Stenus nanus adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Stenus nanus adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Stenus nanus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1833 roku przez Jamesa Francisa Stephensa[1].
Chrząszcz o dość krępym, pozbawionym wyraźnego połysku i białego owłosienia ciele długości od 2 do 2,5 mm. Głowę cechuje czoło delikatnie wypukłe między bocznymi wgłębieniami, pozbawione listewki. Przedplecze jest u niego nie dłuższe niż szersze, pozbawione głębokich wklęśnięć w tylnej części. Początkowe tergity odwłoka pozbawione są krótkich, podłużnych listewek pośrodku części nasadowych. Obrys odwłoka jest ku tyłowi klinowato zwężony. Samce mają zatokowato wcięty tylny brzeg szóstego sternitu odwłoka, zaś u samic wcięcia brak. Odnóża mają barwę brunatną, czasem z zaczernionymi udami. Krótkie tylne stopy są niewiele dłuższe niż połowa goleni[2].
Owad palearktyczny, rozprzestrzeniony w prawie całej Europie, Algierii, Tunezji, Gruzji, Turkmenistanie, Uzbekistanie, Mongolii i Syberii[1][3][2]. Zasiedla wilgotne łąki i pola oraz pobrzeża wód, zarówno na nizinach jak i w górach. Przebywa pod kamieniami i szczątkami roślinnymi[3][2].
Stenus nanus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1833 roku przez Jamesa Francisa Stephensa.
Chrząszcz o dość krępym, pozbawionym wyraźnego połysku i białego owłosienia ciele długości od 2 do 2,5 mm. Głowę cechuje czoło delikatnie wypukłe między bocznymi wgłębieniami, pozbawione listewki. Przedplecze jest u niego nie dłuższe niż szersze, pozbawione głębokich wklęśnięć w tylnej części. Początkowe tergity odwłoka pozbawione są krótkich, podłużnych listewek pośrodku części nasadowych. Obrys odwłoka jest ku tyłowi klinowato zwężony. Samce mają zatokowato wcięty tylny brzeg szóstego sternitu odwłoka, zaś u samic wcięcia brak. Odnóża mają barwę brunatną, czasem z zaczernionymi udami. Krótkie tylne stopy są niewiele dłuższe niż połowa goleni.
Owad palearktyczny, rozprzestrzeniony w prawie całej Europie, Algierii, Tunezji, Gruzji, Turkmenistanie, Uzbekistanie, Mongolii i Syberii. Zasiedla wilgotne łąki i pola oraz pobrzeża wód, zarówno na nizinach jak i w górach. Przebywa pod kamieniami i szczątkami roślinnymi.
