Nebria – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Nebriinae.
Rodzaj opisany został w 1802 roku przez Pierre'a André Latreille[1][2]. Gatunkiem typowym został Carabus brevicollis Fabricius, 1792[1].
Zewnętrzne krawędzie żuwaczek co najwyżej słabo rozszerzone. Pokrywy z obecnymi skróconymi rzędami przytarczkowymi[2].
Dorosłe i larwy są drapieżne. Preferują aktywność nocną. Większość gatunków jest górska i alpejska. Żyją głównie w wilgotnych siedliskach: nad brzegami wód, na brzegach pól śnieżnych, w stosach głazów itp[2].
Chrząszcze te zasiedlają Eurazję i Amerykę Północną[1]. W Polsce, występuje około 8 gatunków[3].
Należące tu gatunki grupuje się w 27 podrodzajach[1]:
Nebria (Nebria) lub Nebria sensu stricto – podrodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Nebriinae.
Takson opisany został w 1802 roku przez Pierre'a André Latreille[1][2]. Gatunkiem typowym został Carabus brevicollis Fabricius, 1792[1].
Chrząszcze te zasiedlają krainę palearktyczną z jednym, wymarłym gatunkiem z Ameryki Północnej[1]. W Europie występuje ich 53 gatunki[3]. W Polsce stwierdzono dotąd 3 gatunki: N. brevicollis i dwa grupowane wcześniej w podrodzaju Nebria (Alpaeus) tj. Nebria tatrica i Nebria fuscipes[4].
Należy tu 80 opisanych gatunków[1]:
Nebria (Nebria) lub Nebria sensu stricto – podrodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Nebriinae.
Nebria – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Nebriinae.