Tullbergia est un genre de collemboles, de la famille des Tullbergiidae (sous-famille des Tullbergiinae).
Selon Checklist of the Collembola of the World (version du 20 septembre 2019)[1] :
Tullbergia est un genre de collemboles, de la famille des Tullbergiidae (sous-famille des Tullbergiinae).
Tullbergia – rodzaj skoczogonków z rzędu Poduromorpha i rodziny Tullbergiidae.
Rodzaj wprowadzony został w 1876 roku przez Johna Lubbocka i nazwany na cześć Alberta Tullberga. Gatunkiem typowym wyznaczono T. antarctica[1][2].
Skoczogonki te mają białe, pozbawione pigmentacji ciała. Większość gatunków nie przekracza 1,5 mm długości, ale T. antarctica osiąga 3–4 mm. Trzeci człon ich czułków ma organ złożony z pięciu elementów, w tym dwóch lub trzech buławek zmysłowych, z których para zakrzywiona jest ku sobie. Ponadto organ ten ochrania wyraźnie widoczna zmarszczka oskórka. Czwarty człon czułków charakteryzuje brak dużej papilli wierzchołkowej. Liczba pręcikowatych pęcherzyków narządu pozaczułkowego wynosi 40–50, rzadko więcej. Owe pęcherzyki tworzą w obrębie narządu dwa rzędy. Stopogolenie zwykle pozbawione są buławkowatych szczecinek. Jeśli takowe na nich występują to są nieliczne i słabo rozwinięte[1].
Należą tu gatunki[2]:
Tullbergia – rodzaj skoczogonków z rzędu Poduromorpha i rodziny Tullbergiidae.
Rodzaj wprowadzony został w 1876 roku przez Johna Lubbocka i nazwany na cześć Alberta Tullberga. Gatunkiem typowym wyznaczono T. antarctica.
Skoczogonki te mają białe, pozbawione pigmentacji ciała. Większość gatunków nie przekracza 1,5 mm długości, ale T. antarctica osiąga 3–4 mm. Trzeci człon ich czułków ma organ złożony z pięciu elementów, w tym dwóch lub trzech buławek zmysłowych, z których para zakrzywiona jest ku sobie. Ponadto organ ten ochrania wyraźnie widoczna zmarszczka oskórka. Czwarty człon czułków charakteryzuje brak dużej papilli wierzchołkowej. Liczba pręcikowatych pęcherzyków narządu pozaczułkowego wynosi 40–50, rzadko więcej. Owe pęcherzyki tworzą w obrębie narządu dwa rzędy. Stopogolenie zwykle pozbawione są buławkowatych szczecinek. Jeśli takowe na nich występują to są nieliczne i słabo rozwinięte.
Należą tu gatunki:
Tullbergia africana Martynova, 1979 Tullbergia alcirae Palacios-Vargas et Salazar-Martínez, 2014 Tullbergia anops Christiansen et Bellinger, 1980 Tullbergia antarctica Lubbock, 1876 Tullbergia arctica Wahlgren, 1900 Tullbergia australica Womersley, 1933 Tullbergia bella Fjellberg, 1988 Tullbergia bisetosa Börner, 1903 Tullbergia collis Bacon, 1914 Tullbergia crozetensis Deharveng, 1981 Tullbergia duops Christiansen et Bellinger, 1980 Tullbergia gambiensis Womersley, 1935 Tullbergia ghilarovi (Khanislamova, 1987) Tullbergia harti (Rusek, 1991) Tullbergia huetheri da Gama, 1968 Tullbergia inconspicua Izarra, 1965 Tullbergia insularis Wahlgren, 1906 Tullbergia kilimanjarica (Delamare Deboutteville, 1953) Tullbergia latens Christiansen, et Bellinger, 1980 Tullbergia mala Christiansen et Bellinger, 1980 Tullbergia massoudi Hermosilla & Rubio, 1976 Tullbergia maxima Deharveng, 1981 Tullbergia mediantarctica Wise, 1967 Tullbergia meridionalis Cassagnau & Rapoport, 1962 Tullbergia mexicana Handschin, 1928 Tullbergia minensis Arlé, 1960 Tullbergia mixta Wahlgren, 1906 Tullbergia nearctica Bernard, 2016 Tullbergia nulla Christiansen et Bellinger, 1980 Tullbergia obtusochaeta (Rusek, 1976) Tullbergia ouatilou Najt et Weiner, 1997 Tullbergia paranensis Izarra, 1969 Tullbergia pomorskii (Smolis, 2010) Tullbergia quadrisetosa (Willem, 1902) Tullbergia rapoporti Arbea, 2016 Tullbergia schaefferi Salmon, 1974 Tullbergia templei Wise, 1970 Tullbergia tolanara Thibaud, 2008 Tullbergia trisetosa Schäffer, 1897 Tullbergia vancouverica (Rusek, 1976) Tullbergia ventanensis Rapoport, 1963 Tullbergia womersleyi (Bagnall, 1947)
Tullbergia (лат.) — род коллембол из надсемейства Onychiuroidea (Poduromorpha).
Встречаются повсеместно, на всех материках, в том числе в Антарктиде (Tullbergia mediantarctica) и на Антарктических островах (Tullbergia antarctica, Tullbergia mixta)[1][2][3][4].
Размер мелкий (около 1 мм), иногда до 4 мм (Tullbergia arctica)[1]. Тело узкое, беловатое или желтоватое. Мандибулы с апикальными зубцами. Сенсорный орган на 3-м членике усиков состоит из одного, двух или трёх утолщённых коротких цилиндрических сенсилл. Прыгательная вилка отсутствует или рудиментарна (иногда имеется пара шипов)[5][6]. Род назван в честь шведского энтомолога Тюко Тульберга (T. Tullberg), внёсшего значительный вклад в изучение коллембол.
Около 35 видов[7]. Некоторые энтомологи (Christiansen et Bellinger, 1998) включают все примерно 20 неарктических видов семейства Tullbergiidae в состав Tullbergia, рассматривая в качестве подродов таксоны Metaphorura, Neonaphorura и Stenaphorura[1].
Tullbergia (лат.) — род коллембол из надсемейства Onychiuroidea (Poduromorpha).
