dcsimg

South American great horned owl

provided by wikipedia EN

The South American great horned owl (Bubo virginianus nacurutu), also known as the Colombian great horned owl, Venezuelen great horned owl, or desert great horned owl, is a subspecies of the great horned owl, Bubo virginianus.[1] It lives in tropical South America. It generally occurs in more open areas than the North American great horned owls, and avoids dense humid forest, e.g. the Amazon Rainforest. Unlike other subspecies of the great horned owl, the eyes of the South American horned owl are amber rather than yellow. Although the largest owl in its range, it is a relatively small horned owl.

Taxonomy

Two additional taxa from the great horned owl superspecies are native to South America: B. v. nigrescens of the north Andean highlands and B. (v.) magellanicus of southern and west-central South America. The latter is distinctive and may come into contact with either the South American horned owl (in Argentina/Bolivia) or B. v. nigrescens (in Peru), and is now commonly regarded as a valid species, the lesser horned owl. Early authorities suggested the South American great horned owl was a valid species with nigrescens and magellanicus as subspecies, but this is not supported by any recent authorities, although the South American great horned owl in itself is relatively distinctive compared to nigrescens, magellanicus and the various North American subspecies of the great horned owl.[2]

Description

The South American great horned owl is a dull brownish colour with a long bill; birds from the semi-arid interior of Brazil often have much white on uppertail-coverts and ear-coverts. The iris is amber, not yellow.[3]

Distribution and habitat

The South American great horned owl is known from eastern Colombia, Venezuela, Belize, French Guiana, northeastern Brazil, Bolivia, Paraguay, Uruguay and Argentina.[1]

References

  1. ^ a b "Great Horned Owl (Venezuelan) (Bubo virginianus nacurutu) (Vieillot, 1817)". AviBase. Retrieved 22 November 2019.
  2. ^ Melvin A. Traylor (1958). "Variation in South American Great Horned Owls". Auk. 75 (2): 143–149. doi:10.2307/4081883.
  3. ^ Houston, C. S.; Smith, D. G.; Rohner, C. (1998). Great Horned Owl (Bubo virginianus). In: Poole, A.; Gill, F. (eds.): Birds of North America 372. Academy of Natural Sciences, Philadelphia, PA & American Ornithologists' Union, Washington, D.C. Online version, retrieved 2006-12-05. (HTML preview)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

South American great horned owl: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The South American great horned owl (Bubo virginianus nacurutu), also known as the Colombian great horned owl, Venezuelen great horned owl, or desert great horned owl, is a subspecies of the great horned owl, Bubo virginianus. It lives in tropical South America. It generally occurs in more open areas than the North American great horned owls, and avoids dense humid forest, e.g. the Amazon Rainforest. Unlike other subspecies of the great horned owl, the eyes of the South American horned owl are amber rather than yellow. Although the largest owl in its range, it is a relatively small horned owl.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Bubo virginianus nacurutu ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El gran búho cornudo o ñacurutú (Bubo virginianus nacurutu) es una subespecie del búho cornudo, pertenece a la familia Strigidae y al género Bubo.

Localización y características

Esta subespecie está extendida por Sudamérica, habita en zonas más abiertas que otras subespecies, por lo general habitan en zonas templadas de toda Sudamérica desde Venezuela hasta el centro-este de Argentina, siendo alopátricos con la especie patagónica bubo magellanicus.

Los búhos que viven en zonas tropicales son ligeramente mayores.

En las regiones más templadas los búhos tienen una tonalidad más oscura en la zona ventral.

Los búhos de los Andes son mucho más oscuros que las demás poblaciones (nigrescens).

Algunos científicos consideran al gran búho cornudo de Sudamérica como una especie propia (Bubo nacurutu), con varias subespecies distribuidas por Sudamérica.

Incluye las subespecies propuestas scotinus, elutus y deserti. Es la única subespecie donde el iris es ámbar o anaranjado, no amarillo como en el resto de poblaciones.

B. v. nacurutu es una subespecie de tamaño mediano, más pequeña que la mayoría de América del Norte, pero no tan pequeña como algunas de las mexicanas.

La longitud del ala es de 33–35 cm en los machos y 34-37 cm en las hembras. La cola en ambos sexos puede variar de 18 a 21 cm. La característica más notable de esta especie es su gran pico, de 4,3 a 5,2 mm (1.7 a 2.0 pulgadas), que es el pico más grande en comparación con su tamaño total de entre todas las subespecies de búho americano.

