dcsimg

Maślanka ceglasta ( Polish )

provided by wikipedia POL
Hypholoma lateritium G3.jpg
 src=
Blaszki młodego owocnika
 src=
Blaszki starszego owocnika

Maślanka ceglasta (Hypholoma lateritium (Schaeff.) P. Kumm) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae). We wcześniejszych klasyfikacjach zaliczany był do rodzaju Psilocybe jako łysiczka ceglasta (Psilocybe lateritia)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hypholoma, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. Schaeffer nadając mu nazwę Agaricus lateritius. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. P. Kumm.[1]. Nazwę polską nadał Stanisław Chełchowski w 1898 r. Pozycja taksonomiczna tego gatunku nie jest jasna. W Index Fungorum rodzaj Hypholoma jest opisany jako synonim rodzaju Psilocybe, jednak dla niektórych gatunków (w tym dla maślanki ceglastej) zachowana została nazwa rodzajowa Hypholoma. Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus carneolus Batsch
  • Agaricus lateritius Schaeff.
  • Agaricus lateritius var. pomposus (Bolton) Pers.
  • Agaricus pomposus Schumach.
  • Agaricus pomposus Bolton
  • Agaricus sublateritius Schaeff.
  • Agaricus sublateritius var. schaefferi Berk. & Broome
  • Agaricus sublateritius var. squamosus Cooke
  • Cortinarius schaefferi (Berk. & Broome) Rob. Henry
  • Deconica squamosa Cooke
  • Dryophila sublateritia (Schaeff.) Quél.
  • Geophila sublateritia (Schaeff.) Quél.
  • Hypholoma lateritium (Schaeff.) P. Kumm. var. lateritium
  • Hypholoma lateritium var. pomposum (Bolton) P. Roux & Guy Garcia
  • Hypholoma sublateritium (Schaeff.) Quél.
  • Hypholoma sublateritium f. pomposum (Bolton) Massee
  • Hypholoma sublateritium f. vulgaris Massee
  • Hypholoma sublateritium var. pomposum (Bolton) Rea
  • Hypholoma sublateritium var. schaefferi (Berk. & Broome) Sacc.
  • Hypholoma sublateritium var. squamosum (Cooke) Sacc.
  • Naematoloma sublateritium (Schaeff.) P. Karst.
  • Pratella lateritia (Schaeff.) Gray
  • Psilocybe lateritia (Schaeff.) Noordel.

W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako bedłki ceglaste, opieńki olszowe gorzkie, bedłka ceglasta, ostrzępka ceglastawa, płomiennica rozpostarta, a Władysław Wojewoda w 2003 zaproponował nazwę łysiczka ceglasta[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 3-9 cm, za młodu półkulisty, potem łukowaty, na koniec płaski. Jest mięsisty, gładki i nagi. Podczas wilgotnej pogody lepki. Środek kapelusza ma kolor ceglastoczerwony, brzegi żółtopomarańczowy. Przy brzegach występują włóknisto-łuseczkowate, białożółtawe resztki osłony[4].

Blaszki

Gęste, początkowo koloru żółtego, potem oliwkowobrązowego, czekoladowego lub oliwkowoczarnego[4].

Trzon

Wysokość 2-4 cm, grubość 1,5-3 mm, walcowaty, z zanikającym wcześnie pierścieniem[4]. Jest włóknisty, górą bladożółty, na dole brunatny[5] .

Miąższ

Żółtawy, lekko gorzki, bez zapachu[5].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników fioletowo-brązowe. Zarodniki gładkie, elipsoidalne, cienkościenne o rozmiarach 6-7 × 3-4 μm. Pod wpływek KOH barwią się na żółtawo. Licznie występują wrzecionowate, ostro zakończone pleurocystydy o rozmiarach 40 × 10 μm. Wrzecionowato wybrzuszone lub cylindryczne, szkliste i cienkościenne cheilocystydy o półokrągłych szczytach mają rozmiar 35 × 8 μm[6].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie tego gatunku w Europie, wschodnich regionach Ameryki Północnej oraz w Japonii[7]. W Europie Środkowej jest pospolity[8], w Polsce bardzo pospolity[3].

Rośnie zazwyczaj kępkami na próchniejących pniakach lub pniach drzew liściastych, rzadziej iglastych[8]. Czasami występuje także na ściółce drzew liściastych[4].

Znaczenie

Saprotrof[3]. Jest niejadalny z powodu gorzkiego smaku[9]. W medycynie ludowej był stosowany przy dolegliwościach reumatycznych, jednak jego działanie lecznicze nie zostało naukowo potwierdzone[8].

Gatunki podobne

  • maślanka łagodna (Hypholoma capnoides). Jest jadalna, ma blaszki koloru makowoniebieskiego i występuje na drewnie drzew iglastych[4].
  • maślanka wiązkowa (Hypholoma fasciculare) nie ma ceglastowybarwionego kapelusza, blaszki ma brudnozielonkawe, jest drobniejsza i bardziej gorzka[4].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2013-09-15].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-09-20].
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  6. Mushroom Expert. [dostęp 201601-18].
  7. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  8. a b c Andreas Gminder: Atlas grzybów jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.
  9. Marek Snowarski: Grzyby. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-776-4.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Maślanka ceglasta: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
Hypholoma lateritium G3.jpg  src= Blaszki młodego owocnika  src= Blaszki starszego owocnika

Maślanka ceglasta (Hypholoma lateritium (Schaeff.) P. Kumm) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae). We wcześniejszych klasyfikacjach zaliczany był do rodzaju Psilocybe jako łysiczka ceglasta (Psilocybe lateritia).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL