Crinum és un gènere de plantes de la família de les amaril·lidàcies (Amaryllidaceae). Pertanyen al grup de plantes que s'anomenen "lliris". Hi ha unes 180 espècies. Cal destacar:[1]
Crinum és un gènere de plantes de la família de les amaril·lidàcies (Amaryllidaceae). Pertanyen al grup de plantes que s'anomenen "lliris". Hi ha unes 180 espècies. Cal destacar:
Crinum abyssinicum Crinum africanum Crinum amabile Crinum americanum Crinum ammocharoides Crinum amoenum Crinum asiaticum - lliri asiàtic Crinum augustum Crinum bulbispermum Crinum buphanioides Crinum calamistratum Crinum campanulatum Crinum commelini Crinum congolense Crinum crassipes Crinum crispum Crinum darienensis Crinum erubescens Crinum giganteum Crinum graminicola Crinum heterostyla Crinum jagus Crinum kirkii Crinum longifolium Crinum macowanii Crinum mauritianum Crinum minimum Crinum moorei Crinum pacificum Crinum pedunculatum Crinum podophyllum Crinum powellii Crinum procerum Crinum purpurascens Crinum sanderianum Crinum speciosum Crinum thaianum Crinum urceolatum Crinum xanthophyllum Crinum zeylanicumDie Hakenlilien (Crinum) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Amaryllisgewächse (Amaryllidaceae). Die etwa 65 (bis 130) Arten sind in den Küstengebieten der Tropen und Subtropen fast weltweit verbreitet.
Die Crinum-Arten sind ausdauernde krautige Pflanzen, die Wuchshöhen von etwa 80 Zentimeter erreichen. Sie bilden Zwiebeln als Überdauerungsorgane.
Die meisten Arten ziehen als Geophyten in der Trockenperiode ihre Laubblätter ein. Die meist nur in einer grundständigen Rosette angeordneten, selten auch zweireihig am Stängel verteilten, ungestielten, meist (bis drei Meter) langen Laubblätter sind linealisch bis schwertförmig und parallelnervig. Der Blattrand ist glatt.
Auf einem kräftigen, langen Blütenstandsschaft steht ein meist vielblütiger, doldiger Blütenstand; selten stehen die Blüten einzeln. Im knospigen Zustand umhüllen zwei breite Tragblätter den Blütenstand. Oft stehen unter den Blütenstielen lineal oder fadenförmige Deckblätter, die häutig sind oder manchmal farbig sind. Die Blütenstiele sind mehr oder weniger lang.
Die lilienförmigen, großen Blüten sind zwittrig und dreizählig. Die Blüten können radiärsymmetrisch (dann gehören sie zur Untergattung Crinum) oder leicht zygomorph sein (dann gehören sie zur Untergattung Codonocrinum). Die sechs gleichgeformten Blütenhüllblätter sind bei vielen Arten weiß, rosa- bis violettfarben ist auch häufig, manchmal sind sie zweifarbig. Die sechs Staubblätter sind je nach Art unterschiedlich gebogen. Drei Fruchtblätter sind zu einem dreikammerigen, unterständigen Fruchtknoten verwachsen. Jede Fruchtknotenkammer enthält zwei oder mehrere anatrope Samenanlagen. Der lange, manchmal gebogene Griffel endet mit einer kleinen, kopfigen oder schwach dreilappigen Narbe. Die Nektarsekretion erfolgt am Gynoeceum. Bei einigen Arten werden die duftenden Blüten von langrüsseligen Nachtfaltern bestäubt.
Es werden fast kugelige bis verkehrt-eiförmige Kapselfrüchte gebildet. Die großen Samen enthalten viel ölhaltiges Endosperm und können geflügelt oder ungeflügelt sein.
Folgende giftige Inhaltsstoffe sind enthalten: Alkaloide: beispielsweise Isochinoline und Lycorin.[1]
Die Gattung Crinum wurde 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum, 1, S. 291 aufgestellt. Als Lektotypusart wurde 1923 Crinum americanum L. durch Nathaniel Lord Britton und Percy Wilson in Scientific survey of Porto Rico and the Virgin Islands, Band 5. S. 160 festgelegt.[2] Der botanische Gattungsname Crinum leitet sich vom griechischen Wort krinon für Lilie ab. Synonyme für Crinum L. sind Tanghekolli Adans., Bulbine Gaertn. nom. illeg., Scadianus Raf., Crinopsis Herb., Liriamus Raf., Erigone Salisb., Taenais Salisb.[3]
Die Gattung Crinum (von griechisch krinon = Lilie) gehört zur Subtribus Crininae aus der Tribus Amaryllideae in der Unterfamilie Amaryllidoideae innerhalb der Familie der Amaryllidaceae. Früher wurde sie auch in die Familie der Liliaceae eingeordnet.[4]
Man gliedert die Gattung Crinum in drei Untergattungen:
Die Gattung der Hakenlilien (Crinum) umfasst etwa 65 (bis 130) Arten in den Tropen und Subtropen fast weltweit:[3][4]
Als Zierpflanze in Parks sowie Gärten und Zimmerpflanze wird vor allem die in Südafrika beheimatete Kaplilie (Crinum × powellii) kultiviert; dabei handelt es sich um eine Hybride der beiden südafrikanischen Arten Crinum bulbispermum und Crinum moorei. Von vielen Arten werden Sorten als Zierpflanzen in tropischen bis subtropischen Parks und Gärten verwendet. Es gibt auch viele Hybriden.[11]
Einige der auch submers wachsenden Arten wie die Dauerwellen-Hakenlilie (Crinum calamistratum), die Breitblättrige Hakenlilie bzw. Flutende Hakenlilie (Crinum natans) und die Thailand-Hakenlilie (Crinum thaianum) dienen als Aquarienpflanzen.[12]
Die Hakenlilien (Crinum) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Amaryllisgewächse (Amaryllidaceae). Die etwa 65 (bis 130) Arten sind in den Küstengebieten der Tropen und Subtropen fast weltweit verbreitet.
Ko e lile ko e fuʻu ʻakau siʻi ia. ʻOku meimei tatau mo e Crinum pedunculatum, [Swamp lily]. Mahalo pē ko e faʻahinga kehe ia, pe ko faʻahinga kiʻi kehe pē: Crinum asiaticum var. pedunculatum. Ko e ngaahi lou matala ʻo e C. pedunculatum ʻoku nounou ange kā laulahi ange.
Ko e foha ʻo e lile kotoa ʻoku fakamate ʻaupito.
Ko e lile ko e fuʻu ʻakau siʻi ia. ʻOku meimei tatau mo e Crinum pedunculatum, [Swamp lily]. Mahalo pē ko e faʻahinga kehe ia, pe ko faʻahinga kiʻi kehe pē: Crinum asiaticum var. pedunculatum. Ko e ngaahi lou matala ʻo e C. pedunculatum ʻoku nounou ange kā laulahi ange.
Ko e foha ʻo e lile kotoa ʻoku fakamate ʻaupito.
Crinum is a genus of about 180 species of perennial plants that have large showy flowers on leafless stems, and develop from bulbs. They are found in seasonally moist areas, including marshes, swamps, depressions and along the sides of streams and lakes in tropical and subtropical areas worldwide.
Crinum leaves are basal, typically long and strap-shaped, with colors ranging from light green to green.
Cytological studies have shown some 27 species of Crinum to be diploid with a normal chromosome count of 2n = 22. Abilio Fernandes found that the Orange River Crinum bulbispermum had a count of 2n = 66, and some desert Crinum macowanii 2n = 44. These polyploid species produce seeds that are often parthenogenetic triploid or diploids, lack vigour and seldom grow to mature plants.[2]
As of July 2014, the World Checklist of Selected Plant Families lists 105 species of Crinum.[3] Amongst these are:
Several species are used in aquariums and in aquascaping. These include Crinum calamistratum, Crinum malabaricum, Crinum natans, and Crinum thaianum.[7]
Crinum moorei at Strybing Arboretum, San Francisco
Crinum ornatum, SW Burkina Faso
Crinum species in Hyderabad, India
Queen Emma lily (Crinum augustum or Crinum amabile var. augustum) in Hawaiʻi
Crinum is a genus of about 180 species of perennial plants that have large showy flowers on leafless stems, and develop from bulbs. They are found in seasonally moist areas, including marshes, swamps, depressions and along the sides of streams and lakes in tropical and subtropical areas worldwide.
Crinum L. es un género de plantas bulbosas perteneciente a la familia Amaryllidaceae con vistosas flores parecidas a las de los lirios (Lilium). De hecho, el nombre Crinum deriva del griego "krinon" que significa lirio o azucena. Crinum incluye aproximadamente unas 120 especies que se distribuyen a lo largo de lagos y fuentes de agua en regiones tropicales y subtropicales de todo el mundo.
Son plantas herbáceas perennes que crecen a partir de bulbos gruesos de hasta 15 cm de diámetro. Las hojas son planas, muy largas y arrosetadas. Las flores son actinomorfas, hermafroditas, sumamente vistosas. El perigonio es infundibuliforme o rotado, compuesto de 6 tépalos unidos en su parte basal, formando un tubo cilíndrico o abierto. El androceo está compuesto por 6 estambres, los cuales pueden ser más cortos o más largos que los tépalos. Los estambres presentan filamentos filiformes y anteras versátiles, dorsifijas. El gineceo está compuesto por un ovario ínfero, trilocular, con los lóculos pauci o pluriovulados, a veces uniovulados. El estilo es filiforme y el estigma es subcapitado. El fruto es una cápsula. Las flores se hallan dispuestas en umbelas plurifloras en la extremidad de un largo escapo macizo y áfilo.
Por sus grandes flores de hasta 15 cm de diámetro, de colores blanco, rosado o rojo y por su dulce aroma es frecuente el cultivo de varias especies e híbridos interespecíficos de Crinum como plantas ornamentales en jardines. Con este objeto se cultivan, entre otras, Crinum asiaticum, Crinum bulbispermum, Crinum americanum, Crinum moorei y Crinum longifolium. Asimismo, se cultiva el híbrido interespecífico Crinum × powellii y el híbrido intergenérico × Amarcrinum.
El género fue descrito por Carolus Linnaeus y publicado en Species Plantarum 1: 291–292. 1753.[2] La especie tipo es: Crinum americanum
Crinum L. es un género de plantas bulbosas perteneciente a la familia Amaryllidaceae con vistosas flores parecidas a las de los lirios (Lilium). De hecho, el nombre Crinum deriva del griego "krinon" que significa lirio o azucena. Crinum incluye aproximadamente unas 120 especies que se distribuyen a lo largo de lagos y fuentes de agua en regiones tropicales y subtropicales de todo el mundo.
Kriinumit (Crinum) on narsissikasvien suku, johon kuuluu noin 100 lajia. Ne kasvavat sipuleista ja kasvattavat komean kellomaisen kukan lehdettömän kukkavarren päähän. Lehdet ovat sileälaitaiset, pitkulaiset. Kriinumeita kasvaa tropiikissa jokien ja lampien reunoilla. Jotkin lajit ovat näyttäviä akvaariokasveja. Niitä on kotoisin Afrikasta ja Aasiasta. Myös kuivalla maalla eläviä kriinumeita viljellään koristekasveina.
Kriinumit (Crinum) on narsissikasvien suku, johon kuuluu noin 100 lajia. Ne kasvavat sipuleista ja kasvattavat komean kellomaisen kukan lehdettömän kukkavarren päähän. Lehdet ovat sileälaitaiset, pitkulaiset. Kriinumeita kasvaa tropiikissa jokien ja lampien reunoilla. Jotkin lajit ovat näyttäviä akvaariokasveja. Niitä on kotoisin Afrikasta ja Aasiasta. Myös kuivalla maalla eläviä kriinumeita viljellään koristekasveina.
Crinum, les crinoles, est un genre de plantes à bulbes. Il appartient à la famille des Amaryllidaceae. Son nom vient du grec krinon qui signifie lis.
On le rencontre dans les régions tropicales ou subtropicales.
Les grandes fleurs des Crinum leur donnent un intérêt ornemental. Certaines espèces sont médicinales.
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (2 août 2010)[1] :
Crinum, les crinoles, est un genre de plantes à bulbes. Il appartient à la famille des Amaryllidaceae. Son nom vient du grec krinon qui signifie lis.
Krinum (lat. Crinum), rod trajnica iz porodice zvanikovki (Amaryllidaceae). Postoji 114 vrsta lukovičastih geofita u tropskim prtedjelima Amerike, Afrike i Azije, te u Australiji.[1]
Tipična je C. americanum[2] sa juga SAD-a (od Teksasa do Atlantske obale), Meksika i zapadnih kariba (Jamajka, Kajmanski otoci
Krinum (lat. Crinum), rod trajnica iz porodice zvanikovki (Amaryllidaceae). Postoji 114 vrsta lukovičastih geofita u tropskim prtedjelima Amerike, Afrike i Azije, te u Australiji.
Tipična je C. americanum sa juga SAD-a (od Teksasa do Atlantske obale), Meksika i zapadnih kariba (Jamajka, Kajmanski otoci
Crinum adalah genus dari sekitar 180 spesies tanaman berbunga dari suku Amaryllidaceae. Tanaman ini memiliki bunga yang besar dan menarik di atas batang tidak berdaun yang tumbuh dari umbi. Tanaman ini banyak ditemukan di tepi sungai dan danau di daerah-daerah tropis dan subtropis di seluruh dunia, termasuk Afrika Selatan. Disebut juga bunga lili rawa, tumbuhan ini dikembangbiakkan sebagai tanaman hias.
Daun tumbuhan ini tumbuh dari bagian bawah dan berwarna hijau muda hingga hijau. Warna bunga yang paling sering ditemukan adalah putih dan merah jambu. Crinum flaccidum juga memiliki bunga yang berwarna kuning. Saat ini dengan hibridisasi, banyak dihasilkan hibrida Crinum yang memiliki bunga dengan warna dan corak yang bervariasi.
Tanaman ini mengandung juga alkaloida Lycorin, yang beracun.
Crinum adalah genus dari sekitar 180 spesies tanaman berbunga dari suku Amaryllidaceae. Tanaman ini memiliki bunga yang besar dan menarik di atas batang tidak berdaun yang tumbuh dari umbi. Tanaman ini banyak ditemukan di tepi sungai dan danau di daerah-daerah tropis dan subtropis di seluruh dunia, termasuk Afrika Selatan. Disebut juga bunga lili rawa, tumbuhan ini dikembangbiakkan sebagai tanaman hias.
Daun tumbuhan ini tumbuh dari bagian bawah dan berwarna hijau muda hingga hijau. Warna bunga yang paling sering ditemukan adalah putih dan merah jambu. Crinum flaccidum juga memiliki bunga yang berwarna kuning. Saat ini dengan hibridisasi, banyak dihasilkan hibrida Crinum yang memiliki bunga dengan warna dan corak yang bervariasi.
Tanaman ini mengandung juga alkaloida Lycorin, yang beracun.
Crinum moorei di Strybing Arboretum, San FranciscoCrinum L. è un genere di piante bulbose della famiglia delle Amarillidacee, ampiamente diffuso nella zona tropicale e subtropicale.[1]
Comprende piante di notevole sviluppo, che presentano un bulbo di grosse dimensioni, tunicato e di forma allungata, che si sviluppa in superficie, e in alcune specie mostra un prolungamento a forma di lungo collo, che come un fusto sostiene le foglie lineari e canalicolate, di grandi dimensioni, di colore verde-lucente, lunghe fino ad 1 m; porta in primavera sopra un grosso scapo fistoloso, numerosi fiori imbutiformi di grandi dimensioni, di colore bianco-rosato nelle specie Crinum longifolium e Crinum moorei, rosso nel Crinum × amabile[2].
Il genere Crinum comprende le seguenti specie:[1]
Piante poco rustiche temono i geli invernali, richiedono pertanto posizione calda e riparata, terreno permeabile, sabbioso, ricco, vanno ritirate in serra nelle regioni con inverni rigidi. La moltiplicazione avviene con la semina o per divisione dei bulbi.
Nelle zone a clima invernale mite si possono utilizzare in piena terra per decorare i giardini, nelle regioni settentrionali viene coltivato in vaso.
Crinum L. è un genere di piante bulbose della famiglia delle Amarillidacee, ampiamente diffuso nella zona tropicale e subtropicale.
Krīnijas (Crinum) ir daudzgadīgu lakstaugu ģints, kas pieder amariļļu dzimtai.[1]
Nosaukums Crinum atvasināts no grieķu vārda krinon ("baltā lilija").[2][3]
Krīnijas izplatītas tropu un subtropu apgabalos Amerikā, Āfrikā, Āzijas dienvidos un Austrālijas ziemeļos.[3]
Daudzgadīgi lakstaugi ar sulīgām saknēm — sīpoliem. Lapas garas, šauras. To novietojums pamatā blīvās piezemes rozetēs. Ziedi parasti balti, sārti vai liegā aveņkrāsā. Vainaglapas lielas, putekšņlapas garas, izvirzītas ārpus vainaglapām.
Āzijas krīnija, kas plaši izplatīta dienvidaustrumu Āzijā, ir viena no lielākajām sīpolpuķu sugām, kas sasniedz līdz 2 metru augstumu. Crinum jagus aug ekvatoriālās Āfrikas lietus mežos, un tās ziedu aromāts atgādina vaniļa smaržu. Tā ir iecienīta suga starp dārzkopjiem, jo nav pakļauta sēnīšu slimībām, no kurām bieži cieš citas krīnijas.
Crinum baumii sastopama Namībijā un Zimbabvē. Tas ir neliels augs, kurš, saskaņā ar ģenētiskās analīzes datiem, ir tuvāks Ammocharis un Cybistetes ģintīm. Suga dabā reti sastopama, un to apdraud rūpnieciska vākšana ārstniecības augu tirdzniecības vajadzībām. Visapdraudētākā ģints suga ir Maurīcijas krīnija.
Ģints aptver dažādus biotopus, sākot no lietus sezonā applūstošiem līdz tuksnešiem.
Vairākas Āfrikas krīnijas (vleis lilies), kā Kāpzemes zvaniņu krīnija (Crinum campanulatum), Namībijas Crinum paludosum un citas aug sezonālo peļķveida dīķu ieplakās. Tās masveidā uzzied tikai pēc lietus sezonas, kad izplaukst tūkstošiem ziedu. Savukārt sauso sezonu sīpols pavada miera stāvoklī izžuvušajā smilšaini duļķainajā gultnē.
Saskaņā ar 2014. gada klasifikāciju, krīniju ģintij pieder 105 sugas.[4] Dažas no tām:
Krīnijas (Crinum) ir daudzgadīgu lakstaugu ģints, kas pieder amariļļu dzimtai.
Nosaukums Crinum atvasināts no grieķu vārda krinon ("baltā lilija").
Haaklelie (Crinum) is een geslacht van lelie-achtige bolgewassen uit de narcisfamilie (Amaryllidaceae). Het geslacht komt voor op oevers van stromen en meren in tropische en subtropische kustgebieden van Afrika, Amerika en Azië en in Zuid-Afrika. Sommige soorten groeien zelfs geheel onder het oppervlak van helder, stromend water.
De meeste soorten hebben grote, witte of roze bloemen. Als sierplant wordt vaak de uit Zuid-Afrika afkomstige Crinum ×powellii gecultiveerd. Dit is een hybride van Crinum bulbispermum en Crinum moorei.
De meeste soorten bevatten lycorine, een giftige alkaloïde, die bij meerdere geslachten in de narcissenfamilie voorkomt.
Haaklelie (Crinum) is een geslacht van lelie-achtige bolgewassen uit de narcisfamilie (Amaryllidaceae). Het geslacht komt voor op oevers van stromen en meren in tropische en subtropische kustgebieden van Afrika, Amerika en Azië en in Zuid-Afrika. Sommige soorten groeien zelfs geheel onder het oppervlak van helder, stromend water.
De meeste soorten hebben grote, witte of roze bloemen. Als sierplant wordt vaak de uit Zuid-Afrika afkomstige Crinum ×powellii gecultiveerd. Dit is een hybride van Crinum bulbispermum en Crinum moorei.
De meeste soorten bevatten lycorine, een giftige alkaloïde, die bij meerdere geslachten in de narcissenfamilie voorkomt.
Hakeliljer er en gruppe enfrøbladete planter i narsissfamilien. De har store, iøynefallende blomster på bladløse stammer. De utvikler seg fra løker. De finnes langs sidene på bekker og innsjøer.
Sumpliljer er medlemmer av denne gruppen som blir kultivert som prydplanter på grunn av sine attraktive blomster. Flere arter brukes som akvarieplanter.
Hakeliljer er en gruppe enfrøbladete planter i narsissfamilien. De har store, iøynefallende blomster på bladløse stammer. De utvikler seg fra løker. De finnes langs sidene på bekker og innsjøer.
Sumpliljer er medlemmer av denne gruppen som blir kultivert som prydplanter på grunn av sine attraktive blomster. Flere arter brukes som akvarieplanter.
Crinum L. é um género de plantas com flor pertencente à família Amaryllidaceae, com centro de diversidade no sul da África, caracterizado pela produção de vistosas flores semelhantes a lírios (Lilium). Esta semelhança morfológica está na origem do nome genérico, já que Crinum deriva do grego "krinon", lírio ou açucena. Na sua presente circunscrição taxonómica, o género Crinum inclui aproximadamente 65-130 espécies distribuídas por biótopos sazonalmente húmidos das regiões costeiras tropicais e subtropicais de todo o mundo. Algumas espécies são cultivadas como plantas ornamentais.
Os membros do género Crinum são plantas herbáceas perenes que se desenvolvem a partir de bolbos grosso e curtos com até 15 cm de diâmetro. As plantas podem atingir os 80 cm de altura.
A maioria das espécies perde as suas folhas e sobrevive como geófito durante o período seco.
As folhas são planas e lineares, inteiras, sésseis e comparativamente longas. A morfologia da folha é em forma de espada e com nervação paralela. A margem da folha é lisa.
A filotaxia predominante é a formação de grandes rosetas basais a partir do bolbo. Embora a maioria das espécies desenvolva uma única roseta basal, algumas espécies apresentam duas ou mais rosetas em torno de um caule erecto central.
As flores muito vistosas e em forma de lírio são actinomorfas, trímeras e hermafroditas, dispostas em inflorescências do tipo umbelas plurifloras na extremidade de um longo escapo maciço e áfilo. Raramente as flores são solitárias. Antes da ântese, duas amplas brácteas florais envolvem a inflorescência. Frequentemente, a inserção dos pedicelos das flores é recoberta por brácteas alongadas, por vezes reduzidas a filamentos, membranosas e por vezes coloridas. Os pedicelos das flores são mais ou menos longos.
As flores podem apresentar simetria radial (nas espécies que pertencem ao subgénero Crinum) ou ser ligeiramente zigomorfas (nas espécies que pertencem ao subgénero Codonocrinum).
O perigónio é infundibuliforme ou rotado, composto por seis tépalas unidas na parte basal, formando um tubo cilíndrico, fechado ou aberto na parte distal. As tépalas são de formato igual, brancas em muitas espécies, embora colorações de rosa a púrpura também sejam comuns, por vezes de dois tons.
O androceu é composto por 6 estames, os quais podem ser mais curtos ou mais longos que as tépalas. Os estames são arqueados de forma desigual, dependendo da espécie, e apresentam filamentos filiformes e anteras versáteis e dorsifixas.
O gineceu é composto por um ovário ínfero, com os lóculos pauci- ou pluriovulares, por vezes uniovulares. O estilo é filiforme e por vezes longo e curvo. O estigma é subcapitado, pequeno, invertido ou levemente trilobado. Os três carpelos são fundidos para formar um ovário trilocular. Cada câmara de ovário contém dois ou mais óvulos anátropos.
A secreção de néctar ocorre no gineceu. Em algumas espécies, as flores são perfumadas de forma a atrair as borboletas nocturnas que as polinizam.
O fruto é uma cápsula que pode variar de ovaloide a quase esférica. As sementes são grandes e contêm múltiplas células ricas em óleos no seu endosperma. As sementes podem ser ápteras ou aladas.
O bolbo e folhas destas plantas são ricos em alcaloides, alguns dos quais tóxicos para humanos e outros mamíferos. Entre os alcaloides presentes contam-se as isoquinolina e a licorina.[2]
As flores grandes e vistosas, com até 15 cm de diâmetro, produzidas pelas espécies deste género tornam algumas das espécies interessantes para utilização como planta ornamental de interior e em jardinagem e paisagismo e para cultura para produção de flores de corte. Existem espécies que produzem flores de coloração branco, rosado ou vermelho e capazes de produzir um agradável aroma doce.
