Aromia is a genus of round-necked longhorn beetles of the subfamily Cerambycinae.
Aromia is a genus of round-necked longhorn beetles of the subfamily Cerambycinae.
Aromia est un genre d'insectes coléoptères de la famille des Cerambycidae.
En Europe, ce genre ne comprend qu'une seule espèce :
Selon Catalogue of Life (17 mai 2021)[1] :
Selon NCBI (26 août 2014)[2] :
Aromia est un genre d'insectes coléoptères de la famille des Cerambycidae.
Aromia adalah genus kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Genus ini juga merupakan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Larva kumbang dalam genus ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang.
Aromia adalah genus kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Genus ini juga merupakan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Larva kumbang dalam genus ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang.
Aromia è un genere di coleotteri appartenente alla famiglia Cerambycidae.
Aromia è un genere di coleotteri appartenente alla famiglia Cerambycidae.
Aromia – ūsuočių (Cerambycidae) vabalų gentis.
Lietuvoje gyvena viena rūšis - Muskusinis ūsuotis (Aromia moschata)
Aromia – ūsuočių (Cerambycidae) vabalų gentis.
Lietuvoje gyvena viena rūšis - Muskusinis ūsuotis (Aromia moschata)
Aromia is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Audinet-Serville.[1]
Aromia omvat de volgende soorten:
Aromia is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Audinet-Serville.
Aromia er en slekt av biller som tilhører den artsrike underfamilien Cerambycinae i familien trebukker (Cerambycidae).
Ganske store (gjerne 30-40 millimeter), slanke og langbeinte, blankt svarte trebukker, ofte med grønnlig metallglans, pronotum er ofte rødt. Antennene er vanligvis lengre enn kroppen. Bakbeina er særlig lange, leggene (tibiae) gjerne tydelig krumme.
Larvene utvikler seg i ved av løvtrær.
Slekten er vidt utbredt i Europa og Asia.
Aromia er en slekt av biller som tilhører den artsrike underfamilien Cerambycinae i familien trebukker (Cerambycidae).
Aromia je rod chrobákov z čeľade fuzáčovitých (Cerambycidae). Rod opísal v roku 1833 francúzsky entomológ Jean Guillaume Audinet-Serville (1774 - 1858). Do rodu patrí viacero druhov chrobákov, z ktorých je najznámejší druh fuzáč pižmový (Aromia moschata Linnaeus, 1758).
Aromia je rod chrobákov z čeľade fuzáčovitých (Cerambycidae). Rod opísal v roku 1833 francúzsky entomológ Jean Guillaume Audinet-Serville (1774 - 1858). Do rodu patrí viacero druhov chrobákov, z ktorých je najznámejší druh fuzáč pižmový (Aromia moschata Linnaeus, 1758).
Вуса́ч паху́чий (лат. Aromia Audinet-Serville, 1833) — рід жуків з родини вусачів. На території України поширений лише один вид — Вусач пахучий мускусний (Aromia moschata Linnaeus, 1758)
Вуса́ч паху́чий (лат. Aromia Audinet-Serville, 1833) — рід жуків з родини вусачів. На території України поширений лише один вид — Вусач пахучий мускусний (Aromia moschata Linnaeus, 1758)
Aromia Audinet-Serville, 1833
ВидыАромии[1] (лат. Aromia) — род жесткокрылых насекомых из семейства усачей (Cerambycidae).
Тело имаго крупное и плоское. Усики у самок не длиннее тела, а у самцов они значительно длиннее. По бокам переднеспинки имеется крупный конусовидный бугор. Надкрылья вытянутые, голые или покрыты короткими волосками; на вершине надкрылья узкозакруглённые[2].
Личинка характеризуется наличием стекловидного непигментированного глазка у основания усиков, рыжего короткого волосяного покрова на переднеспинке, образующего перед щитом два поперечных поля с развитыми несклеротизованными двигательными мозолями на 1—7 сегментах брюшка[2].
Куколка с крупным плоским телом, длинными усиками, загнутыми вперед, на тертитах брюшка многочисленные короткие шипики, направленные преимущественно вперед и к середине. Седьмой брюшной тергит на вершине с мелкими шипиками, собранными в скопление[2].