Referencias

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Bubo virginianus nacurutu: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El gran búho cornudo o ñacurutú (Bubo virginianus nacurutu) es una subespecie del búho cornudo, pertenece a la familia Strigidae y al género Bubo.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Bubo virginianus nacurutu ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O jacurutu (Bubo virginianus nacurutu), também conhecido como corujão-orelhudo, inhacurutu, mocho-orelhudo, coruja-orelhuda,[1] corujão, jucurutu e joão-curutu, é uma subespécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae. É uma das subespécies do grande corujão-da-virgínia (Bubo virginianus). Vive em matas tropicais da América do Sul. Geralmente, ocorre em áreas mais abertas do que as áreas habitadas pelos corujões norte-americanos, e evita floresta úmida densa como, por exemplo, a Floresta Amazônica. Ao contrário de outras subespécies de corujão-da-virgínia, os olhos do jacurutu são âmbar, em vez de amarelos. Embora seja a maior coruja na sua gama, tem um menor porte se comparada às espécies norte-americanas.[2]

Características

É a maior coruja brasileira, bem como a maior ave noturna do país. Tem o tamanho de um gavião carcará, mas parece mais volumosa. Porte avantajado, pouco maior que uma galinha. Partes inferiores densamente cobertas com linhas transversais. Garganta branco puro e parte superior mesclada terrosa. Possui disco facial que tem papel importante como refletor sonoro, ampliando o volume do som e aprimorando a localização da presa. Olhos grandes e frontais, com a íris laranja (não amarela como as subespécies da América do Norte). Cabeça com excelente mobilidade giratória. Orelhas largas e eretas sempre visíveis, constituídas de penas diferenciadas. Ao que se sabe, são ornamentos, sem função específica. Mede 50 centímetros de comprimento e pesa mais de 1 quilograma.

Habitat

Beira da mata, capões e nos campos, normalmente próximo da água.

Ocorrência

O jacurutu é conhecidoː nas regiões Norte, Centro-Oeste, Sudeste e Sul do Brasil; leste da Colômbia; Venezuela; Belize; Guiana Francesa; Bolívia; e Argentina.

Hábitos

Possui voo silencioso, possibilitado pela estrutura das penas, a qual elimina componentes ultrassônicos, facilitando a caça e a orientação da ave. Possui hábitos noturnos, mas pode ser vista durante o dia.

Alimentação

Pequenos mamíferos, ratões e gambás (suas presas mais comuns). Também aves do porte de patos, gansos, garças e aves de rapina de médio e pequeno porte (incluindo outras espécies de coruja), répteis, sapos, porém não rejeitam insetos e aranhas. Caçam geralmente em áreas abertas ou semiabertas, bordas de matas ou clareiras, partindo geralmente de um poleiro, de onde mergulham para apanhar as presas.

 src=
Jacurutu durante o dia em Extrema.

Algumas vezes, detecta a presa durante o voo, mergulhando para capturá-la.

A ave mata a presa utilizando as poderosas garras e bicando a cabeça. A presa é, então, levada a um lugar seguro para ser devorada, ou para o ninho para alimentar os filhotes. A comida excedente é, frequentemente, armazenada em esconderijos em seu território.

 src=
Jacurutu no ninho em Extrema.

Reprodução

Essa espécie se nidifica em ninhos abandonados em árvores, em penhascos, cavernas ou mais raramente em meio a vegetação no solo. Coloca de 1 a 2 ovos nas regiões tropicais e 6 a 7 nas regiões mais frias do continente. Os ovos são incubados pela fêmea por 26-35 dias, os jovens começam a alçar os primeiros voos e sair do ninho com 6 a 7 semanas de vida. O território é mantido pelo casal por vários anos.

Etimologia

"Jacurutu" e "inhacurutu" procedem do tupi antigo îakurutu.[3]

Referências

  1. FERREIRA, A. B. H. Novo dicionário da língua portuguesa. 2ª edição. Rio de Janeiro. Nova Fronteira. 1986. p. 980.
  2. Horned Owl%20virginianus «"The Bubo virginianus"» Verifique valor |URL= (ajuda). IUCN. Consultado em 25 de junho de 2014
  3. NAVARRO, E. A. Dicionário de tupi antigo. São Paulo. Global. 2013. p. 156.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Bubo virginianus nacurutu: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O jacurutu (Bubo virginianus nacurutu), também conhecido como corujão-orelhudo, inhacurutu, mocho-orelhudo, coruja-orelhuda, corujão, jucurutu e joão-curutu, é uma subespécie de ave estrigiforme pertencente à família Strigidae. É uma das subespécies do grande corujão-da-virgínia (Bubo virginianus). Vive em matas tropicais da América do Sul. Geralmente, ocorre em áreas mais abertas do que as áreas habitadas pelos corujões norte-americanos, e evita floresta úmida densa como, por exemplo, a Floresta Amazônica. Ao contrário de outras subespécies de corujão-da-virgínia, os olhos do jacurutu são âmbar, em vez de amarelos. Embora seja a maior coruja na sua gama, tem um menor porte se comparada às espécies norte-americanas.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Bubo virginianus nacurutu ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Bubo virginianus nacurutuпідвид сов виду Bubo virginianus. Поширення: Південна Америка.

Птах Це незавершена стаття з опису совоподібних.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
Question book-new.svg
Ця стаття не містить посилань на джерела. Ви можете допомогти поліпшити цю статтю, додавши посилання на надійні джерела. Матеріал без джерел може бути підданий сумніву та вилучений. (лютий 2013)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK