennenes tredje ledd vanligvis lengre enn det andre leddet. Brystskjoldet (pronotum) er ofte lyst, gjerne rødgult, med en mer eller mindre tydelig midtflekk. Det har bare en svak innbuktning i bakkanten og har en overflate som ikke er grovt rynket eller punktert. Brystskjoldets bakhjørner er vanligvis avrundet avsatt, men ikke tydelig utstående. Leggene på bakbeina er vanligvis krummet inn mot kroppen. Dekkvingene skjuler normalt hele bakkroppen og er dekt av fine hår.
Cantharis finnes på blomster, trær og busker. vanligvis i juni og juli. Larvene lever som predatore (rovdyr).
Cantharis tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Oversikten har med europeiske arter.[1][2]
Cantharis er en stor slekt av biller i delgruppen (underfamilien) «storbløtvinger» i familiegruppen bløtvinger.
Cantharis – rodzaj chrząszczy z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.
Rodzaj opisany został w 1758 roku przez Karola Linneusza[1].
Dysk przedplecza nie- lub tylko drobno punktowany, a tylne kąty zaokrąglone. Podstawowe kąty przedplecza bez głębokich dołków. Przedni brzeg przedtułowia pełny, przykrywający nasadę głowy, która nie jest tak silnie zwężona, by utworzyć szyję. Czułki niepiłkowane, osadzone dalej od przedniego brzegu głowy niż u rodzaju Silis. Przedni brzeg nadustka tylko słabo wysunięty u przodowi na dużej części swojej szerokości. Rejon nadustka naprzeciwko oraz pomiędzy nasadami czułków wypukły. Trzeci segment środkowych i tylnych stóp dwupłatkowany na wierzchołku. Przedni pazurek każdej stopy z przydadtkiem (np. ząbkiem u podstawy), wyjątkowo nieobecnym[2].
Katalog Fauny Polski podaje dla Polski występowanie następujących gatunków:
Gatunki europejskie zgrupowane są w dwóch podrodzajach. Poniższa lista przedstawia gatunki europejskie, rosyjskie, krajów byłego ZSRR oraz kilka wymarłych[3][4][5]:
podrodzaj: Cantharis s. str.
podrodzaj: Cyrtomoptila
podrodzaj: ?
Cantharis – rodzaj chrząszczy z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.
Cantharis Linnaeus, 1758 é um género de insectos da ordem dos coleópteros (Coleoptera), família dos cantarídeos (Cantharidae), que integra as espécies conhecidas pelo nome comum de cantárida ou cantáride (do grego transliterado kantharís, pelo latim cantharide = "inseto"). O género tem a sua máxima diversidade na Europa, sendo na sua maioria as espécie de coloração verde-dourada, com reflexos avermelhados. Os coleópteros deste género são ricos em cantaridina, uma substância tóxica e vesicante muito usada na medicina tradicional europeia, como vesicatório ou em beberagens para fins diuréticos ou afrodisíacos. O preparado antigamente utilizado para esses fins, constituído por escaravelhos secos e triturados, era comercializado com o mesmo nome (cantárida).
Entre outras, o géneros Cantharis integra as seguintes espécies:
Cantharis Linnaeus, 1758 é um género de insectos da ordem dos coleópteros (Coleoptera), família dos cantarídeos (Cantharidae), que integra as espécies conhecidas pelo nome comum de cantárida ou cantáride (do grego transliterado kantharís, pelo latim cantharide = "inseto"). O género tem a sua máxima diversidade na Europa, sendo na sua maioria as espécie de coloração verde-dourada, com reflexos avermelhados. Os coleópteros deste género são ricos em cantaridina, uma substância tóxica e vesicante muito usada na medicina tradicional europeia, como vesicatório ou em beberagens para fins diuréticos ou afrodisíacos. O preparado antigamente utilizado para esses fins, constituído por escaravelhos secos e triturados, era comercializado com o mesmo nome (cantárida).
Cantharis là một chi bọ cánh cứng trong họ Cantharidae, với cánh cứng mềm và hẹp. Chúng rất giống loài ruồi độc Tây Ban Nha (đôi khi được gọi là Cantharis vesicatoria mặc dù chúng không có quan hệ với chi Cantharis).[1]
Cantharis là một chi bọ cánh cứng trong họ Cantharidae, với cánh cứng mềm và hẹp. Chúng rất giống loài ruồi độc Tây Ban Nha (đôi khi được gọi là Cantharis vesicatoria mặc dù chúng không có quan hệ với chi Cantharis).
Мягкотелки[1] (лат. Cantharis) — род жуков из семейства мягкотелок.
Размер тела от 6 до 12 мм. Наличиник по переднему краю с выемкой. Конечный членик щупиков топоровидной формы. Между основаниями усиков имеется бугорок. Голени со шпорами. Брюшко состоит из 9—10 стернитов[2].
Имаго и личинки ведут хищный образ жизни[3], питаются дождевыми червями, слизнями, личинками жуков, двукрылых и чешуекрылых[4]. Жуков можно встретить на соцветиях растений, где они питаются мелкими беспозвоночными[5], нектаром и медвяной росой[4].
Описано около 300 видов рода, распространённых в Голарктике[6]. В фауне России насчитывается 24 вида[7][8][9].
В ископаемом состоянии найдены более 20 видов. Наиболее древние находки датированы эоценовыми отложениями возрастом 38—33,9 млн лет[10].
Мягкотелки (лат. Cantharis) — род жуков из семейства мягкотелок.