Nas regiões subtropicais é frequente o cultivo de várias espécies e híbridos interespecíficos de Crinum como plantas ornamentais em jardins, sendo as mais cultivadas Crinum asiaticum, Crinum bulbispermum, Crinum americanum, Crinum moorei e Crinum longifolium. Também é frequente o cultivo do híbrido interespecífico Crinum × powellii e o híbrido intergenérico × Amarcrinum.
A espécie híbrida conhecida como «lírio-do-cabo» (Crinum'' × ''powellii), um híbrido das espécies Crinum bulbispermum e Crinum moorei originário do sul da África, é frequentemente utilizada como planta de interior, suportando bem o ambiente interno de habitações e outros edifícios. Existem vários outros híbridos utilizados em jardinagem e decoração.[3]
Algumas espécies, entre as quais Crinum calamistratum, Crinum natans e Crinum thaianum, são utilizadas em aquariofilia para decoração e depuração de aquários.
O género foi descrito em 1753 por Carolus Linnaeus e publicado em Species Plantarum 1: 291–292. 1753.[4] A espécie tipo é Crinum americanum (lectótipo designado em 1923 por Nathaniel Lord Britton e Percy Wilson em Scientific survey of Porto Rico and the Virgin Islands, vol. 5. p. 160).[5]
O nome genérico Crinum tem como étimo o termo grego krinon usado para designar os lírios. Como sinónimos taxonómicos para Crinum Tanghekolli Adans., Bulbine Gaertn. nom. illeg., Scadianus Raf., Crinopsis Herb., Liriamus Raf., Erigone Salisb., Taenais Salisb.[6]
O género Crinum integra a subtribo Crininae da tribo Amaryllideae da subfamília Amaryllidoideae da família Amaryllidaceae. Anteriormente o género integrou a família Liliaceae na sua circunscrição alargada.[7]
O género Crinum está subdividido em três subgéneros:
Na sua presente circunscrição, o género Crinum integra entre 65 a 130 espécies validamente descritas, com distribuição nos trópicos e subtrópicos de quase todo o mundo. Entre essas espécies incluem-se:[6][7]
Crinum L. é um género de plantas com flor pertencente à família Amaryllidaceae, com centro de diversidade no sul da África, caracterizado pela produção de vistosas flores semelhantes a lírios (Lilium). Esta semelhança morfológica está na origem do nome genérico, já que Crinum deriva do grego "krinon", lírio ou açucena. Na sua presente circunscrição taxonómica, o género Crinum inclui aproximadamente 65-130 espécies distribuídas por biótopos sazonalmente húmidos das regiões costeiras tropicais e subtropicais de todo o mundo. Algumas espécies são cultivadas como plantas ornamentais.
Krinumsläktet (Crinum) är ett växtsläkte i familjen amaryllisväxter som förekommer i nästan alla varmtempererade och tropiska områden. Släktet innehåller ca 120 arter. En hybrid kan odlas som trädgårdsväxt i södra Sverige, flera arter förekommer som krukväxter och akvarieväxter[1].
De är perenna örter med lökar och de flesta arter har en tydlig så kallad lökhals. Bladen är avlånga. Några arter har en tydlig viloperiod då bladen vissnar ner, medan andra är städsegröna. Blomstjälken är stadig, ej ihålig. Blommorna sitter i en flock med två högblad och har lång blompip. De kan vara klock- eller trattlika eller ibland helt utbredda. Frukten är en kapsel. Lökarna hos Crinum är giftiga och bör inte förvaras så att barn får tag på dem[2].
Namnet Crinum kommer av grekiskans krinon, som betyder lilja[3].
Varierar mellan arterna, alla arter vill ha väldränerad, näringsrik jord.
Crinum har korsats med arter ur andra släkten och följande hybridsläkten har fått konstruerats:
Krinumsläktet (Crinum) är ett växtsläkte i familjen amaryllisväxter som förekommer i nästan alla varmtempererade och tropiska områden. Släktet innehåller ca 120 arter. En hybrid kan odlas som trädgårdsväxt i södra Sverige, flera arter förekommer som krukväxter och akvarieväxter.
De är perenna örter med lökar och de flesta arter har en tydlig så kallad lökhals. Bladen är avlånga. Några arter har en tydlig viloperiod då bladen vissnar ner, medan andra är städsegröna. Blomstjälken är stadig, ej ihålig. Blommorna sitter i en flock med två högblad och har lång blompip. De kan vara klock- eller trattlika eller ibland helt utbredda. Frukten är en kapsel. Lökarna hos Crinum är giftiga och bör inte förvaras så att barn får tag på dem.
Namnet Crinum kommer av grekiskans krinon, som betyder lilja.
Crinum là chi thực vật có hoa trong họ Amaryllidaceae.[1]
Tính đến tháng 7 năm 2014[cập nhật], World Checklist of Selected Plant Families liệt kê 105 loài Crinum.[2] Một số loài là:
Crinum là chi thực vật có hoa trong họ Amaryllidaceae.
Crinum L., 1753
Кри́нум (лат. Crinum) — род луковичных растений семейства Амариллисовые (Amaryllidaceae).
Многолетние травянистые растения. Кринум отличается от других амариллисовых прежде всего гигантскими размерами, хотя среди представителей рода есть и небольшие растения.
Луковица с удлинённой или короткой шейкой. Многие виды образуют ложный ствол из основания листьев, заканчивающийся веером из листовых пластинок.
Листья многочисленные, длинные, длиной до 1 м, линейно-ланцетные, ремневидные. В отличие от других амариллисовых молодые листья кринумов не плоские, а свёрнуты в трубочку.
Цветки собраны в зонтиковидные соцветия, крупные, сидячие или на коротких ножках. Между двумя соцветиями образуется от 9 до 12 листьев, однако развивается соцветие только в той части луковицы, где листовые пластинки давно засохли. От момента образования соцветия до его полного развития может пройти до пяти сезонов роста. Цветоносы достигают метровой высоты и несут 6—10 цветков, которые свисают вниз на цветоножках. Лепестки бывают белыми, с нежным малиновым оттенком или розовые. Диаметр каждого цветка 15—20 см.
Распространены в тропических и субтропических зонах обоих полушарий.
Выращиваются в качестве декоративных комнатных растений. Взрослые растения очень плохо переносят пересадку, поэтому пересадку делать рекомендуется раз в три-четыре года. Так как корни луковицы легко заполняют весь объём горшка, рекомендуется для пересадки выбирать самую большую посуду. Зрелые луковицы пересаживают в кадку диаметром 30—35 см. Чем лучше освещение, тем лучше кринумы растут. Поливать нужно умеренно, слегка подсушивая земляной ком между поливами. В период роста этим гигантам среди луковичных растений необходимо обильное удобрение.
Некоторые виды пригодны для выращивания в крупном аквариуме или оранжерее с прудом. Это прежде всего Кринум плавающий (Crinum natans) и Кринум пурпурный (Crinum purpurascens). Выращивать их нужно при невысоком уровне воды в вазоне с глинистой почвой. Вода, в которой выращивают кринумы, не должна содержать много кальция. Одни растения в аквариуме выращивать не рекомендуется. Животные тоже необходимы, так как они не дают слишком быстро размножаться водорослям и бактериям. Очень полезна аэрация воды компрессором. Любой грунт должен вылежаться под слоем воды, чтобы её микрофлора стабилизировалась, только после этого высаживать растения.
Размножаются кринумы дочерними луковицами.
Все части кринума содержат ядовитое вещество — кринин.
По информации базы данных The Plant List, род включает 106 видов[2]. Некоторые из них:
Кри́нум (лат. Crinum) — род луковичных растений семейства Амариллисовые (Amaryllidaceae).
ハマオモト属(ハマオモトぞく、学名: Crinum)は、約180種を含むヒガンバナ科の属である。園芸方面では、学名仮名読みのクリナムで通用している。
多年生植物である。球根から育ち、葉のない茎に大きく美しい花を付ける。葉は根元から出た長い帯状で、薄緑色から緑色である。
南アフリカ等、世界中の熱帯または亜熱帯地域の川や湖で見られる。
水槽で使われる種もある。